Algemeen
LLDL deelneemster Romana wil alleen bereden worden door ervaren mannen
In het populaire televisieprogramma ‘Lang Leve de Liefde’ komen allerlei onderwerpen aan bod, maar er is één onderwerp dat telkens terugkeert: de bodycount, oftewel het aantal s*ksuele partners dat iemand heeft gehad. Dit onderwerp komt ook naar voren in de aflevering met Romana en Daniël, waarbij de discussie over s*ksuele ervaring en de maatschappelijke normen daaromheen opnieuw wordt aangewakkerd.
Bodycount en Publieke Opinie
Tegenwoordig willen veel mensen weten wat de bodycount van hun potentiële partner is. Dit betekent dat ze nieuwsgierig zijn naar het aantal mensen met wie de ander intiem is geweest. Algemeen heerst de publieke opinie dat mannen een hogere bodycount mogen hebben dan vrouwen. Vrouwen worden vaak bekritiseerd als ze veel s*ksuele partners hebben gehad, terwijl mannen eerder bewondering of goedkeuring ontvangen voor hetzelfde gedrag.
Een voorbeeld hiervan zagen we eerder in ‘Lang Leve de Liefde’, waar deelnemer Aron geschokt was door het aantal bedpartners van zijn date Sanne. Hoewel dit de overheersende maatschappelijke mening weergeeft, zijn er steeds meer vrouwen die zich verzetten tegen deze dubbele standaard en pleiten voor gelijkwaardigheid.
Romana’s Standpunt
In de aflevering met Romana en Daniël komt het onderwerp bodycount opnieuw ter sprake. Romana vindt het onrechtvaardig dat vrouwen anders worden beoordeeld dan mannen als het gaat om hun s*ksuele verleden. Ze vraagt zich hardop af waarom vrouwen als ‘slet’ worden bestempeld als ze veel s*ksuele partners hebben gehad, terwijl mannen een schouderklopje krijgen voor hetzelfde gedrag. Romana maakt duidelijk dat ze deze dubbele standaard echt niet begrijpt.
De reden die vaak wordt aangevoerd, is dat het voor vrouwen gemakkelijker zou zijn om s*ksuele partners te vinden dan voor mannen. Het idee is dat een vrouw simpelweg in haar vingers kan knippen om s*ks te hebben, terwijl mannen meer moeite moeten doen om een partner te vinden.
Daniël’s Nieuwsgierigheid
Tijdens hun gesprek toont Daniël interesse in Romana’s bodycount. Romana weigert echter om dit op televisie te delen, omdat ze het niet belangrijk vindt. Ze legt uit dat ze liever een relatie heeft met een man die meer s*ksuele ervaring heeft. Daniël stelt dat ervaring iets is wat je kunt leren, maar Romana blijft standvastig in haar mening. Ze zegt duidelijk: “Ik ben geen rijschool,” waarmee ze bedoelt dat ze geen onervaren partner wil die ze alles moet leren.
S*ksuele Ervaring en Relaties
De discussie tussen Romana en Daniël werpt een licht op een breder maatschappelijk debat over s*ksuele ervaring en de verschillende verwachtingen die aan mannen en vrouwen worden gesteld. Het idee dat mannen meer s*ksuele ervaring moeten hebben om als ‘gewild’ of ‘mannelijk’ te worden gezien, terwijl vrouwen juist gediscrimineerd worden voor dezelfde ervaringen, is een diepgewortelde dubbele standaard. Deze normen zijn vaak gebaseerd op ouderwetse opvattingen over genderrollen en s*ksualiteit.
Verandering in Zicht?
Er is een groeiende beweging onder vrouwen om deze dubbele standaard te doorbreken en te pleiten voor gelijke behandeling ongeacht het aantal s*ksuele partners. Vrouwen zoals Romana in ‘Lang Leve de Liefde’ brengen dit gesprek naar voren, en hun openheid draagt bij aan een breder bewustzijn en acceptatie van diverse s*ksuele ervaringen.
In moderne relaties draait het steeds meer om wederzijds respect, communicatie en gelijkwaardigheid. S*ksuele ervaring wordt steeds meer gezien als een persoonlijke kwestie die niets afdoet aan iemands waarde of capaciteit om een goede partner te zijn. Het is belangrijk dat zowel mannen als vrouwen zich vrij kunnen uiten zonder angst voor stigmatisering.
De Impact van Televisieprogramma’s
Programma’s zoals ‘Lang Leve de Liefde’ spelen een belangrijke rol in het normaliseren van deze gesprekken. Door dergelijke onderwerpen openlijk te bespreken, helpen ze om taboes te doorbreken en een eerlijker beeld te schetsen van moderne relaties. Dit kan bijdragen aan een samenleving waarin iedereen, ongeacht hun s*ksuele verleden, met respect en begrip wordt behandeld.
Een Blik op de Toekomst
De hoop is dat gesprekken zoals die van Romana en Daniël uiteindelijk zullen leiden tot een bredere maatschappelijke verandering. Een wereld waarin mensen niet worden beoordeeld op basis van hun bodycount, maar op basis van hun karakter, waarden en hoe ze anderen behandelen. Het is een kwestie van tijd voordat de dubbele standaard rond s*ksuele ervaring volledig verdwijnt, en programma’s zoals ‘Lang Leve de Liefde’ zijn een stap in de juiste richting.
In de tussentijd is het aan ieder individu om open en eerlijk te zijn over hun eigen ervaringen en verwachtingen, en om anderen met dezelfde openheid en respect te behandelen. S*ksualiteit is een persoonlijk aspect van ons leven dat ons niet zou moeten definiëren, maar eerder een onderdeel is van wie we zijn als geheel. Door deze gesprekken voort te zetten, kunnen we bijdragen aan een meer inclusieve en begripvolle samenleving.
De definitieve vrijspraak van Marco Borsato markeert een belangrijk keerpunt in een zaak die Nederland jarenlang in zijn greep hield. Nu het Openbaar Ministerie heeft besloten geen hoger beroep in te stellen, rijst een nieuwe vraag die minstens zo beladen is: kan de zanger zijn publieke imago ooit herstellen? Volgens imagodeskundige Zabeth van Veen is dat niet uitgesloten, al benadrukt zij dat het proces allesbehalve eenvoudig zal zijn.
Van Veen schoof woensdagavond aan bij Nieuwsuur, waar zij reflecteerde op de gevolgen van de vrijspraak voor Borsato’s reputatie. Haar analyse is genuanceerd, kritisch én realistisch: herstel is mogelijk, maar alleen onder strikte voorwaarden.
Definitieve juridische duidelijkheid
Dinsdagochtend werd bekend dat het 0penbaar Ministerie afziet van hoger beroep in de strafzaak tegen Borsato. Daarmee is de vrijspraak die de rechtbank Midden-Nederland eerder uitsprak definitief geworden. De zanger werd beschuldigd van ontucht in het verleden, maar volgens de rechtbank was er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs om tot een veroordeling te komen.
Het OM had aanvankelijk een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden geëist. Na bestudering van het vonnis concludeerde justitie echter dat de kans op een andere uitkomst in hoger beroep minimaal was. Daarmee kwam, juridisch gezien, een einde aan een langdurige en emotioneel beladen procedure.
Imagoschade: moeilijk, maar niet onmogelijk
Volgens Van Veen is het belangrijk om onderscheid te maken tussen juridische schuld en publieke perceptie. “Er zijn situaties waarvan mensen zeggen: daar kom je imago-technisch eigenlijk nooit meer van terug,” legt ze uit. “Denk aan geweld onder invloed of grensoverschrijdend gedrag richting minderjarigen. Dat zijn onderwerpen die in het collectieve geheugen blijven hangen.”
Toch maakt de vrijspraak volgens haar een essentieel verschil. “Nu is hij vrijgesproken, en dat betekent dat een deel van het publiek bereid zal zijn om hem opnieuw te bekijken. In onze samenleving geloven we nog steeds in tweede kansen, al gelden die niet automatisch.”
Een comeback vraagt meer dan stilte
Van Veen benadrukt dat een eventuele terugkeer zorgvuldig moet worden opgebouwd. “Een comeback kan niet zomaar. Het moet geloofwaardig zijn. Er moet een duidelijke reflectie in zitten, een besef van wat deze periode heeft aangericht — niet alleen voor hemzelf, maar ook voor anderen.”
Ze waarschuwt voor snelle stappen of plotselinge optredens. “Dit is een zaak die heel Nederland heeft gevolgd. Mensen hebben er een mening over, soms vanuit eigen ervaringen. Als je dan iets wilt doen, moet dat met een sterk, consistent en menselijk verhaal.”
Morele discussie blijft bestaan
Hoewel de rechtbank tot vrijspraak kwam, is daarmee niet alle discussie verdwenen. Van Veen wijst erop dat bepaalde details die tijdens de zaak naar buiten kwamen, bij een deel van het publiek blijven doorwerken. “Voor sommige mensen voelt het moreel nog steeds ongemakkelijk. Dat verdwijnt niet ineens.”
Ze benadrukt dat dit vooral geldt voor mensen die zelf vergelijkbare situaties hebben meegemaakt. “Voor hen ligt de lat anders. Juridisch kan iemand vrijgesproken zijn, maar emotioneel ligt dat soms ingewikkelder.”
Een zichtbare kentering in toon
Toch ziet Van Veen duidelijke signalen dat het sentiment rond Borsato langzaam verschuift. “Je merkt dat media en publiek hem voorzichtig weer beginnen te omarmen. De scherpe toon maakt op sommige plekken plaats voor nuance.”
Ook de steun uit zijn directe omgeving speelt daarbij een rol. Zijn ex-partner en vrienden hebben zich al langere tijd publiekelijk achter hem geschaard. “Dat geeft een signaal af: mensen die hem goed kennen, blijven achter hem staan. Dat weegt mee in hoe het publiek hem opnieuw beoordeelt.”
Economische realiteit van bekendheid
Een opvallend punt in Van Veens analyse is de economische kant van publieke rehabilitatie. “Er is ook een groep mensen en partijen die belang heeft bij zijn terugkeer. Denk aan muzieklabels, organisatoren, media. Als iemand commercieel relevant blijft, ontstaat er vanzelf ruimte voor een comeback.”
Dat betekent volgens haar niet dat alles ineens weer kan zoals voorheen. “Maar het zorgt er wel voor dat er beweging komt. De zogenaamde ‘ontcancelling’ is in feite al begonnen.”
Muziek als mogelijke brug
Of Borsato ooit weer zal optreden of nieuwe muziek uitbrengt, is nog onbekend. Van Veen sluit het niet uit, maar benadrukt dat timing cruciaal is. “Muziek kan verbinden, maar alleen als het moment klopt. Als het te vroeg voelt, werkt het averechts.”
Ze stelt dat het publiek gevoelig is voor oprechtheid. “Als mensen het idee hebben dat iets alleen gebeurt om de draad weer op te pakken, zonder reflectie, dan prikken ze daar doorheen.”
Geen snelle weg terug
De conclusie van Van Veen is helder: herstel is mogelijk, maar niet vanzelfsprekend. “Dit is geen kwestie van wachten tot de storm gaat liggen. Het vraagt om keuzes, geduld en verantwoordelijkheid.”
Voor Borsato betekent dat voorlopig vooral rust, terughoudendheid en het zorgvuldig afwegen van elke volgende stap. “Sommige verhalen hebben tijd nodig,” aldus Van Veen. “En soms is stilte op dit moment sterker dan welk optreden dan ook.”
Een nieuw hoofdstuk, maar geen blanco blad
Met het definitieve besluit van het OM is het juridische hoofdstuk gesloten, maar het maatschappelijke gesprek gaat door. Of Marco Borsato uiteindelijk weer een plek krijgt in het Nederlandse muzieklandschap, zal afhangen van meer dan alleen een vrijspraak.
Zoals Van Veen het samenvat: “Het publiek is bereid om te luisteren, maar alleen als het verhaal klopt. En dat verhaal moet zorgvuldig, eerlijk en menselijk zijn.”
De komende tijd zal uitwijzen of die weg daadwerkelijk wordt ingeslagen.