Algemeen
Je lichaam herkent wanneer het einde nabij is en dat begint allemaal in je neus
De d00d, een onvermijdelijke maar vaak gevreesde fase van het leven, houdt vele mysteries vast die de mensheid door de eeuwen heen heeft geprobeerd te ontrafelen.

Verrassend genoeg ligt een potentieel antwoord verborgen in ons reukvermogen. Recente wetenschappelijke inzichten suggereren dat onze neus essentiële aanwijzingen kan bieden over de naderende d00d, niet alleen door het detecteren van de d00d bij anderen maar ook via het verlies van eigen reukvermogen als indicator voor gezondheidsproblemen.

Deze fascinatie voor de neus en zijn vermogen om ons te waarschuwen voor dreigend gevaar onderstreept de complexiteit en verfijning van het menselijk zintuiglijke systeem.

Het concept dat mensen de naderende d00d kunnen ‘ruiken’, is iets dat zowel wetenschappelijke nieuwsgierigheid als volksgeloof heeft geïnspireerd. Anekdotische verslagen van mensen die een unieke ‘geur van de d00d’ waarnemen voordat een dierbare 0verlijdt, zijn wijdverspreid en worden ondersteund door enkele wetenschappelijke studies.

Deze waarnemingen hebben geleid tot de theorie dat er een specifiek “zesde zintuig” bestaat binnen ons reuksysteem dat actief wordt onder bepaalde, vaak stressvolle omstandigheden.

Bijvoorbeeld, wetenschappers aan de Universiteit van Chicago hebben ontdekt dat dieren zoals honden en katten in staat zijn chemische veranderingen te detecteren die optreden in het menselijk lichaam bij bepaalde z*ektes zoals kanker.

Deze bevindingen suggereren dat sommige mensen, vooral die met een zeer gevoelig reukvermogen, mogelijk ook het vermogen hebben om zulke subtiele veranderingen waar te nemen, wat wijst op de mogelijkheid van een menselijk vermogen om de naderende d00d te ‘ruiken’.

Een andere boeiende theorie betreft de emotionele connectie van ons reukvermogen. Het idee is dat onze reukzin niet alleen fysieke geuren detecteert, maar ook veranderingen in de emotionele of fysiologische staat van anderen kan waarnemen.

Dit zou kunnen verklaren waarom sommige mensen zich intuïtief bewust worden van de naderende d00d van een naaste, niet door een expliciete geur, maar door een onbewuste reactie van hun reukzintuig op veranderende biochemische signalen.

Het verlies van het reukvermogen, medisch bekend als anosmie, is significant verbonden met diverse gezondheidsaandoeningen, met name neurodegeneratieve zektes zoals Alzheimer en Parkinson.

Diverse studies hebben aangetoond dat de afname van reuk vaak een van de eerste symptomen is die zich manifesteren, nog voordat andere, meer voor de hand liggende symptomen duidelijk worden. Dit maakt reukverlies een potentieel vroegtijdig waarschuwingssignaal voor deze z*ektes.

Verder heeft onderzoek, zoals dat gepubliceerd in het Journal of the American Geriatrics Society, uitgewezen dat ouderen met een verminderd reukvermogen een significant hogere kans hebben om binnen vijf jaar te 0verlijden dan hun leeftijdsgenoten met een intact reukvermogen.

Dit benadrukt de potentiële waarde van reukvermogen als een voorspellende factor voor algemene gezondheid en levensverwachting.

De voortdurende ontdekkingen op het gebied van de menselijke zintuigen, met name de reuk, openen nieuwe mogelijkheden voor de medische wetenschap.

Het vermogen van het reuksysteem om zowel de d00d als toekomstige gezondheidsrisico’s te voorspellen biedt opwindende vooruitzichten voor de ontwikkeling van nieuwe diagnostische methoden. Deze methoden zouden gebruik kunnen maken van ons reukvermogen om vroege waarschuwingssignalen te detecteren, wat kan leiden tot tijdige en potentieel levensreddende interventies.

Het vermogen van de neus om te functioneren als een waarschuwingssysteem voor zowel de naderende d00d als voor mogelijke gezondheidsproblemen is een bewijs van de complexiteit en het belang van ons reukvermogen.

Deze capaciteiten dagen ons uit om verder te kijken dan de traditionele zintuigen en de verborgen potentie van geur te erkennen als een krachtig hulpmiddel voor gezondheidsmonitoring en medisch inzicht.
Algemeen
Keiharde klap voor mama Mo: Realityserie van de buis

Bekende Nederlanders roepen op tot stoppen van De Hanslers: “Dit moet SBS 6 niet willen uitzenden”
De discussie rondom de realityserie De Hanslers is de afgelopen dagen flink opgelaaid. Waar kijkers al eerder lieten weten moeite te hebben met de sfeer in de serie, mengen nu ook meerdere bekende Nederlanders zich in het debat. Steeds meer mensen vinden dat de reeks beter van televisie kan verdwijnen, omdat het programma volgens hen een verkeerd signaal afgeeft en meer kwaad dan goed doet.

Hoewel de serie draait om het hele gezin Hansler, blijkt vooral één persoon onderwerp van gesprek: moeder Monique. Kijkers én BN’ers reageren massaal op de manier waarop zij zich opstelt tegenover haar gezinsleden, met name richting haar voormalige schoondochter Denise. En waar eerst vooral social media volstroomden met kritiek, gaan nu ook mensen uit de entertainmentwereld zich steeds nadrukkelijker uitspreken.
Steeds meer kritiek vanuit de mediawereld
Verslaggever Jordi Versteegden, die regelmatig aanschuift aan de desk van het programma Shownieuws, liet meerdere keren doorschemeren dat hij moeite heeft met het platform dat aan Monique Hansler wordt gegeven. Opvallend, omdat het programma onderdeel is van mediabedrijf Talpa, dezelfde groep achter de realityserie.
Volgens Versteegden zou een zender als SBS 6 zichzelf de vraag moeten stellen of dit écht het soort televisie is dat men wil maken. De toon is volgens hem te hard, de beelden te confronterend en de impact op betrokkenen groot.
Het is niet uitsluitend een kwestie van smaak, benadrukt hij. Volgens hem gaat het om de verantwoordelijkheid die een groot tv-bedrijf heeft richting kijkers én richting de personen die worden gevolgd.

BN’ers sluiten zich aan: “Dit moet je niet willen”
Nu mengen ook leden van het prominentenpanel van het tijdschrift Story zich in de discussie. Zij zijn unaniem kritisch. Hun belangrijkste punt: volgens hen maakt Talpa een mistake door Monique Hansler zo’n groot podium te geven.
Kunstenares Ans Markus reageert geschrokken op de manier waarop Monique zich in de serie presenteert. “Nee, dit moet je niet willen. Monique kwetst mensen, en dat hoort niet thuis op televisie. Zeker niet in deze tijd waarin respect en zorg voor elkaar zo centraal staan.”
Markus benadrukt dat televisie invloed heeft op hoe mensen met elkaar omgaan. Wanneer conflicten worden uitvergroot, kan dat volgens haar een verkeerd voorbeeld geven aan jonge kijkers.

Ook Bobbi Eden vindt dat SBS moet ingrijpen
Voormalig actrice en ondernemer Bobbi Eden schaart zich eveneens achter de oproep om de reeks te stoppen. Zij is vooral kritisch op de manier waarop negatieve interacties tussen familieleden worden uitvergroot.
Volgens haar is er in de samenleving al veel aandacht voor het tegengaan van pestgedrag. “We proberen pestgedrag juist overal te voorkomen,” zegt ze. “En dan maken we er nu een televisiesensatie van? Dat voelt dubbel, alsof kijkcijfers belangrijker zijn dan welzijn.”
Eden richt zich bovendien op zoon Mike, die volgens haar te weinig ingrijpt wanneer zijn moeder harde opmerkingen maakt. “Als vent moet je toch ergens een grens trekken? Hij had Denise moeten steunen.”

De kritiek richt zich niet op de familie als geheel
Opvallend genoeg gaat de kritiek nauwelijks over vader Peter of zoon Mike als personen; zij komen in de serie slechts sporadisch aan het woord. Het is vooral de dominante rol van Monique die veel kijkers en BN’ers zorgen baart.
Volgens sommigen is haar rol zo prominent dat de serie ongemerkt verschuift van luchtig familievermaak naar een programma waarin spanning overheerst. De vrolijke elementen waar realityshows vaak op drijven, zijn hierdoor naar de achtergrond verdwenen.
Kijkers benoemen dat vooral Denise, de ex-partner van Mike, regelmatig onderwerp lijkt te worden van kritiek of ongemakkelijke situaties. Dit zou bijdragen aan het beeld van een serie waarin eerder verdeeldheid dan warmte centraal staat.
Wat mag je verwachten van een realityserie?
Realitytelevisie draait traditioneel om herkenning, humor en authentieke interacties. Maar volgens critici verschuift De Hanslers gevaarlijk richting iets wat minder onschuldig is: het uitlichten van onderlinge conflicten om het publiek te trekken.
Steeds meer mensen uit de televisiewereld vinden dat dit soort formats zorgvuldig gewogen moeten worden. Waar ligt de grens tussen entertainment en het exploiteren van persoonlijke worstelingen? En hoe zorg je ervoor dat deelnemers zich gesteund voelen, in plaats van ter bescherming van kijkcijfers te worden blootgesteld aan situaties die hen kunnen schaden?
Deze vragen spelen niet alleen bij commerciële zenders, maar in de hele sector.
Saskia & Serge pleiten zelfs voor een verbod op schadelijke tv-formats
Ook het zangduo Saskia & Serge mengt zich in de discussie. Zij vinden dat televisieprogramma’s waarin mensen elkaar openlijk tegenwerken of negatief behandelen, helemaal niet meer van deze tijd zijn.
“Wij vinden dat alle programma’s waarin mensen elkaar bedriegen, verraden of wegstemmen, verboden zouden moeten worden. Het is een slecht voorbeeld voor jongeren,” stellen ze.
Toch plaatsen ze een nuance. Volgens het duo kan het óók waardevol zijn dat kijkers zien hoe kwetsend gedrag iemand raakt. De pijn van sommige momenten in de serie zou volgens hen ook kunnen leiden tot gesprekken over het voorkomen van groepsdruk en sociale uitsluiting.
Waarom de serie zoveel reacties oproept
De Hanslers begon als een luchtige familieréalité over een gezin met duidelijke karakters. Maar gaandeweg veranderde het gevoel bij veel kijkers. In plaats van een vrolijke reeks vol herkenbare momenten ontstond een programma waarin spanning overheerst.
De combinatie van openlijke familieconflicten, stevige uitspraken en harde onderlinge verhoudingen zorgt voor verdeeldheid. Sommige kijkers vinden het “echte televisie” — rauw en ongefilterd — maar veel anderen ervaren het als te heftig voor een gezellig avondprogramma.
De kritiek lijkt zich te concentreren op drie punten:
-
De toon van het programma – te scherp, te beladen.
-
De invloed op betrokken deelnemers – vooral op Denise.
-
De verantwoordelijkheid van de zender – waar ligt de grens bij het uitzenden van persoonlijke drama’s?
Hoe kijkt SBS 6 hiernaar?
Officiële reacties blijven vooralsnog beperkt, maar achter de schermen ontstaat naar verluidt twijfel. Eerder al werd bekend dat er minder beeldmateriaal naar talkshows werd gestuurd, om de commotie te dempen. Dat zou erop kunnen wijzen dat de zender een adempauze zoekt voordat er verdere beslissingen worden genomen.
Voor nu lijkt SBS te willen afwachten hoe de discussie zich ontwikkelt. Toch is duidelijk dat de druk vanuit kijkers én bekende Nederlanders groeit.
Is er toekomst voor De Hanslers?
Of de serie nog lang zal blijven bestaan, is de vraag. De publieke reacties zijn intens en negatief, en zelden klonk er zoveel kritiek vanuit de entertainmentwereld zelf. Wanneer meerdere gevestigde namen oproepen tot beëindiging, kan dat een kantelpunt vormen.
Wat wél zeker is: het debat over dit soort realityformats stopt niet snel. Steeds vaker klinkt de roep om programma’s te maken die bijdragen aan verbinding, positiviteit en herkenbare emoties, in plaats van conflicten en pijnpunten uit te vergroten.
Conclusie: een realityserie onder druk
Waar De Hanslers begon als een nieuw televisie-experiment, is het nu een programma dat Nederland verdeelt. Met stevige uitspraken van BN’ers en kritische geluiden vanuit het publiek staat de serie onder zware druk. De komende weken zal blijken of de zender vasthoudt aan het format, of inziet dat de grens is bereikt.