Algemeen
Toegewijde mama wil adopteren en vindt meisje dat sprekend op haar 0verleden dochter lijkt
Na het verliezen van haar vijfjarige dochter aan k@nker, besluit een rouwende moeder uiteindelijk om een ander kind te adopteren. Maar wanneer een geheim van haar vervreemde echtgenoot aan het licht komt, wordt ze gedwongen een moeilijke situatie onder ogen te zien. In het gedempte licht van haar woonkamer, slaakte Eleanor een kreet en gooide haar Chinese afhaalmaaltijd ergens achter zich zonder zich erom te bekommeren. Het geluid verbrak de stilte die tegenwoordig kenmerkend was voor haar eens zo levendige huis.
Na het verliezen van haar dochter Ava aan leukemie vijf jaar geleden en de scheiding van haar man Joseph een jaar later, had Eleanor haar passie voor alles verloren, inclusief haar carrière in de kunstfotografie. Hoewel zij en Joseph hadden besproken om opnieuw te proberen hun relatie te herstellen, wilde Eleanor eigenlijk alleen maar weer moeder worden. Het afgelopen jaar had ze uren doorgebracht op adoptiewebsites.
Haar kleine kreet van opwinding kwam doordat ze een kind ontdekte, Charlotte, die het sprekende evenbeeld van Ava was. Eleanor klikte om meer foto’s van Grace Adoption Services te zien en pakte na een paar minuten haar telefoon. “Hallo, dit is Grace Adoption Services. Ik ben Samantha. Hoe kan ik u vandaag helpen?” klonk een warme stem aan de andere kant. “Mijn naam is Eleanor. Ik hoop te adopteren, en een klein meisje op uw website heeft mijn aandacht getrokken,” zei ze, terwijl ze aan haar hoofd krabde.
Samantha reageerde vriendelijk. “We zullen een afspraak voor u maken om ons te ontmoeten. Het is altijd het beste om dit persoonlijk te doen.” Eleanor stemde te snel in. “Ik ben klaar om die stap te zetten,” verklaarde ze. “Ik wil een verschil maken in het leven van een kind.” Samantha lachte en maakte een afspraak. Eleanor hing op, voor het eerst in jaren voelde ze hoop opborrelen in haar borst. De dag van de afspraak kwam en Eleanor vond zichzelf nerveus wachtend in Samantha’s kantoor.
“Het is geweldig om u persoonlijk te ontmoeten,” begroette Samantha haar hartelijk. “Ik heb uw aanvraag gelezen en ik kan al zeggen dat u een geweldige ouder zou zijn.” De twee vrouwen bespraken Eleanor’s achtergrond, haar redenen om te adopteren en haar hoop voor de toekomst. Eleanor’s ogen dwaalden vaak af naar een familiefoto op Samantha’s bureau. “Ah, u kijkt daar al een tijdje naar,” merkte Samantha op, terwijl ze haar twee dochters, Mary Ellen en Macy May, introduceerde.
Eleanor merkte op: “Dat wil ik terug.” Samantha knikte, maar schraapte haar keel. Na een diepe ademhaling vroeg ze: “Kunt u me iets vertellen over uw man? Het is belangrijk dat kinderen in een gezin met twee ouders worden geadopteerd.” Eleanor legde hun scheiding uit als gevolg van het verlies van hun dochter en haar hoop op verzoening. “Ik heb hem nog niet verteld over het adopteren, maar dat zal ik doen,” onthulde ze.
Samantha stelde voor dat Eleanor het adoptieproces met Joseph zou bespreken en hoopte hem te ontmoeten als hij daartoe bereid was. Ze stemde in om het te proberen en vroeg om het dossier van het meisje dat ze op de website had gezien. Haar naam was Charlotte. “Ze lijkt een geweldig meisje,” zei Eleanor, terwijl ze het vocht uit haar ogen depte. “Ik voel een verbinding met haar. Het is alsof ze bedoeld is om deel uit te maken van mijn leven.”
Eleanor verliet het bureau een uur later, gevuld met hoop. Ze bracht de volgende weken door met het voorbereiden van haar huis voor een kind en maakte van de logeerkamer een gastvrije ruimte. In deze tijd bleef Eleanor in contact met Samantha, maar aarzelde om Joseph over de adoptie te vertellen. Toen Samantha ernaar vroeg, gaf ze haar terughoudendheid toe. “Oké,” stelde Samantha haar gerust, “u bent nog steeds een zeer sterke kandidaat. Alleenstaand zijn is niet per se een breekpunt. Dit zijn tenslotte moderne tijden.”
Enkele dagen later belde Samantha met geweldig nieuws. Ze hadden een officiële ontmoeting gepland voor Eleanor met Charlotte in een park. Ze bereidde zich voor op de ontmoeting door kleurboeken en stiften als cadeau voor het jonge meisje te kopen. De speciale dag kwam en Eleanor was er vroeg, zittend op een bankje met Charlotte’s cadeau in haar hand. Haar ogen scanden het groen op zoek naar Samantha en Charlotte.
Al snel zag ze hen. Charlotte, met haar donkere haar in een paardenstaart, leek verlegen en terughoudend. Eleanor begroette hen hartelijk. “Het is goed om u weer te zien,” zei ze terwijl ze Samantha’s hand schudde. “En u ook. Dit is Charlotte,” antwoordde Samantha. “Hoi,” sprak Eleanor zacht, terwijl ze iets naar voren leunde. Charlotte mompelde een verlegen antwoord en ontmoette kort Eleanor’s ogen. Opnieuw trof de gelijkenis met Ava haar.
Ze liepen rond in het park en gingen bij de vijver zitten. Ze gaf Charlotte haar cadeau. “Ik dacht dat we dit konden gebruiken om te tekenen of over onze dag te schrijven,” stelde ze voor. Charlotte accepteerde het cadeau met een zacht “Dank je wel.” Terwijl ze samen tekenden, begon er een band tussen hen te ontstaan. Het meisje opende zich langzaam en onthulde stukjes van haar leven in pleegzorg. Charlotte’s creativiteit en geest raakten Eleanor.
Later, tijdens een picknicklunch, legde Samantha de juridische aspecten en ondersteuningssystemen voor Charlotte’s adoptie uit. Maar ze gingen allemaal uit elkaar in de hoop dat dit zou lukken. In de daaropvolgende weken bouwden zij en Charlotte een diepere band op, waarbij Charlotte Eleanor’s huis bezocht, haar nieuwe slaapkamer verkende en samen maaltijden deelden. Uiteindelijk belde Eleanor Joseph. “Ellie,” begroette hij haar warm. “Ik heb aan je gedacht.”
Eleanor antwoordde: “Ik heb groot nieuws om te delen. Kunnen we morgen afspreken?” De volgende dag, bij een kopje koffie, legde Eleanor de adoptie uit aan Joseph. Hij luisterde stilletjes en sprak toen bedachtzaam. “Ik zie dat dit veel voor je betekent. Het is goed om je weer zo levendig te zien.” Ze was opgelucht door zijn begrip. “Ik kan niet toestaan dat verdriet me verteert,” zei ze. “Wij kunnen niet toestaan dat verdriet ons verteert.”
Joseph knikte, begrijpende wat ze dieper bedoelde. Eleanor en Charlotte bleven een band opbouwen, met logeerpartijen en zelfs diners met Joseph, die steeds vaker langskwam. Op een avond, terwijl Eleanor haar een verhaaltje voorlas voor het slapengaan, opende Charlotte zich. “Ik heb nog nooit een moeder zoals jij gehad. Ik wil niet terug naar pleegzorg.” Eleanor’s stem werd dik terwijl ze haar geruststelde. “Ik zal het zijn, lieverd. Ik zal voor altijd je moeder zijn.”
De dag van de officiële adoptiezitting was een belangrijke mijlpaal voor Eleanor en Charlotte. Eleanor had nauwe vrienden en familie uitgenodigd, inclusief Joseph, om getuige te zijn van deze gedenkwaardige gelegenheid. Bij de hoorzitting stonden Eleanor en Charlotte hand in hand voor de rechter terwijl hij de adoptie afrondde; haar ogen vulden zich met vreugdetranen, kijkend naar Charlotte en beseffend dat ze samen een nieuw hoofdstuk begonnen.
Buiten de rechtszaal nodigde Eleanor Joseph uit om mee te doen aan het diner. “Kom vanavond bij ons eten, Joe. Je maakt ook deel uit van deze viering,” stelde ze voor. “Dat zou ik graag doen, El,” antwoordde Joseph. In de weken daarna begonnen Eleanor, Joseph en Charlotte hun levens te integreren. Ze woonden therapiesessies bij, waar ze hun verdriet en de uitdagingen die ze tegenkwamen bespraken. Na een sessie vonden ze zichzelf in een oprecht gesprek. “Joseph, ik weet dat dit niet is wat we gepland hadden, maar het is het pad dat ik moet nemen,” zei Eleanor, alsof ze een misdaad opbiechtte.
“Ik hou van je en wil hier echt deel van uitmaken met jou,” reageerde Joseph, terwijl hij zijn keel schraapte. Naarmate de tijd verstreek, bloeide Charlotte op in haar nieuwe omgeving. Ze herinnerde hen aan de liefde die ze hadden verloren en alles wat ze nog te geven hadden. Echter, Samantha belde op een dag, en haar toon bezorgde Eleanor onmiddellijk koude rillingen. “Eleanor, Charlotte’s biologische moeder heeft contact met mij opgenomen,” onthulde de eigenaresse van het adoptiebureau. “Ze beweerde dat Joseph Charlotte’s biologische vader was.”
“Wat? Charlotte zou Ava’s halfzus kunnen zijn?” fluisterde Eleanor. Maar Samantha vertelde haar dat ze snel bevestiging nodig hadden. “We moeten Joseph hiermee confronteren,” adviseerde Samantha. “Als hij het ontkent, kan een vaderschapstest noodzakelijk zijn.” “Waarom zou het uitmaken als ze het kind heeft opgegeven?” “Ze zei dat de affaire kort was, maar als de biologische vader plotseling in beeld wil komen, wil ze misschien de adoptie aanvechten,” legde Samantha serieus uit. “Ik wil er alleen zeker van zijn dat niets Charlotte’s geluk in de weg kan staan.”
Na het ophangen ging Eleanor naar buiten, waar Joseph aan het tuinieren was. Ze floepte snel uit wat Samantha had gezegd en vroeg hem om de waarheid. In eerste instantie waren zijn ogen wild en verward, maar toen liet hij zijn hoofd hangen en gaf toe aan een korte affaire met iemand in een steungroep voor rouwende ouders die hij had bezocht na Ava’s dood en hun scheiding. “Het was een verschrikkelijke fout,” bekende hij met ogen die ver weg leken.
“Je bedoelt dat je misschien Charlotte’s vader bent als deze vrouw haar heeft opgegeven voor adoptie?” vroeg Eleanor, met haar mond wijd open van afschuw. “Ik verliet de groep kort nadat ze me vertelde dat ze zwanger was. Maar ze kan het kind hebben afgestaan voor adoptie,” knikte Joseph, terwijl hij zijn ogen samenkneep. Eleanor, overweldigd, knikte gewoon en legde haar handen in haar zij. Toen ze vroeg naar een vaderschapstest, stemde Joseph zonder aarzelen in, “Ik zal het doen. Ik zal dit helemaal goedmaken.”
Ze deden de test zo snel mogelijk, maar het zou dagen duren om de resultaten te krijgen. Eleanor overwoog om Charlotte te vertellen, maar besloot het niet te doen totdat ze de waarheid ontdekten en de juridische aspecten hadden opgelost. Ze sprak ook constant met Samantha. “In de meeste rechtsgebieden, eenmaal een adoptie voltooid is, is het over het algemeen onomkeerbaar,” legde haar inmiddels vriendin zachtjes uit. De resultaten kwamen enkele dagen later per e-mail binnen, de meest zenuwslopende en angstige dagen van Eleanor’s leven sinds Ava’s overlijden. Ze en Joseph hadden alle mogelijkheden besproken tijdens therapie en wat dit voor hen zou betekenen.
Maar niets kon worden besloten totdat ze de waarheid ontdekten. Samantha was hen aan het bezoeken toen de e-mail in Eleanor’s inbox verscheen. Ze las het langzaam, “Joseph is…niet Charlotte’s vader! Godzijdank!” Enkele dagen later kon Samantha bevestigen dat de biologische moeder had besloten niets verder na te streven aangezien Joseph niet Charlotte’s biologische vader was. Met dit nieuws zag Eleanor de gelijkenis van Charlotte met Ava als een miraculeus toeval en een tweede kans voor haar gezin. Haar overleden dochter zou altijd een deel van hen zijn, vooral omdat ze nu wisten hoe belangrijk elk moment was.
Alex van Keulen getroffen door dubbele tegenslag: z!ekenhuisopname én inbra*k in Spaanse woning
De populaire Kopen Zonder Kijken-makelaar Alex van Keulen zou deze week meerdere avonden aanschuiven bij RTL Boulevard, maar tot verrassing van veel kijkers bleef zijn stoel op de finaledag leeg. Pas later werd duidelijk dat Alex onverwacht te maken kreeg met een combinatie van zware gezondheidsproblemen én een ingrijpende inbra*k in zijn huis in Spanje. Het nieuws zorgde voor veel bezorgdheid onder fans en collega’s, die hem vooral kennen als de stabiele en rustige factor binnen het populaire RTL-programma.
Afwezigheid bij RTL Boulevard roept vragen op
Tijdens de themaweek van RTL Boulevard – een jaarlijkse actie waarbij aandacht wordt gevraagd voor organisaties die zich inzetten tegen armoede – was Alex een van de belangrijkste gezichten. Zijn aanwezigheid is in deze week extra betekenisvol, omdat hij zelf openlijk heeft gedeeld dat hij is opgegroeid in een gezin waar geldzorgen een grote rol speelden. Juist daarom spreekt hij zich graag uit over kansenongelijkheid en het belang van hulpinitiatieven.
Toen Alex donderdag ontbrak tijdens de afsluitende uitzending, leidde dat direct tot vragen van kijkers. Presentator Luuk Ikink bracht vervolgens naar buiten wat er aan de hand was: Alex was met spoed opgenomen in het z!ekenhuis en moest worden geopereerd aan zijn kaak.
Spoedoperatie aan de kaak
Volgens RTL verliep de operatie gelukkig goed, maar het incident kwam totaal onverwacht. Alex zou aanvankelijk alle uitzendingen van de themaweek presenteren, maar door de medische noodsituatie moest hij op het laatste moment afzeggen.
De aard van de kaakklachten werd niet tot in detail gedeeld – in lijn met de privacy van Alex – maar wel liet RTL weten dat de operatie noodzakelijk was en niet langer kon worden uitgesteld. De makelaar herstelt inmiddels, al is nog niet duidelijk hoe lang zijn revalidatie zal duren. Wel gaf Ikink aan dat Alex “naar omstandigheden redelijk goed maakt” en dat hij zelf liet weten teleurgesteld te zijn dat hij de uitzending niet kon afmaken.
Voor fans die hem vooral kennen als de altijd nuchtere, hardwerkende expert uit Kopen Zonder Kijken, komt dit nieuws rauw op het dak. Het laat zien hoeveel druk en intensiteit schuilgaat achter het werk van bekende televisiegezichten, die vaak tussendoor ook kampen met gezondheidsproblemen die buiten beeld blijven.
Inbra*k in zijn Spaanse woning: een tweede klap
Alsof een spoedoperatie nog niet genoeg was, bleek de makelaar ook getroffen door een inbra*k in zijn huis aan de Costa Blanca. Die vond plaats terwijl Alex in Nederland was voor de RTL-actie. De daders doorzochten het hele huis en namen meerdere spullen mee, waaronder een aantal dierbare sieraden.
De emotionele impact lijkt minstens zo groot als de materiële schade. De gestolen sieraden hadden voor Alex een persoonlijke betekenis, wat de verliezen moeilijker maakt om te verwerken.
Volgens Alex is de timing van de inbra*k geen toeval: het huis bevindt zich midden in een verbouwing, waardoor het nieuwe alarmsysteem nog niet volledig geïnstalleerd was. Ook was de aanwezigheid van zijn honden geen afschrikmiddel – ze zijn erg vriendelijk en begroeten bezoekers enthousiast, iets wat inbrekers vermoedelijk wisten.
Voor iemand die zich een groot deel van het jaar thuis voelt in Spanje, vormt zo’n inbra*k een enorme schok. Een woning moet een veilige plek zijn; het besef dat onbekenden rondgelopen hebben in je privéruimtes is iets wat veel mensen diep raakt.
Reacties van collega’s en het publiek
Aan de desk van RTL Boulevard reageerden collega’s zichtbaar aangedaan. Presentatrice Bridget Maasland noemde het “een opeenstapeling van ellende” en benadrukte hoe verdrietig het is dat iemand die zo hard werkt en zich inzet voor goede doelen, binnen enkele dagen met zulke tegenslagen wordt geconfronteerd. Ook andere vaste gezichten van de show spraken hun steun uit en hoopten dat Alex de ruimte neemt om volledig te herstellen.
Op sociale media kwamen talloze berichten binnen van fans die Alex een warm hart toedragen. Veel kijkers omschrijven hem als “oprecht”, “betrouwbaar” en “de rots in de branding” van Kopen Zonder Kijken. Zijn afwezigheid werd daarom meteen gevoeld.
Alex blijft focussen op het goede doel
Ondanks alles heeft Alex via collega’s laten weten dat hij het belangrijk vindt dat de themaweek doorgaat zoals gepland. Hij liet weten dat de actie belangrijker is dan zijn eigen tegenslagen en moedigde kijkers aan om blijven te doneren voor mensen die in Nederland met armoede te maken hebben.
Die houding past bij het beeld dat veel mensen van hem hebben: iemand die, ondanks persoonlijke moeilijkheden, altijd probeert bij te dragen aan iets groters. Het feit dat hij zich ook na een z!ekenhuisopname zorgen maakt over het succes van een goededoelenactie, werd door fans gezien als tekenend voor zijn karakter.
Een zwaar jaar voor de Kopen Zonder Kijken-familie
Opvallend is dat Alex niet de enige uit het populaire woonprogramma is die recent zware tijden doormaakte. Aannemer Jack Bielec, een vast gezicht in de show, raakte afgelopen zomer zwaargewond bij een ernstig motorongeluk. Het toont hoe kwetsbaar het leven soms kan zijn – zelfs voor mensen die we op televisie als vanzelfsprekende, veilige gezichten zien.
Dat maakt de steun van het publiek nu des te warmer. Veel fans wensen Alex niet alleen een fysiek herstel, maar ook rust en emotioneel herstel van de dubbele tegenslag.
Hoe nu verder voor Alex van Keulen?
Het is nog onduidelijk wanneer Alex zijn werkzaamheden voor RTL Boulevard of Kopen Zonder Kijken weer kan oppakken. Zijn herstel heeft prioriteit, en de recente gebeurtenissen hebben waarschijnlijk hun tol geëist. Tegelijkertijd heeft Alex in interviews vaker benadrukt hoe graag hij werkt en hoe vervullend hij zijn rol binnen het programma vindt. Zodra het medisch verantwoord is, zal hij ongetwijfeld terugkeren.
Tot die tijd is het belangrijkste dat hij mag herstellen zonder druk, en dat de rust terugkeert in zijn leven, zowel fysiek als mentaal. De hoop is dat de inbra*k snel wordt opgelost en dat hij in zijn Spaanse woning weer met een veilig gevoel kan binnenstappen.
Conclusie
De gebeurtenissen rondom Alex van Keulen laten zien hoe plotseling het leven kan omslaan. Binnen een paar dagen werd hij geconfronteerd met zowel een medische noodsituatie als een persoonlijke inbra*k. De steun van collega’s, fans en de RTL-redactie geeft hem hopelijk de kracht om te herstellen.