Jonge stellen denken na hun huwelijk vaak dat ze tientallen jaren samen hebben om hun leven op te bouwen en te groeien. Maar zoals we weten, kan het leven uiterst onvoorspelbaar zijn en je met situaties confronteren die je nooit had verwacht.

Op een zaterdag in mei 2007 werd Ryan Finley wakker en alles leek normaal. Hij keek op de klok en realiseerde zich dat hij zijn vrouw, Jill Finley, ook moest wakker maken.

“Ik ging Jill wakker maken, wat op zich al een wonder is, want normaal gesproken doe ik dat nooit op zaterdagochtend,” herinnerde hij zich later. Hij riep haar naam, maar kreeg geen reactie. Verbaasd begon hij haar te schudden, maar ook dan bleef het stil. Ryan begon zich zorgen te maken en werd angstig. Hij belde onmiddellijk de hulpdiensten en begon tegelijkertijd met re@nimeren.

Toen de hulpverleners arriveerden, werd Jill snel naar een ambulance overgebracht en naar het z1ekenhuis vervoerd. Ryan volgde de @mbulance nauw op in zijn vrachtwagen.

Bij aankomst in het ziekenhuis, na beoordeling door de medische professionals, concludeerden zij dat Jill een h@rtstilstand had gehad. Jill onderging medische procedures om haar te stabiliseren, terwijl Ryan buiten de spoedeisende hulp wachtte en af en toe updates over de toestand van zijn vrouw kreeg.

Toen de dokter eindelijk naar buiten kwam om Ryan te informeren, eindigde hij zijn update met het advies om te bidden. Ryan besefte toen hoe ernstig de situatie was: “Wanneer een dokter je vertelt dat je moet gaan bidden, voel je dat het zo serieus is als het maar kan.”

Enkele dagen later informeerde de dokter Ryan dat zijn vrouw in een coma was geraakt. Het was moeilijk te geloven dat zijn 31-jarige vrouw, die normaal vol leven was, nu een gevecht om leven en d00d voerde. Tijdens de twee weken dat Jill in coma was, kwamen veel bezoekers langs om hun steun te betuigen aan Jill en Ryan. Een van Jill’s neven kwam met een Bijbel in zijn hand en las minstens een uur voor uit de Bijbel.

Hij liet de Bijbel achter bij Ryan en zei hem dat hij passages mocht lezen als hij dat wilde. Na die dag begon Ryan passages uit de Bijbel hardop voor te lezen aan zijn vrouw, in de hoop dat ze zou ontwaken. Na 11 dagen in coma besloot Ryan om alleen naar huis te gaan voor een korte tijd. Hij overwoog of hij Jill van de beademing moest halen, zoals de artsen hadden gesuggereerd. De artsen geloofden niet in verbetering van haar toestand en adviseerden om de beademing te stoppen.

Hoewel hij wist dat dit betekende dat Jill mogelijk snel zou overlijden, vertelde hij de artsen de volgende dag dat ze de beademing mochten stoppen. Op de 14e dag van haar coma werd de beademing verwijderd. Ongeveer 5 uur nadat de beademing was verwijderd, begon Jill te bewegen en te mompelen. Ryan kon de laatste momenten van zijn levendige vrouw niet verdragen en stapte naar de wachtkamer totdat ze was 0verleden.

Hij herinnert zich de volgende momenten duidelijk: “De verpleegkundige kwam naar buiten en zei: ‘Ik denk dat je moet komen, ze praat.’” Ryan ging naar binnen, verwachtend een laatste gesprek met zijn vrouw te hebben. Hij herinnert zich: “Ik liep binnen en Jill sprak. Het eerste wat ze zei was: ‘Haal me hier weg. Ik wil naar huis.’”

Ryan was gesch0kt maar twijfelde of het niet gewoon helder gemompel was. Hij stelde haar vragen die ze alleen goed kon beantwoorden als ze volledig bij bewustzijn was. Hij vroeg naar de namen van hun huisdieren en enkele rekensommen, die ze allemaal correct beantwoordde. Ze vroeg zelfs of ze naar haar favoriete Mexicaanse restaurant kon voor het avondeten.

Later zei Jill dat ze zich de coma niet herinnerde; ze voelde alleen dat ze een tijd weg was geweest en toen weer terugkwam. In een interview werd Ryan gevraagd wat hem deed geloven dat zijn vrouw terugkwam. Hij antwoordde onmiddellijk: “God. Goddelijke tussenkomst. Ik voel het echt zo.” Niet alles ging terug zoals het was na Jill’s ontwaken. Ze moest sommige motorische vaardigheden, zoals tandenpoetsen en veters strikken, opnieuw leren.

 

Het stel beschouwt dit als een tweede kans in hun leven en hun relatie en zorgt ervoor dat ze altijd aan elkaars zijde staan. Jill zegt dat Ryan de juiste beslissing heeft genomen door de be@deming te stoppen, omdat ze niet als een “groente” wilde leven. De @ngst en bezorgdheid van het hele voorval blijven bij Ryan. Hij zegt dat hij altijd controleert of ze nog steeds bij hem is. “Er is nog nooit een nacht voorbij gegaan dat ik niet wakker word. Ik trap meestal tegen haar, en als ze terugtrapt, weet ik dat alles oké is.”