Algemeen
Rick Evers kent wild verhaal over ‘mannenverslinder’ Alexia: ”Dit kan ik eigenlijk beter niet vertellen”
Royaltydeskundige Rick Evers heeft gisteravond voor veel ophef gezorgd met zijn uitspraken over prinses Alexia bij het televisieprogramma De Oranjezomer.
Hij beweerde gevoelige verhalen te kennen over de prinses, die hij echter niet op televisie wilde delen. “Die kan ik hier beter niet op televisie vertellen,” aldus Evers.
Kritiek op prinses Alexia
Evers, die gisteren te gast was bij De Oranjezomer, liet blijken weinig begrip te hebben voor de manier waarop prinses Alexia zich presenteert.
Hij gaf aan dat Alexia volgens hem vaak onzinnige dingen zegt en weinig informatie prijsgeeft. “Je wil dingen van ze weten.
Vraag het vooral niet aan Alexia, want die wil helemaal niks vertellen. Dat vind ik dan wel weer jammer,” aldus Evers.
Hélène Hendriks neemt het op voor de prinses
Presentatrice Hélène Hendriks nam het enigszins op voor de prinses. “Op Koningsdag werd ze een beetje bestempeld als arrogant, maar dat slaat nergens op.
Ze is een hartstikke jonge meid, die het misschien niet helemaal weet.” Evers leek echter weinig geduld te hebben met Alexia. “We hebben er helemaal niks aan,” sneerde hij richting de prinses, die nog maar 18 jaar is.
Gevoelige verhalen over Alexia
Evers bracht de bijnaam ‘partyprinses’ van Alexia ter sprake en
suggereerde dat zij zich hier niet in herkent.
“Maar ik ken verhalen uit het Haagse die beter niet op televisie kunnen worden verteld,” voegde hij daaraan toe. Dit wekte de nieuwsgierigheid van zowel de kijkers als de medepresentatoren.
Jack van Gelder vraagt om uitleg
Jack van Gelder, eveneens aanwezig bij het programma, vroeg Evers om zijn uitspraken toe te lichten. “Wie A zegt, moet ook B zeggen.
En wanneer je dit durft te beweren, moet je echt een goed verhaal hebben,” aldus Van Gelder. Ook Hendriks wilde meer details weten, maar Evers leek te beseffen dat hij op het punt stond om een 18-jarig meisje publiekelijk in verlegenheid te brengen.
Evers besluit terughoudend te zijn
“Nou ja, ze is gek op jongens, laten we het daarop houden,”
besloot Evers uiteindelijk, zich terugtrekkend van verdere
onthullingen.
Zijn uitspraken zorgden echter al voor voldoende ophef en lieten veel vragen onbeantwoord.
Reputatie van prinses Alexia
Prinses Alexia, de tweede dochter van koning Willem-Alexander en koningin Máxima, is recentelijk vaker in het nieuws geweest, vooral vanwege haar studie en haar verschijningen bij publieke evenementen.
De kritiek van Evers en de reacties daarop illustreren de druk en de scrutinie waarmee jonge royals vaak te maken hebben.
Belang van terughoudendheid
Het incident benadrukt het belang van terughoudendheid en verantwoordelijkheid bij het bespreken van privékwesties van jonge publieke figuren.
Hoewel de nieuwsgierigheid naar het leven van royals groot is, moeten media en deskundigen zich bewust zijn van de impact van hun woorden.
Conclusie
Rick Evers’ uitspraken over prinses Alexia bij De Oranjezomer
hebben geleid tot veel discussie en kritiek.
Zijn suggesties over gevoelige verhalen over de prinses en zijn terughoudendheid om details te geven, hebben geleid tot speculatie en ophef.
Dit incident onderstreept het delicate evenwicht tussen publieke nieuwsgierigheid en de bescherming van de privacy van jonge publieke figuren.
De reacties van de medepresentatoren en het publiek tonen aan dat er een sterke behoefte is aan verantwoordelijkheid en terughoudendheid bij het bespreken van de persoonlijke levens van jongeren, vooral wanneer het om koninklijke familieleden gaat.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.