Algemeen
Hoe rijk is prinses Alexia?
In tegenstelling tot haar oudere zus Amalia, die een toelage zal ontvangen als troonopvolgster, zal prinses Alexia geen dotatie krijgen en zal ze haar eigen weg moeten banen in het leven.
Hoewel ze niet kan rekenen op een financiële ondersteuning zoals Amalia, heeft Alexia wel een financieel voordeel ten opzichte van haar leeftijdsgenoten.
Op haar achttiende verjaardag zal kroonprinses Amalia recht hebben op een toelage van ongeveer 1,6 miljoen euro.
Opmerkelijk genoeg heeft Amalia besloten deze dotatie te weigeren zolang ze nog studeert.
Haar motivatie hiervoor is duidelijk: Amalia zal pas gebruikmaken van de toelage zodra ze actief haar functie als kroonprinses vervult.
In tegenstelling tot Amalia zal prinses Alexia geen toelage ontvangen, wat betekent dat ze financieel op eigen benen moet staan.
Net als haar ooms, wijlen prins Friso en prins Constantijn, zal
Alexia haar eigen inkomen moeten verdienen. Maar dat betekent niet
dat ze zonder startkapitaal zal beginnen.
Haar grootmoeder, prinses Beatrix, heeft namelijk voor al haar kleinkinderen een gul verjaardagsgeschenk in petto wanneer ze de achttienjarige leeftijd bereiken: een miljoen euro per kleinkind.
Dit betekent dat Alexia sowieso al een aanzienlijke som op haar bankrekening zal hebben staan wanneer ze haar volwassen leven begint.
Hierdoor heeft ze financiële vrijheid en kan ze zelf bepalen op welke manier ze haar eigen geld wil verdienen en haar toekomst vorm wil geven.
Met een startkapitaal van een miljoen euro op haar bankrekening heeft prinses Alexia zeker een financiële voorsprong op veel van haar leeftijdsgenoten.
Dit biedt haar de mogelijkheid om haar leven op een manier vorm
te geven die past bij haar interesses en ambities, zonder directe
financiële druk.
Het weigeren van een koninklijke toelage impliceert ook een zekere mate van zelfstandigheid en verantwoordelijkheid.
Terwijl haar zus Amalia ervoor heeft gekozen om haar toelage pas te accepteren wanneer ze haar koninklijke taken op zich neemt, zal Alexia vanaf het begin op eigen kracht moeten vertrouwen.
De beslissing om een tussenjaar te nemen na het behalen van haar achttiende verjaardag geeft Alexia de mogelijkheid om zich te bezinnen over haar toekomstplannen en haar interesses verder te verkennen.
Met de financiële middelen tot haar beschikking kan ze bijvoorbeeld reizen, vrijwilligerswerk doen of aan haar persoonlijke ontwikkeling werken voordat ze belangrijke beslissingen neemt over haar carrière.
Hoewel ze geen koninklijke toelage zal ontvangen, zal prinses
Alexia ongetwijfeld nog steeds te maken krijgen met de hoge
verwachtingen en het publieke belangstelling die gepaard gaan met
haar koninklijke status.
Toch biedt haar financiële onafhankelijkheid haar de mogelijkheid om haar eigen weg te vinden en haar leven te leiden op basis van haar eigen keuzes en waarden.
Als volwassene zal prinses Alexia moeten navigeren door de uitdagingen en mogelijkheden die het leven haar biedt, maar met haar vastberadenheid, middelen en steun van haar familie lijkt ze goed voorbereid om haar eigen pad te bewandelen.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.