-

Algemeen

Islamiet ontdekt na 12 dagen huwelijk dat zijn vrouw eigenlijk een man is

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Een Indonesische man die de islam aanhangt, kwam twaalf dagen na zijn huwelijk voor een onaangename verrassing te staan. De vrome vrouw aan wie hij zijn jawoord had gegeven, bleek een man te zijn die zich had voorgedaan als een vrouw.

Huwelijk

De man, 26 jaar oud, leerde ‘Adinda Kanza’ kennen via Instagram. De twee spraken een tijdje met elkaar, waarna er een ontmoeting volgde.

Gedurende een jaar spraken de twee meermaals af. De vrouw had zichzelf voortdurend bedekt, zodat de man alleen haar gezicht kon zien. De man werd zo verliefd op haar dat hij een huwelijksaanzoek deed.

Niet veel later stapten de twee in het huwelijksbootje op het eiland Java. De ceremonie was klein, zo meldt De Telegraaf.

Leugen

‘Adinda’ had haar kersverse echtgenoot wijsgemaakt dat haar ouders al een tijdje overleden waren. Ze beweerde wees te zijn, waardoor haar ouders niet bij de trouwerij konden zijn. Wel nam ze vijf gram goud mee naar de bruiloft.

Na het huwelijk wilde de man intiem worden met zijn vrouw, maar zij verzon telkens excuses. Ze zou ongesteld zijn, wilde haar niqab niet afdoen en wilde ook niet praten met haar schoonfamilie.

De man vond dit verdacht en ging op onderzoek uit. Hij ontdekte dat de ouders van zijn partner gewoon leefden en kwam er ook achter dat ‘Adinda’ zich in 2020 als vrouw begon te identificeren.

Ontdekking en nasleep

Haar ouders wisten niets van het huwelijk. De man schakelde de politie in, die ‘Adinda’ arresteerde. Het bleek dat zij niet alleen had gelogen over haar geslacht, maar ook van plan was de schoonfamilie van hun kostbaarheden te beroven.

De man bleef gedesillusioneerd achter. ‘Adinda’ riskeert nu vier jaar celstraf.

Reflectie

Dit incident werpt een schaduw op het vertrouwen en de eerlijke communicatie die essentieel zijn in relaties.

De situatie waarin de Indonesische man zich bevond, benadrukt de noodzaak van openheid en eerlijkheid in de beginfasen van een relatie, vooral wanneer deze leidt tot een verbintenis zoals een huwelijk.

De betrokkenheid van sociale media in hun ontmoeting en het daaropvolgende huwelijk toont de invloed van moderne technologie op traditionele gebruiken en relaties.

Hoewel online platforms een hulpmiddel kunnen zijn om mensen te verbinden, brengen ze ook risico’s met zich mee wanneer identiteit en intenties niet transparant zijn.

Culturele en juridische implicaties

De culturele context van Indonesië, waar de islam een dominante rol speelt, maakt dit voorval extra gevoelig. De religieuze en sociale normen rondom huwelijk en genderidentiteit zijn streng, wat de complexiteit en de impact van deze situatie vergroot.

De man was niet alleen bedrogen op persoonlijk vlak, maar ook binnen de context van zijn religieuze en sociale verwachtingen.

De juridische gevolgen voor ‘Adinda’ zijn aanzienlijk. Door niet alleen te liegen over haar geslacht, maar ook plannen te hebben om de schoonfamilie te beroven, worden de misdaden ernstiger. De mogelijke vier jaar gevangenisstraf weerspiegelt de ernst waarmee de Indonesische wet dergelijke misdaden behandelt.

Emotionele gevolgen

Voor de man zijn de emotionele gevolgen enorm. Het vertrouwen in zijn partner, het geloof in de eerlijkheid van zijn huwelijk en de schok van het ontdekken van de waarheid zullen langdurige effecten hebben op zijn psychologisch welzijn.

Het is belangrijk dat hij steun krijgt van familie, vrienden en mogelijk professionele hulp om deze traumatische ervaring te verwerken.

Preventieve maatregelen

Dit incident benadrukt de noodzaak van preventieve maatregelen bij het aangaan van een huwelijk, vooral in situaties waar de partners elkaar voornamelijk via digitale middelen kennen. Het is essentieel om uitgebreide kennismakingsfasen te hebben en mogelijke partners goed te leren kennen voordat men zich verbindt.

Conclusie

Het verhaal van de Indonesische man en ‘Adinda Kanza’ is een tragische herinnering aan de complexiteiten en gevaren die kunnen ontstaan bij een gebrek aan eerlijkheid en transparantie in relaties.

In een wereld waar sociale media en digitale communicatie steeds meer centraal staan in menselijke interacties, is het cruciaal om waakzaam te zijn en te streven naar open en eerlijke communicatie.

Terwijl ‘Adinda’ de consequenties van haar daden onder ogen moet zien, blijft de man achter met de taak om zijn vertrouwen en emotionele welzijn te herstellen.

Algemeen

Politieagenten Bureau Utrecht geven eindelijk antwoord op vraag die alle kijkers hebben

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Krijgen ag*nten in Bureau Utrecht betaald voor hun deelname? Peter en Eduard geven eindelijk duidelijkheid

Het televisieprogramma Bureau Utrecht, waarin programmamaker Ewout Genemans een jaar lang meeliep met p0litieagenten in de Domstad, is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste kijkcijferhits van het moment. Het programma geeft een unieke inkijk in het dagelijkse werk van agenten en laat zien wat er gebeurt achter de schermen van een p0litieteam dat voortdurend schakelt tussen meldingen, emoties, veiligheid en menselijkheid.

Met inmiddels zeven seizoenen binnen de bredere Bureau-reeks — waarvan Bureau Burgwallen, Bureau Arnhem en Bureau Rotterdam eerdere successen waren — heeft Bureau Utrecht opnieuw een groot publiek weten te boeien. Veel kijkers raken geïnteresseerd in de agenten achter het uniform en stellen vragen over hun dagelijkse werk, hun motivatie en hun ervaringen met de camera’s.

Een van de meest gestelde vragen gaat over de deelname zelf: krijgen de agenten betaald voor hun rol op televisie? Het antwoord zorgt voor veel verbazing, en dat geven Peter en Eduard — twee van de populairste agenten uit de reeks — helder in een recent interview.


Een kijkje achter de schermen dat miljoenen mensen raakt

In het zevende seizoen van de serie volgen we een divers team van agenten: Rebecca, Ellen, Lennart, Kiki, Kirsten, Naomi, Yannick, Frank, Maikel, en natuurlijk het duo Peter en Eduard. Iedere aflevering laat zien wat er op straat gebeurt, maar ook wat je normaal niet ziet: de emoties, de hectiek, het geduld, de humor en de saamhorigheid in het team.

Het succes van Bureau Utrecht komt niet alleen door de spannende meldingen die worden afgehandeld, maar vooral door de menselijkheid van de agenten. Kijkers leren hen beter kennen en ontdekken dat achter iedere agent ook gewone mensen schuilgaan die hun werk met passie doen, maar soms ook worstelen met lastige situaties.

Dat maakt de vraag over financiële compensatie des te relevanter: met zoveel kijkers, zoveel impact en zoveel betrokkenheid zou je verwachten dat de agenten extra beloond worden voor hun deelname. De werkelijkheid blijkt echter heel anders.


Krijgen de agenten betaald voor Bureau Utrecht?

In een gesprek met Veronica Superguide worden Peter en Eduard — twee publiekslievelingen — gevraagd of zij een vergoeding ontvangen voor hun deelname aan het televisieprogramma.

Hun antwoord is verrassend simpel én eerlijk:

“Nee hoor, was het maar waar!”

Er wordt dus géén extra vergoeding uitgekeerd aan de agenten die meedoen. Voor velen komt dat onverwacht, omdat de mediawereld bekendstaat om flinke vergoedingen voor mensen die op televisie verschijnen. Denk aan realityprogramma’s, talentenshows of documentaires: deelnemers ontvangen daar vaak wel een financiële compensatie.

In Bureau Utrecht is dat anders. De agenten doen mee als onderdeel van hun werk, en de opnames vinden plaats tijdens hun reguliere diensten. De extra uren, intensiteit of publieke aandacht leveren dus geen extra financiële beloning op.


Waarom doen de agenten dan wél mee?

De logische vervolgvraag is: waarom zou je op nationale televisie verschijnen als je er niet extra voor betaald krijgt?

Daar hebben Peter en Eduard beiden een duidelijk, maar verschillend antwoord op.

Eduard: bijdragen aan begrip voor het p0litiewerk

Eduard vertelt dat zijn motivatie vooral ligt in het creëren van begrip voor het vak. Hij wil graag laten zien wat agenten dagelijks meemaken en hoeveel druk er soms op hen ligt.

Hij zegt:

“Ik wil mensen laten zien wat wij als p0litie allemaal over ons heen krijgen. Dat verhaal wilde ik graag voortzetten.”

Voor hem draait deelname dus om transparantie en maatschappelijke impact. Door de camera’s een jaar lang mee te nemen, hoopt hij dat kijkers meer inzicht krijgen in hoe breed en uitdagend het p0litiewerk werkelijk is — van kleine buurtconflicten tot emotioneel zware meldingen.

Peter: twijfels, een duwtje in de rug en onverwacht succes

Peter had juist een heel andere start. Hij bekent dat hij lange tijd twijfelde of hij zich moest opgeven. De deadline kwam steeds dichterbij en zelfs een kwartier voor het verstrijken van die tijd had hij zijn inschrijving nog niet verstuurd.

Volgens Peter was het uiteindelijk een collega die de knoop doorhakte:

“We moesten ons voor een bepaalde datum opgeven en een kwartiertje voor de deadline had ik dat nog niet gedaan.”

Het blijkt een beslissing te zijn geweest die zijn leven op onverwachte manieren veranderde. Peter groeide in razend tempo uit tot een van de meest geliefde agenten van de serie. Op sociale media ontvangen hij en Eduard talloze positieve berichten, waardoor ze een vaste schare fans hebben opgebouwd.

Peter is dankbaar voor die steun, maar blijft tegelijkertijd nuchter:

“Je weet van tevoren dat het kan gebeuren, dus het hoort er een beetje bij. Maar wat het echt met je doet als persoon, dat weet je pas achteraf.”

Hij benadrukt dat hij niet bekend wil staan als een televisiepersoonlijkheid:

“Ik wil bekendstaan om het werk dat ik laat zien. Ik ben gewoon Peter, niet de nieuwe Daan.”

Met de verwijzing naar ‘de nieuwe Daan’ doelt hij op Daan — een collega-agent uit eerdere Bureau-reeksen — die eveneens enorm populair werd door zijn televisieoptredens.


Publieke waardering als grootste beloning

Hoewel de agenten geen extra vergoeding ontvangen, blijkt dat waardering van kijkers een belangrijke rol speelt in hun motivatie. Veel kijkers sturen berichten via Instagram, laten complimenten achter onder filmpjes, of spreken hen aan op straat.

Kijkers waarderen vooral:

  • de geduldige toon die de agenten aannemen,

  • hun humor tijdens stressvolle situaties,

  • de menselijke manier waarop ze met burgers omgaan,

  • en hun uitleg over waarom bepaalde keuzes worden gemaakt.

Door het programma ontstaat er meer begrip voor het p0litiewerk. Burgers zien niet alleen de incidenten zelf, maar ook de gesprekken, overwegingen, emoties en dilemma’s die voorafgaan aan beslissingen.

Voor Peter en Eduard voelt dat als een vorm van erkenning die verder gaat dan een financiële vergoeding. Het laat zien dat hun werk ertoe doet en dat het publiek hen ziet als mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de veiligheid van anderen.


Waarom Bureau Utrecht zo goed werkt voor televisie

Dat Bureau Utrecht zo’n enorme hit is, heeft meerdere redenen. De serie combineert:

  • actie met rustige observaties,

  • spanning met humor,

  • emotie met professionaliteit,

  • en kwetsbare momenten met krachtige interventies.

Ewout Genemans weet het p0litiewerk toegankelijk te maken zonder sensatiezucht, waardoor de serie bijzonder geschikt is voor een breed publiek. Van jongeren die nieuwsgierig zijn naar de praktijk van het blauwe uniform tot volwassenen die willen begrijpen wat er speelt in hun eigen wijk: de serie toont het allemaal.

Daarnaast zijn de agenten herkenbare figuren geworden. Niet als sterren, maar als gewone mensen die toevallig een bijzondere baan hebben.


De impact van bekendheid op het dagelijks leven van een agent

Hoewel Peter en Eduard hun bekendheid omarmen, blijft de realiteit dat ze ook gewoon op straat moeten werken. Dat betekent dat ze soms worden herkend tijdens een dienst, aangesproken door bewoners of gecomplimenteerd door voorbijgangers.

Peter zegt hierover dat bekendheid “een beetje bij het programma hoort”, maar dat hij graag wil dat mensen hem vooral zien als p0litieman, niet als televisiegezicht.

Zijn nuchtere houding en oprechte manier van communiceren maken hem geliefd. Dat is misschien wel de grootste reden waarom kijkers zo graag naar hem en zijn collega’s kijken.


Conclusie: geen extra geld, wel een groot publiek dat meeleeft

Agenten die deelnemen aan Bureau Utrecht krijgen geen vergoeding voor hun rol op televisie. Toch kiezen zij ervoor om mee te doen om een reden die misschien nog waardevoller is: om het echte p0litiewerk zichtbaar te maken, begrip te creëren en te laten zien hoe veelzijdig en menselijk hun vak is.

Peter en Eduard veroverden de harten van kijkers door hun eerlijkheid, humor en professionaliteit. Dat zij dit zonder extra betaling doen, versterkt wellicht nog meer hoe authentiek hun inzet is.

En precies dat maakt Bureau Utrecht tot een van de meest geliefde en besproken tv-programma’s van dit moment.

Lees verder