Algemeen
Moeder verbiedt opa en oma om luiers te verschonen om ‘de privacy van de baby te beschermen’
In de afgelopen jaren heeft het concept van ‘consent parenting’ steeds meer aandacht gekregen binnen de opvoedingsgemeenschap. Deze filosofie benadrukt het belang van het stellen van grenzen en het onderwijzen van kinderen over de waarde van persoonlijke ruimte en toestemming vanaf een jonge leeftijd.
Aanhangers van deze benadering geloven dat het essentieel is om kinderen te leren hoe zij controle kunnen houden over hun eigen lichaam en ruimte, een waarde die hen zou beschermen en versterken.
Hoewel veel mensen dit concept toejuichen en het als fundamenteel beschouwen voor het ontwikkelen van zelfrespect en veiligheid bij kinderen, bestaat er ook een aanzienlijk aantal critici die het overdreven en potentieel schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen vinden.
De Discussie Over ‘Consent Parenting’
De discussie rond de grenzen van ‘consent parenting’ kwam tot een kookpunt op het populaire forum Mumsnet, waar een moeder, bekend onder de gebruikersnaam Mum070322, een delicate kwestie deelde die veel stof deed opwaaien.
Het Incident Met de Schoonmoeder
In 2022 verzocht deze moeder haar schoonmoeder om de luier van
haar pasgeboren baby niet te verschonen. Dit verzoek leidde tot een
breed scala aan reacties en opende een venster op de complexiteit
en diverse meningen binnen de opvoedkundige gemeenschap over dit
thema.
De moeder legde uit dat zij en haar partner de voorkeur gaven aan het zelf verschonen van de luiers van hun zoon om verschillende redenen.
Ze geloofden sterk in het beschermen van de privacy van de baby en het introduceren van het concept van toestemming vanaf een zeer jonge leeftijd. Dit, zo legden zij uit, was deel van een bredere visie op opvoeding die persoonlijke grenzen respecteert en versterkt.
Het incident met de schoonmoeder, waarbij de baby huilde tijdens het verschonen en onmiddellijk daarna werd teruggegeven, zorgde voor aanzienlijke irritatie bij de moeder.
Ze voelde dat haar schoonmoeder zich te veel bemoeide en besloot dat het tijd was om duidelijke grenzen te stellen.
Verdeelde Reacties
Op het forum reageerde de online gemeenschap verdeeld. Uit een
peiling bleek dat maar liefst 95% van de bijna 3.000 stemmers van
mening was dat de moeder overdreven reageerde.
Vele commentaren benadrukten dat, hoewel het goed is om bewust te zijn van de rechten van het kind, de benadering van de moeder neigde naar paranoia.
Critici beweerden dat ze mogelijk overreageerde door haar persoonlijke onzekerheden of eerdere ervaringen. Er werd gesuggereerd dat als er diepgaande persoonlijke issues speelden, het misschien verstandiger zou zijn om professionele hulp te zoeken om deze aan te pakken.
Ondersteuning Voor de Moeder
Niettemin was er ook een stem van ondersteuning. Een segment van
de respondenten erkende dat gevoeligheid voor dergelijke zaken
sterk kan variëren tussen individuen en benadrukte het recht van
elke ouder om hun opvoedkundige voorkeuren duidelijk en beleefd te
communiceren.
Zij vonden dat de moeder volledig het recht had om haar wensen uit te drukken, zolang dit op een respectvolle manier gebeurde.
Reflectie en Communicatie
Deze casus belicht de complexiteit en variatie in meningen over ‘consent parenting’ binnen de moderne samenleving.
Het illustreert hoe sommige ouders strikte grenzen stellen om hun kinderen de waarde van privacy en toestemming te leren, terwijl anderen geloven dat dergelijke principes niet van toepassing zijn op zeer jonge kinderen en juist kunnen leiden tot onnodige spanningen binnen familierelaties. Het belang van duidelijke communicatie en respect voor individuele opvoedkundige voorkeuren wordt sterk benadrukt.
Belangrijkste Punten
- ‘Consent Parenting’: Deze benadering promoot het onderwijs over grenzen en toestemming vanaf een jonge leeftijd.
- Familieconflicten: Familieleden kunnen soms in conflict komen over deze opvoedkundige benaderingen, wat leidt tot brede discussies over de beste praktijken.
- Duidelijke Communicatie: Het belang van duidelijke communicatie en respect voor individuele opvoedkundige voorkeuren wordt sterk benadrukt.
- Publieke Opinie: De publieke opinie is verdeeld; een meerderheid uit kritiek op de strikte toepassing van privacy en toestemming bij jonge kinderen, terwijl een minderheid de keuze van de moeder ondersteunt.
- Reflectie Over Opvoeding: De casus nodigt uit tot reflectie over de balans tussen de bescherming van privacy en het bevorderen van familieharmonie in het kader van modern ouderschap.
Dit verhaal, hoewel controversieel, biedt een waardevolle reflectie op hoe opvoedkundige waarden de dynamiek binnen families kunnen beïnvloeden.
Wat denk jij over deze kwestie? Het nodigt lezers uit om na te
denken over hun eigen opvoedkundige waarden en de impact daarvan op
zowel het kind als de bredere familiedynamiek.
Algemeen
Ingewijden melden doorbraak in formatie: DEZE partijen willen nu met elkaar gaan samenwerken
Formatie lijkt vastgelopen, maar onverwachte doorbraak brengt drie partijen weer samen aan tafel
De kabinetsformatie kende de afgelopen weken meer stilstand dan vooruitgang. Waar informateur Sybrand Buma eind vorige week nog stelde dat de gesprekken muurvast zaten, blijkt er nu toch beweging te ontstaan. Na een weekend vol telefoontjes, spoedoverleggen en stille consultaties is duidelijk geworden dat slechts drie partijen bereid zijn om met elkaar door te praten. Dat is opvallend en zelfs behoorlijk onverwacht, zeker gezien de politieke verhoudingen van de afgelopen maanden.
Volgens ingewijden, die vertrouwelijk spraken met RTL Nieuws, gaat het om D66, CDA en VVD. Daarmee vallen GroenLinks-PvdA en JA21 voorlopig af als directe gesprekspartners. Hoewel er nog geen officiële mededeling vanuit het formatieproces is gedaan, lijkt deze constatering inmiddels breed gedeeld in Den Haag.
Hoe deze nieuwe fase eruit gaat zien, is minder zeker. Een minderheidskabinet ligt voor de hand, maar kent stevige uitdagingen — vooral omdat de drie partijen samen slechts 66 zetels hebben. Dat is tien zetels minder dan nodig voor een meerderheid in de Tweede Kamer.
De situatie van vorige week: totaal vastgelopen
Vrijdag klonk informateur Sybrand Buma nog somberder dan ooit. “De boel zit vast,” zei hij openlijk na opnieuw teleurstellende gesprekken. Daarom riep hij vijf partijen bijeen om te onderzoeken of er überhaupt nog een weg vooruit mogelijk was.
Die partijen waren:
-
D66
-
CDA
-
VVD
-
GroenLinks-PvdA
-
JA21
Het idee van Buma was dat een bredere bijeenkomst tot nieuwe inzichten zou leiden. Maar achter de schermen werd al snel duidelijk dat het juist de breuklijnen blootlegde die al langer sluimerden.
De PVV buitenspel: Wilders weer geweerd van de formatietafel
Het besluit om de PVV niet uit te nodigen in deze gesprekken zorgde direct voor stevige reacties. PVV-leider Geert Wilders zei dat hij zich opnieuw buitengesloten voelde, iets wat volgens hem niet te rijmen is met de verkiezingsuitslag waarin zijn partij wederom groot werd.
De werkelijkheid achter de schermen is dat alle grote partijen behalve de PVV zelf een samenwerking met Wilders’ partij uitsluiten. Dat geldt voor D66, CDA, VVD én GroenLinks-PvdA. De politieke afstand op thema’s zoals rechtsstaat, migratie, Europa en grondrechten blijkt onoverbrugbaar.
Het gevolg: elk formatiepad waarin de PVV een rol zou spelen, is feitelijk geblokkeerd. Daarmee blijft de puzzel van een stabiel kabinet bijzonder lastig.
Het weekend van de telefoontjes: de echte doorbraak
In het weekend dat volgde, werd door alle betrokkenen intensief overleg gevoerd. De partijleiders belden elkaar over en weer, verkenners spraken met strategen en fracties stemden intern af wat hen nog acceptabel leek.
Uiteindelijk is daar een verrassende conclusie uit voortgekomen: alleen VVD, D66 en CDA zijn nog bereid om met elkaar verder te praten.
Het is een combinatie die de afgelopen maanden vaker is genoemd, maar steeds vroegtijdig sneuvelde door wederzijds wantrouwen, politieke vermoeidheid en uiteenlopende ambities.
Dat deze drie partijen nu tóch opnieuw om tafel gaan, geeft aan dat zij zich realiseren dat er simpelweg weinig alternatieven meer over zijn.
De blokkade van de VVD richting GroenLinks-PvdA
Een van de belangrijkste oorzaken voor deze nieuwe koers, is de houding van de VVD. De partij van Dilan Yeşilgöz heeft de deur naar GroenLinks-PvdA definitief gesloten. Hoewel deze combinatie in theorie wél een stabiel meerderheidskabinet zou kunnen vormen, zijn de verschillen op thema’s zoals belastingen, klimaat en migratie te groot gebleken.
Bovendien vreest de VVD dat GroenLinks-PvdA de koers van een kabinet sterk zou domineren, vooral op sociaal-economische onderwerpen. Daardoor blijft samenwerking tussen deze twee blokken uitgesloten.
Door deze harde lijn vervalt ook de optie van een extraparlementair kabinet met brede steun, omdat daar minstens bereidheid tot samenwerking voor nodig is.
Buma presenteert dinsdag zijn rapport
Informateur Buma zal dinsdag zijn verslag aanbieden aan de Tweede Kamer. Daar staan de belangrijkste bevindingen in, waaronder het feit dat drie partijen hebben aangegeven te willen doorpraten.
In dat verslag zal waarschijnlijk ook worden toegelicht waarom de vijf-partijenoptie geen haalbare route bleek en waarom alternatieven zoals een meerderheidskabinet of constructieve steun van buiten de coalitie onvoldoende basis vonden.
Minderheidskabinet: kansrijk of kansloos?
Hoewel VVD, D66 en CDA nu verder praten, wil dat niet automatisch zeggen dat er daadwerkelijk een minderheidskabinet komt. Er zijn nog veel vragen onbeantwoord:
-
Hoe zorgen deze drie partijen voor genoeg “gedoogsteun” in de Tweede Kamer?
Ze hebben 66 zetels — tien te weinig. Zonder een partij die op cruciale momenten bereid is om mee te stemmen, is regeren onmogelijk. -
Hoe stabiel is zo’n minderheidskabinet?
In Nederland zijn minderheidskabinetten zeldzaam en vaak kort van duur. -
Wie zou bereid zijn af en toe mee te stemmen?
JA21? GroenLinks-PvdA? Volt? Nieuw Sociaal Contract? Dat is nog totaal niet duidelijk.
Rol van JA21: voorlopig buiten beeld
Formeel is JA21 nog niet volledig afgeserveerd, maar D66 heeft al laten weten weinig te voelen voor een samenwerking. De partijen verschillen onderling sterk op onderwerpen zoals migratie, kunst & cultuur, internationale samenwerking en gelijke rechten.
Bovendien levert JA21 vanuit een rekenkundig perspectief weinig op:
-
In de Tweede Kamer komen VVD, CDA, D66 en JA21 samen tot 75 zetels — precies één zetel te weinig.
-
In de Eerste Kamer halen deze vier partijen slechts 14 van de 75 zetels. Een ongekend lage basis voor stabiel beleid.
Daarmee lijkt JA21 op dit moment geen sleutelspeler.
GroenLinks-PvdA: steun op afstand wél, kabinet niet
Een minderheidskabinet zonder JA21 kan in de Kamer soms rekenen op steun van GroenLinks-PvdA, bijvoorbeeld op sociaal beleid, klimaat of onderwijs. Maar daar zit een belangrijke nuance: GroenLinks-PvdA heeft zich herhaaldelijk uitgesproken tegen een minderheidskabinet en ziet het liefst een volwaardig meerderheidskabinet met duidelijke afspraken.
De partij van Jesse Klaver wil dat er verantwoordelijkheid wordt genomen, niet alleen incidenteel steun wordt gegeven. Daardoor is het allerminst zeker dat zij bereid zijn om structureel mee te bewegen.
De politieke werkelijkheid: weinig opties, veel druk
Wat nu ontstaat, is een situatie waarin drie partijen die elkaar eerder niet konden vinden, tóch opnieuw om tafel gaan. Niet omdat de samenwerking ineens ideaal is, maar omdat de alternatieven simpelweg ontbreken.
De druk vanuit de samenleving én de internationale context speelt daarbij mee:
-
Europa staat voor grote uitdagingen op het gebied van veiligheid en economie.
-
Binnen Nederland zijn er dringende dossiers zoals woningbouw, klimaat, zorg en migratie.
-
De tijd begint te dringen: een land kan niet te lang zonder duidelijke koers blijven.
Voor Buma en voor de drie partijen is nu de vraag of dit “doorpraten” een echte doorbraak kan worden — of slechts weer een tijdelijke pauze voor een volgende impasse.
Conclusie: voorzichtig optimisme, maar nog geen oplossing
De formatie is dus nog niet uit de problemen, maar er ligt wél een nieuwe route op tafel. VVD, D66 en CDA gaan verder praten, terwijl GroenLinks-PvdA en JA21 voorlopig niet direct betrokken zijn.
Wat dit concreet betekent — een minderheidskabinet, een extraparlementaire variant of nóg een nieuwe poging — zal de komende weken moeten blijken.
Voor nu is er één zekerheid: dit was een onverwachte, maar belangrijke verschuiving in een formatie die tot voor kort volledig muurvast leek te zitten.