Algemeen
Aanslag op Kerstmarkt in Maagdenburg: Wat we tot nu toe weten
LIVE UPDATE IDENTITEIT DADER (FOTO’S): Op de avond van 20 december, heeft zich een tragisch incident voorgedaan op de kerstmarkt in Maagdenburg, Duitsland. Een automobilist reed in op een groep mensen, wat door de Duitse regering als een aansl*g wordt beschouwd.
Dit incident heeft diepe indruk gemaakt en roept veel vragen op over de veiligheid van publieke evenementen in deze feestelijke tijd van het jaar.
De Gebeurtenissen
Volgens de eerste berichten reed de automobilist doelbewust in op bezoekers van de kerstmarkt. Het inc*dent vond plaats op een moment dat de markt druk bezocht werd, wat gebruikelijk is in de aanloop naar de feestdagen.
Direct na het incident werd de bestuurder aangehouden door de p0litie. Het gebied werd afgezet, en hulpd!ensten waren snel ter plaatse om de gew0nden te verzorgen.
Op dit moment is nog niet duidelijk hoeveel slacht0ffers er zijn gevallen. De autoriteiten hebben aangekondigd dat ze onderzoek doen naar de toedracht en het m0tief van de verd*chte. De Duitse regering heeft het incident officieel als een aansl*g bestempeld, wat de urgentie van het onderzoek onderstreept.
Afkeer islam
De krant omschrijft de verdachte als een ‘eenling’ die bekendstaat als een anti-isl*mactivist die andere tegenstanders van het regime in zijn vaderland hielp het land te verlaten.
Vooral in 2019 verscheen hij in verschillende binnen- en buitenlandse media om zijn missie voor de mensenrechten in Saoedi-Arabië te promoten.
Taleb Al Abdulmohsen woont in Bernburg, een stadje met zo’n 32.000 inwoners, ongeveer 45 kilometer ten zuiden van Maagdenburg.
Hij werkte in het plaatselijke z!ekenhuis als specialist in psych!atrie en psych0therapie. Het zou gaan om de afdeling f0rensische psychiatrie, waar geestesz!eke of versla*fde crim!nelen zijn ondergebracht.
De aansl*gpleger noemde zich in 2019 in een interview met de Frankfurter Allgemeine Zeitung ‘de meest agr*ssieve criticus van de islam in de geschiedenis.’
Hij keerde zich in de jaren 90 naar eigen zeggen af van de islam en schreef tegen de godsdienst op het internetforum van activist Raif Badawi, die later in de gev*ngenis belandde.
‘Daarom werd ik bedre!gd: ze wilden mij afsl*chten als ik terugkeerde naar Saoedi-Arabië.
Daarom besloot ik asiel aan te vragen in Duitsland. Het zou niet zinvol zijn geweest om jezelf bl00t te stellen aan het risico te moeten terugkeren en vervolgens verm00rd te worden.’
Reacties van Overheidsinstanties
Lokale en nationale autoriteiten hebben snel gereageerd op het incident. De burgemeester van Maagdenburg heeft zijn medeleven betuigd aan de slacht0ffers en hun families.
“Onze gedachten zijn bij hen die getroffen zijn door deze verschrikkelijke daad. We zullen alles doen wat in onze macht ligt om de situatie te stabiliseren en de dader ter verantwoording te roepen.”
Ook op federaal niveau zijn er reacties gekomen. Minister van Binnenlandse Zaken Nancy Faeser sprak van een “onacceptabele aanv*l op 0nschuldige burgers tijdens een moment van viering en samenzijn.” Ze riep op tot waakzaamheid en benadrukte dat Duitsland zich niet zal laten intimideren door dergelijke d*den.
Onderzoek en Beveiligingsmaatregelen
De politie heeft inmiddels een onderz0eksteam opgericht om het incident te analyseren. Forensisch onderz0ek op de plaats van het incident is in volle gang, en getu*gen worden ondervraagd. Hoewel er nog geen officiële verklaring is over het motief van de verd*chte, wordt terr0risme niet uitgesloten.
In de nasleep van het incident worden ook de veiligheidsmaatregelen op andere kerstmarkten in Duitsland heroverwogen. Extra p0litiepatrouilles, wegversperringen en striktere toegangscontroles worden overwogen om bezoekers een gevoel van veiligheid te geven.
#Magdeburg Automobilist rijdt in op kerstmarkt Maagdenburg pic.twitter.com/6JoRxBdMrx
— Ron (@nl_Ron_nl) December 20, 2024
Impact op de Gemeenschap
De kerstmarkt in Maagdenburg is een geliefde traditie die jaarlijks duizenden bezoekers trekt. Dit incident heeft een schaduw geworpen over wat normaal gesproken een vreugdevolle tijd is.
Bezoekers van de markt zijn geschokt en bezorgd over de veiligheid van publieke evenementen. Voor veel mensen is het een herinnering aan eerdere aansl*gen op kerstmarkten, zoals die in Berlijn in 2016.
Toch is er ook een gevoel van solidariteit en veerkracht. Burgers van Maagdenburg hebben bloemen en kaarsen geplaatst in de buurt van de markt als blijk van steun voor de slacht0ffers en hun families. De gemeenschap roept op om samen te komen en niet toe te geven aan angst.
Conclusie
Het tragische incident op de kerstmarkt in Maagdenburg benadrukt opnieuw de noodzaak van waakzaamheid en veiligheidsmaatregelen tijdens grote publieke evenementen.
Terwijl het onderzoek nog gaande is, blijft de focus liggen op het ondersteunen van de slacht0ffers en het waarborgen van de veiligheid in de toekomst. Dit incident zal ongetwijfeld een blijvende impact hebben op de gemeenschap, maar het toont ook de kracht van solidariteit in moeilijke tijden.
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”