-

Algemeen

Jantje komt thuis en zegt dat hij een onvoldoende heeft

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Mathematica kan soms aanvoelen als een vreemde taal, vooral voor kinderen die hun weg proberen te vinden tussen getallen, formules, en logica. Het is alsof je in een nieuwe wereld bent waar alles bekend lijkt, maar toch een andere draai heeft. Voor sommige kinderen brengt de worsteling met wiskunde niet alleen verwarring, maar soms ook een onverwacht moment van humor met zich mee.

Het verhaal gaat als volgt:

Een jongen komt thuis van school en vertelt zijn vader: “Ik heb vandaag een onvoldoende gekregen voor wiskunde.”

Zijn vader, verbaasd, vraagt: “Wat is er gebeurd?”

De jongen antwoordt: “Nou, mijn leraar vroeg me wat 3 keer 2 was, en ik zei 6.”

Zijn vader knikt en zegt: “Dat klopt toch?”

De jongen vervolgt: “Dat dacht ik ook. Maar toen vroeg ze me wat 2 keer 3 was.”

De vader, licht geïrriteerd, zegt: “Wat maakt dat nu uit? Het is toch hetzelfde?”

De jongen glimlacht en zegt: “Dat is precies wat ik zei!”

Deze kleine uitwisseling brengt een glimlach op het gezicht en laat zien hoe een eenvoudig misverstand toch grappige momenten kan opleveren, zelfs in de soms strenge wereld van getallen en rekenen. Het toont aan dat leren niet altijd een rechte lijn hoeft te zijn en dat er soms plezier te vinden is, zelfs wanneer het lijkt alsof we vastzitten.

BONUS: Een Ochtendroutine met een Verrassing

Naast verhalen over school en wiskunde bestaan er ook humoristische verhalen uit het dagelijks leven. Dit volgende verhaal gaat over een echtpaar dat, na jaren samen te hebben doorgebracht, nog steeds te maken heeft met kleine irritaties — en soms wraakplannen.

Er was een stel dat al jaren gelukkig getrouwd was. De enige wrijving in hun huwelijk ontstond ’s ochtends, wanneer de man elke dag uit bed kwam en steevast een luide scheet liet. Zijn vrouw werd erdoor gewekt en moest zelfs vaak naar adem happen door de scherpe geur.

Elke ochtend smeekte ze hem om er eens mee op te houden, omdat ze er behoorlijk ziek van werd. Maar hij zei dat hij er niets aan kon doen, dat het natuurlijk was, en dat hij niets nodig had om het te onderdrukken. Ze waarschuwde hem zelfs dat hij op een dag een scheet zou laten die zijn ingewanden eruit zou blazen.

Jaren verstreken en de man hield vast aan zijn routine. Op een kerst-ochtend, toen zijn vrouw de voorbereidingen trof voor het kerstdiner en hij nog boven lag te slapen, kreeg ze een onverwacht idee. Ze bekeek de ingrediënten voor het kerstdiner: de kalkoen, de lever, spiermaag, en overige ingewanden lagen netjes in een schaal. Geïnspireerd door zijn ochtendritueel, besloot ze deze in zijn onderbroek te verstoppen voor een kleine grap.

Zodra haar man wakker werd, deed hij zoals gewoonlijk zijn ochtendroutine, gevolgd door een luide schreeuw en verwoede voetstappen richting de badkamer. Zijn vrouw moest zich inhouden om niet te lachen terwijl hij zich wanhopig naar de badkamer haastte.

Na een tijdje kwam hij weer naar beneden met een schrikachtige blik en zijn gezicht vol ongeloof. De vrouw, spelend alsof ze van niets wist, vroeg bezorgd wat er aan de hand was.

Haar man zei: “Schat, je had gelijk… Ik heb jarenlang gedacht dat je overdrijft, maar je waarschuwing is eindelijk uitgekomen.”

Met moeite haar lach in te houden, vroeg de vrouw: “Wat bedoel je daarmee?”

Haar man antwoordde: “Nou, ik heb eindelijk een scheet gelaten die mijn ingewanden eruit blies, precies zoals je altijd zei. Maar met wat vaseline en geduld heb ik het gelukkig weer kunnen terugstoppen.”

Het verhaal eindigt met de vrouw die haar lach nauwelijks kan onderdrukken en de man die opgelucht lijkt dat hij, op zijn manier, de situatie onder controle heeft gebracht. Dit kleine verhaal laat zien hoe humor zelfs in de meest alledaagse situaties een onverwachte wending kan geven en ons eraan herinnert dat lachen, zelfs om een scheetgrap, soms de beste remedie is.

Deel dit verhaal gerust met vrienden voor een lach op hun gezicht!

Algemeen

Verschrikkelijk nieuws voor Robert ten Brink: ´Diepe rouw´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Voor miljoenen Nederlanders is Robert ten Brink al decennia lang het gezicht van de liefde op televisie. Maar achter de schermen van All You Need Is Love speelt zich nu een veel pijnlijker verhaal af. Robert en zijn gezin rouwen om het verlies van Ike Cialona-Janszen, zijn geliefde schoonmoeder, die op 11 april overleed in haar geboortestad Amsterdam. Haar overlijden laat een groot gat achter in het leven van de familie.

Een bijzonder familielid

Ike Cialona-Janszen was de moeder van Roos Cialona, Roberts echtgenote met wie hij al meer dan 44 jaar samen is. Samen kregen ze vijf dochters: Nina, Emma, Charlotte, Isabel en Suus. De rouwadvertentie waarin haar overlijden werd aangekondigd spreekt boekdelen: “Onze unieke, levenslustige, briljante, geestige, eigenzinnige en lieve (oma) Ike heeft ons verlaten.” Woorden die de warmte en het karakter van Ike onderstrepen, en die de leegte voelbaar maken die zij achterlaat.

Afscheid in intieme kring

Op 22 april heeft de familie afscheid genomen van Ike. Een dag die in het teken stond van herinneringen, liefde en het samen herdenken van een vrouw die voor velen een baken was. De impact van haar overlijden is groot. Niet alleen voor Robert en Roos, maar ook voor hun dochters en de rest van de familie. Ike speelde een centrale rol in hun leven en was zichtbaar geliefd bij jong en oud.

Een huwelijk dat lief en leed deelt

Hoewel het verdriet momenteel overheerst, kunnen Robert en Roos elkaar tot steun zijn. Hun huwelijk, dat al ruim vier decennia standhoudt, staat bekend om zijn stabiliteit en diepe verbondenheid. In een recent interview met De Telegraaf liet Robert zich daar nog over uit: “Waar ik niet in geloof, is dat mensen zeggen: ‘Je moet er wel aan blijven werken.’ Ik denk echt dat het vanzelf moet gaan.” Die vanzelfsprekende liefde blijkt nu onmisbaar in tijden van verlies.

Televisiecarrière even op de achtergrond

De timing van het verdrietige nieuws is extra wrang: juist nu stond er weer een nieuwe, veelbelovende uitzending van All You Need Is Love gepland. De Australië-special, een aflevering waar Robert doorgaans reikhalzend naar uitkijkt, moet nu plaatsmaken voor rouw en bezinning. Hoewel hij gewend is liefde te vieren op televisie, dringt het besef zich op dat ook liefde verliezen onderdeel is van het leven.

Een voorbeeld voor velen

Robert ten Brink wordt vaak ‘Dr. Love’ genoemd, maar deze periode laat zien dat zelfs de grootmeester van romantiek wordt geconfronteerd met het harde verdriet van afscheid. Toch blijft zijn houding bewonderenswaardig: in stilte en met waardigheid zoekt hij steun bij zijn gezin, en vindt hij kracht in de liefde die hem met Roos verbindt.

Liefde kent vele gezichten

Het overlijden van Ike herinnert ons eraan dat liefde niet alleen te vinden is in rozenblaadjes en verrassingsreizen, maar ook in gedeelde stilte, een arm om de schouder en het gezamenlijk verwerken van verlies. Voor Robert, Roos en hun dochters is het nu vooral dat laatste wat telt: samen rouwen, samen herinneren, en samen doorgaan.

Lees verder