Algemeen
Mijn kleindochter zette me op straat omdat ik op mijn tachtig trouwde
Harold en ik brachten talloze avonden door met het plannen van onze volgende stap. Harold, een bekende fotograaf, had een idee om Ashley te bereiken via haar passie. Ze hield van fotografie, en de jaarlijkse lokale fotogathering was iets dat ze voor geen goud zou missen.
“Margaret,” zei Harold op een avond, “ik heb een kaartje voor de gathering. Ashley zal niet kunnen weerstaan – ik stuur het haar anoniem.” Ik knikte, voelde me opgewonden. “Laten we het doen.” Voor de gathering, trouwden Harold en ik in een kleine, intieme ceremonie. Harold stond erop om foto’s te maken. Hij legde mijn geluk vast en de glans van een tweede kans op liefde. De foto’s waren adembenemend, ze toonden de vreugde in mijn ogen en de liefde tussen ons.
De dag van het fotofestival was aangebroken, en zoals verwacht, was Ashley aanwezig. Ze wist niet dat wij achter haar uitnodiging zaten. Harold en ik stonden achter de schermen, wachtend op ons moment. De spanning was bijna ondraaglijk, maar we waren vastbesloten om het af te maken. De gastheer riep Harold op het podium om zijn prijswinnende foto’s te presenteren. Terwijl Harold naar buiten liep, gonste de zaal van bewondering. Toen verschenen de portretten van mij in mijn trouwjurk op het grote scherm.
Verbijstering vulde de zaal toen het publiek de stralende vreugde op mijn gezicht zag. De beelden waren verbluffend, ze vingen niet alleen de schoonheid van het moment, maar ook de diepte van de emoties erachter. Harold verklaarde: “Ik vond liefde op mijn 79ste, wat bewijst dat leeftijd slechts een getal is. Margaret, mijn prachtige vrouw, heeft een jeugdige geest en een hart vol liefde.” Ik kon Ashley op de eerste rij zien, haar gezicht werd rood van schaamte. Harold gaf me de microfoon, en ik stapte naar voren, mijn hart bonzend.
“Goedenavond,” begon ik. “Ik wil jullie vertellen over opofferingen en liefde. Toen de ouders van mijn kleindochter Ashley overleden, verkocht ik mijn huis om haar opleiding te betalen. Ik voedde haar op als mijn eigen kind. Maar recentelijk vergat ze die liefde en respect.” Het publiek was stil, hun aandacht op mij gericht. “Ashley,” vervolgde ik, terwijl ik haar recht aankeek, “ik hou nog steeds van je ondanks de pijn. Maar je moest de waarde van respect leren.”
Ashley’s ogen vulden zich met tranen. Ze keek naar beneden, duidelijk het gewicht van haar acties voelend. Harold sprak toen weer: “Margaret en ik besloten ons verhaal te delen om te laten zien dat liefde en respect geen leeftijd kennen. Familie zou moeten draaien om steun en begrip.” Het publiek barstte in applaus uit, bewondering was overal te zien. Na het evenement kwam Ashley naar ons toe, tranen stroomden over haar gezicht.
“Oma, Harold,” begon ze, haar stem trillend, “het spijt me zo. Ik had ongelijk en was respectloos. Kunnen jullie me ooit vergeven?” Harold en ik wisselden een blik voordat ik Ashley in een omhelzing trok. “Natuurlijk, lieverd. We houden van je. We wilden alleen dat je het zou begrijpen.” Ze nodigde ons uit voor een familiediner, en beloofde mijn geluk te steunen en me nooit meer voor lief te nemen. We accepteerden, hoopvol voor een nieuw begin.
Die avond sloten we ons aan bij Ashley en haar gezin. De sfeer was warm, gevuld met oprechte pogingen om onze relaties te herstellen. Gelach en gesprekken stroomden gemakkelijk, en voor het eerst in lange tijd voelde ik me echt op mijn gemak. Tijdens het diner draaide Ashley zich naar me toe. “Oma, ik besefte niet hoeveel ik je pijn deed. Ik was egoïstisch en ondankbaar.” “Het is oké, Ashley,” zei ik, mijn hand op de hare leggend. “Het belangrijkste is dat we samen verder gaan.”
Brian, Ashley’s man, die meestal stil was geweest, mengde zich in het gesprek: “We zijn blij dat je gelukkig bent, Margaret. Harold, je lijkt een goed man. We hebben geluk dat jullie beiden in ons leven zijn.” Harold glimlachte. “Dank je, Brian. We zijn blij hier te zijn.” De kinderen, die de positieve verandering aanvoelden, begonnen ons hun laatste tekeningen en schoolprojecten te laten zien. Het was een vreugdevol gezicht, een familie die weer samenkwam. De warmte in de kamer was voelbaar, en ik voelde een hernieuwd gevoel van erbij horen.
Na het diner, terwijl we thee dronken in de woonkamer, draaide Ashley zich opnieuw naar me toe. “Oma, ik wil dat je weer bij ons komt wonen. We hebben genoeg ruimte, en ik beloof dat alles anders zal zijn.” Ik keek naar Harold, die instemmend knikte. “We waarderen het aanbod, Ashley, maar Harold en ik hebben nu ons eigen plekje. We zullen vaak langskomen, dat beloof ik.” Ashley glimlachte, een beetje verdrietig maar begripvol. “Ik snap het. Ik wil gewoon dat je gelukkig bent.”
“Dat ben ik,” verzekerde ik haar. “En jij ook. Dat is het enige dat telt.” Toen we die nacht vertrokken, wierp de maan een zachte gloed over alles. Ik reflecteerde op het belang van zelfliefde en opkomen voor jezelf. De onverwachte vreugdes van het leven komen vaak wanneer we ze het minst verwachten. En terwijl ik rond de tafel keek, voelde ik me dankbaar voor de tweede kans op geluk en de familie die, ondanks alles, nog steeds dierbaar voor me was.
Harold en ik reden in stilte naar huis, beiden verzonken in onze gedachten. Toen we eindelijk aankwamen, pakte hij mijn hand en zei: “We hebben het gedaan, Margaret. We hebben het echt gedaan.” Ik glimlachte, voelde een gevoel van voldoening en opluchting. “Ja, we hebben het gedaan. En dit is nog maar het begin.”
Harold kuste mijn hand, en we liepen ons huis binnen, klaar voor wat de toekomst ons ook zou brengen. Onze liefde en vastberadenheid hadden Ashley een waardevolle les geleerd, en brachten ons allemaal dichter bij elkaar. Het was een nieuw hoofdstuk, gevuld met hoop en eindeloze mogelijkheden.
Televisiewereld in rouw: Viola Holt onverwacht heengegaan, enkele uren na ontroerend bericht
De Nederlandse mediawereld is diep geraakt door het onverwachte heengaan van Viola Holt. De oud-presentatrice, bekend van onder meer De 5 Uur Show, is op 76-jarige leeftijd plotseling thuis onwel geworden. Wat het verdriet nog groter maakt: slechts enkele uren eerder deelde ze nog een liefdevol en dankbaar bericht op sociale media, waarin ze haar geluk beschreef over de kleine dingen van het leven.
Onverwacht nieuws uit Muiderberg
Het nieuws over Holt’s plotselinge 0verlijden werd donderdagochtend vroeg bekendgemaakt via het Instagramkanaal RealityFBI, dat meldde dat er de avond ervoor een medische noodsituatie had plaatsgevonden op een adres in Muiderberg.
Aanvankelijk bleef onduidelijk om wie het ging, maar even later bevestigden meerdere media dat het om Viola Holt ging. Kort daarna verschenen ook de eerste reacties vanuit de showbizzwereld, vol ongeloof en verdriet.
Volgens de eerste berichten kreeg Viola thuis een plotselinge hartstilstand terwijl ze samen met haar man op de bank zat. Hulpdiensten kwamen direct ter plaatse en probeerden haar te helpen, maar de situatie bleek niet meer te keren.
“Volledig onverwacht”
Privé-hoofdredacteur Evert Santegoeds vertelde in een video-interview met De Telegraaf dat de schok enorm is.
“Ja, volledig onverwacht is dit,” aldus Santegoeds. “Ze was kerngezond. Op Facebook van een vriendin is zelfs te zien hoe ze gisteren nog gezellig aan het lunchen waren. Tien uur later was het noodlot daar. Het gebeurde gewoon thuis, op de bank in Muiderberg, samen met haar man.”
Volgens Santegoeds leefde Holt een actief en positief leven. “Ze was iemand die genoot van de kleine dingen, van goed gezelschap, lekker eten en muziek. Niemand had dit zien aankomen.”
Een liefdevol bericht vol levenslust
Wat velen extra raakt, is het laatste bericht dat Holt diezelfde dag nog deelde op X (voorheen Twitter). Om 17.56 uur schreef ze een bericht dat nu, achteraf gezien, nog intenser binnenkomt:
“Wat een fijne dag,” schreef ze. “Huishouden, boodschappen, boswandeling, één whiskeytje op het terras, Thai food op het fornuis, en kijkend naar de prachtige grote maan, genietend van de Peer Gynt Suite op de radio. Allemaal iets om blij van te worden, en dankbaar voor onverwachte geluksmomenten.”
Het bericht ademt rust, tevredenheid en dankbaarheid — precies de eigenschappen die mensen met haar associëren. Het laat zien hoe Holt, zelfs op haar laatste dag, bewust stilstond bij de schoonheid van het gewone leven.
“Wat een mooi afscheid”
Onder het bericht verschenen honderden reacties van volgers, collega’s en bewonderaars die hun ontroering deelden. Journalist Wierd Duk van De Telegraaf deelde Holt’s woorden opnieuw en schreef erbij:
“Wat een mooie afscheidstweet.”
Ook RTL Boulevard-verslaggever Aran Bade reageerde geraakt:
“Viola’s eigen verslag van haar dag gisteren is ontroerend mooi.”
Veel mensen schrijven dat haar woorden symbool staan voor een leven dat, ondanks alles, in balans was — vol dankbaarheid, warmte en plezier.
Een leven vol televisie, muziek en menselijkheid
Viola Holt werd in de jaren tachtig en negentig een bekend gezicht op de Nederlandse televisie. Ze begon haar carrière als omroepster en groeide uit tot een van de meest herkenbare presentatrices van haar tijd. Vooral haar jaren bij De 5 Uur Show maakten haar geliefd bij het grote publiek.
Haar vrolijke uitstraling, scherpe humor en oprechte interesse in haar gasten maakten haar tot een vertrouwd gezicht in de huiskamers. Ze wist de perfecte balans te vinden tussen luchtigheid en diepgang, en werd vaak omschreven als “iemand die écht luisterde”.
Naast haar televisiecarrière was Holt ook actief op radio en in het theater. De laatste jaren bleef ze betrokken bij de media, vaak als gast in talkshows of als stem in maatschappelijke discussies.
“Ze leefde met een open hart”
Collega’s uit de omroepwereld herinneren Holt als iemand met een groot hart en een scherpe geest. Een voormalige collega schreef op sociale media:
“Viola had altijd aandacht voor anderen. Ze was lief, nieuwsgierig en had een ontwapenende eerlijkheid. Ze kon mensen in één gesprek laten lachen én nadenken.”
Holt stond bekend als iemand die haar mening durfde te geven, maar dat altijd deed vanuit respect en empathie. Ze was uitgesproken, maar nooit hard. Dat maakte haar zowel geliefd als geloofwaardig.
Genieten van het leven
Wie Holt volgde op sociale media, zag een vrouw die volop genoot van het leven. Ze deelde regelmatig foto’s van wandelingen, gezellige etentjes, muziek en kleine geluksmomenten.
Haar laatste bericht is daar een treffend voorbeeld van: een dag vol gewone dingen — huishoudelijke klusjes, een wandeling, muziek en eten — maar met een toon van dankbaarheid die velen raakt.
Een volger schreef onder het bericht:
“Wat een prachtige manier om de dag te beschrijven. Zo wil iedereen wel leven — en zo herinneren we haar ook.”
Eerbetoon van fans en vrienden
Overal op sociale media verschijnen foto’s, herinneringen en warme woorden voor Viola Holt. Mensen delen fragmenten uit oude tv-uitzendingen, quotes uit interviews en persoonlijke ontmoetingen.
“Ze had altijd tijd voor haar fans,” schrijft een volger. “Of het nu ging om een foto, een praatje of een berichtje online — Viola maakte contact. Ze was echt.”
Ook andere BN’ers uit haar generatie, waaronder oud-collega’s van RTL en de publieke omroep, spreken hun bewondering uit voor haar levenslust. “Ze was een vrouw die leefde met passie en plezier,” klinkt het in meerdere reacties.
Een plotseling afscheid
Het plotselinge heengaan van Holt heeft veel mensen aan het denken gezet. Haar leven, vol humor en menselijkheid, eindigde op een avond die ze zelf nog omschreef als “fijn”.
Een vriendin vertelde tegen de media dat Holt die dag nog uitgebreid had geluncht, had gelachen en plannen had gemaakt voor het weekend. Niets wees erop dat het haar laatste dag zou zijn.
Die combinatie van levendigheid en plotselinge stilte maakt haar heengaan des te aangrijpender.
Wat een fijne dag, huishouden boodschappen boswandeling 1 whiskeytje op het terras, thai food op het fornuis, en kijkend naar de prachtige grote maan, genietend van de Peer Gynt suite op de radio. Allemaal iets om blij van te worden, en dankbaar voor onverwachte geluksmomenten.
— viola holt (@holt_viola93932) November 6, 2025
Dankbaarheid als nalatenschap
Hoewel het verdriet groot is, overheerst bij velen ook dankbaarheid. Dankbaarheid voor wat ze bracht op televisie, in gesprekken, en in haar open manier van leven.
Haar laatste woorden op sociale media — over de boswandeling, de maan en de muziek — voelen als een samenvatting van haar levensfilosofie: genieten van de kleine dingen, koesteren wat goed is, en dankbaar zijn voor het moment.
Zoals een fan schreef:
“Viola Holt verliet het leven zoals ze het leefde — met warmte, stijl en een glimlach.”