Algemeen
Prins Harry vertelt moedig wat er met hem als kind gebeurde
In 2020 nam Prins Harry een besluit dat zijn leven en de fundamenten van het Britse koningshuis voorgoed veranderde. Hij besloot terug te treden als actief lid van de koninklijke familie, een keuze die voortkwam uit een langdurige persoonlijke strijd met zijn rol binnen de monarchie.
In zijn onthullende autobiografie, getiteld ‘Spare’, neemt Prins Harry ons mee op een reis door zijn leven, zowel binnen als buiten de paleismuren. Dit boek belicht de talloze uitdagingen, de intense media-aandacht en de diepgaande identiteitscrisis waarmee hij gedurende zijn leven geconfronteerd werd, wat een contrast vormt met het publieke beeld van het vorstelijke leven.
Geboren in de schijnwerpers van de wereldwijde media, werd Harry door de wereld gekend als prins, maar zijn persoonlijke identiteit was veel complexer en gefragmenteerder. In zijn boek onthult hij de oorsprong van zijn bijnaam ‘Spike’, een naam die hij verdiende tijdens een tussenjaar in Australië in 2003.
Tijdens dit jaar werkte hij incognito als ‘jackaroo’ op een boerderij genaamd Tooloombilla Station. Zijn haar, dat toen in korte pieken stond, en een aanpassing in zijn accent om beter in de lokale cultuur te passen, leidden tot deze bijzondere bijnaam.
Deze en andere bijnamen, zoals Haz, Baz, en Scrawny—gegeven door zowel vrienden als paleispersoneel—vormden een baken van individualiteit en een tijdelijke ontsnapping uit zijn vorstelijke identiteit. Prins Harry beschrijft deze overvloed aan namen als een ‘spiegelzaal’, waarin zijn ware zelf steeds moeilijker te onderscheiden was in de wirwar van publieke en private persona’s.
Harry’s opvoeding was atypisch, zelfs binnen koninklijke kringen, met strenge regels die emotionele afstand benadrukten. Hij beschrijft hoe hem van jongs af aan geleerd werd om een ‘bufferzone’ te handhaven tussen zichzelf en anderen.
Deze vorstelijke regel van distantie gold zowel in privésituaties als in het openbaar, waar een discrete afstand altijd bewaard moest worden, zelfs tijdens publieke evenementen. Deze emotionele en fysieke afstand die hem werd opgelegd, had invloed op zijn vermogen om spontane relaties te vormen en een natuurlijk zelfbegrip te ontwikkelen, wat bijdroeg aan zijn latere zoektocht naar een meer authentieke zelfexpressie.
In zijn memoires spreekt Harry openhartig over zijn rol binnen de koninklijke familie, vaak omschreven als ‘de reserve’, tegenover zijn oudere broer Prins William, die ‘de erfgenaam’ is. Deze benaming, hoewel schijnbaar nederig, onthulde zowel privileges als beperkingen.
Het gaf hem ruimte om een deel van zijn eigen pad te kiezen, maar bracht ook een gevoel van minderwaardigheid met zich mee, omdat hij altijd wist dat zijn rol in de koninklijke nalatenschap secundair was. Deze complexe dynamiek biedt een ongekend inzicht in de minder zichtbare aspecten van het koninklijke leven, waarbij de voorkeursbehandeling van de erfgenaam zowel zichtbaar als subtiel is.
Ondanks de veelbesproken spanningen en publieke confrontaties met zijn familie, spreekt Prins Harry in zijn boek de hoop uit op een mogelijke verzoening met zijn vader, Koning Charles III, en zijn broer William.
Hij benadrukt dat, hoewel de weg naar herstel complex en uitdagend is, een verzoening niet alleen voor hen persoonlijk maar voor de hele wereld symbolisch zou zijn. Dit streven naar herstel en verzoening illustreert zijn diepere wens om voorbij de huidige conflicten te kijken en te werken aan een meer verenigde toekomst.
In ‘Spare’ uit Harry zijn langdurige frustratie over de Britse roddelpers, die hij beschuldigt van het opzettelijk verspreiden van negatieve en vaak onjuiste verhalen over hem en zijn vrouw, Meghan. Hij beschrijft de complexe en vaak giftige relatie tussen de roddelmedia en de koninklijke familie als een vorm van ‘codependency’, waarbij de pers en het paleis elkaar gebruiken voor eigen gewin, ten koste van de waarheid en persoonlijke rust.
Harry en Meghan hebben zich gevestigd in Californië, waar zij afstand hebben genomen van hun koninklijke verplichtingen en zich richten op onafhankelijke carrières en filantropische activiteiten.
Dit nieuwe leven geeft hen de mogelijkheid om op hun eigen voorwaarden invloed uit te oefenen, vrij van de beperkingen en verwachtingen van het koninklijke protocol. Prins Harry uit ook zijn bezorgdheid over de toekomst van andere jonge leden van de koninklijke familie, en pleit voor veranderingen die de negatieve ervaringen die hij heeft doorstaan kunnen voorkomen.
Oude beelden van Marco Borsato en familie Thielen duiken op: “Ze hadden een warme band”
De rechtszaak rond Marco Borsato heeft een nieuwe dimensie gekregen nu er steeds meer oude videofragmenten en geluidsopnames opduiken die laten zien hoe hecht de band vroeger was tussen de zanger en de familie Thielen. De beelden, die inmiddels veel gedeeld worden op sociale media, tonen een ontspannen en vriendelijke sfeer tussen Borsato en de mensen die nu tegenover hem staan in de rechtbank.
De video’s roepen gemengde reacties op: sommigen zien er een herinnering in aan een tijd waarin Marco dichtbij zijn fans stond, terwijl anderen ze vooral confronterend vinden gezien de huidige situatie.
Een vrolijke videoboodschap voor Asmara
Een van de meest besproken fragmenten is een video uit begin 2009, waarin Marco Borsato een persoonlijke boodschap inspreekt voor Asmara Thielen, die destijds nog maar negen jaar oud was.
De zanger had toen intensief contact met zijn fans via een actieve fansite waar hij wekelijks iemand in het zonnetje zette. Asmara was dat jaar uitgeroepen tot ‘weblog van de week’, omdat ze enthousiast schreef over haar hobby’s, waaronder paardrijden.
In de video verschijnt Marco met een grote glimlach, een cowboyhoed op zijn hoofd en een speelgoedpaard in zijn handen. Met een knipoog begint hij zijn boodschap:
“Jij denkt dat ik Marco ben, maar ik ben eigenlijk cowboy Jimmy,” zegt hij lachend in de camera.
Hij vervolgt speels:
“Ik heb gehoord dat jij fantastisch kunt paardrijden. Dat vind ik echt bijzonder. Dus ik wil op je weblog een filmpje zien waarin jij aan het paardrijden bent.”
De toon van de video is luchtig en humoristisch, precies zoals fans Marco destijds kenden: vriendelijk, toegankelijk en met oog voor zijn jonge achterban.
“Jij bent mijn grote vriendin”
Naarmate de video vordert, wordt de boodschap iets persoonlijker. Borsato blijft in zijn rol als cowboy en kijkt lachend naar het speelgoedpaard in zijn hand:
“Ik zal dit paardje maar niet verder uitlaten, want die zegt nooit zoveel terug,” grapt hij.
Daarna voegt hij toe:
“Ik wil even dat iedereen weet dat jij mijn grote vriendin bent.”
Tot slot zegt hij met een warme glimlach:
“Wie weet — heel misschien ooit een keertje — gaan we samen paardrijden. Of nee, ik kom gewoon kijken, dat lijkt me beter. Ik val er namelijk gauw af. Nou Asmara, heel veel groetjes. Ik weet zeker dat heel veel mensen op je blog gaan reageren!”
De video eindigt zoals hij begon: speels en vriendelijk. De beelden laten zien hoe Marco destijds op persoonlijke wijze contact onderhield met zijn fans, iets wat hem jarenlang typeerde als artiest die zijn publiek dichtbij zich hield.
Een boodschap aan de moeder: Nathalie Thielen
Naast de boodschap voor Asmara is er ook een tweede video opgedoken, waarin Marco zich rechtstreeks richt tot Nathalie Thielen, de moeder van Asmara. Zij was destijds actief binnen de officiële fanclub van de zanger en speelde een grote rol in de online gemeenschap rond zijn muziek.
In de video prijst Marco haar inzet voor de fansite en noemt haar met een glimlach “de moeder van alle fans”.
“Nathalie, jij bent deze week niet alleen weblog van de week, maar ook weblog van de maand,” zegt Marco enthousiast. “Je schrijft persoonlijk, je schrijft lang, je schrijft veel, en je gebruikt prachtige foto’s.”
Daarna vervolgt hij met een warme boodschap:
“Wij houden van je — ik niet alleen, maar alle fans. En dat wil ik een keer heel duidelijk maken.”
Borsato benadrukt dat haar bijdrage aan de fancommunity door veel mensen werd gewaardeerd.
“Doordat jij weblog van de maand bent, kan iedereen zien hoe belangrijk je bent. Maar dat ben jij voor mij eigenlijk het hele jaar door.”
De beelden laten een zanger zien die duidelijk oprecht betrokken was bij zijn fanclub, iets wat destijds een groot deel van zijn imago vormde.
De context van die tijd
De videoboodschappen stammen uit een periode waarin Marco Borsato op het hoogtepunt van zijn carrière stond. Zijn albums verkochten honderdduizenden exemplaren, hij vulde stadions, en zijn fanclub was een van de actiefste van Nederland.
Het was de tijd van persoonlijke videoboodschappen, gesigneerde foto’s en vaste fanbijeenkomsten. Borsato stond bekend als een artiest die zijn fans bij naam kende en ze vaak persoonlijk bedankte voor hun steun.
Asmara en haar moeder Nathalie behoorden jarenlang tot de vaste kern van zijn fanclub. Volgens oude forumberichten hielp Nathalie met het beheer van de website, het plaatsen van updates en het organiseren van fanactiviteiten.
Die hechte band maakt de huidige situatie — waarin de families tegenover elkaar staan in een rechtszaal — des te opmerkelijker.
Reacties op sociale media
De herontdekte video’s hebben inmiddels duizenden reacties opgeroepen. Op sociale media delen mensen uiteenlopende gevoelens: verwondering, nostalgie, maar ook ongemak.
Een veelgelezen reactie luidt:
“Wat een bizarre beelden om nu terug te zien. Je ziet een vrolijke Marco met die mensen, en nu staan ze lijnrecht tegenover elkaar.”
Anderen benadrukken dat de video’s vooral iets zeggen over de sfeer van vroeger:
“Hij had toen met veel fans contact op deze manier. Dit was gewoon hoe Marco toen met zijn community omging.”
Er zijn ook mensen die vinden dat de beelden nu onterecht in een ander daglicht worden gezet.
“Als je deze fragmenten uit hun tijd haalt en bekijkt met de kennis van nu, lijkt alles verdacht. Maar destijds was dit heel normaal in fanland.”
Symboliek en tijdsbeeld
De opnames roepen vragen op over hoe dichtbij artiesten vroeger konden komen bij hun fans, zeker in een tijd zonder sociale media zoals we die nu kennen. Het persoonlijke contact tussen artiest en fan was toen juist een van de charmes van de muziekindustrie.
Media-analist Sanne Hendriks legt uit:
“Marco was een van de eerste artiesten in Nederland die actief gebruikmaakte van internet om fans persoonlijk te bereiken. Hij deed dat met humor en warmte. In de context van die tijd werd dat gezien als iets unieks en verbindends.”
Volgens haar moeten we die beelden niet los zien van het tijdsbeeld.
“Wat toen als onschuldig en charmant werd beschouwd, wordt nu met heel andere ogen bekeken. Dat maakt deze oude video’s zo beladen.”
https://www.youtube.com/watch?v=lYhyiapjKoc
Een herinnering aan een andere tijd
Of de beelden nog invloed zullen hebben op de lopende rechtszaak is niet duidelijk. Juridisch gezien lijken ze geen directe rol te spelen, maar ze bieden wel een blik in het verleden — een tijd waarin Borsato en de familie Thielen ogenschijnlijk in vriendschappelijke harmonie met elkaar omgingen.
De video’s tonen een zanger die met zijn fans lachte, grapte en genoot van de interactie. Wat ooit bedoeld was als vrolijk contactmoment, voelt nu voor velen als een herinnering aan een verloren tijdperk — een tijd waarin alles simpeler leek en onschuldiger aanvoelde.