Algemeen
Hilarische grap: ‘Een ouder koppel ligt in bed en de man valt langzaam in slaap …’
In de serene stilte van een avond die langzaam overging in de nacht, lag een ouder echtpaar in hun slaapkamer, omgeven door de warme gloed van een nachtlampje en de vertrouwde geuren van thuis.
De kamer, gevuld met foto’s van vele gelukkige jaren samen, vormde de perfecte achtergrond voor een klein, maar betekenisvol moment tussen twee mensen die een groot deel van hun leven met elkaar hadden gedeeld.
Terwijl de man zich had overgegeven aan de lokroep van de slaap, voelde zijn vrouw een zeldzame golf van romantische nostalgie en een verlangen om diepe gevoelens van liefde te delen en oude herinneringen op te halen.
Ze begon zachtjes, met een stem zo zacht als de avondbries, “Herinner je nog die tijd, tijdens onze jonge jaren van hofmakerij, hoe je mijn hand vasthield bij elke gelegenheid, als een belofte van je eeuwige toewijding?”
Deze woorden trokken de man uit de greep van zijn dromen, en met een zucht van vermoeidheid maar ook een vleugje genegenheid, strekte hij zijn hand uit.
Hij hield haar hand stevig vast, een simpele handeling die de diepte van jarenlange liefde en het comfort van vertrouwdheid uitstraalde, alvorens hij zijn ogen weer sloot in de hoop terug te keren naar zijn rust. Echter, de nacht was nog jong voor de vrouw, en ze liet de stilte niet terugkeren.
Enkele minuten later fluisterde ze weer, ditmaal met een hint van speelsheid in haar stem, “En de kus, weet je nog die eerste kus? Hoe je me kuste met een passie die de sterren zelf leek aan te raken.”
De man, nu enigszins geïrriteerd door de voortdurende onderbrekingen maar nog steeds bewust van het belang van dit moment voor zijn vrouw, reikte opnieuw uit.
Met een lichte zucht gaf hij haar een kus op de wang, een blijk van zijn liefde, hoewel vermengd met de hoop dat het voldoende zou zijn om de nacht rustig voort te zetten.
Nog steeds niet tevreden en verlangend naar meer van de vurige romantiek van hun jongere jaren, bracht de vrouw het gesprek naar een nog intiemer moment uit het verleden. “Dan, het moment waarop je in mijn nek beet, met een wilde passie die ons beide deed huiveren van genot…”
Haar woorden, vol van warmte en verlangen, brachten deze keer niet alleen vermoeidheid in haar man naar boven, maar ook een vleugje frustratie. Hij gooide het dekbed van zich af met een mix van verbazing en ergernis, en stapte uit bed.
Zijn vrouw, nu zowel verbaasd als lichtelijk bezorgd, vroeg hem waar hij naartoe ging. Zijn antwoord, doordrenkt van droge humor en een diep begrip van de jaren die ze samen hadden doorgebracht, was onverwacht en oprecht grappig: “Om mijn tanden te pakken!”
