Algemeen
Als je een paarse vlindersticker bij een pasgeborene ziet moet je echt weten wat het betekent
Enkele weken nadat Millie Smith en Lewis Cann het opwindende nieuws ontvingen dat ze een tweeling verwachtten, kregen ze het hartverscheurende bericht dat slechts één van hun kinderen zou overleven. Op 30 april, na een risicovolle zwangerschap van 30 weken, beviel Millie van hun identieke tweeling, Callie en Skye. Helaas overleed Skye slechts drie uur na haar geboorte.
Een Verpletterende Ontdekking
Het tragische verhaal begon in november 2015 toen Millie en Lewis te horen kregen dat ze hun eerste kindje verwachtten. Smith, die een tweeling in de familie heeft, had een sterk vermoeden dat ze zelf ook een tweeling zou krijgen, hetgeen de artsen na 10 weken bevestigden. De vreugde werd echter al snel overschaduwd door droevig nieuws. Minder dan twee weken na de opwinding dat ze twee kinderen zouden verwelkomen, kreeg het stel te horen dat een van hun baby’s een fatale aandoening had en niet zou overleven na de geboorte.
Tijdens een van de zwangerschapscontroles viel de stilte van de arts op. “Tijdens de scan zei de dokter niets. Ik was erg opgewonden om de kleine baby’s te zien, maar ze zweeg. Lewis en ik wisten allebei meteen dat er een probleem moest zijn,” vertelde Smith.
Een Slechte Diagnose: Anencefalie
De artsen deelden mee dat een van de baby’s anencefalie had, een ernstige geboorteafwijking waarbij een baby wordt geboren zonder delen van de hersenen en schedel. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) treft deze aandoening ongeveer één op de 4600 baby’s in de VS, en bijna alle baby’s met anencefalie sterven kort na de geboorte.
Het Besluit om Door te Gaan
Ondanks de diagnose besloten Smith en Cann om door te gaan met de risicovolle zwangerschap. Ze gaven hun tweeling de namen Skye en Callie. “We wisten dat Skye een naam moest hebben voordat ze geboren werd,” zei Smith. “Omdat ik wist dat ze maar een paar seconden of minuten zou overleven, wilde ik dat ze in die tijd een naam zou krijgen.” De naam Skye symboliseerde iets eeuwigs, iets waaraan ze altijd konden denken wanneer ze naar de lucht keken.
De Geboorte en Het Verlies
Op 30 april, na slechts 30 weken zwangerschap, kreeg Smith weeën en moest ze een spoedkeizersnede ondergaan. Om hen te helpen omgaan met het verlies, kregen ze tijdens de bevalling steun van een “rouwverloskundige” en werd er een speciale kamer voor hen ingericht, de “Daisy Room”, waar families tijd kunnen doorbrengen met een baby voor en na het overlijden.
“Toen de meisjes werden geboren, huilden ze allebei. Dit was een enorm moment, omdat ons was verteld dat Skye geen geluid zou maken of zou bewegen,” zei Smith. Het stel was dankbaar dat ze nog drie uur met Skye konden doorbrengen voordat ze stierf. “We waren Skye aan het knuffelen toen ze overleed. Dit was het ergste moment in ons leven. Ik heb nog nooit zo’n hartzeer gevoeld. Maar ik ben er trots op dat ze zo lang heeft gevochten om tijd met ons door te brengen.”
Het Leven op de NICU
Callie, die te vroeg geboren was, moest op de neonatale intensive care (NICU) blijven om aan te sterken. De afdeling was gevuld met andere tweelingen, wat de situatie voor Smith nog pijnlijker maakte. “De meeste verpleegkundigen wisten wat er was gebeurd, maar na verloop van tijd spraken mensen niet meer over Skye. Na ongeveer vier weken deed iedereen alsof er niets was gebeurd, wat betekende dat de families om me heen geen idee hadden van onze situatie,” herinnerde Smith zich.
Op een ochtend maakte een gestreste moeder van een andere tweeling op de NICU een opmerking tegen Smith. Ze zei onschuldig dat ze “zo gelukkig” was dat ze geen tweeling had. De opmerking, bedoeld als grap, raakte Smith diep. Ze rende in tranen de kamer uit en de moeder had geen idee waarom.
De Paarse Vlinder: Een Symbool van Herinnering
Deze ervaring bracht Smith op het idee om iets te creëren dat zou spreken voor ouders die net een baby hadden verloren. Ze ontwierp een poster voor de NICU waarop ze uitlegde dat elke couveuse met een paarse vlinder betekent dat één of meer baby’s van een meerling verloren zijn gegaan. “Ik koos voor vlinders, omdat ik dacht dat het passend was om de baby’s die wegvlogen te herdenken, en voor de kleur paars omdat die zowel bij jongens als bij meisjes past,” legde Smith uit.
Het concept van de paarse vlinder heeft zich sindsdien verspreid naar ziekenhuizen in verschillende landen over de hele wereld. De Skye High Foundation, opgericht ter nagedachtenis aan Skye, verspreidt het symbool en biedt steun aan gezinnen die een vergelijkbaar verlies meemaken.
Een Levendige Herinnering
Callie is nu een levendige, gelukkige zevenjarige en de herinnering aan de tweeling leeft voort in paarse vlinderkaarten en andere initiatieven om gezinnen met baby’s zoals Skye over de hele wereld te helpen. De paarse vlinders zijn er nu in allerlei vormen, zoals ornamenten, kaarten, dekens, knuffels en meer.
Smith blijft zich inzetten voor het voorkomen van misverstanden en het bieden van steun aan ouders die een kind hebben verloren. “Uiteindelijk zal ik nooit kunnen voorkomen dat dit gebeurt, maar hoe meer steungroepen we kunnen opzetten en hoe meer dingen we kunnen organiseren zoals de stickers, hoe beter het zal zijn. Het is het moeilijkste waar iemand mee te maken krijgt,” zei Smith.
Conclusie: Een Erfenis van Liefde en Steun
Het verlies van een kind, op welke leeftijd dan ook, is een onvoorstelbare tragedie voor ouders. Het verhaal van Millie Smith en Lewis Cann is een aangrijpend voorbeeld van hoe verdriet kan worden omgezet in een bron van steun en troost voor anderen. De paarse vlinder, symbool voor hun dochter Skye, biedt herkenning en erkenning aan ouders over de hele wereld die een soortgelijk verlies hebben meegemaakt.
Door dit verhaal te delen, hopen we dat anderen zullen begrijpen wat een paarse vlinder naast een pasgeborene betekent, en dat de herinnering aan Skye en andere baby’s die te vroeg zijn heengegaan, op een liefdevolle manier wordt geëerd.
Marco Borsato wijst uitnodiging van André Rieu af en kiest opnieuw voor stilte: “Ook in 2026 geen optredens”
Na een turbulente week vol media-aandacht en opluchting na zijn vrijspraak heeft Marco Borsato definitief besloten om ook volgend jaar niet terug te keren op het podium. Zijn management bracht zaterdag een helder statement naar buiten, nadat André Rieu publiek bekendmaakte dat hij de zanger graag wilde verwelkomen als gastartiest tijdens de beroemde Vrijthof-concerten in Maastricht.
Dit nieuws komt als een nieuwe wending in een periode waarin veel fans hoopten op een kleine comeback, nu de rechtbank oordeelde dat er onvoldoende bewijs was voor een veroordeling. Toch sluit Borsato de deur voor optredens in 2026 volledig, zelfs wanneer het gaat om een prestigieuze uitnodiging van wereldster André Rieu.
André Rieu deed een opvallend voorstel
De uitnodiging van André Rieu was opvallend en zorgvuldig geformuleerd. In een interview met De Telegraaf sprak hij openlijk zijn bewondering uit voor Marco, die hij omschreef als “een geweldige zanger met een unieke stem”.
Rieu kondigde aan dat hij een officiële uitnodiging zou versturen voor de zomerreeks van 2026, waarmee hij hoopte dat Borsato zijn eerste publieke optreden in jaren zou willen maken op het Vrijthof in Maastricht—een podium waar jaarlijks tienduizenden bezoekers samenkomen en waar vele artiesten een warm onthaal krijgen.
Volgens de violist zou een gastoptreden van Marco “op een prachtige manier passen” bij de sfeer van zijn concerten. Het idee van een verzacht terugkeer-moment, midden in een decor van romantiek, orkestklanken en zomerse ambiance, sprak veel fans direct aan.
Borsato’s management sluit de deur: “Geen plannen om op te treden”
De reactie van het management liet echter geen ruimte voor interpretatie. In een kort statement werd bevestigd:
“Marco treedt in 2026 niet op en heeft daar ook geen plannen voor.”
Met die woorden kwam abrupt een einde aan de hoopvolle speculaties die sinds zijn vrijspraak overal opdoken.
De timing van deze mededeling is veelzeggend: ondanks de hernieuwde steun van fans en collega’s voelt Marco zich nog niet in staat om terug te keren op het podium. De vrijspraak verandert daar voorlopig niets aan.
Vrijspraak na jarenlange juridische strijd
De uitspraak van de rechtbank afgelopen week betekende het einde van een lange juridische fase die in 2021 voor het eerst publiekelijk zichtbaar werd. De rechter stelde dat er onvoldoende bewijs was om Marco te veroordelen voor ontucht met een minderjarige.
Berichten, verklaringen en geluidsopnames boden niet de noodzakelijke juridische basis voor een bewezenverklaring, waardoor de zanger volledig werd vrijgesproken.
Het 0penbaar Ministerie kan nog beslissen of het in hoger beroep wil gaan. Vooralsnog is er geen officiële mededeling gedaan, maar het OM heeft tot halverwege december de tijd om dat te bepalen.
Voor Marco zelf leek het vonnis vooral een moment van ademhalen na jaren van spanning, stilstand en publieke veroordeling.
“Geen zin meer om te zingen”: Marco’s openhartige woorden in de rechtszaal
Tijdens de zitting eerder dit jaar zei Marco iets dat veel mensen bijbleef:
“Ik heb sinds 2019 geen microfoon meer vastgehouden.”
De zanger vertelde hoe de passie voor optreden verdween toen zijn leven in rap tempo veranderde. De energie, de motivatie en het vertrouwen dat nodig zijn om een groot podium te betreden, waren volledig weggeslagen.
Ook benadrukte hij dat zelfs een vrijspraak niets garandeerde:
“Ik weet niet of ik ooit nog kan en wil zingen, zelfs niet als ik word vrijgesproken.”
Deze uitspraken schetsen een diep beeld van iemand bij wie de liefde voor muziek overschaduwd werd door jarenlange onzekerheid.
Bekende Nederlanders en fans tonen massaal steun
Direct na de vrijspraak stroomden de steunbetuigingen binnen, zowel van het grote publiek als van prominente collega’s. Onder anderen Wendy van Dijk en Marga Bult deelden persoonlijke boodschappen, vaak vergezeld van foto’s van optredens en herinneringen uit betere tijden.
Wendy deelde een foto waarop
ze Marco omhelst, met de woorden:
“Eindelijk
rechtgezet.”
Het bericht ging razendsnel viraal. Binnen enkele uren verschenen duizenden likes, reacties en gedeelde berichten.
Ook op sociale media platforms als Instagram was een duidelijke trend zichtbaar. Volgens statistiekenplatform SocialBlade trok Borsato in de uren na de uitspraak duizenden nieuwe volgers aan—een teken dat veel Nederlanders hem weer in de armen lijken te sluiten, of op zijn minst nieuwsgierig zijn naar zijn volgende stappen.
De omslag in toon is opvallend: waar hij lange tijd moest leven met publieke afstand, is er nu plots een golf van sympathie en hoopvolle berichten.
Toch geen muziek in 2026: rust staat voorop
Ondanks alle steun en positieve signalen kiest Marco bewust voor rust. Het management laat weten dat er geen plannen zijn voor optredens in 2026, zodat hij zich kan richten op zijn persoonlijke leven, herstel en het verwerken van een periode die diepe sporen heeft achtergelaten.
Fans die hoopten op een comeback via de concerten van André Rieu, moeten die verwachting dus loslaten—al is de uitnodiging door velen gezien als een mooi eerbetoon aan zijn vroegere carrière.
Voorlopig ligt zijn focus op:
-
tijd met zijn gezin
-
lichamelijke en emotionele rust
-
voorzichtig herstellen van de media-aandacht
-
het hervinden van balans in zijn dagelijks bestaan
Een onzekere toekomst
De grote vraag blijft: komt Marco ooit nog terug als artiest?
Op dit moment is daar geen antwoord op te geven. De zanger heeft zelf gezegd dat hij niet weet of hij ooit nog zal zingen, en zijn management benadrukt dat er geen toekomstplannen in die richting zijn.
Het is goed mogelijk dat 2026 opnieuw een jaar wordt waarin Marco zich terugtrekt uit de schijnwerpers. Niet uit onwil, maar uit noodzaak: de gevolgen van de afgelopen jaren hebben zijn leven op alle fronten veranderd.
Toch blijft de deur naar de toekomst op een kier staan. Muziek was jarenlang zijn leven, zijn uitlaatklep en zijn grootste kracht. Misschien, als rust en tijd hun werk doen, keert de inspiratie op een dag terug. Maar dat moment laat zich niet forceren.
Conclusie
De uitnodiging van André Rieu was warm, eervol en goedbedoeld, maar komt op een moment waarop Marco Borsato nog niet klaar is om terug te keren in de publieke arena.
Na zijn vrijspraak kiest hij bewust voor stilte, herstel en een leven buiten de spotlights. 2026 wordt geen comebackjaar, maar een jaar van rust en bezinning.
Of hij ooit weer op het podium staat, blijft onzeker—maar voor nu kiest Marco voor zichzelf, zijn familie en een leven dat eindelijk, na jaren van spanning, iets lichter mag worden.