-

Algemeen

Enorme teleurstelling om onverwacht besluit Alexia

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Prinses Alexia, de tweede dochter van koning Willem-Alexander en koningin Máxima, heeft na deze zomer besloten haar academische toekomst in Engeland voort te zetten. Ze heeft ervoor gekozen om te studeren aan de University College London (UCL), waar ze een bacheloropleiding in Science & Engineering for Social Change gaat volgen. Hoewel dit een prachtige stap is in haar educatieve carrière, zijn niet alle reacties op dit nieuws even positief, vooral niet in Nederland.

Alexia’s Studiekeuze: Van Twijfels naar Beslissing

Na haar succesvolle afronding van de middelbare school vorig jaar, koos prinses Alexia ervoor om een tussenjaar te nemen. Dit tussenjaar gaf haar de tijd en ruimte om na te denken over haar toekomst en om zorgvuldig te beslissen waar ze haar vervolgstudie zou willen doen. Gedurende deze periode uitte de prinses in verschillende interviews dat ze worstelde met de keuze voor een geschikte universiteit.

De afgelopen maanden waren gevuld met speculaties over waar Alexia uiteindelijk zou gaan studeren. Veel mensen verwachtten dat ze voor een Nederlandse universiteit zou kiezen, en Groningen leek een sterke kanshebber. Echter, de keuze voor Londen kwam onverwachts en is vooral via journalistieke bronnen naar buiten gekomen. Het nieuws werd bevestigd nadat bekend werd dat Alexia zich had ingeschreven voor de bacheloropleiding Science & Engineering for Social Change aan UCL, een prestigieuze universiteit in het hart van de Britse hoofdstad. De studie begint eind september, en hiermee zet prinses Alexia een belangrijke stap in haar academische ontwikkeling.

Teleurstelling in Groningen: Een Gemiste Kans

De keuze voor Londen betekent echter een teleurstelling voor velen in Nederland, en in het bijzonder in Groningen. De stad Groningen had zich verheugd op de mogelijke komst van prinses Alexia, en er waren zelfs initiatieven ontstaan om haar naar de stad te lokken. Een van de opvallendste initiatieven kwam van de lokale band ‘Aantal Jongens’, die speciaal een lied had geschreven en uitgebracht in een poging Alexia te overtuigen om in Groningen te komen studeren.

Het nieuws dat prinses Alexia naar Londen gaat in plaats van naar Groningen kwam hard aan bij de bandleden van ‘Aantal Jongens’. Tristan, een van de bandleden, sprak zijn teleurstelling uit: “Het is verschrikkelijk. Hoe kun je zo’n mooie stad laten liggen?” zei hij in een reactie tegen het ANP. De groep had veel hoop gevestigd op hun muzikale poging om de prinses naar Groningen te lokken, maar deze hoop is nu vervlogen. “We hadden echt gedacht dat dit nummer haar zou overtuigen, maar helaas heeft ze een andere keuze gemaakt,” voegde Tristan toe.

De Impact van Alexia’s Beslissing

De beslissing van prinses Alexia om naar Londen te verhuizen, heeft niet alleen een teleurstelling veroorzaakt in Groningen, maar roept ook bredere reacties op in Nederland. Er zijn gemengde gevoelens over het feit dat een lid van de koninklijke familie ervoor kiest om in het buitenland te studeren, vooral omdat Nederland zelf een aantal uitstekende universiteiten heeft. Sommige mensen zien het als een gemiste kans voor Nederlandse instellingen om een prominente student als prinses Alexia te verwelkomen. Aan de andere kant begrijpen velen dat de prinses de vrijheid heeft om haar eigen pad te kiezen en dat Londen een stad is met ongeëvenaarde academische en culturele mogelijkheden.

De keuze van Alexia om een opleiding te volgen die gericht is op Science & Engineering for Social Change toont ook haar betrokkenheid bij maatschappelijke vraagstukken. Deze studie richt zich op het gebruik van wetenschappelijke en technische kennis om sociale problemen aan te pakken, een veld dat steeds belangrijker wordt in een wereld die voor complexe uitdagingen staat. De keuze voor deze studie benadrukt Alexia’s interesse in het maken van een positieve impact op de samenleving, een ambitie die goed past binnen de traditie van publieke dienstbaarheid in haar familie.

Een Nieuwe Start in Londen

Met haar inschrijving aan UCL zet prinses Alexia zich schrap voor een nieuwe start in een internationale en dynamische omgeving. Londen biedt haar niet alleen de kans om academisch te groeien, maar ook om zich persoonlijk te ontwikkelen in een stad die bekendstaat om zijn diversiteit en innovatieve geest. Voor de prinses betekent deze verhuizing ook een stap weg van de constante mediabelangstelling in Nederland, wat haar mogelijk meer privacy en ruimte geeft om zich op haar studie te concentreren.

De keuze voor UCL, een universiteit die wereldwijd hoog aangeschreven staat, is een bevestiging van Alexia’s ambitie en vastberadenheid om een impactvolle carrière na te streven. De opleiding Science & Engineering for Social Change biedt haar een unieke mix van wetenschap, techniek en maatschappelijke betrokkenheid, en bereidt haar voor op een rol waarin ze haar kennis kan inzetten om maatschappelijke problemen op te lossen.

Reacties en Toekomstperspectieven

De reacties op het nieuws zijn verdeeld. Sommige Nederlanders voelen een lichte teleurstelling omdat prinses Alexia ervoor kiest om in het buitenland te studeren, terwijl anderen haar keuze om een prestigieuze opleiding in Londen te volgen juist toejuichen. De keuze van Alexia wordt door velen gezien als een stap in de richting van een internationale carrière, iets wat in lijn zou liggen met de moderne rol van de koninklijke familie.

In Groningen blijft de teleurstelling groot. De stad had zich erop verheugd om een koninklijke studente te verwelkomen, wat ongetwijfeld ook de aantrekkingskracht van de stad als studentenstad zou hebben vergroot. De hoop van de band ‘Aantal Jongens’ en andere inwoners van Groningen om prinses Alexia als medestudente te mogen verwelkomen, is vervlogen. Toch blijft de stad trots op haar status als een van de meest levendige en dynamische studentensteden van Nederland.

Conclusie: Een Keuze voor de Toekomst

Prinses Alexia’s beslissing om te verhuizen naar Londen en daar haar academische reis voort te zetten, is een persoonlijke keuze die haar toekomst in belangrijke mate zal vormgeven. Hoewel het besluit voor sommige Nederlanders, en vooral in Groningen, een teleurstelling is, moet het ook worden gezien als een stap vooruit voor de prinses. Haar keuze voor een studie gericht op Science & Engineering for Social Change toont haar toewijding aan het aanpakken van maatschappelijke uitdagingen en haar wens om een positieve bijdrage te leveren aan de wereld.

In de komende jaren zal Alexia zich onderdompelen in haar studie en haar plaats vinden in een internationale gemeenschap van studenten en academici. Haar ervaringen in Londen zullen haar vormen en haar voorbereiden op een toekomst waarin ze, net als haar ouders, een rol kan spelen in publieke dienstbaarheid en maatschappelijke verandering. Nederland zal met interesse en trots haar voortgang volgen, terwijl ze haar eigen pad bewandelt in de wereld van wetenschap en sociale impact.

Met haar nieuwe hoofdstuk dat in Londen begint, staat prinses Alexia aan het begin van een spannende en veelbelovende reis.

Algemeen

Complete twist in zaak Marco Borsato: ‘Dat dagboekje is een verdacht boekje!’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.

In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.

In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.


De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces

Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.

Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.

“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”


Het audiofragment: bekentenis of misverstand?

Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.

Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.

“Wat ik dinsdag hoorde, klonk alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:

  • Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.

  • Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.

  • Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.

Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.


Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina

Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.

Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.

Een boekje met één afwijkende pagina

“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”

De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:

  • het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;

  • de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;

  • de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.

Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.

Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?

De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:

“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”

Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.


De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?

Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.

Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.

Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen

“Daar twijfelde ik dinsdag al aan,” zegt hij.
Hij legt uit:

  • Marco had een eigen kleedkamer.

  • Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.

  • Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.

  • Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.

Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.

Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie

Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.

Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:

“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”

Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:

  1. Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.

  2. Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.

Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.


Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?

Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.

Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:

“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”

De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:

  1. Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.

  2. Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.

In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.


Een kantelpunt? De impact van de verdediging

Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.

Hij zei:

“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”

Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.

Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.


De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?

Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:

  • dat fysiek bewijs ontbreekt;

  • dat verklaringen variëren;

  • dat het dagboek vraagtekens oproept;

  • dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;

  • dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.

Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:

  • dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;

  • dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;

  • dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;

  • dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.

Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.


Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld

De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.

Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.

Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.

De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.

Lees verder