Algemeen
Ik ontdekte dat mijn schoondochter haar kinderen naar me stuurt om hen te straffen – dit is mijn plan
Wanneer Gina ontdekt dat haar schoondochter haar en haar huis gebruikt als een vorm van straf voor haar kleinkinderen, raakt ze van streek. Maar in plaats van boos te worden, zorgt ze ervoor dat haar kleinkinderen zich veilig en thuis voelen bij haar. Later leert ze haar schoondochter een les die ze niet snel zal vergeten.

“We zijn hier alleen omdat jij die snoepjes hebt gegeten die mama voor papa bewaarde, Jacob. Mama zei dat je dat niet mocht!” hoorde ik mijn kleinzoon, Thomas, tegen zijn jongere broertje zeggen.

Ik stopte midden in mijn stap tussen de koelkast en het aanrecht in de keuken en spitste mijn oren om meer te horen. Mijn hart zakte in mijn schoenen bij de mogelijkheid dat ik Thomas correct had gehoord, want dat betekende dat mijn kleinkinderen eigenlijk niet echt hier wilden zijn.

Langzaam liep ik dichter naar hen toe, terwijl ik probeerde nonchalant te doen. “Wat bedoel je daarmee, lieverd?” vroeg ik. Thomas keek op, met grote ogen vol angst om betrapt te worden. “Uh, niets, oma,” zei hij snel. “Nee, echt, het is oké,” drong ik zachtjes aan, terwijl ik door mijn knieën ging om op hun niveau te komen. “Je kunt me alles vertellen.” Thomas wierp een blik op Jacob, die nerveus op zijn lip kauwde terwijl hij zijn speelgoed stevig vasthield.

“Nou, elke keer als we iets stout doen, of we vragen om iets wat we niet mogen…” Thomas aarzelde. “Ja, ga verder,” drong ik zachtjes aan. “Mama zegt dat ze ons naar ‘het huis van die heks’ zal sturen.” “Die heks?” herhaalde ik, verbijsterd. Mijn schoondochter, Amanda, was nooit warm naar mij toe geweest, maar om de kinderen zulke verhalen te vertellen? Het voelde als een messteek in het hart. Ik had altijd geprobeerd om van mijn huis een veilige en gastvrije plek voor mijn kleinkinderen te maken.

Maar wat was dit? Om erachter te komen dat Amanda hun gedachten tegen mij vergiftigde? Ik haalde diep adem, probeerde mijn stem te kalmeren. Mijn hart zonk, terwijl ik me afvroeg wat mijn kleinkinderen van me dachten. “Och, lieverd,” zei ik. “Ik wilde nooit dat je mijn huis als een straf zou zien. Als je hier niet wilt komen, hoeft dat niet.” “Maar we vinden het hier leuk!” riep Thomas snel uit. “Mama zei alleen dat we hier vervloekt kunnen worden. En vervloekt worden is eng.”

Dit was te veel. Dit was belachelijk. Ik kon Amanda’s kilheid naar mij toe over het hoofd zien, maar het betrekken van de kinderen was een stap te ver. Dit was persoonlijk geworden. Ik had een plan nodig om Amanda te herinneren aan familiewaarden en om haar echt te laten zien dat ik niet zou toestaan dat ze mijn relatie met mijn kleinkinderen ondermijnde.

De volgende keer dat de jongens kwamen, begroette ik ze met een warme glimlach en een vleugje mysterie. “Kom op, laten we wat taart eten,” zei ik tegen hen. “Maar ik heb ook een geheim om met jullie te delen.” Ze keken me met grote ogen aan. “Wat is het, oma?” vroeg Jacob, zijn stem vol nieuwsgierigheid. Ik verlaagde mijn stem tot een samenzweerderig gefluister. “Jullie moeder had gelijk,” zei ik. “Ik ben een heks.”

Thomas hapte naar adem en Jake’s ogen werden nog groter. “Maar maak je geen zorgen,” voegde ik snel toe. “Ik zou jullie nooit pijn doen. In feite ga ik jullie magie leren.” “Serieus?” vroeg Thomas, zijn stem getint met opwinding en een beetje scepsis. “Ja, echt,” verklaarde ik, terwijl ik ze naar de woonkamer leidde waar ik een geïmproviseerde tovenaarswerkplaats had ingericht.

We brachten de middag door met het kijken naar YouTube-tutorials over goocheltrucs, het oefenen van eenvoudige vingervlugheid en het maken van ’toverdrankjes’ met voedingskleurstoffen, baking soda en kruiden en specerijen die ik in de keuken had liggen. De jongens waren helemaal gefascineerd. “Oma, dit is zo cool!” riep Jacob uit terwijl zijn kleine ’toverdrankje’ bruisde en borrelde. “Ik ben blij dat je dat vindt,” zei ik, terwijl ik door zijn haar woelde. “Jullie zijn allebei heel getalenteerde tovenaars.”

In de dagen die volgden, begonnen de jongens zich te verheugen op hun bezoeken bij mij. Mijn zoon, Brian, belde me op en vertelde me er alles over. “Ik weet niet wat je doet, mam,” zei hij. “Maar de jongens vinden het geweldig om daar te zijn. Ze blijven Amanda of mij vragen om ze af te zetten.” “Ik ben zo blij, lieverd,” zei ik, afwezig. Ik had de jongens al verteld dat ze niets over onze trucs of het maken van toverdrankjes tegen hun ouders mochten zeggen. Het was niet dat ik het geheim wilde houden of zo. Ik wilde gewoon wachten op het perfecte moment om het te onthullen.

“Wat doen jullie?” vroeg Brian nieuwsgierig. “We brengen tijd samen door en ik laat ze kind zijn,” zei ik. Op een dag, net toen Amanda de jongens kwam ophalen, smeekten ze hun moeder om te blijven overnachten. “Nee, jongens,” zei ze streng. “We moeten morgen vroeg opstaan en ik kan niet terug naar deze kant van de stad komen.” Maar de jongens bleven zeuren en smeken.

“Och, ik denk dat jullie gestraft worden door mee naar huis genomen te worden,” zei ik, mijn stem druipend van sarcasme terwijl ik recht naar Amanda keek. Ze verbleekte, herkennend dat mijn woorden de hare waren. “Dat is niet wat ik bedoelde toen ik het zei, Gina,” stamelde ze. “Kijk, we kunnen meningsverschillen hebben, Amanda, maar betrek de kinderen hier niet bij. En waarom zou je ze verhalen over mij vertellen? Dat is volkomen ongepast.”

Ze keek naar beneden, schuld en schaamte overspoelden haar zachte gelaatstrekken. “Ik besefte niet wat ik zei,” ging Amanda verder. “Ik zei het gewoon uit woede omdat de jongens druk waren.” “Ik wil alleen dat ze zich hier veilig en geliefd voelen,” vervolgde ik. “Kunnen we het daarover eens zijn?” Mijn schoondochter knikte, tranen welden op in haar ogen.

“Ja, natuurlijk, Gina. Het spijt me echt.” “Excuses aanvaard,” zei ik zacht. “Maar nu moeten we vooruit, voor hun bestwil.” Amanda en ik vonden daarna een voorzichtige vrede, en de bezoeken van de jongens gingen door zonder de donkere wolk van angst die over hen hing. Onze tijd samen was gevuld met lachen en vreugde, de lucht van magie maakte elk bezoek speciaal. Op een avond, toen de jongens bij mij logeerden en Brian en Amanda een avondje uit waren, stopte ik ze in bed.

“Oma, ben je echt een heks?” vroeg Jacob zachtjes. Ik glimlachte en streek een haarlok van zijn voorhoofd. “Nee, mijn lieve jongen,” zei ik. “Dat ben ik niet. Maar magie is echt als je erin gelooft. Het zit in de liefde die we delen, het plezier dat we hebben en de herinneringen die we maken.” “Ik hou van jouw soort magie, oma,” zei Jacob, half slapend. “Het is minder eng dan de vloeken.”

“Ik hou heel veel van jullie beiden,” zei ik, terwijl ik het licht uitdeed. De volgende ochtend, terwijl ik het ontbijt klaarmaakte, renden de jongens de keuken in, nog steeds bruisend van opwinding over hun laatste ‘magische’ ontdekkingen. “Oma, kunnen we vandaag nog meer toverdrankjes maken?” vroeg Jacob, zijn ogen speurend door de keuken om te zien wat ik op de aanrecht had liggen.

“Natuurlijk,” lachte ik. “Maar eerst, wat dacht je van pannenkoeken?” Terwijl we gingen zitten om te eten, klopte er iemand op de deur. Amanda stond daar, aarzelend maar hoopvol. “Goedemorgen,” zei ze zacht. “Ik hoopte mee te kunnen ontbijten.” “Kom binnen,” zei ik. “We staan op het punt te beginnen.”

Terwijl we aten, keek Amanda hoe de jongens enthousiast praatten over hun magische avonturen. Ze glimlachte, een oprechte warmte in haar ogen die ik nog niet eerder had gezien. “Dank je,” zei ze zachtjes, toen de jongens naar buiten renden om te spelen. “Voor alles.” “Het is allemaal voor hen,” antwoordde ik, terwijl ik haar blik ontmoette. “Ze verdienen het om zich geliefd en gelukkig te voelen.” “En het spijt me voor wat ik eerder zei,” vervolgde ze. “Ik had het mis om jouw huis als een strafplaats te laten lijken. Het is verre van dat. Het is eigenlijk warmer en comfortabeler dan ons eigen huis.”

In de weken die volgden, deed Amanda meer haar best met mij. Ze probeerde de jongens zo vaak mogelijk mee te brengen, en bracht altijd zelfgebakken lekkernijen mee. “Ze doet echt haar best, mam,” zei Brian op een dag toen hij de jongens kwam ophalen. “En je kunt zien dat ze enthousiast is om hier te komen en tijd met jou en de jongens door te brengen. Het is een grote stap voor haar.” Ik glimlachte naar mijn zoon. “Dat werd tijd,” zei ik.
Algemeen
Rare beelden van Nathalie Thielen duiken op tijdens zaak-Borsato: ‘Ik hoop dat de rechter dit ziet’

Ophef rond oude beelden van Nathalie Thielen, moeder van aangeefster in zaak-Borsato
In de nasleep van de eerste zittingsdagen in de zaak tegen Marco Borsato is er opnieuw ophef ontstaan. Op sociale media zijn namelijk beelden opgedoken van Nathalie Thielen, de moeder van de vrouw die Borsato beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag.

In de video, die woensdag viraal ging op TikTok, is te zien hoe Nathalie tijdens een zogenoemde Borsato-fandag op humoristische toon een opvallende vraag stelt aan een groep aanwezige fans. De beelden hebben inmiddels tot duizenden reacties geleid en werpen opnieuw een blik op de bijzondere band tussen Borsato en zijn voormalige fanclub.
De beelden: “Wie zou het doen met Marco?”
Op de video, waarvan het precieze jaartal niet is vastgesteld, is te zien hoe Nathalie Thielen op het podium staat en het publiek toespreekt. Volgens meerdere fans zou het fragment afkomstig zijn van een fanclubdag die vermoedelijk ergens tussen 2015 en 2018 plaatsvond.
Nathalie, die destijds voorzitter was van de officiële Marco Borsato Fanclub, zegt in de video:
“Allemaal even de ogen dicht. Daar komt-ie: als er geen consequenties aan zouden zitten, wie van jullie zou het dan doen met Marco?”
Daarop gaan in de zaal meerdere handen de lucht in, onder luid gelach en applaus. De sfeer lijkt luchtig, maar de beelden krijgen nu, in het licht van de rechtszaak, een heel andere lading.
De video werd als eerste gedeeld via TikTok en later overgenomen door verschillende juicekanalen, waaronder RealityFBI. Inmiddels is het fragment tienduizenden keren bekeken en wordt het druk besproken onder fans en volgers van de zaak.

Reacties op sociale media
De reacties op sociale media zijn verdeeld. Sommige kijkers zien in de video “een bevestiging” van wat Borsato zelf in de rechtbank verklaarde over de “losse omgangsvormen” binnen het gezin van het vermeende slacht0ffer en de fanclub.
“Prachtig bewijs voor Marco. Hij sprak de waarheid,” schrijft iemand in de reacties.
Een ander merkt op: “Dit zegt genoeg over de sfeer binnen die fanclub. Iedereen deed mee, niemand vond het raar.”
Anderen waarschuwen juist voor te snelle conclusies:
“We weten niet wanneer dit is opgenomen en in welke context. Het is makkelijk om achteraf te oordelen,” schrijft een gebruiker.
Toch zien veel mensen in de beelden een illustratie van de open, soms wat speelse toon die binnen de fanclub werd gehanteerd. Een toon die volgens critici nu haaks lijkt te staan op het ernstige karakter van de huidige rechtszaak.

Een complex beeld van Nathalie Thielen
De rol van Nathalie Thielen is al langer onderwerp van discussie. Ze was jarenlang een vertrouwd gezicht binnen de fanclub van Borsato en werkte intensief samen met hem. Van 1994 tot 2019 was ze voorzitter én organisator van talloze fanactiviteiten.
Tijdens de eerste zittingsdag verwees Marco Borsato meermaals naar de “s*ksuele openheid” binnen het gezin van Nathalie, waarin volgens hem soms luchtig over intieme onderwerpen werd gesproken. Volgens Borsato zorgde juist die sfeer ervoor dat grenzen op een verwarrende manier vervaagden.
De video van de fandag lijkt dat beeld enigszins te ondersteunen, al is niet vast te stellen of de beelden ook daadwerkelijk deel uitmaken van het strafdossier.

Herinneringen aan een hechte samenwerking
In een reconstructie van weekblad Privé uit 2021 werd al uitgebreid geschreven over de hechte band tussen Marco Borsato en Nathalie Thielen. Volgens dat artikel verliep de samenwerking tussen beiden zelfs in 2019 nog opvallend vriendelijk, ondanks dat Nathalie hem toen al zou hebben geconfronteerd met vermoedelijke beschuldigingen.
Toen Nathalie in 2019 aankondigde te stoppen als voorzitter van de fanclub, deed ze dat op warme toon.
“Hoewel ik het mooiste werk van de wereld heb, voel ik een diep verlangen om meer te doen met mijn andere interesses en talenten,” schreef ze destijds.
Ook Borsato reageerde toen lovend:
“Nathalie heeft 25 jaar lang met liefde leidinggegeven aan de mooiste fanclub van Nederland. Ze was een belangrijke steunpilaar, iemand die mij in staat stelde om mijn werk als artiest optimaal te kunnen doen.”
Volgens insiders was Nathalie in die periode niet alleen een organisatorisch talent, maar ook een vertrouwenspersoon binnen het team rond de zanger.

Van fanclub naar rechtbank
De situatie veranderde abrupt in december 2021, toen Nathalies dochter, Asmara Thielen, aangifte deed tegen Borsato wegens ontucht. De vermeende feiten zouden tussen 2014 en 2015 hebben plaatsgevonden, toen Asmara 15 jaar oud was.
Sindsdien is de verhouding tussen beide families volledig verstoord. Borsato ontkent de beschuldigingen en heeft op zijn beurt aangifte gedaan tegen Nathalie en haar dochter wegens “valse aangifte, smaad, laster en uitlokking.”
Het 0penbaar Ministerie eiste dinsdag een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden tegen de zanger. Volgens de officier van justitie is bewezen dat Borsato het meisje meerdere malen heeft betast en misbruik heeft gemaakt van een vertrouwensband.
Borsato ontkent dat met klem en verklaarde tijdens de zitting dat zijn gedrag “nooit s*ksueel bedoeld” was.

De rol van sociale media
De opkomst van platforms als TikTok en X (voorheen Twitter) zorgt ervoor dat rechtszaken als deze zich niet meer uitsluitend in de rechtszaal afspelen. Beelden, uitspraken en interpretaties circuleren razendsnel online en beïnvloeden de publieke opinie.
De video van Nathalie Thielen is daar een treffend voorbeeld van. Binnen enkele uren na publicatie ontstonden honderden discussies, waarbij gebruikers elkaar tegenspreken over de betekenis van het fragment.
Sommige volgers spreken van “een bewijs van hypocrisie”, anderen vinden juist dat de video “bewijst hoe complex de onderlinge relaties waren binnen de fanclub.”
@rob.lute moeder van meisje Marco borsato hij is er in geluid
Juridische betekenis
Of de video enige juridische waarde heeft, is vooralsnog onduidelijk. Strafrechtadvocaten benadrukken dat context cruciaal is.
“Een losse grap op een fandag hoeft nog geen enkel bewijs te leveren in een strafzaak,” zegt een juridisch commentator. “Maar in de beeldvorming kan het wel degelijk invloed hebben. Zeker als het aansluit bij verklaringen die al in de rechtszaal zijn genoemd.”
Daarmee raakt het fragment aan een breder vraagstuk: de manier waarop oude beelden of uitspraken via sociale media kunnen bijdragen aan de publieke perceptie van schuld of onschuld.
Tussen humor en ongemak
Wat de video vooral duidelijk maakt, is dat de sfeer binnen de fanclub destijds opvallend informeel was. Het tonen van openheid, humor en betrokkenheid werd gezien als onderdeel van de charme van de groep.
Toch roept diezelfde luchtigheid nu vragen op, omdat het in schril contrast staat met de ernst van de beschuldigingen die jaren later volgden.
“Wat destijds grappig leek, wordt nu door sommigen gezien als onderdeel van een groter patroon,” merkt een mediadeskundige op. “Dat maakt het extra beladen.”
Een nieuwe wending in een langslepende zaak
De zaak tegen Marco Borsato sleept zich inmiddels al bijna vier jaar voort. De emoties lopen hoog op, zowel binnen de rechtbank als op sociale media. Iedere nieuwe ontwikkeling – of het nu een getuigenverklaring, reconstructie of oud fragment is – krijgt onmiddellijk landelijke aandacht.
De video met Nathalie Thielen is opnieuw een voorbeeld van hoe verleden en heden in elkaar grijpen in een zaak die de publieke opinie diep verdeelt.
“Het is een proces dat niet alleen juridisch, maar ook maatschappelijk wordt uitgevochten,” aldus een politiek verslaggever. “Iedere nieuwe ontdekking lijkt een stukje van het beeld te veranderen – of op z’n minst de interpretatie ervan.”
Samenvatting
-
Oude beelden van Nathalie Thielen, voormalig fanclubvoorzitter van Marco Borsato, zijn opgedoken op TikTok.
-
In de video vraagt ze aan aanwezige fans wie “het zou doen” met de zanger, wat tot veel discussie leidt.
-
Kijkers zien in het fragment een mogelijke bevestiging van Borsato’s verklaring over de open sfeer binnen het gezin van het vermeende slacht0ffer.
-
Thielen werkte 25 jaar lang voor Borsato en had in 2019 nog een warme samenwerking met hem.
-
De aangifte van haar dochter in 2021 markeerde het begin van een langdurige en gevoelige rechtszaak.
-
Of de video juridische waarde heeft, is onzeker, maar de maatschappelijke impact is onmiskenbaar.
