Birgit Schuurman (47), de zangeres en actrice die vaak in de schaduw van haar bekende zus Katja Schuurman staat, gaat door een emotioneel zware periode. Hoewel haar carrière momenteel succesvol is, met rollen in de bioscoopfilm De Break-Up Club en een theaterstuk genaamd Struikelen, kampt Birgit op persoonlijk vlak met verdriet. Vooral het co-ouderschap met haar ex-man Arne Toonen valt haar bijzonder zwaar. In een openhartig interview vertelt Birgit hoe moeilijk ze het vindt om haar zoon Chico nog maar de helft van de tijd te zien, wat haar diep raakt.

Een scheiding met emotionele gevolgen

Birgit Schuurman gaf in 2008 haar jawoord aan filmregisseur Arne Toonen. De twee vormden jarenlang een gelukkig koppel en verwelkomden in 2009 hun zoon Chico. Birgit hoopte op een toekomst vol liefde en stabiliteit voor haar gezin, maar helaas liep het anders. Na ruim tien jaar huwelijk kondigde Birgit in februari 2019 aan dat zij en Arne gingen scheiden. Volgens haar was het een moeilijke beslissing, maar het was onvermijdelijk omdat ze uit elkaar waren gegroeid.

In interviews gaf Birgit aan dat het besluit om te scheiden zwaar op haar drukte, vooral met het oog op hun zoon Chico. Ze worstelde met schuldgevoelens en voelde zich naar eigen zeggen de slechtste moeder op aarde. “Ik vond het verschrikkelijk dat ik ervoor koos om het gezin op te breken. Ik dacht dat ik Chico hiermee te kort zou doen,” vertelt Birgit openhartig in een interview met Libelle.

De impact op haar moederschap

De scheiding had een grote impact op Birgits leven, niet alleen als vrouw maar vooral als moeder. Na de breuk besloot het voormalige stel om de zorg voor Chico te verdelen en co-ouderschap in te voeren. Dit betekent dat Chico de ene week bij zijn vader woont en de andere week bij zijn moeder. Voor veel gescheiden ouders lijkt dit een eerlijke oplossing, maar voor Birgit blijkt het in de praktijk ontzettend moeilijk te zijn.

“Het feit dat ik mijn kind nog maar de helft van zijn leven zie, is mijn allergrootste verdriet,” vertelt Birgit. Ze legt uit dat het niet uitmaakt hoe goed het co-ouderschap geregeld is; het gevoel van gemis is er altijd. “Er is niets wat je kan voorbereiden op het moment dat je je kind moet missen. Je kunt je er gewoon niet tegen wapenen,” vervolgt ze. Birgit deelt hoe het gemis aan Chico tijdens de weken dat hij bij zijn vader is, haar diep raakt. Ondanks dat ze goed contact heeft met haar ex-man Arne en de verdeling in theorie goed werkt, blijft het emotioneel zwaar.

Nieuwe liefde, nieuwe gezinssituatie

Slechts een maand na de scheiding ontmoette Birgit een nieuwe liefde, personal trainer Sander van Haarlem. Sander had nog een grote wens: hij wilde graag vader worden. Hoewel Birgit al een zoon had uit haar huwelijk met Arne, stond ze open voor deze nieuwe fase in haar leven. Eind 2021 verwelkomden Birgit en Sander hun zoon Jimi, wat haar opnieuw moeder maakte.

Hoewel de geboorte van Jimi een vreugdevolle gebeurtenis was, bracht het ook nieuwe uitdagingen met zich mee. Birgit heeft nu twee kinderen van verschillende vaders, en dat betekent ook dat er twee verschillende gezinsstructuren zijn waarmee ze moet jongleren. De zorg voor Jimi is constant, terwijl ze Chico slechts de helft van de tijd ziet. Deze situatie maakt het voor Birgit moeilijk om een balans te vinden tussen haar rollen als moeder van beide kinderen en haar carrière.

In haar interviews geeft Birgit aan dat ze enorm geniet van het moederschap en dat de komst van Jimi haar veel vreugde heeft gebracht. Toch kan ze de pijn van het gemis aan Chico niet negeren. “Ik zou het liefst elke dag met beide kinderen zijn,” zegt ze, maar de realiteit van het co-ouderschap laat dat niet toe.

De veerkracht van Birgit Schuurman

Ondanks het verdriet en de uitdagingen waar Birgit mee worstelt, laat ze zien dat ze een sterke vrouw is die vecht voor haar geluk. Ze blijft een succesvolle carrière najagen, ondanks de moeilijke persoonlijke omstandigheden. Haar rol in de film De Break-Up Club lijkt ironisch genoeg te resoneren met haar eigen leven. In de film speelt ze een vrouw die ook te maken krijgt met relatieproblemen en afscheid nemen. Deze rol biedt haar wellicht een uitlaatklep voor de gevoelens waar ze zelf mee te maken heeft.

Naast haar filmrollen staat Birgit ook in het theater met de voorstelling Struikelen, wat symbolisch lijkt voor haar eigen ervaringen. Ze struikelt soms, zoals ze zelf zegt, maar weet steeds weer op te staan. “Het leven zit vol met ups en downs, en soms moet je struikelen om weer verder te kunnen gaan,” aldus Birgit. Ze benadrukt dat haar carrière haar helpt om te blijven focussen en door te gaan, ook al is het op persoonlijk vlak niet altijd makkelijk.

De kracht van co-ouderschap en verbondenheid

Hoewel co-ouderschap voor Birgit een bron van verdriet is, erkent ze dat het in het belang van Chico is dat hij beide ouders regelmatig ziet. Ze heeft bewust gekozen om een goede relatie met haar ex-man Arne te onderhouden, juist omwille van hun zoon. “Ik ben dankbaar dat Arne en ik nog steeds goed met elkaar kunnen omgaan,” vertelt ze. Deze samenwerking tussen beide ouders zorgt ervoor dat Chico zich gesteund voelt, ondanks de scheiding.

Toch maakt Birgit duidelijk dat het emotioneel moeilijk blijft. Vooral het besef dat ze bepaalde momenten in het leven van haar zoon mist, zoals spontane gesprekken of onverwachte gebeurtenissen die hij meemaakt wanneer hij bij zijn vader is. “Soms mis ik het om gewoon bij hem te zijn en de kleine dingen mee te maken. Dat is pijnlijk,” zegt ze.

Birgit gelooft dat het belangrijk is om open te blijven communiceren met haar kinderen, zodat ze begrijpen waarom de gezinsstructuur is zoals die is. Voor haar is het essentieel dat Chico weet dat hij onvoorwaardelijk geliefd is, ook al woont hij niet altijd bij haar.

Conclusie: Een zoektocht naar balans en geluk

Birgit Schuurman heeft het op professioneel vlak voor elkaar, met rollen in films en theaterproducties. Maar achter het succes schuilt een vrouw die worstelt met verdriet over het gemis van haar zoon door het co-ouderschap. Hoewel ze blij is met haar nieuwe liefde en het moederschap van haar jongste zoon Jimi, blijft het feit dat ze Chico maar de helft van de tijd ziet haar grootste pijnpunt.

Haar verhaal is een herinnering dat zelfs mensen die ogenschijnlijk alles op orde hebben, worstelen met persoonlijke uitdagingen. Birgit laat zien dat co-ouderschap, ondanks de voordelen, gepaard kan gaan met gevoelens van verlies en gemis. Toch blijft ze veerkrachtig en werkt ze hard om een evenwicht te vinden tussen haar carrière, haar nieuwe gezin en haar rol als moeder van twee zonen.

Birgits verhaal benadrukt hoe belangrijk het is om open te blijven over de uitdagingen van co-ouderschap en de emoties die daarbij komen kijken. Het laat ook zien dat, ondanks de moeilijkheden, liefde en verbondenheid de kracht kunnen bieden om door te gaan, zelfs in de meest complexe situaties.