Algemeen
Vader verdient meer dan 80.000 euro per jaar, maar heeft nauwelijks nog geld over voor eten
Don Parkes, een fabrieksmanager met een jaarlijks salaris van 125.000 Australische dollar, behoort tot de top 10 van best verdienende mensen in Australië. Ondanks zijn aanzienlijke inkomen, vindt Don het steeds moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen. In de tv-show A Current Affair deelt hij openhartig zijn zorgen over de financiële druk die hij en zijn gezin ervaren. Het leven van een ‘grootverdiener’ blijkt niet altijd rooskleurig te zijn.
Financiële Druk en Familielast
Hoewel Don een aanzienlijke som verdient, voelt hij zich genoodzaakt om op veel dingen te besparen om ervoor te zorgen dat zijn gezin genoeg te eten heeft. Samen met zijn vrouw, Kirsty, heeft hij acht kinderen, wat hun financiële situatie extra uitdagend maakt. “We hebben al meerdere keren ons spaargeld moeten aanspreken,” vertelt Don. De financiële druk is zo groot dat zelfs hun twee tienerzonen kostgeld moeten betalen om de lasten te helpen dragen.
Besparingen en Opofferingen
Het gezin Parkes heeft drastische maatregelen moeten nemen om rond te komen. Kirsty legt uit dat ze elke twee weken ongeveer 1.200 Australische dollar uitgeven aan boodschappen, wat neerkomt op zo’n 2.400 dollar per maand. Om kosten te besparen, hebben ze hun winkelgewoonten aangepast. Ze kopen nu voornamelijk goedkopere huismerken en hebben de verse producten zoals fruit, groenten, en vlees drastisch verminderd.
Bovendien gaat het gezin steeds vaker naar McDonald’s, omdat een maaltijd voor de hele familie daar goedkoper is dan het kopen van verse ingrediënten. “Een maaltijd bij McDonald’s is goedkoper dan vlees en groenten kopen en dan ook nog zelf klaarmaken,” zegt Don. De noodzaak om verder te besparen heeft Don zelfs gedwongen om alle zorgverzekeringen van het gezin op te zeggen.
“Zorgkosten zijn onbetaalbaar geworden en passen simpelweg niet meer in mijn budget. Voor mij zijn voedsel en kleding belangrijker; een zorgverzekering voelt nu als een luxe,” aldus Don.
Vrijwilligerswerk en Hulpverlening
Kirsty, Don’s vrouw, doet vrijwilligerswerk bij het Community Café, een liefdadigheidsorganisatie in Sydney die gratis eten en kleding verstrekt aan mensen in financiële nood. “Elke dag komen er zo’n 200 mensen langs die het niet meer redden,” vertelt Kirsty. Ondanks dat ze anderen helpt, worstelt Kirsty zelf ook met de vraag hoe ze hun eigen gezin kan blijven ondersteunen.
Een Onzekere Toekomst
De financiële situatie van Don en Kirsty blijft zorgwekkend. Ondanks de recente belastingverlagingen van premier Anthony Albanese, merkt Don op dat deze slechts een druppel op een gloeiende plaat zijn. Het voelt alsof de druk steeds verder toeneemt, en het gezin Parkes weet niet goed meer wat ze moeten doen om hun situatie te verbeteren.
Hun verhaal, zoals gedeeld in de aflevering van A Current Affair, is een schrijnend voorbeeld van hoe zelfs de meest welvarende gezinnen in financieel zwaar weer kunnen belanden. Wil je meer weten over hun situatie? Bekijk dan de volledige aflevering hieronder en lees verder in de reacties.
Heftige beschuldiging van Antine Algra aan adres van Monique Hansler: “Het ging veel verder dan mensen denken”
De realityserie De Hanslers: Van de Piste naar de Playa houdt de gemoederen al weken flink bezig. Wat voor de ene kijker vermakelijke televisie is, roept bij anderen vooral ongemak op. Met name de dominante aanwezigheid van Monique Hansler in het leven van haar zoon Mike zorgt voor felle discussies op sociale media. Nu doet Antine Algra, de ex-partner van Mike Hansler, een opmerkelijke en ingrijpende beschuldiging. Volgens haar bleef het gedrag van Monique niet beperkt tot woorden alleen.
Antine, die Mike leerde kennen tijdens Winter Vol Liefde, vertelt in een interview dat wat kijkers nu op televisie zien, voor haar pijnlijk herkenbaar is. “Het is confronterend om die fragmenten voorbij te zien komen,” zegt ze. “Voor mij is het geen verrassing. Wat nu wordt uitgezonden, heb ik zelf ook meegemaakt.”
“Ik kijk de serie niet, maar ontkom er niet aan”
Hoewel Antine benadrukt dat ze de realityserie niet actief volgt, komt ze er nauwelijks omheen. Fragmenten circuleren volop online en zorgen steeds opnieuw voor reacties. “Ik kijk de afleveringen niet bewust,” legt ze uit. “Maar de fragmentjes zie je overal. Op social media, in nieuwsartikelen, via anderen. Dan herken je patronen.”
Volgens Antine speelde veel van wat nu wordt uitgezonden zich destijds af buiten het zicht van camera’s. “Bij Mike en mij gebeurde dit in onze vrije tijd, niet tijdens opnames. Daardoor is er nooit een compleet beeld van geweest,” vertelt ze. “Maar het gedrag dat mensen nu zien, dat is niet nieuw.”
Escalatie achter gesloten deuren
Wat Antine vervolgens beschrijft, gaat verder dan wat tot nu toe in de media is verschenen. Ze stelt dat de spanningen op een bepaald moment volledig escaleerden. Aanleiding zou een bezoek van Mike aan Friesland zijn geweest, waar Antine haar leven had opgebouwd.
“Toen Mike naar Friesland wilde komen om mijn leefomgeving te zien, sloeg de sfeer volledig om,” vertelt ze. “Monique was woedend.” Volgens Antine liep dat uit op een incident dat diepe indruk op haar maakte. “Ze gooide een vaas naar mijn hoofd,” zegt ze. “En schreeuwde dat Mike moest kiezen tussen haar en mij.”
Antine spreekt zichtbaar geëmotioneerd over dat moment. “Dat zijn dingen die je niet zomaar vergeet. Het ging zó ver. Het was geen meningsverschil meer, maar pure escalatie.”
Loyaliteit onder druk
Volgens Antine staat Mike al jaren onder grote emotionele druk. “Zij houdt hem krampachtig vast,” zegt ze over Monique. “Het is alsof er geen ruimte is voor een volwassen relatie naast haar.” In haar ogen wordt haar ex-partner gedwongen voortdurend te laveren tussen zijn eigen leven en de verwachtingen van zijn moeder.
“Het ging niet alleen om mij,” benadrukt ze. “Het ging om controle. Om invloed. Om niet loslaten.” Antine zegt dat ze meerdere keren heeft geprobeerd het gesprek aan te gaan, maar dat dit zelden tot rust leidde. “Alles draaide om loyaliteit. Wie staat op één?”
“Dit vraagt om hulp”
Antine is voorzichtig met haar woorden, maar spreekt wel haar zorgen uit. Ze gelooft dat er onderliggend meer speelt. “Ik denk dat Monique hulp nodig heeft,” zegt ze. “Al weet ik niet of ze daar voor openstaat.”
Volgens Antine leeft Monique sterk in haar eigen overtuigingen. “Ze heeft haar eigen wereld gecreëerd, met haar eigen waarheden. Ik weet niet of een specialist daar nog doorheen komt.” Daarbij verwijst Antine naar verhalen die Monique zelf eerder zou hebben gedeeld over haar jeugd.
“Ze heeft verteld dat haar eigen moeder worstelde met borderline en dat haar vader vaak afwezig was,” legt Antine uit. “Dat betekent dat ze waarschijnlijk geen veilige hechting heeft gekend. En dat zie je terug: ze houdt haar gezin krampachtig vast.”
Publieke discussie, privégevolgen
De uitspraken van Antine zorgen voor veel reacties. Waar sommige kijkers haar verhaal zien als bevestiging van wat zij al langer vermoeden, wijzen anderen op het belang van voorzichtigheid. Het gaat om ernstige beschuldigingen, gebaseerd op persoonlijke ervaringen, zonder dat betrokkenen publiekelijk hebben gereageerd.
Antine begrijpt die terughoudendheid. “Ik weet dat dit gevoelig ligt,” zegt ze. “Maar ik deel dit niet om iemand zwart te maken. Ik deel dit omdat mensen nu oordelen op basis van televisiebeelden, terwijl er veel meer speelt achter de schermen.”
Ze benadrukt dat ze haar verhaal lange tijd voor zich heeft gehouden. “Ik heb hier niet eerder over gesproken, omdat ik rust wilde. Maar nu dit opnieuw naar boven komt, voel ik dat ik eerlijk moet zijn.”
Impact die blijft
De periode met Mike en zijn familie heeft volgens Antine diepe sporen nagelaten. “Het heeft me lang gekost om weer vertrouwen te krijgen,” vertelt ze. “Je gaat aan jezelf twijfelen. Je vraagt je af of jij degene bent die het verkeerd ziet.”
Toch kijkt ze nu met meer afstand terug. “Ik sta sterker dan toen,” zegt ze. “En ik hoop vooral dat Mike ooit de ruimte krijgt om zijn eigen leven te leiden, zonder angst of druk.”
Geen oordeel, wel erkenning
Antine sluit af met een duidelijke boodschap: ze vraagt geen veroordeling, maar begrip. “Dit is geen zwart-witverhaal,” zegt ze. “Het is complex, pijnlijk en menselijk.” Ze hoopt dat kijkers zich dat realiseren wanneer ze naar de serie kijken.
“Wat op televisie verschijnt, is maar een deel van het verhaal,” besluit ze. “En soms is het deel dat je níét ziet, het zwaarst om te dragen.”