Algemeen
Man houdt pizzafeestje voor vrienden en verwacht dat vrouw de boel opruimt – ontdek haar reactie
Toen Sandra griep kreeg, organiseerde haar man een pizzafeestje voor zijn vrienden en verwachtte dat zij zou opruimen. In plaats van de rust te krijgen die ze nodig had, moest ze slim zijn. Tom leerde snel zijn les op de meest onvergetelijke manier.
Iedereen, maak je klaar! Hier is Sandra, je vriendelijke buurt huisvrouw met een verhaal. Ze zeggen wel eens dat moeilijke tijden iemands ware karakter onthullen. Welnu, de afgelopen week was een flinke uitdaging en liet me zeker zien waar mijn geliefde echtgenoot, Tom, van gemaakt is.
We hebben altijd een goede verstandhouding gehad. We verdeelden de huishoudelijke taken, communiceerden (meestal), en respecteerden elkaar in het algemeen. Dus toen de griep me raakte als een vrachtwagen, dacht ik dat Tom de zaken zou regelen terwijl ik de “koortsige kluizenaar” zou spelen in de logeerkamer. Dat doen partners toch?
Maar ik had het mis. Voordat ik mijn volledige frustratie loslaat, laat me de situatie schetsen. Daar lag ik, gewikkeld in een deken, hoestend en proestend, toen de deurbel ging. Mijn hart zonk als een steen. Gelach en luide stemmen vulden het huis. Mijn gok? Tom’s fantastische vrienden, die ons de eer aandeden op het meest ongelegen moment.
De echte pret begon toen pas. Een uur ging voorbij, elke minuut doorgebracht met het horen van het luidruchtige feest vanuit de slaapkamer. De verleidelijke geur van pizza vulde de lucht, waardoor mijn maag protesteerde. Door de nevel van mijn ziekte kon ik Tom’s bulderend gelach horen mengen met dat van de rest. Mijn nieuwsgierigheid, gevoed door sluimerende ergernis, won het uiteindelijk.
Met een donzig deken over mijn zweterige pyjama’s drapeerde, schuifelde ik naar de slaapkamerdeur. Het tafereel dat me begroette, leek zo uit een nachtmerrie van een studentenfeest te komen. Daar lagen ze, verspreid over ons bed – ja, het bed met de delicate crèmekleurige bekleding waarvan Tom had gezworen dat er nooit iemand op zou eten – omringd door lege pizzadozen en overvolle bierblikjes.
Tom keek op en zag me, maar in plaats van een schuldbewuste glimlach, werd ik begroet met een frons. “Hey,” zei hij, zijn stem druipend van ergernis, “waarom ben je uit bed?” Nou, dat was de druppel. Mijn lichaam deed pijn, mijn hoofd bonkte, en nu deed mijn man alsof ík degene was die hem lastig viel? Dit was niet de ondersteunende partner die ik dacht te hebben.
Mijn kaken klemden zich vast. “Ik kan niet rusten met al dat lawaai,” kraakte ik, mijn stem zwak maar doordrenkt van frustratie. “En waarom gebruiken jullie onze slaapkamer als feestzone?” Tom rolde met zijn ogen, een gebaar dat me normaal rillingen bezorgde (niet op een goede manier). “Het is maar voor vanavond, schat. Doe niet zo dramatisch,” drawlde hij, gebruikmakend van een koosnaam die ineens neerbuigend aanvoelde. “En nu je toch op bent, kun je misschien beginnen met opruimen! We hebben hier ruimte nodig.”
De brutaliteit ervan allemaal! Hier stond ik, een zieke vrouw die amper kon staan, en hij verwachtte dat ik zou opruimen na zijn onbezonnen feestje? Tranen welden op in mijn ogen. “Ik ben ziek, Tom,” raspte ik. “Het minste wat je kunt doen is wat medeleven tonen en me laten rusten.” Een grijns kroop over Tom’s gezicht en zijn stem werd koud. “Speel niet die ‘zieke’ kaart bij me. Het is maar een beetje griep. Je gaat niet dood. Ruim wat op. Je kunt het wel aan.” Hij draaide zich toen weer naar zijn vrienden en de luidruchtige tv, mij compleet negerend.
Sprakeloos en woedend stond ik daar even, het gewicht van zijn onverschilligheid drukte op me. Maar weet je wat? Dit was niet het einde van het verhaal. Ik zou niet worden behandeld als een veredelde schoonmaakster terwijl mijn man feestte. Nee, meneer. Het was tijd om de cavalerie in te schakelen. Tranen vervaagden mijn zicht terwijl ik terug strompelde naar de logeerkamer. Dit was niet de partner waarmee ik een leven had opgebouwd. Dit was een vreemdeling, een man die koos voor pizza en vrienden boven mijn welzijn. Snikkend pakte ik mijn telefoon.
Er was maar één persoon die deze situatie aankon – mevrouw Thompson, Tom’s formidabele moeder. De vrouw kon melk doen schiften met een blik, en haar aanwezigheid herinnerde zelfs volwassen mannen aan hun jeugdige misstappen. “Hallo, mevrouw Thompson?” zei ik. “Met Sandra. Ik, uh, ik heb uw hulp nodig.” Ik legde de hele situatie uit, mijn stem trilde van woede en frustratie. Stilte volgde aan de andere kant van de lijn. Toen klonk er een laag lachje door de telefoon. “Maak je geen zorgen, lieverd,” zei mevrouw Thompson uiteindelijk, haar stem doorspekt met een steely vastberadenheid die me kippenvel bezorgde (de goede soort deze keer). “Ik ben er zo.”
Een uur later ging de deurbel. Ik gluurde door de deur van de logeerkamer, een sprankje hoop bloeide op in mijn borst. Daar stond ze, mevrouw Thompson, met haar armen over elkaar en een blik die gletsjers kon doen smelten. Op het moment dat de deur openging, kwam het feest abrupt tot stilstand. Tom en zijn vrienden verstrooiden zich als kakkerlakken onder het keukenlicht, behalve dat ze in trainingsbroeken zaten en half opgegeten zakken chips en pizza vasthielden. “THOMAS,” bulderde mevrouw Thompson, haar stem weerklonk door het appartement. “Wat. Denk. Je. Dat. Je. Doet?” De kamer werd doodstil. Tom’s vrienden, met half opgegeten pizzakorstjes halverwege hun mond, leken een geest te hebben gezien.
Tom, de arme ziel, probeerde te stamelen, maar ze onderbrak hem met een vernietigende blik. Oh, jongens, dit was zo leuk. “Een feestje geven terwijl je vrouw ziek in bed ligt? En in de slaapkamer nog wel? Thomas, dit is volstrekt onaanvaardbaar!” Haar stem weerklonk door het appartement, geen ruimte voor discussie latend. Toen verzachtte haar blik en wendde ze zich tot mij. “Sandra, lieverd, ga maar terug naar bed. Ik zal deze kleine… situatie wel afhandelen.”
Er was een gevaarlijke glans in haar ogen, en een sprankje amusement flikkerde in die van mij. Deze jongens stonden op het punt een serieuze preek te krijgen (en misschien een strenge les over het belang van respect voor vrouwen). Terwijl ik langs Tom schuifelde, kon ik een beetje wraak niet weerstaan. Ik leunde in, gaf hem een mierzoete glimlach en fluisterde: “Succes, kampioen!” De blik van pure angst op zijn gezicht, in contrast met de grote ogen van zijn vrienden, was bijna genoeg om mijn griep te genezen. Bijna.
Mevrouw Thompson schraapte haar keel, het geluid scherp als een mes. “Goed, jonge mannen,” begon ze. “Laten we eens praten over enkele basisprincipes van menselijke fatsoen… zullen we?” Oh, jongens, dit werd alleen maar beter. Ik nestelde me weer in bed, een ondeugende glimlach op mijn gezicht. Vanavond zou een episch verhaal worden voor de komende jaren. De volgende drie dagen transformeerde mevrouw Thompson ons appartement in een bootcamp. Tom en zijn vrienden, ontdaan van hun zelfingenomen grijnzen, renden rond als mieren op een hete stoep. Vloeren dweilen, badkamers schrobben, was doen – noem maar op, ze maakten het schoon. Alles onder het waakzame oog van mevrouw Thompson, die bevelen gaf als een sergeant.
Kijkcijfers Eén tegen 100 blijven dalen: hoe lang houdt RTL 4 het nog vol?
Het spelprogramma Eén tegen 100, al jaren een vertrouwde titel op televisie, kampt met steeds lagere kijkcijfers. Ondanks de strategische verhuizing naar de zaterdagavond weet het programma, gepresenteerd door Caroline Tensen, het publiek niet meer in dezelfde mate aan zich te binden. De daling is inmiddels zo sterk dat het programma onder de prestaties van VriendenLoterij Miljonairs duikt — een show die eerder al van de buis verdween vanwege tegenvallende cijfers.
Het roept een steeds dringender vraag op: is Eén tegen 100 bezig aan zijn laatste hoofdstuk op RTL 4?
Tv-kenner Victor Vlam: “Het zijn desastreuze cijfers”
Mediakenner Victor Vlam neemt geen blad voor de mond in zijn podcast Victor Duidt TV. Volgens hem gaat het niet om een lichte daling, maar om een structureel probleem dat al jaren zichtbaar is.
“De kijkcijfers zijn echt desastreus,” zegt hij, terwijl hij verwijst naar de gloriedagen van het programma. “In 2012 en 2013 scoorde Eén tegen 100 zelfs beter dan Miljoenenjacht. Dat is bijna niet voor te stellen als je ziet waar het nu staat.”
Waar het programma vroeger moeiteloos honderdduizenden kijkers aan zich bond, lukt het tegenwoordig nog maar om een derde daarvan vast te houden. Het is een trend die volgens Vlam niet van de ene op de andere dag is ontstaan.
“Er zijn vernieuwingen doorgevoerd, er is gesleuteld aan de formule, maar niets heeft kunnen voorkomen dat de neerwaartse lijn doorzette. En nu wordt het pijnlijk zichtbaar.”
Zoeken naar nieuwe richtingen: is het einde van het programma in zicht?
Volgens Vlam is niet alleen RTL 4 aan het kijken naar oplossingen, maar vooral ook de Postcode Loterij, de vaste partner van het programma. Hij ziet duidelijke signalen dat er wordt nagedacht over een opvolger.
“Nieuwe formats zoals Schat Je Rijk met Humberto Tan en In de Ring met Linda de Mol verschijnen niet voor niets. Dat soort titels komen er omdat men voelt dat er beweging moet komen.”
Hij noemt het programma zelfs “op”, een term die aangeeft dat de formule misschien zijn maximale houdbaarheid heeft bereikt. En dat heeft mogelijk gevolgen voor de rol van Caroline Tensen.
Staat Caroline Tensen op een keerpunt in haar carrière?
Hoewel Caroline Tensen jarenlang één van de vaste gezichten was in verschillende spelshows, denkt Vlam dat zij nu op een punt komt waarop er minder vanzelfsprekend kansen liggen.
“Ze is een presentatrice met charisma, maar je ziet dat haar tv-carrière richting een eindfase beweegt,” zegt hij. “Dat gebeurt bij veel bekende namen. Wendy van Dijk heeft het eerder gemerkt, en Caroline zit op een vergelijkbare positie.”
In Hilversum speelt al langer een generatiewisseling. Nieuwe presentatoren, nieuwe formats en nieuwe manieren van contentconsumeren zorgen ervoor dat vertrouwde tv-gezichten minder vaak automatisch worden ingezet. Vlam ziet die trend ook terug in de rol van Tensen.
Kritiek op haar presentatie: “Niet de sterkste in dit genre”
Hoewel Tensen veel ervaring heeft en bij een groot deel van het publiek geliefd is, ziet Vlam duidelijke beperkingen in haar tv-stijl. Hij wijst vooral op het verschil in spanningsopbouw tussen haar en collega-presentatoren.
“Linda de Mol weet spanning op te bouwen, het publiek in te pakken, de deelnemers mee te nemen. Dat is een kwaliteit die Caroline minder heeft,” zegt hij.
Daarnaast verwijst hij naar eerdere momenten waarop Tensen inviel bij andere programma’s.
-
Bij RTL Boulevard kwamen er volgens hem klachten binnen over haar manier van autocue lezen.
-
Bij 5 Uur Live zou ze moeite hebben gehad met de zwaardere gespreksonderwerpen.
Het zijn signalen die laten zien dat ze niet in elk format optimaal tot haar recht komt.
Kan een nieuwe presentator het programma redden?
Als RTL 4 besluit om door te gaan met Eén tegen 100, dan ziet Vlam eigenlijk nog maar één serieuze optie: een wisseling van presentator.
“Als je het programma nieuw leven wil inblazen, dan moet je kijken naar een frisse presentatie. Een andere host kan een nieuwe dynamiek brengen.”
Maar zo’n ingreep zou voor Caroline Tensen een enorme klap zijn. Ze presenteert momenteel maar een beperkt aantal programma’s, en het verlies van deze titel zou haar zichtbaarheid op tv verder verkleinen.
Een geheel nieuw format voor haar ziet Vlam niet snel ontstaan. “Veel van de programma’s die zij doet, halen niet meer het succes van vroeger. Dat maakt de kans op een grote comeback kleiner.”
Dat betekent niet dat Tensen geen waarde heeft binnen de tv-wereld — juist haar warme presentatie en herkenbaarheid hebben haar jarenlang geliefd gemaakt — maar het geeft wel aan dat Hilversum verandert.
De zaterdagavond bleek geen redding
RTL 4 hoopte dat een verhuizing naar de zaterdagavond nieuwe energie zou brengen. In televisie is dat een belangrijke plek: veel mensen zitten thuis, families kijken gezamenlijk en spelshows doen het historisch gezien goed op dat moment.
Toch heeft die verschuiving weinig opgeleverd. De kijkcijfers bleven dalen en bleken zelfs lager dan VriendenLoterij Miljonairs, dat om dezelfde reden eerder werd stopgezet. Een pijnlijke constatering voor een titel die ooit tot de best bekeken shows van de zender hoorde.
Het publiek zoekt tegenwoordig niet meer uitsluitend vaste spelshows op zaterdagavond. Streamingdiensten, korte formats, TikTok-content en online games concurreren inmiddels met traditionele tv. Dat heeft directe invloed op programma’s die leunen op ritme en vaste formats.
Een bredere ontwikkeling in tv-land
Vlam benadrukt dat de daling van Eén tegen 100 niet losstaat van de rest van het televisielandschap. Veel gevestigde programma’s verliezen kijkers, soms versneld, soms geleidelijk.
Er zijn drie belangrijke oorzaken:
-
Publiek kijkt steeds minder lineair.
Live-tv is vooral populair bij sport en grote shows. Spelprogramma’s missen die urgentie. -
Verzadiging van klassieke formats.
Spelshows die decennialang populair waren, moeten nu concurreren met innovatieve formats die jongere kijkers beter aanspreken. -
Versnelde generatiewisseling bij presentatoren.
Zenders investeren meer in nieuw talent en minder in vertrouwde gezichten die vooral bij oudere kijkers scoren.
In dat licht heeft Eén tegen 100 het extra lastig.
Wat nu? Drie scenario’s voor de toekomst
Hoewel RTL 4 nog geen officiële beslissing heeft genomen, schetsen mediadeskundigen drie mogelijke opties:
1. Het programma stopt in de huidige vorm.
De dalende cijfers kunnen ertoe leiden dat RTL 4 besluit om de stekker eruit te trekken, zeker als sponsoren verder willen kijken.
2. Het programma krijgt een nieuwe presentator.
Een frisse host brengt nieuwe energie en kan een jonger publiek aantrekken.
3. Een grondige make-over van de formule.
Nieuwe rondes, meer spanning, of integratie met online componenten zouden het format toekomstbestendig kunnen maken.
Welke richting het ook wordt: voor Caroline Tensen en voor de fans van het programma zal het een spannend moment worden.
Conclusie: een belangrijke fase voor Eén tegen 100 en voor Caroline Tensen
Het spelprogramma staat op een kantelpunt. De kijkcijfers blijven dalen, de concurrentie wordt groter en nieuwe formats staan klaar om het stokje over te nemen. Tv-kenner Victor Vlam is helder in zijn analyse: als er niets verandert, is het einde in zicht.
Voor Caroline Tensen betekent dit dat haar positie onder druk staat, net als die van diverse collega’s die te maken hebben met een verschuivend medialandschap. Haar ervaring en warmte blijven gewaardeerd, maar het publiek zoekt zichtbaar andere vormen van entertainment.
Wat RTL 4 uiteindelijk besluit, zal bepalen of Eén tegen 100 een nieuw hoofdstuk begint — of zijn laatste pagina’s nadert.