-

Algemeen

Meisje geboren met enorm hoofd dat blijft groeien, dertig jaar later is ze onherkenbaar

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Er zijn miljarden mensen op aarde en elk van ons is uniek, met onze eigen kenmerkende uiterlijkheden en persoonlijkheden, en niet te vergeten, onze bijzondere families die er altijd voor ons zijn.

Maar zelfs nog voor de geboorte van haar dochter Graziely, voelde moeder Adalgisa Soares Alves dat er iets niet helemaal klopte. Terwijl ze haar droeg, begon Adalgisa hevige buikpijn te ervaren die steeds erger werd.

Toen Graziely ter wereld kwam, ontdekten artsen dat ze leed aan hydrocephalus, ook wel bekend als waterhoofd, waarbij er een abnormale ophoping van ruggenmergvocht in de schedel is, resulterend in een onevenredige groei van het hoofd. De artsen gaven haar slechts enkele maanden te leven.

Maar tegen alle verwachtingen in heeft Graziely alle prognoses overtroffen en viert ze dit jaar haar 30e verjaardag. Ondanks haar uitdagingen, kan Graziely niet zien, praten of lopen, maar haar moeder Adalgisa zorgt liefdevol en toegewijd voor haar, 24 uur per dag.

Hoewel hun reis niet zonder uitdagingen is geweest en ondanks dat er soms negatieve opmerkingen zijn, wordt Adalgisa online geprezen als een geweldige moeder, terwijl mensen over de hele wereld haar en Graziely ondersteunen.

Wat een inspirerende moeder en een bijzondere dochter! We wensen hen beiden het allerbeste en veel geluk en liefde toe.

Algemeen

Natasja Froger vindt onverwacht een oude liefdesbrief van Jonnie Boer: “Wauw, dat ik dit nog heb”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Tijdens het opruimen van haar zolder deed Natasja Froger onlangs een ontdekking die haar diep raakte. Tussen dozen vol herinneringen vond ze een handgeschreven brief van niemand minder dan topkok Jonnie Boer, een document dat haar meteen terugbracht naar een bijzondere periode in haar leven. “Wauw, dat ik dit nog heb,” zei ze zichtbaar geëmotioneerd. “Het doet me zoveel goeds.”

De vondst zorgde niet alleen voor een golf van emoties, maar ook voor een moment van reflectie en dankbaarheid. Natasja besloot het bijzondere moment te delen met haar volgers, die massaal reageerden op dit ontroerende verhaal.

Zolder vol herinneringen

Het begon als een gewone opruimactie. “De zolder stond al maanden op mijn lijstje,” vertelt Natasja in een video op sociale media. “Je kent het wel: dozen vol foto’s, oude agenda’s, kindertekeningen en andere spullen die je jarenlang bewaart, maar zelden inkijkt.”

Wat begon als een praktisch klusje, veranderde in een wandeling door het verleden. “Ineens had ik een doos in handen waarvan ik de inhoud al lang vergeten was. En daar lag het: een gevouwen papiertje, vergeeld maar nog steeds netjes.”

Handgeschreven woorden die binnenkomen

Toen Natasja het briefje opende, herkende ze het handschrift direct. “Ik kreeg kippenvel,” vertelt ze. De brief was afkomstig van Jonnie Boer, chef-kok van De Librije en een bekende naam in de Nederlandse culinaire wereld. De brief was persoonlijk, warm en liefdevol geschreven. “Het was niet alleen een mooi stukje tekst, het was een tijdcapsule. Een bewijs van een bijzondere band, van respect en waardering.”

Wat precies de context was van de brief, laat Natasja in het midden. “Sommige dingen houd je voor jezelf. Maar het was liefdevol, vriendelijk en heel puur.”

Een bijzondere connectie

Dat Natasja en Jonnie elkaar kenden, is bij het grote publiek nauwelijks bekend. Ze werkten ooit samen aan een goed doelproject, waarbij Jonnie als chef kookte voor een inzamelingsactie die Natasja presenteerde. “Er was meteen een klik,” herinnert ze zich. “Geen romantische relatie, maar wel veel wederzijds respect. We zaten op dezelfde golflengte als het ging om mensen helpen, het leven vieren en trouw blijven aan jezelf.”

De brief lijkt uit die periode te stammen. “Het was een bedankje, maar dan met zoveel meer emotie dan ik destijds heb beseft,” vertelt Natasja.

De kracht van woorden

Voor Natasja Froger, die bekendstaat om haar inzet voor goede doelen en haar openhartigheid over het leven, kwam de brief precies op het juiste moment. “Soms word je als mens geleefd. Agenda’s, verplichtingen, zorgen – je hebt niet altijd ruimte om stil te staan bij het verleden of bij wat iets écht betekent.”

De handgeschreven brief bracht haar terug naar een periode waarin kleine gebaren veel betekenden. “Een paar zinnen op papier kunnen meer doen dan duizend digitale berichten. Het raakte me tot in mijn hart.”

Online steun en herkenning

Toen Natasja het verhaal online deelde, stroomden de reacties binnen. Volgers schreven massaal dat ze haar emotie herkenden. Velen vertelden over hun eigen vondsten op zolders en in oude dozen: brieven van ouders, kaarten van overleden vrienden, dagboekfragmenten uit hun jeugd.

“Het is zo mooi dat je dit deelt,” schreef een volger. “Soms heb je even zo’n moment nodig om je weer te verbinden met wat écht belangrijk is.”

Een ander reageerde: “Ik heb ook nog een doos vol oude liefdesbrieven. Misschien toch maar eens op zolder kijken.”

Terug naar eenvoud

In een tijd waarin communicatie vooral digitaal en vluchtig is, voelt een handgeschreven brief als iets bijzonders. “De geur van papier, het handschrift, de kreukels – het vertelt een verhaal dat geen sms of app je kan geven,” aldus Natasja.

Ze benadrukt dat het niet gaat om wat er exact in de brief stond, maar om het gevoel dat het opriep. “Het maakte me weer bewust van hoe waardevol echte aandacht is. Niet alleen ontvangen, maar ook geven.”

Inspiratie voor nieuwe plannen

De vondst van de brief bracht niet alleen herinneringen naar boven, maar ook inspiratie. Natasja overweegt om iets te doen met het thema ‘persoonlijke verhalen’. “Misschien een klein project waarin we mensen vragen hun meest dierbare brief te delen – anoniem of juist samen met het verhaal erachter.”

Volgens haar is er behoefte aan diepgang en menselijkheid. “In een wereld vol headlines, meningen en snelheid is het belangrijk dat we stilstaan bij wat écht raakt.”

Band met Jonnie Boer

Hoewel Jonnie Boer niet publiekelijk heeft gereageerd op het verhaal, is duidelijk dat de band tussen hem en Natasja er één is van wederzijds respect. “Ik weet zeker dat hij dit niet erg vindt,” zegt Natasja. “Hij is ook iemand die leeft vanuit zijn hart, met aandacht voor detail. Dat zie je in zijn gerechten, maar ook in hoe hij met mensen omgaat.”

De brief illustreert dat ook grootse mensen – of ze nu op tv zijn of in een sterrenrestaurant werken – tijd maken voor echte, persoonlijke verbinding.

Herinneringen als kompas

Voor Natasja betekent deze vondst meer dan nostalgie. Het is een ankerpunt in een wereld die soms veel van je vraagt. “Door dat briefje herinnerde ik me weer wie ik ben, waar ik voor sta en wat ik belangrijk vind. En dat is goud waard.”

Ze benadrukt dat ze dankbaar is voor het moment, maar ook voor de levensles die erin verscholen zit. “Bewaar dingen. Schrijf eens een brief. En kijk af en toe eens terug, want daar ligt zoveel waarde.”

Wat blijft hangen

Het verhaal van Natasja Froger raakt een snaar bij velen. In een wereld waarin alles snel moet en herinneringen vaak digitaal verdwijnen, herinnert haar ervaring ons aan de kracht van tastbare woorden en menselijke verbinding.

De vondst van de oude liefdesbrief is geen roddel of romantisch geheim, maar een moment van zachtheid, van bewustwording, en van dankbaarheid. Het herinnert ons eraan dat ook in een druk en publiek leven ruimte is voor kleine, persoonlijke schatten.

En soms ligt die schat gewoon op zolder – in een doos die je al jaren niet hebt opengemaakt.

Lees verder