Algemeen
Man houdt pizzafeestje voor vrienden en verwacht dat vrouw de boel opruimt – ontdek haar reactie
Toen Sandra griep kreeg, organiseerde haar man een pizzafeestje voor zijn vrienden en verwachtte dat zij zou opruimen. In plaats van de rust te krijgen die ze nodig had, moest ze slim zijn. Tom leerde snel zijn les op de meest onvergetelijke manier.

Iedereen, maak je klaar! Hier is Sandra, je vriendelijke buurt huisvrouw met een verhaal. Ze zeggen wel eens dat moeilijke tijden iemands ware karakter onthullen. Welnu, de afgelopen week was een flinke uitdaging en liet me zeker zien waar mijn geliefde echtgenoot, Tom, van gemaakt is.

We hebben altijd een goede verstandhouding gehad. We verdeelden de huishoudelijke taken, communiceerden (meestal), en respecteerden elkaar in het algemeen. Dus toen de griep me raakte als een vrachtwagen, dacht ik dat Tom de zaken zou regelen terwijl ik de “koortsige kluizenaar” zou spelen in de logeerkamer. Dat doen partners toch?

Maar ik had het mis. Voordat ik mijn volledige frustratie loslaat, laat me de situatie schetsen. Daar lag ik, gewikkeld in een deken, hoestend en proestend, toen de deurbel ging. Mijn hart zonk als een steen. Gelach en luide stemmen vulden het huis. Mijn gok? Tom’s fantastische vrienden, die ons de eer aandeden op het meest ongelegen moment.

De echte pret begon toen pas. Een uur ging voorbij, elke minuut doorgebracht met het horen van het luidruchtige feest vanuit de slaapkamer. De verleidelijke geur van pizza vulde de lucht, waardoor mijn maag protesteerde. Door de nevel van mijn ziekte kon ik Tom’s bulderend gelach horen mengen met dat van de rest. Mijn nieuwsgierigheid, gevoed door sluimerende ergernis, won het uiteindelijk.

Met een donzig deken over mijn zweterige pyjama’s drapeerde, schuifelde ik naar de slaapkamerdeur. Het tafereel dat me begroette, leek zo uit een nachtmerrie van een studentenfeest te komen. Daar lagen ze, verspreid over ons bed – ja, het bed met de delicate crèmekleurige bekleding waarvan Tom had gezworen dat er nooit iemand op zou eten – omringd door lege pizzadozen en overvolle bierblikjes.

Tom keek op en zag me, maar in plaats van een schuldbewuste glimlach, werd ik begroet met een frons. “Hey,” zei hij, zijn stem druipend van ergernis, “waarom ben je uit bed?” Nou, dat was de druppel. Mijn lichaam deed pijn, mijn hoofd bonkte, en nu deed mijn man alsof ík degene was die hem lastig viel? Dit was niet de ondersteunende partner die ik dacht te hebben.

Mijn kaken klemden zich vast. “Ik kan niet rusten met al dat lawaai,” kraakte ik, mijn stem zwak maar doordrenkt van frustratie. “En waarom gebruiken jullie onze slaapkamer als feestzone?” Tom rolde met zijn ogen, een gebaar dat me normaal rillingen bezorgde (niet op een goede manier). “Het is maar voor vanavond, schat. Doe niet zo dramatisch,” drawlde hij, gebruikmakend van een koosnaam die ineens neerbuigend aanvoelde. “En nu je toch op bent, kun je misschien beginnen met opruimen! We hebben hier ruimte nodig.”

De brutaliteit ervan allemaal! Hier stond ik, een zieke vrouw die amper kon staan, en hij verwachtte dat ik zou opruimen na zijn onbezonnen feestje? Tranen welden op in mijn ogen. “Ik ben ziek, Tom,” raspte ik. “Het minste wat je kunt doen is wat medeleven tonen en me laten rusten.” Een grijns kroop over Tom’s gezicht en zijn stem werd koud. “Speel niet die ‘zieke’ kaart bij me. Het is maar een beetje griep. Je gaat niet dood. Ruim wat op. Je kunt het wel aan.” Hij draaide zich toen weer naar zijn vrienden en de luidruchtige tv, mij compleet negerend.

Sprakeloos en woedend stond ik daar even, het gewicht van zijn onverschilligheid drukte op me. Maar weet je wat? Dit was niet het einde van het verhaal. Ik zou niet worden behandeld als een veredelde schoonmaakster terwijl mijn man feestte. Nee, meneer. Het was tijd om de cavalerie in te schakelen. Tranen vervaagden mijn zicht terwijl ik terug strompelde naar de logeerkamer. Dit was niet de partner waarmee ik een leven had opgebouwd. Dit was een vreemdeling, een man die koos voor pizza en vrienden boven mijn welzijn. Snikkend pakte ik mijn telefoon.

Er was maar één persoon die deze situatie aankon – mevrouw Thompson, Tom’s formidabele moeder. De vrouw kon melk doen schiften met een blik, en haar aanwezigheid herinnerde zelfs volwassen mannen aan hun jeugdige misstappen. “Hallo, mevrouw Thompson?” zei ik. “Met Sandra. Ik, uh, ik heb uw hulp nodig.” Ik legde de hele situatie uit, mijn stem trilde van woede en frustratie. Stilte volgde aan de andere kant van de lijn. Toen klonk er een laag lachje door de telefoon. “Maak je geen zorgen, lieverd,” zei mevrouw Thompson uiteindelijk, haar stem doorspekt met een steely vastberadenheid die me kippenvel bezorgde (de goede soort deze keer). “Ik ben er zo.”

Een uur later ging de deurbel. Ik gluurde door de deur van de logeerkamer, een sprankje hoop bloeide op in mijn borst. Daar stond ze, mevrouw Thompson, met haar armen over elkaar en een blik die gletsjers kon doen smelten. Op het moment dat de deur openging, kwam het feest abrupt tot stilstand. Tom en zijn vrienden verstrooiden zich als kakkerlakken onder het keukenlicht, behalve dat ze in trainingsbroeken zaten en half opgegeten zakken chips en pizza vasthielden. “THOMAS,” bulderde mevrouw Thompson, haar stem weerklonk door het appartement. “Wat. Denk. Je. Dat. Je. Doet?” De kamer werd doodstil. Tom’s vrienden, met half opgegeten pizzakorstjes halverwege hun mond, leken een geest te hebben gezien.

Tom, de arme ziel, probeerde te stamelen, maar ze onderbrak hem met een vernietigende blik. Oh, jongens, dit was zo leuk. “Een feestje geven terwijl je vrouw ziek in bed ligt? En in de slaapkamer nog wel? Thomas, dit is volstrekt onaanvaardbaar!” Haar stem weerklonk door het appartement, geen ruimte voor discussie latend. Toen verzachtte haar blik en wendde ze zich tot mij. “Sandra, lieverd, ga maar terug naar bed. Ik zal deze kleine… situatie wel afhandelen.”

Er was een gevaarlijke glans in haar ogen, en een sprankje amusement flikkerde in die van mij. Deze jongens stonden op het punt een serieuze preek te krijgen (en misschien een strenge les over het belang van respect voor vrouwen). Terwijl ik langs Tom schuifelde, kon ik een beetje wraak niet weerstaan. Ik leunde in, gaf hem een mierzoete glimlach en fluisterde: “Succes, kampioen!” De blik van pure angst op zijn gezicht, in contrast met de grote ogen van zijn vrienden, was bijna genoeg om mijn griep te genezen. Bijna.
Mevrouw Thompson schraapte haar keel, het geluid scherp als een mes. “Goed, jonge mannen,” begon ze. “Laten we eens praten over enkele basisprincipes van menselijke fatsoen… zullen we?” Oh, jongens, dit werd alleen maar beter. Ik nestelde me weer in bed, een ondeugende glimlach op mijn gezicht. Vanavond zou een episch verhaal worden voor de komende jaren. De volgende drie dagen transformeerde mevrouw Thompson ons appartement in een bootcamp. Tom en zijn vrienden, ontdaan van hun zelfingenomen grijnzen, renden rond als mieren op een hete stoep. Vloeren dweilen, badkamers schrobben, was doen – noem maar op, ze maakten het schoon. Alles onder het waakzame oog van mevrouw Thompson, die bevelen gaf als een sergeant.
Algemeen
Antine deelt verhaal over Mama Mo waar iedereen zich rot van schrikt

Monique Hansler onder vuur: waarom kijkers massaal reageren op de nieuwste onthullingen rond ‘De Hanslers’
Sinds vorige week maandag is Monique Hansler officieel uitgegroeid tot een realityster. Met de lancering van de nieuwe serie De Hanslers: van de Piste naar de Playa staat het gezin Hansler ineens volop in de schijnwerpers. Maar met de plotselinge bekendheid komt ook kritiek — en die richt zich vooral op Monique zelf.

Veel kijkers hadden na Winter Vol Liefde al een uitgesproken mening over haar manier van communiceren en haar zichtbare invloed op haar zoon Mike. Toch blijkt, nu de realityserie is begonnen, dat het publiek nauwelijks uitgekeken raakt. En alsof de storm rondom haar gedrag nog niet groot genoeg was, kwam er deze week een verrassende nieuwe onthulling boven tafel.
Hoe de familie Hansler ineens landelijke bekendheid kreeg
Tot begin vorig jaar had niemand in Nederland ooit gehoord van de familie Hansler. Dat veranderde compleet toen Mike Hansler zich opgaf voor Winter Vol Liefde. In de allereerste aflevering maakte de kijker meteen kennis met zijn moeder Monique, die meteen opviel door haar uitgesproken en aanwezige karakter.
Kijkers waren verbaasd over de dominantie die zij uitstraalde. Bij veel mensen ontstond al snel het gevoel dat niet Mike, maar Monique de hoofdrol had. Ondanks de oprechte zoektocht van Mike naar liefde, bleef de focus van het publiek sterk op de moeder-zoon-dynamiek liggen.
Aan het einde van Winter Vol Liefde leek Mike zijn match te hebben gevonden met Antine, maar bij de reünie bleek dat de relatie geen stand had gehouden. Kort daarna volgde zijn nieuwe liefde met Denise. Ook die relatie liep uiteindelijk snel ten einde, vertelde Denise vlak voor de start van De Hanslers.

Talpa springt in op het moment
Met de hernieuwde aandacht rondom Mike en zijn opvallende familie besloot Talpa het gezin te benaderen voor een eigen realityformat. Aanvankelijk vonden veel kijkers het idee ongeloofwaardig, zelfs onnodig. Maar toen de serie eenmaal werd uitgezonden, bleken de cijfers iets anders te vertellen: er stemden meer mensen af dan op een doorsnee aflevering van de Meilandjes.
Het lijkt erop dat er iets in de familie Hansler zit dat kijkers blijft intrigeren — of het nu om herkenbaarheid, verbazing of pure nieuwsgierigheid gaat.

Binnenkijken bij de Hanslers: irritatie en fascinatie tegelijk
In de eerste aflevering van De Hanslers zagen kijkers een dynamiek die ze al kenden: een moeder die leiding neemt, aanwijzingen geeft en een duidelijke mening heeft over vrijwel alles.
Veel kijkers irriteren zich eraan, geven ze openlijk toe op sociale media. Toch schakelen ze massaal in. Dat dubbele gevoel — afkeer én fascinatie — is precies wat reality-tv vaak zo onweerstaanbaar maakt.
Maar deze week gebeurde er iets wat de situatie naar een nieuw niveau tilde.

Heleen van Royen komt met opvallende ‘inside information’
Tijdens een uitzending van RTL Tonight bracht schrijfster Heleen van Royen onverwachte informatie naar buiten. Ze vertelde dat ze nog regelmatig contact heeft met Antine, de voormalige partner van Mike. Zij zou haar dingen hebben verteld over de relatie, over Monique en over gebeurtenissen tijdens Winter Vol Liefde die nooit op camera te zien waren.
Heleen zei:
“Ik heb inside information, want ik heb contact met haar eerste schoondochter, Antine. Zij vertelde me dat wat je nu ziet eigenlijk een herhaling van zetten is.”
Volgens Heleen vertelde Antine dat Monique in hun relatie opvallend veel invloed had, soms zelfs op momenten waarop dat helemaal niet de bedoeling was.
‘Zelfs appjes kwamen soms van Monique’
Een van de meest besproken uitspraken is dat Antine zou hebben gemerkt dat Mike niet altijd zelf appte. Volgens haar kon ze aan de schrijfstijl herkennen wanneer het Mike was en wanneer het zijn moeder was die namens hem antwoorden stuurde.
Heleen citeert Antine:
“Als je met Mike appt, antwoordt soms zijn moeder. Je herkent het aan de manier van schrijven.”
Voor kijkers die nu De Hanslers volgen, bevestigt dit volgens sommigen het beeld dat Monique een enorme rol speelt in het leven van haar zoon. Anderen vinden het lastig te geloven, maar het gesprek zette de toon voor een nieuwe golf van online reacties.
Videobellen met Mike? ‘Dan nam zijn moeder soms op’
Daar bleef het niet bij. Heleen deelde in dezelfde uitzending dat Antine ook tijdens videogesprekken soms Monique in beeld zag, terwijl het contact eigenlijk met Mike bedoeld was.
Volgens Heleen:
“Als je facetimet met Mike, dan nam Monique soms op. Ze zat dan gezellig bij hem op bed.”
Ook dat zorgde voor veel ophef. De situatie riep vragen op over privacy, grenzen en de rol die ouders kunnen spelen in de relaties van hun volwassen kinderen.
De meest verrassende claim: de ‘condoom’-kwestie
De meest opvallende onthulling kwam echter aan het einde van het gesprek. Heleen vertelde dat Antine beweerde dat Monique condooms uit Mike’s koffer had gehaald en had beschadigd — onder het mom dat “ze daar nog niet aan toe waren”.
Heleen nuanceerde het door te zeggen dat zij die uitspraak citeerde van Antine, maar de impact van het verhaal was enorm.
Ze zei:
“Ze vertelde dat ze condooms had weggehaald en zelfs had doorgeknipt omdat ‘ze er nog niet aan toe waren’. Dat was haar boodschap.”
Daarna voegde Heleen eraan toe dat dit juist averechts zou werken, omdat het risico op een ongewenste zwangerschap dan groter wordt — iets wat een schoonmoeder waarschijnlijk niet zou willen.
Het ging al snel rond op sociale media, waar mensen hun verbazing niet onder stoelen of banken staken.
Waarom kijken mensen, ondanks alle kritiek, massaal?
De Hanslers roepen net als realityreeksen van andere uitgesproken families sterke reacties op. Toch blijft het publiek massaal afstemmen. Dat heeft verschillende redenen:
1. Menselijke dynamiek fascineert
Het gezin Hansler heeft een duidelijke hiërarchie en communicatievormen die kijkers intrigeert — soms omdat het herkenbaar is, soms omdat het extreem lijkt.
2. De combinatie van humor, ongemak en emotie
Reality-tv is het sterkst wanneer het echte emoties toont in situaties die soms schuren of verwondering oproepen.
3. Het gesprek op sociale media maakt kijken leuker
Door platforms zoals X ontstaat een collectieve kijkervaring. Mensen zetten de televisie aan om vervolgens met honderden anderen online mee te praten.
4. Monique zelf is een ‘karakter’ waarvan je niet kunt wegkijken
Ze is uitgesproken, vaak streng, altijd aanwezig en heeft een manier van doen die zowel irritatie als fascinatie oproept.
Hoe gaat dit verder voor de Hanslers?
De onthullingen van Heleen van Royen zorgen ervoor dat de serie opnieuw brandstof heeft voor gesprekken en discussies. Het is duidelijk dat de familie niet alleen in beeld, maar ook daarbuiten een onderwerp van gesprek blijft.
Of Monique in de komende afleveringen anders in beeld komt, valt nog te bezien. Wat wel vaststaat, is dat De Hanslers voorlopig nog genoeg stof biedt voor discussie — en dat kijkers niet snel zullen afhaken.