Algemeen
Vader verdient meer dan 80.000 euro per jaar, maar heeft nauwelijks nog geld over voor eten
Don Parkes, een fabrieksmanager met een jaarlijks salaris van 125.000 Australische dollar, behoort tot de top 10 van best verdienende mensen in Australië. Ondanks zijn aanzienlijke inkomen, vindt Don het steeds moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen. In de tv-show A Current Affair deelt hij openhartig zijn zorgen over de financiële druk die hij en zijn gezin ervaren. Het leven van een ‘grootverdiener’ blijkt niet altijd rooskleurig te zijn.
Financiële Druk en Familielast
Hoewel Don een aanzienlijke som verdient, voelt hij zich genoodzaakt om op veel dingen te besparen om ervoor te zorgen dat zijn gezin genoeg te eten heeft. Samen met zijn vrouw, Kirsty, heeft hij acht kinderen, wat hun financiële situatie extra uitdagend maakt. “We hebben al meerdere keren ons spaargeld moeten aanspreken,” vertelt Don. De financiële druk is zo groot dat zelfs hun twee tienerzonen kostgeld moeten betalen om de lasten te helpen dragen.
Besparingen en Opofferingen
Het gezin Parkes heeft drastische maatregelen moeten nemen om rond te komen. Kirsty legt uit dat ze elke twee weken ongeveer 1.200 Australische dollar uitgeven aan boodschappen, wat neerkomt op zo’n 2.400 dollar per maand. Om kosten te besparen, hebben ze hun winkelgewoonten aangepast. Ze kopen nu voornamelijk goedkopere huismerken en hebben de verse producten zoals fruit, groenten, en vlees drastisch verminderd.
Bovendien gaat het gezin steeds vaker naar McDonald’s, omdat een maaltijd voor de hele familie daar goedkoper is dan het kopen van verse ingrediënten. “Een maaltijd bij McDonald’s is goedkoper dan vlees en groenten kopen en dan ook nog zelf klaarmaken,” zegt Don. De noodzaak om verder te besparen heeft Don zelfs gedwongen om alle zorgverzekeringen van het gezin op te zeggen.
“Zorgkosten zijn onbetaalbaar geworden en passen simpelweg niet meer in mijn budget. Voor mij zijn voedsel en kleding belangrijker; een zorgverzekering voelt nu als een luxe,” aldus Don.
Vrijwilligerswerk en Hulpverlening
Kirsty, Don’s vrouw, doet vrijwilligerswerk bij het Community Café, een liefdadigheidsorganisatie in Sydney die gratis eten en kleding verstrekt aan mensen in financiële nood. “Elke dag komen er zo’n 200 mensen langs die het niet meer redden,” vertelt Kirsty. Ondanks dat ze anderen helpt, worstelt Kirsty zelf ook met de vraag hoe ze hun eigen gezin kan blijven ondersteunen.
Een Onzekere Toekomst
De financiële situatie van Don en Kirsty blijft zorgwekkend. Ondanks de recente belastingverlagingen van premier Anthony Albanese, merkt Don op dat deze slechts een druppel op een gloeiende plaat zijn. Het voelt alsof de druk steeds verder toeneemt, en het gezin Parkes weet niet goed meer wat ze moeten doen om hun situatie te verbeteren.
Hun verhaal, zoals gedeeld in de aflevering van A Current Affair, is een schrijnend voorbeeld van hoe zelfs de meest welvarende gezinnen in financieel zwaar weer kunnen belanden. Wil je meer weten over hun situatie? Bekijk dan de volledige aflevering hieronder en lees verder in de reacties.
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.