Algemeen
Graatmagere Mark Gillis laat zien hoe dun hij nu is: ”Had niemand verwacht”
Mark Gillis, jarenlang bekend als iemand die een voorliefde had voor (ongezond) eten, heeft door een ingrijpende z!ekenhuisopname zijn levensstijl drastisch omgegooid. Waar hij vroeger regelmatig de grens opzocht wat betreft zijn gezondheid, heeft hij nu een nieuwe weg ingeslagen. En dat is niet onopgemerkt gebleven. Mark is bezig aan een indrukwekkende transformatie, niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Wat ooit een worsteling leek te zijn met zijn gewicht en gezondheid, is nu een succesverhaal in wording. Bovendien lijkt hij geen gebrek aan vrouwelijke aandacht meer te hebben.
Mark krijgt een levensles
Het keerpunt voor Mark kwam eind juni van dit jaar, toen hij zijn moeder naar het z!ekenhuis bracht voor een medische afspraak. Tijdens dit bezoek viel het de artsen op dat Mark zelf ook bijzonder zwaar ademde. In eerste instantie leek dat geen verrassing, gezien zijn overgewicht en eerdere gezondheidsproblemen. Maar de situatie bleek ernstiger dan gedacht. Na een snelle controle besloten de artsen dat Mark onmiddellijk in het z!ekenhuis moest blijven. De diagnose was een ernstige longontsteking, en het ging zo slecht met hem dat hij in een kunstmatige coma werd gebracht.
Het was een schokkende ervaring voor zowel Mark als zijn familie. Lange tijd hing zijn herstel aan een zijden draadje, en het was zelfs onzeker of hij volledig zou herstellen. Hij moest aan de beademing en bleef wekenlang in het z!ekenhuis. Pas eind augustus mocht hij eindelijk naar huis, maar niet zonder enkele levensveranderende inzichten mee te nemen. Tijdens een door de familie belegd persmoment was duidelijk te zien dat zijn gezondheidssituatie zijn uiterlijk had veranderd: Mark was in totaal twintig kilo afgevallen.
Een nieuwe start
Het afvallen kwam niet alleen door het gedwongen vasten tijdens zijn z!ekenhuisverblijf. De ervaring had Mark wakker geschud en hem doen inzien dat hij zijn levensstijl drastisch moest veranderen. Hij voelde dat hij een tweede kans had gekregen, en die kans wilde hij niet verspillen. “Ik had een engeltje op mijn schouder,” vertelde hij in een interview met weekblad Privé. Het besef dat hij door het oog van de naald was gekropen, motiveerde hem om het roer volledig om te gooien.
Waar velen aanvankelijk twijfelden aan zijn doorzettingsvermogen, heeft Mark bewezen dat hij vastberaden is. Sinds zijn ontslag uit het z!ekenhuis heeft hij zich volledig gestort op sporten en gezonde voeding. Waar hij vroeger bekend stond om zijn ongezonde eetgewoontes, is hij nu bezig met een gezondere levensstijl die hem steeds meer in vorm brengt. De resultaten zijn duidelijk zichtbaar, en het blijft niet alleen bij die twintig kilo; Mark blijft afvallen en werkt hard aan zijn fysieke fitheid.
Veel aandacht van de dames
Naast zijn fysieke transformatie geniet Mark nu ook van meer aandacht van de vrouwen. In de realityshow Massa is Kassa, waarin hij jarenlang te zien was, zagen kijkers hoe zijn versierpogingen vaak op niets uitliepen. Het leek erop dat Mark moeite had om de juiste partner te vinden, ondanks zijn populariteit als televisiegezicht. Maar nu is dat anders.
Mark geeft aan dat hij inmiddels meer dan genoeg aandacht krijgt van vrouwen. In het interview met Privé vertelt hij dat hij veel berichten ontvangt van “lieve dames” die interesse in hem hebben. Dat geeft hem een goed gevoel en doet hem deugd, vooral omdat hij na zijn z!ekenhuisopname ook op zoek is naar een serieuze relatie. “Ik ben toe aan een mooie relatie,” aldus Mark. Hij staat er dan ook voor open om iemand te ontmoeten met wie het klikt, en hij hoopt in de toekomst zelfs een gezin te stichten.
Een nieuw leven
Mark heeft duidelijk een nieuwe richting gekozen in zijn leven. De bijna fatale longontsteking heeft hem doen beseffen dat gezondheid boven alles gaat, en hij is vastbesloten om zijn nieuwe levensstijl vast te houden. Zijn doel is niet alleen om zijn nieuwe gewicht te behouden, maar mogelijk nog verder af te vallen. Dit harde werken heeft niet alleen zijn fysieke gezondheid verbeterd, maar het heeft ook zijn zelfvertrouwen een boost gegeven.
De steun die hij krijgt van zijn omgeving, inclusief de vrouwelijke aandacht, helpt hem om gefocust te blijven. Het afvallen is voor hem niet zomaar een korte termijnoplossing, maar een permanente verandering. Het is een proces dat veel tijd en energie kost, en Mark heeft laten zien dat hij de wilskracht en het doorzettingsvermogen heeft om het vol te houden.
Kritiek en lof
Hoewel zijn transformatie indrukwekkend is, heeft Mark ook te maken gehad met kritiek en scepticisme. Veel mensen maakten in het verleden lacherige opmerkingen over zijn gewicht en levensstijl. Nu hij bezig is met afvallen, merken sommigen op dat dit een trend is die hij wellicht niet zal kunnen volhouden. Maar voor Mark is het duidelijk: hij heeft zijn leven teruggekregen en is vastbesloten om het op de juiste manier voort te zetten.
Afvallen is echter geen gemakkelijke opgave. Veel mensen onderschatten hoe zwaar het kan zijn om je leven om te gooien, vooral na een periode van z!ekte. Voor Mark is het een uitdaging die hij niet alleen fysiek, maar ook mentaal aangaat. De druk van zijn omgeving en zijn bekendheid maken het er niet makkelijker op, maar hij blijft gefocust op zijn doelen.
Wat brengt de toekomst?
Mark kijkt positief naar de toekomst. Hij geniet van het leven, voelt zich beter dan ooit en staat open voor nieuwe avonturen. Hij wil meer van de wereld zien en plant om vaker op vakantie te gaan, iets wat hij altijd al graag wilde doen. Een reis naar het buitenland is voor hem niet alleen een manier om te ontspannen, maar ook een kans om nieuwe mensen te ontmoeten en inspiratie op te doen.
Of hij zijn droomvrouw binnenkort tegenkomt, is nog maar de vraag. Maar Mark staat er in ieder geval voor open en hoopt op een mooie toekomst, met wellicht een gezin in het vooruitzicht. Voor nu is hij vooral blij dat hij weer gezond is en de kans heeft om zijn leven opnieuw vorm te geven.
Conclusie
De bijna fatale ervaring in het z!ekenhuis heeft Mark Gillis wakker geschud. Hij heeft zijn ongezonde levensstijl achter zich gelaten en is bezig met een indrukwekkende transformatie. Zijn vastberadenheid om gezonder te leven en zijn openheid over zijn zoektocht naar liefde maken hem een inspirerende persoonlijkheid voor velen. Mark is terug, gezonder en vastberaden om het beste uit zijn leven te halen, en hij hoopt daarbij de juiste partner aan zijn zijde te vinden.
Rob Jetten wil straatverlichting dimmen: waarom zijn voorstel zoveel losmaakt in Nederland
Het debat over energie, duurzaamheid en de toekomst van ons stroomnet bereikt steeds vaker de dagelijkse leefomgeving van Nederlanders. Waar de energietransitie lange tijd draaide om grote windparken, zonnepanelen en internationale klimaatdoelen, schuift die discussie nu steeds zichtbaarder richting maatregelen die bewoners direct raken. Een van de meest besproken voorstellen van dit moment komt van D66-leider Rob Jetten, die onlangs opperde om in heel Nederland de straatverlichting in de avonduren te dimmen of op rustige momenten zelfs (deels) uit te schakelen.
De gedachte daarachter is volgens Jetten eenvoudig: als Nederland slimmer met energie omgaat, kunnen we het overbelaste stroomnet ontlasten en tegelijkertijd het bewustzijn vergroten over ons eigen energieverbruik. Maar wat voor de één klinkt als een praktische stap in een groter duurzaamheidsplan, voelt voor de ander als een directe aantasting van veiligheid, leefbaarheid en comfort.
Het voorstel leidde binnen enkele uren tot een vloedgolf aan reacties. Zowel online als in lokale gemeenteraden werd fel gediscussieerd over de vraag: kan je zomaar het licht in de openbare ruimte terugschroeven?
In deze uitgebreide analyse zetten we de achtergronden, reacties, zorgen én mogelijke oplossingen op een rij.
Waarom straatverlichting volgens Jetten op tafel ligt
Rob Jetten, die zich tijdens zijn politieke loopbaan heeft ontpopt tot een van de meest zichtbare voorstanders van een duurzame toekomst, benadrukt dat Nederland op een belangrijk kruispunt staat. De vraag naar elektriciteit stijgt razendsnel, onder meer door de groei van elektrische auto’s, warmtepompen, datacenters en industrieën die overstappen op elektrisch produceren.
Het stroomnet raakt daardoor steeds voller. Op sommige plekken zijn er al wachtlijsten voor bedrijven, sportclubs en woningprojecten die willen aansluiten.
Volgens Jetten is het daarom noodzakelijk om te kijken waar op korte termijn ruimte gecreëerd kan worden:
-
zonder ingewikkelde procedures,
-
zonder miljardeninvesteringen,
-
en zonder ingrijpende verbouwingen.
Openbare verlichting vormt daarbij een interessant puzzelstuk. In Nederland staan ruim 3,5 miljoen lichtmasten, die samen verantwoordelijk zijn voor een aanzienlijk deel van het energiegebruik van gemeenten.
Dat betekent volgens Jetten niet dat het licht overal en altijd uit moet. Hij pleit voor slimme verlichting: fel waar nodig, gedimd waar mogelijk.
“Het gaat niet om besparen om het besparen,” benadrukte hij. “Het gaat om bewust omgaan met energie op momenten dat het net overbelast is.”
Hij wijst erop dat veel gemeenten al experimenteren met sensoren, dimschema’s en energiezuinige LED-verlichting. In sommige dorpen gaat het licht automatisch feller branden zodra er iemand langsloopt; op andere plekken wordt verlichting ’s nachts al deels gedimd.
Toch vindt Jetten dat dit niet langer afhankelijk mag zijn van individuele gemeenten: er moet een landelijke strategie komen.
De zorgen van burgers: ‘Een donkere straat voelt niet veilig’
Waar Jetten vooral kijkt naar duurzaamheid en het efficiënt inzetten van energie, klinkt bij veel Nederlanders een heel andere zorg: veiligheid.
1. Onveiligheidsgevoel
Vooral vrouwen, ouderen en ouders van tieners spreken zich daar duidelijk over uit. Donkere straten worden al snel geassocieerd met onoverzichtelijke situaties, minder zicht en een groter gevoel van kwetsbaarheid.
Het gaat daarbij niet alleen om daadwerkelijke risico’s, maar vooral om het gevoel dat ontstaat wanneer een buurt minder verlicht is.
“Je voelt je gewoon minder
prettig in het donker,” schrijft een gebruiker op X.
“Hoe leg ik mijn dochter van 15 uit dat ze voortaan door donkere
straten naar huis moet fietsen?”
2. Verkeersveiligheid
Verkeersdeskundigen wijzen daarnaast op de gevaren van te weinig licht op:
-
rotondes
-
kruispunten
-
fietspaden
-
oversteken
-
landelijke wegen zonder vangrails
Nederland is een fietsland, en goede zichtbaarheid is een belangrijk onderdeel van verkeersveiligheid. Vooral in de herfst- en wintermaanden, wanneer veel scholieren vroeg vertrekken en laat thuiskomen, kan dimmen volgens experts tot verwarrende of gevaarlijke situaties leiden.
Een verkeersonderzoeker uit
Utrecht verwoordde het zo:
“Het is een begrijpelijke maatregel vanuit energiebesparing, maar
we moeten ontzettend voorzichtig zijn. Je wilt geen risico dat te
voorkomen was.”
Is de energiewinst wel zo groot?
Een andere lijn van kritiek richt zich op de vraag of deze maatregel überhaupt veel oplevert. Straatverlichting zou volgens sceptici maar een klein deel zijn van het totale energieverbruik in Nederland.
Critici noemen het daarom symboolpolitiek: zichtbaar, maar niet substantieel.
Waarom, zo vragen zij, ligt de focus op:
-
gezinnen,
-
woonwijken,
-
dorpen en steden,
terwijl energie-intensieve sectoren zoals industrie, datacenters, agrarische bedrijven en luchtvaart minder vaak onderwerp zijn van dergelijke maatregelen?
De kritiek komt neer op één
vraag:
Wordt de
verantwoordelijkheid eerlijk verdeeld?
Jetten reageerde daarop door te zeggen dat de energietransitie een gezamenlijke inspanning is, waarbij zowel grote als kleine maatregelen bijdragen aan het geheel.
Experts vragen om nuance: niet overal hoeft het licht aan te blijven
Hoewel veel Nederlanders moeite hebben met het voorstel, klinkt er ook constructieve feedback.
Locatiegebonden verlichtingsplannen
Steeds meer experts pleiten voor een gebiedsgerichte aanpak. Niet elke straat hoeft dezelfde hoeveelheid licht. Mogelijke plekken waar dimmen wél verantwoord kan zijn:
-
lege parkeerplaatsen na 22.00 uur
-
industrieterreinen buiten werktijden
-
fietspaden met sensoren die licht aanzetten bij beweging
-
sportcomplexen die ’s nachts gesloten zijn
-
parken waar geen doorstroom is
Deze aanpak wordt in delen van Duitsland en Scandinavië al toegepast.
Slimme technologie als alternatief
Nederland loopt technisch voorop en beschikt over:
-
LED-lampen die 90% minder energie verbruiken dan oude lampen
-
sensoren die licht automatisch laten oplichten bij beweging
-
slimme lantaarnpalen die onderling communiceren
Volgens ingenieurs is het zelfs mogelijk om verlichting volledig te laten reageren op het aantal voorbijgangers, de verkeersdrukte en weersomstandigheden.
De vraag is dus niet óf er bespaard kan worden, maar hoe dat kan zonder dat mensen zich onveilig voelen.
Gemeenten zitten klem: zij moeten het uiteindelijk uitvoeren
Gemeentebesturen reageren verdeeld. Veel gemeenten willen wel bijdragen aan energiebesparing, maar benadrukken dat zij dagelijks verantwoordelijk zijn voor de leefbaarheid van wijken.
Een wethouder uit
Noord-Brabant zei hierover:
“Wij zijn de eersten die gebeld worden wanneer een lantaarnpaal uit
staat. Mensen voelen het meteen in hun eigen straat. Je kunt dat
niet met één landelijke maatregel oplossen.”
Daarnaast zitten veel gemeenten vast aan:
-
bestaande verlichtingscontracten
-
onderhoudsplannen
-
oude infrastructuur die niet zomaar aangepast kan worden
Een landelijke verplichting zou daarom niet alleen gevoelig liggen, maar ook technisch lastig uitvoerbaar zijn.
De grotere discussie: wie draagt de last van de energietransitie?
Onder de oppervlakte speelt
een bredere vraag:
Wie draagt het meest de
gevolgen van duurzaamheidsmaatregelen?
Burgers zien steeds:
-
hogere energierekeningen
-
strengere regels in huis
-
discussies over zonnepanelen en warmtepompen
-
nu ook mogelijke aanpassingen in de openbare ruimte
Daarbij ontstaat het gevoel dat huishoudens veel moeten inleveren, terwijl grote bedrijven minder zichtbare offers brengen.
Jetten benadrukt dat dit beeld niet klopt en dat het bedrijfsleven juist zware transitie-eisen krijgt opgelegd. Toch blijft het gevoel bestaan dat de balans niet altijd eerlijk voelt—een gevoel dat eerder al opdook in debatten over stikstof, klimaatplannen en woningbouw.
De politieke dimensie: waarom het voorstel gevoelig ligt
In de politiek wordt het voorstel nauwlettend in de gaten gehouden, omdat het raakt aan gevoelige thema’s zoals:
-
veiligheid
-
leefbaarheid
-
energiearmoede
-
vertrouwen in de overheid
Voor oppositiepartijen vormt het voorstel een kans om vragen te stellen over de koers van het klimaatbeleid. Coalitiepartners worstelen juist met de balans tussen ambitie en uitvoerbaarheid.
Er wordt gevreesd dat een maatregel die als “klein en praktisch” wordt gepresenteerd, in de praktijk kan uitgroeien tot een bron van grote maatschappelijke weerstand.
Waar liggen de kansen voor een gezamenlijk plan?
Als er één ding duidelijk is, dan is het dat niemand in Nederland zit te wachten op onveilige situaties. Maar veel Nederlanders zien wél dat energiebesparing gewenst is.
De oplossing lijkt daarom te liggen in een combinatie van:
-
slimme technologie
-
gebiedsgericht maatwerk
-
goede communicatie
-
burgerparticipatie
-
transparante data over effecten en energiewinsten
Een landelijke strategie kan werken — maar alleen als deze rekening houdt met de diversiteit van Nederlandse straten, wijken en inwoners.
Een gesprek dat nog lang niet voorbij is
Het voorstel van Rob Jetten heeft losgemaakt wat veel Nederlanders al langer voelen: de energietransitie schuift steeds dichter naar het persoonlijke domein. Waar het eerst ging over windmolens, CO₂-doelen en internationale afspraken, gaat het nu over de straat waarin je woont en de route die je ’s avonds fietst.
De behoefte aan duidelijkheid, nuance en veiligheid is groter dan ooit.
De komende maanden zullen bepalend zijn voor hoe dit voorstel verder wordt opgepakt. Gemeenten, experts, bewoners en politici zullen hun stemmen laten horen. Want hoe noodzakelijk energiebesparing ook is, de manier waarop dat gebeurt moet passen bij het dagelijks leven van miljoenen Nederlanders.
Wat vind jij?
Moet Nederland slimmer omgaan met verlichting, of is dit een grens
die niet overschreden mag worden?
Praat mee op onze Facebookpagina en deel je mening.