Algemeen
J.K. Rowling zal Harry Potter acteurs nooit vergeven na kritiek op haar transgender uitspraken
J.K. Rowling is misschien wel een van de bekendste schrijfsters van deze generatie. Haar Harry Potter-reeks is nog steeds een van de meest gelezen boekenreeksen.
Maar in haar privéleven heeft ze de laatste tijd enkele uitspraken gedaan die tot enige discussie hebben geleid. De boekenreeks van J.K. Rowling was al een internationale bestseller toen deze werd verfilmd. Het filmfranchise werd echter even groot en bracht de jonge acteurs, die de beroemde personages speelden, naar internationale roem.
Daniel Radcliffe, die Harry Potter speelde, en Emma Watson, die Hermelien Griffel vertolkte, leken een geweldige relatie te hebben met Rowling, die de personages schreef die zij op het scherm tot leven brachten.
Maar er zijn de laatste tijd spanningen ontstaan tussen hen beiden. J.K. Rowling heeft onlangs haar ongenoegen geuit over de twee acteurs. Op X (voorheen bekend als Twitter) schreef ze een bericht voor de langverwachte Cass Review. Het rapport werd geschreven door Dr. Hilary Cass, een kinderarts die de diensten voor minderjarigen op het gebied van genderidentiteit in het Verenigd Koninkrijk analyseerde.
De resultaten geven aan dat er een “gebrek aan hoogwaardig onderzoek” is naar de effecten van puberteitsremmers op kinderen. Na de publicatie van het rapport uitte Rowling op X haar woede over wat ze beschreef als “ernstige medische nalatigheid”. “Zelfs als je je niet schaamt voor het steunen van iets dat er nu uitziet als ernstige medische nalatigheid, zelfs als je niet wilt accepteren dat je misschien fout zat, waar is je zelfbehoud? De trein waar je zo graag op sprong, raast af op een klif,” schreef ze begin deze week.
In haar bericht schreef ze verder: “Als ik klink als boos, is dat omdat ik verdomd boos ben. Ik heb Cass vanochtend gelezen en mijn woede groeit de hele dag al. Kinderen zijn onherstelbaar beschadigd, en duizenden zijn medeplichtig, niet alleen de artsen, maar ook de prominente stemmen, de kritiekloze media en de cynische bedrijven.”
Hoewel ze de beroemdheden niet bij naam noemde, kwamen haar scherpe opmerkingen in de richting van Emma en Dan, nadat een volger haar een tweet had gestuurd waarin stond: “Ik wacht alleen tot Dan en Emma zich publiekelijk bij je verontschuldigen … in de wetenschap dat je ze zult vergeven.”
De schrijfster reageerde op de tweet en richtte zich daarbij rechtstreeks tot de betrokken sterren. Ze zei: “Niet zeker, vrees ik.” Ze schreef verder: “Beroemdheden die zich aanbieden bij een beweging die de hard bevochten rechten van vrouwen ondermijnt, en die hun platforms gebruiken om de overgang van minderjarigen te prijzen, kunnen hun excuses besparen voor getraumatiseerde transitiemensen en kwetsbare vrouwen.”
In 2020, toen Rowling vanwege haar uitspraken over transgender in het nieuws kwam, gaven zowel Radcliffe als Watson verklaringen af. Het begon allemaal toen Rowling een opiniestuk retweette waarin ze bezwaar maakte tegen het gebruik van de term “mensen die menstrueren” in plaats van het woord “vrouwen”.
“Mensen die menstrueren. Ik weet zeker dat er vroeger een woord was voor deze mensen. Kan iemand me helpen?” schreef ze. Mensen overspoelden haar bericht met opmerkingen. Hoewel ze veel kritiek kreeg vanwege haar tweet, bleef ze standvastig.
Later zei ze in een andere tweet: “Als gender niet echt is, is er ook geen homoseksuele aantrekkingskracht. Als gender niet echt is, wordt de geleefde realiteit van vrouwen over de hele wereld uitgewist. Ik ken en hou van transgender mensen, maar het uitwissen van het concept van gender ontneemt velen de mogelijkheid om zinvol over hun leven te praten. Het is geen haat om de waarheid te vertellen.”
Na haar uitspraak publiceerde Radcliffe destijds een essay voor The Trevor Project om de transgendergemeenschap zijn steun te betuigen, en bood ook zijn excuses aan voor de woorden van de schrijfster.
Watson publiceerde ook een verklaring waarin ze de transgemeenschap steunde. Ze schreef: “Transmensen zijn wie ze zeggen dat ze zijn en verdienen het om hun leven te leven zonder voortdurend in twijfel te worden getrokken of te horen dat ze niet zijn wie ze zeggen dat ze zijn.”
“Ik wil dat mijn trans-personen weten dat ik en zoveel andere mensen over de hele wereld jullie zien, respecteren en van jullie houden om wie jullie zijn,” ging ze verder.
Boodschappen doen wordt steeds duurder: waarom de kassa bij de supermarkt voor zoveel schrik zorgt
Voor steeds meer gezinnen is een bezoek aan de supermarkt geen routineklus meer, maar een moment van spanning. Waar het jaren geleden nog mogelijk was om met vijftig euro een goed gevulde boodschappentas naar huis te gaan, zien consumenten nu tot hun verbazing dat zelfs een klein mandje al richting de honderd euro kan oplopen. Zelfs bij budgetketens zoals Lidl, die lange tijd bekend stonden om hun scherpe prijzen, voelt elke kassabon inmiddels alsof er ongemerkt steeds meer euro’s verdwijnen.
Deze ontwikkeling roept vragen op: waarom worden dagelijkse boodschappen zó veel duurder, en hoe kunnen consumenten zich hier nog tegen wapenen?
Basisproducten stijgen het hardst in prijs
De opvallendste stijgingen zitten bij precies de producten die bijna ieder huishouden dagelijks nodig heeft. Denk aan brood, pasta, olie, groenten, kaas en melk. Het zijn geen luxeartikelen, maar juist de vaste onderdelen van het weekmenu. Terwijl consumenten vroeger vooral verschil merkten bij A-merken, zijn tegenwoordig ook huismerkproducten aanzienlijk duurder dan een jaar geleden.
Veel mensen merken dat het bedrag op het kassascherm sneller oploopt dan ooit, zelfs als ze bewust minder producten in hun mandje leggen. Een simpel ontbijt- of lunchpakket kan al een flinke hap uit het budget nemen. Voor gezinnen met kinderen kan een wekelijkse boodschappenronde zo uitgroeien tot een flinke kostenpost.
Waarom zijn boodschappen zo duur geworden?
Economische deskundigen wijzen op een combinatie van factoren:
-
Stijgende energieprijzen, waardoor productie en voedselverwerking duurder worden.
-
Hogere transportkosten, onder andere door duurdere brandstoffen.
-
Internationale onzekerheid, wat zorgt voor prijsvolatiliteit op de wereldmarkten.
-
Duurdere grondstoffen, waardoor de kostprijs van producten oploopt.
Hoewel deze factoren een logische verklaring vormen, blijven consumenten met een ander gevoel achter: wat het precíes kost om een product te maken, maakt aan de kassa namelijk weinig verschil. Daar draait het vooral om de vraag of je het bedrag kunt betalen.
Strategisch boodschappen doen wordt de nieuwe norm
Steeds meer huishoudens geven aan dat boodschappenplanning een serieuze taak is geworden. Waar een supermarktbezoek vroeger iets was dat “even tussendoor” gebeurde, moet nu bijna elke aankoop worden bekeken alsof het een belangrijke beslissing is.
Mensen passen hun routine aan:
-
Ze nemen rekenmachines mee om prijzen direct te vergelijken.
-
Ze maken strikte lijstjes en blijven daar ook bij.
-
Ze letten bewuster op aanbiedingen, maar ontdekken dat die minder voordelig zijn dan vroeger of sneller uitverkocht raken.
-
Ze doen vaker boodschappen bij verschillende winkels om toch nog ergens te besparen.
Zelfs kinderen merken de verandering. Ouders leggen steeds vaker uit waarom bepaalde producten niet meegaan in het karretje.
Slimme marketing helpt niet mee
Supermarkten hebben hun schappen zo ingericht dat consumenten vaak ongemerkt naar duurdere producten grijpen. Artikelen op ooghoogte zijn vrijwel altijd prijziger. De voordeligere alternatieven liggen meestal onderaan of helemaal bovenin het schap – minder zichtbaar voor klanten die haast hebben.
Daarnaast zijn er “nepkortingen”, zoals producten die worden verhoogd in prijs en daarna weer in de aanbieding gaan. Luxe verpakkingen of “gezonde claims” maken producten aantrekkelijker, maar niet per se beter voor de portemonnee.
Voor iemand die snel door de winkel loopt, is het bijna onmogelijk om alle psychologische prijsstrategieën te doorzien.
Lidl blijft relatief goedkoop, maar zelfs daar worden de bedragen hoger
Budgetketens zoals Lidl blijven voor veel gezinnen de plek waar ze nog nét binnen het budget kunnen winkelen. Toch is het ook daar duidelijk merkbaar dat de prijzen stijgen. Wanneer zelfs de voordeligste supermarkt duur begint aan te voelen, wordt de kloof tussen inkomen en uitgaven steeds groter.
Dit maakt duidelijk hoe intens de prijsdruk inmiddels is geworden. Voor mensen met een lager of middeninkomen voelt boodschappen doen als een voortdurende rekenoefening, waarbij elke euro telt.
De menselijke kant: gezinnen komen klem te zitten
Waar inflatie vroeger een abstract begrip was, merken consumenten nu dagelijks de gevolgen:
-
Sommige mensen slaan maaltijden over om binnen het budget te blijven.
-
Steeds meer gezinnen melden zich bij voedselbanken.
-
Werkende gezinnen hebben moeite om de maand rond te komen, ondanks meerdere inkomens.
-
De vaste lasten slokken een groter deel van het inkomen op, waardoor er minder ruimte is voor onverwachte uitgaven.
Voedselbanken melden een voortdurende stijging in aanvragen, terwijl donaties juist onder druk staan. Dit laat zien hoe breed het probleem is: niet alleen mensen in armoede, maar ook werkende gezinnen worden geraakt.
Supermarkten boeken hoge winsten: het contrast groeit
Een punt dat regelmatig terugkomt in de discussie, is dat grote supermarktketens recordwinsten blijven boeken. Voor veel consumenten voelt dat wrang: terwijl zij meer betalen, lijkt het alsof bedrijven juist profiteren van de situatie.
Die kloof tussen zakelijke resultaten en de realiteit van de klant wordt steeds zichtbaarder. Het maakt de discussie over “betaalbaar voedsel” urgenter dan ooit.
De sociale impact: boodschappen doen wordt een bron van stress
Waar een supermarktbezoek ooit een simpel alledaags moment was, ervaren veel mensen nu stress zodra ze de winkel binnenlopen. Het gevoel dat alles duur is, dat je continu moet rekenen en keuzes moet afwegen, weegt zwaar.
Zelfs een boterham met kaas — voorheen een van de goedkoopste lunches — is ineens een kleine luxe geworden.
De oplopende prijzen zorgen ervoor dat gezinnen creatiever worden, maar ook dat ze terughoudender zijn in hun keuzes. Dat heeft uiteindelijk invloed op gezondheid, welzijn en leefstijl.
Een toekomst waarin eten weer betaalbaar moet worden
Voeding is een basisbehoefte, geen luxe. Dat vraagt om beleid en bedrijfsvoering die rekening houden met consumenten. Prijsbewuste keuzes zijn normaal, maar het mag nooit zo ver komen dat gezinnen afhankelijk worden van geluk of speciale acties om gezond te kunnen eten.
Bewustwording, transparantie en eerlijke prijzen zijn volgens veel consumenten broodnodig.
Hoe ga jij om met de stijgende prijzen?
Merk jij het ook bij elke
kassabon?
Heb je tips om de kosten te drukken of herken je het gevoel dat
boodschappen doen een serieuze rekenopgave is geworden?
Laat het weten op Facebook — jouw ervaringen kunnen anderen helpen in deze dure tijden.