Algemeen
Yolanthe helemaal afgemaakt: ”Dit doe je niet met een kind van 8”
Er is de laatste tijd veel ophef ontstaan rondom Yolanthe Cabau, de bekende actrice en presentatrice. Ze kwam onder vuur te liggen nadat ze haar 8-jarige zoontje Xess Xava een eigen Instagram-account gaf. Dit besluit leidde tot hevige kritiek, vooral tijdens een uitzending van Shownieuws, waar de situatie uitvoerig werd besproken. Anouk Smulders, een van de presentatoren, uitte scherpe kritiek: “Dit doe je niet met een 8-jarige.”
Instagram-Account voor Xess Xava
De aanleiding voor deze controverse was Yolanthe’s beslissing om haar jonge zoon een eigen Instagram-account te geven. Volgens Yolanthe wilde ze dat Xess Xava, net als zijzelf, beroemd zou worden. Dit initiatief leidde ertoe dat haar zoon op Instagram allerlei content moest delen en dat hij afgelopen donderdag een eigen pagina kreeg. Binnen enkele uren had het account al 50.000 volgers verzameld, wat wijst op de grote belangstelling die er voor de jongen was.
Instagram Grijpt In
De vreugde over het snelle succes van het account was echter van korte duur. Kort na de lancering werd de pagina offline gehaald door Instagram zelf. Het sociale mediaplatform, dat eigendom is van Meta (voorheen Facebook), heeft strikte regels omtrent de leeftijd van gebruikers. Kinderen onder de 13 jaar mogen volgens deze regels geen eigen account hebben, en Instagram handhaaft dit beleid streng. Bij Shownieuws werd deze ingreep van Instagram toegejuicht, en er werd flink uitgehaald naar Yolanthe’s beslissing.
Kritiek bij Shownieuws
De presentatoren van Shownieuws lieten geen spaan heel van Yolanthe’s keuze om haar zoon zo jong al in de schijnwerpers te plaatsen. Ronald Molendijk benadrukte dat het tegen de regels van Instagram is om een account aan te maken voor iemand jonger dan 13 jaar: “Het mag gewoon niet.” Anouk Smulders voegde daaraan toe dat dit een bewuste overtreding van de regels moet zijn geweest, gezien het feit dat je je leeftijd moet invullen bij het aanmaken van een account. Ze sprak haar afkeuring duidelijk uit: “Ik zou dit nooit doen met een 8-jarige.”
Zorg om Kwetsbaarheid
Anouk Smulders ging verder door haar zorgen te uiten over de kwetsbaarheid van een kind van die leeftijd op sociale media. Ze benadrukte hoe risicovol het is om een kind zo jong al bloot te stellen aan de online wereld, waar niet alleen positieve, maar ook negatieve reacties en zelfs gevaarlijke situaties op de loer liggen. De bezorgdheid over de veiligheid en het welzijn van jonge kinderen op sociale media wordt gedeeld door veel ouders en experts, en Anouk liet weten hier absoluut geen begrip voor te hebben.
Filmregisseur Martin Koolhoven Spreekt Zich Uit
Martin Koolhoven, een bekende filmregisseur die ook aanwezig was in de studio, uitte zijn zorgen over het gebruik van jonge kinderen in de media. Hij ging zelfs een stap verder door te stellen dat dit soort praktijken strafbaar zou moeten zijn. Hoewel het op dit moment al verboden is volgens de regels van Instagram, vond hij dat er ook wettelijke maatregelen genomen moeten worden tegen ouders die hun kinderen op deze manier exploiteren. “Ik vind het exploitatie, dat kun je niet doen,” zei Koolhoven stellig.
Ronald Molendijk: Een Gênante Situatie
Ronald Molendijk sloot zich aan bij de kritiek en noemde de hele situatie “gênant”. Hij trok parallellen met andere gevallen waar ouders hun kinderen voortdurend in de schijnwerpers zetten, zonder rekening te houden met de mogelijke gevolgen. “Ik heb het wel eens over die Beluga’s en hoe ze hun hele gezin non-stop uitbuiten, maar dit is min of meer hetzelfde. Ik begrijp niet dat overheden dit gewoon laten gaan,” aldus Molendijk.
Breder Maatschappelijk Debat
De discussie rondom Yolanthe en haar zoon roept bredere vragen op over de rol van ouders in de online aanwezigheid van hun kinderen. In een tijd waarin sociale media zo’n grote rol speelt in het dagelijks leven, staan ouders voor nieuwe uitdagingen. Enerzijds willen ze wellicht hun kinderen dezelfde kansen geven die zijzelf hebben gehad, maar anderzijds moeten ze ook rekening houden met de risico’s en de ethische implicaties van het vroegtijdig introduceren van kinderen in de wereld van beroemdheid en online zichtbaarheid.
Conclusie
De beslissing van Yolanthe Cabau om haar jonge zoon een Instagram-account te geven, heeft geleid tot een golf van kritiek en een breder debat over de rol van kinderen op sociale media. Terwijl sommige ouders wellicht denken dat ze hun kinderen een voorsprong geven door hen op jonge leeftijd bekend te maken met de online wereld, wijzen experts en critici zoals Anouk Smulders en Martin Koolhoven op de gevaren en ethische bezwaren die hiermee gepaard gaan. De situatie met Xess Xava toont aan dat het belangrijk is om de regels te respecteren en de belangen van kinderen altijd voorop te stellen. Social media zijn een krachtig instrument, maar in de verkeerde handen of onder de verkeerde omstandigheden kunnen ze ook schadelijk zijn, vooral voor de jongste en meest kwetsbare gebruikers.
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.