-

Algemeen

Vader verdient meer dan 80.000 euro per jaar, maar heeft nauwelijks nog geld over voor eten

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Don Parkes, een fabrieksmanager met een jaarlijks salaris van 125.000 Australische dollar, behoort tot de top 10 van best verdienende mensen in Australië. Ondanks zijn aanzienlijke inkomen, vindt Don het steeds moeilijker om de eindjes aan elkaar te knopen. In de tv-show A Current Affair deelt hij openhartig zijn zorgen over de financiële druk die hij en zijn gezin ervaren. Het leven van een ‘grootverdiener’ blijkt niet altijd rooskleurig te zijn.

Financiële Druk en Familielast

Hoewel Don een aanzienlijke som verdient, voelt hij zich genoodzaakt om op veel dingen te besparen om ervoor te zorgen dat zijn gezin genoeg te eten heeft. Samen met zijn vrouw, Kirsty, heeft hij acht kinderen, wat hun financiële situatie extra uitdagend maakt. “We hebben al meerdere keren ons spaargeld moeten aanspreken,” vertelt Don. De financiële druk is zo groot dat zelfs hun twee tienerzonen kostgeld moeten betalen om de lasten te helpen dragen.

Besparingen en Opofferingen

Het gezin Parkes heeft drastische maatregelen moeten nemen om rond te komen. Kirsty legt uit dat ze elke twee weken ongeveer 1.200 Australische dollar uitgeven aan boodschappen, wat neerkomt op zo’n 2.400 dollar per maand. Om kosten te besparen, hebben ze hun winkelgewoonten aangepast. Ze kopen nu voornamelijk goedkopere huismerken en hebben de verse producten zoals fruit, groenten, en vlees drastisch verminderd.

Bovendien gaat het gezin steeds vaker naar McDonald’s, omdat een maaltijd voor de hele familie daar goedkoper is dan het kopen van verse ingrediënten. “Een maaltijd bij McDonald’s is goedkoper dan vlees en groenten kopen en dan ook nog zelf klaarmaken,” zegt Don. De noodzaak om verder te besparen heeft Don zelfs gedwongen om alle zorgverzekeringen van het gezin op te zeggen.

“Zorgkosten zijn onbetaalbaar geworden en passen simpelweg niet meer in mijn budget. Voor mij zijn voedsel en kleding belangrijker; een zorgverzekering voelt nu als een luxe,” aldus Don.

Vrijwilligerswerk en Hulpverlening

Kirsty, Don’s vrouw, doet vrijwilligerswerk bij het Community Café, een liefdadigheidsorganisatie in Sydney die gratis eten en kleding verstrekt aan mensen in financiële nood. “Elke dag komen er zo’n 200 mensen langs die het niet meer redden,” vertelt Kirsty. Ondanks dat ze anderen helpt, worstelt Kirsty zelf ook met de vraag hoe ze hun eigen gezin kan blijven ondersteunen.

Een Onzekere Toekomst

De financiële situatie van Don en Kirsty blijft zorgwekkend. Ondanks de recente belastingverlagingen van premier Anthony Albanese, merkt Don op dat deze slechts een druppel op een gloeiende plaat zijn. Het voelt alsof de druk steeds verder toeneemt, en het gezin Parkes weet niet goed meer wat ze moeten doen om hun situatie te verbeteren.

Hun verhaal, zoals gedeeld in de aflevering van A Current Affair, is een schrijnend voorbeeld van hoe zelfs de meest welvarende gezinnen in financieel zwaar weer kunnen belanden. Wil je meer weten over hun situatie? Bekijk dan de volledige aflevering hieronder en lees verder in de reacties.

Algemeen

Onverwachte wending in Borsato-zaak: ”Dit is nog lang niet voorbij!”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Marco Borsato vrijgesproken: advocaat van aangeefster reageert scherp en verwacht een “tweede ronde”

Na jaren van onzekerheid, onderzoek en publieke aandacht heeft de rechtbank uitspraak gedaan in de veelbesproken zaak rond Marco Borsato. De zanger is vrijgesproken van de beschuldigingen die tegen hem waren geuit door de destijds 15-jarige Asmara Thielen. De uitspraak bracht een mix van opluchting, emotie en nieuwe discussies teweeg. Terwijl Borsato zelf zichtbaar geëmotioneerd reageerde, liet de advocaat van het vermeende slacht0ffer, Peter Plasman, weten dat de vrijspraak volgens hem niet het einde betekent van deze juridische strijd.

“De eerste ronde is voorbij”: advocaat Plasman reageert op de uitspraak

Kort na de vrijspraak gaf Peter Plasman een verklaring waarin hij benadrukte dat hij verwacht dat de zaak nog “lang niet klaar” is. De vrijspraak vormt volgens hem niet het slotstuk, maar slechts een etappe in een langduriger proces. In zijn woorden:

“De eerste ronde is voorbij. Ik ga ervan uit dat de uiteindelijke beslissing in de tweede ronde gaat vallen.”

Plasman sprak uit dat hij verwacht dat het 0penbaar Ministerie (OM) zich niet neerlegt bij de uitspraak.
“Gezien de inzet in deze zaak en de belangen die aan de orde zijn, verwacht ik dat het OM in beroep zal gaan.”

Daarmee wordt duidelijk dat de advocaat rekent op een voortzetting van het juridisch traject. De uitspraak van de rechtbank is volgens hem weliswaar juridisch sluitend voor deze fase, maar vormt geen definitief antwoord op de meldingen die zijn gedaan.

Waarom de rechtbank tot vrijspraak kwam

De rechterlijke uitspraak, die in duidelijke bewoordingen werd voorgelezen, draaide in essentie om één punt: er is onvoldoende concreet, controleerbaar bewijs om tot een veroordeling te komen.

De rechtbank legde uit dat men uiterst zorgvuldig heeft gekeken naar de aangifte van Asmara Thielen, maar dat de kern van haar verklaring te algemeen was. De beschrijvingen van wat er zou hebben plaatsgevonden, waren volgens de rechters onvoldoende specifiek om als overtuigend bewijs te dienen. Zo werd vastgesteld dat Asmara niet helder kon aangeven:

  • welke handelingen precies zouden hebben plaatsgevonden,

  • op welke momenten dat zou zijn gebeurd,

  • en of er omstandigheden waren die haar verklaring konden ondersteunen.

Hoewel emoties van aangeefsters altijd serieus worden meegenomen, wees de rechtbank erop dat strafrechtelijke uitspraken gebaseerd moeten zijn op controleerbare feiten. En precies die ontbraken.

Geen ondersteunend bewijs gevonden

Een belangrijke factor in de vrijspraak is dat er geen getuigen waren die de vermeende gebeurtenissen konden bevestigen. Niemand heeft de handelingen gezien, en er zijn geen opnames, berichten of andere objectieve elementen gevonden die de aangifte ondersteunen.

Daarnaast is het dagboek dat Asmara bijhield niet gebruikt als concreet bewijs. De rechter stelde dat de aantekeningen weliswaar persoonlijke gevoelens reflecteren, maar dat ze géén informatie bevatten die juridisch voldoende is om de beschuldigingen te ondersteunen. Het was volgens de rechtbank onduidelijk wanneer de beschreven gebeurtenissen plaatsgevonden zouden hebben en wat de exacte handelingen zouden zijn geweest.

Ook speelde mee dat het 0penbaar Ministerie in een eerdere fase al had aangegeven dat een van de genoemde handelingen — namelijk het aanraken van het gesl*chtsdeel van Borsato — niet verder vervolgd zou worden, omdat daar volgens het OM te weinig aanknopingspunten voor waren.

De rechtbank benadrukt: zorgvuldigheid gaat boven aannames

Tijdens de uitspraak gaf de rechtbank aan dat zij zorgvuldig heeft gekeken naar elk onderdeel van het dossier. Het ging hier om een gevoelige zaak, waarin alle betrokkenen recht hadden op een zorgvuldig proces. De rechters benadrukten dat zij de meldingen van Asmara serieus hebben genomen, maar dat zij gebonden zijn aan de juridische eisen die gelden voor een veroordeling.

De kern van hun conclusie was daarom:

“Er is onvoldoende concreet en controleerbaar bewijs om tot een veroordeling te komen.”

Met deze woorden maakte de rechtbank duidelijk dat de vrijspraak geen oordeel vormt over de persoon van de aangeefster, maar uitsluitend gebaseerd is op het ontbreken van bewijs dat de zware beschuldigingen juridisch kan onderbouwen.

Emotionele reactie van Marco Borsato

Toen de rechter de woorden “vrijspraak” uitsprak, kon Marco Borsato zijn emoties moeilijk bedwingen. Hij was zichtbaar aangeslagen, maar ook zichtbaar opgelucht. De zanger, die de afgelopen jaren grotendeels uit de openbaarheid verdween, zei dat hij de impact van de zaak dagelijks heeft gevoeld.

Buiten de rechtbank werd hij direct omringd door pers. Tussen de camera’s en microfoons door zei hij:

“Ik hoop nu weer door te kunnen gaan met mijn leven. Het heeft zes jaar stilgestaan. Ik heb behoefte om weer vooruit te kijken.”

Het was een korte, maar veelzeggende reactie: de zanger wil het hoofdstuk afsluiten en opnieuw beginnen. De afgelopen jaren hadden niet alleen invloed op zijn carrière, maar ook op zijn persoonlijk leven en mentale gezondheid.

Hoe nu verder voor alle betrokkenen?

Met de vrijspraak is de situatie juridisch voorlopig tot rust gekomen, maar duidelijk is dat er veel vragen blijven bestaan. Voor het kamp van de aangeefster is de boodschap helder: er komt volgens hen waarschijnlijk een vervolg. Peter Plasman benadrukte dat de strijd voor zijn cliënt niet voorbij is en dat een hoger beroep zeer waarschijnlijk is.

Voor Marco Borsato betekent de uitspraak vooral een moment van ademhalen. De juridische druk die jarenlang op hem rustte, is op deze dag weggenomen, maar daarmee zijn de gevolgen van de afgelopen periode nog niet verdwenen. Zijn carrière staat al lange tijd stil, zijn reputatie heeft een enorme klap gekregen en het is onzeker of en hoe hij zijn werk ooit weer zal oppakken.

Publieke reactie: verdeeldheid en opluchting

Hoewel er in het artikel geen uitgebreide sociale media-reacties zijn opgenomen, is duidelijk dat de samenleving verdeeld reageert. Waar de één de uitspraak ziet als bevestiging van zorgvuldige rechtspraak, vindt de ander dat de zaak te complex is om op basis van het beschikbare materiaal te beoordelen.

Toch lijkt een groot deel van het publiek vooral opgelucht dat er – na jaren van geruchten, interviews en analyses – eindelijk een rechterlijk oordeel ligt. De spanning die al zolang boven de zaak hing, maakt plaats voor een nieuwe fase waarin het opnieuw juridisch en maatschappelijk besproken zal worden.

Conclusie: het juridische hoofdstuk is nog niet dicht

Hoewel Marco Borsato vandaag is vrijgesproken, blijft de toekomst van de zaak ongewis. De woorden van Peter Plasman – “De eerste ronde is voorbij” – laten zien dat hij rekent op een voortzetting van de strijd in hoger beroep. Daarmee is voor niemand duidelijk hoe de situatie er over maanden of jaren uit zal zien.

Wat wél vaststaat: deze uitspraak vormt een belangrijk keerpunt in een lang en zwaar traject, zowel voor de betrokken partijen als voor de samenleving die deze zaak nauwgezet heeft gevolgd.

Lees verder