-

Nieuwste

Zain (12) klaagt z’n ouders aan omdat ze hem op deze wereld hebben gezet

Toen de 11-jarige Sahar voor het eerst menstrueerde, stal haar 12-jarige broer Zain een pak maandverband voor haar.

Het kopen ervan zou te veel opvallen, omdat hun ouders, getraumatiseerde vluchtelingen zonder papieren, vrezen dat ze uitgehuwelijkt wordt als ze vruchtbaar wordt. Assad, de eigenaar van de buurtwinkel, is de hoogste bieder met twee kippen.

De context van hun leven is cruciaal. Ze delen een krap appartement in een Palestijnse sloppenwijk in Beiroet met een dozijn broers en zussen. Hun ouders leven in stilte en schreeuwen tegen hun kinderen.

Om geld te verdienen, weekt hun moeder kleren in water met verpulverde pijnstillers om ze in de lokale gevangenis te smokkelen. Zain regelt de pillen en werkt lange dagen als loopjongen voor Assad, die Zains zusje overhaalt met gratis pakjes noodlesoep.

Zain en Sahar hebben geen papieren, geen rechten. Wanneer Zain in een gevecht verzeild raakt en wordt opgepakt, komt hij voor het eerst op papier terecht. Dat geeft hem de macht om zijn ouders aan te klagen omdat ze hem op deze wereld hebben gezet.

De film ‘Capernaum’ vertelt het verhaal van Zain en zijn besluit om zijn zusje te redden door samen met haar weg te lopen. Hij verzamelt eten, water en geld voor buskaartjes.

Wanneer de dag daar is om te vertrekken, rent hij naar hun appartement om Sahar te halen. Maar zijn moeder heeft haar menstruatie opgemerkt en belt Assad. Sahar wordt vastgehouden door haar ouders en op de brommer van Assad gezet. Zain rent achter hen aan en besluit nooit meer terug te keren.

In een pretpark aan de andere kant van de stad ontmoet Zain schoonmaakster Rahil, een Ethiopische vluchteling met een geheim: ze verbergt haar baby in een boodschappentrolley om te voorkomen dat haar vervalste werkvergunning wordt ontdekt. De cr!minele b*nde die haar kan helpen aan een nieuwe vergunning, verhandelt ook baby’s op de illegale adoptiemarkt.

Zain en Rahil vinden elkaar in hun afhankelijkheid van mensen die hen slecht behandelen en hun gebrek aan papieren en rechten. Wanneer Zain in een gevecht belandt en wordt opgepakt, komt hij voor het eerst op papier terecht en klaagt hij zijn ouders aan voor het op de wereld zetten in deze omstandigheden.

De film ‘Hunt for the Wilderpeople’ vertelt het verhaal van Ricky Baker, een 13-jarige jongen die van pleeggezin naar pleeggezin wordt gestuurd.

Hij belandt uiteindelijk bij een pleegmoeder in de rimboe van Nieuw-Zeeland. Ricky voelt zich meer thuis in de stad, maar zijn pleegmoeder geeft hem de ruimte en begrijpt hem. Wanneer er echter een voorval plaatsvindt, wordt Ricky overgeplaatst naar een nieuw gezin.

Net zoals Zain, besluit ook Ricky weg te lopen om te ontsnappen aan de keuzes die volwassenen voor hem maken. Hij trekt het bos in, gevolgd door zijn chagrijnige pleegvader, een jeugdzorgwerker en prijsjagers. De film biedt scherpe en grappige kritiek op het Nieuw-Zeelandse jeugdzorgsysteem.

De documentaire ‘Murder to Mercy: the Cyntoia Brown Story’ vertelt het verhaal van Cyntoia Brown, die op haar zestiende betrokken was in de gedwongen prostitutie en een man d00dschoot. Ze werd berecht als volwassene en kreeg levenslang, maar haar zaak veranderde in de loop der jaren.

De documentaire onderzoekt de invloed van generationeel trauma en foetaal alcoholsyndroom op haar keuzes en het rechtssysteem. Het laat zien hoe context een cruciale rol speelt in het leven van kinderen en hoe dat hun toekomst beïnvloedt.

Nieuwste

Eddie schrikt van de hoge rekening na bellen loodgieter voor verstopte gootsteen

Eddy Castro ontdekte afgelopen maandag dat zijn gootsteen verstopt was.

Hij besloot een loodgieter te bellen om het probleem op te lossen.

De loodgieter was binnen dertig minuten ter plaatse en had het probleem in twintig minuten verholpen. Echter, toen de factuur kwam, schrok Eddy van het bedrag.

Het was iets na 10 uur ’s ochtends op een maandag toen Eddy zijn computer opstartte en via Google op zoek ging naar een loodgieter om zijn verstopte gootsteen te verhelpen.

Hij had geen zin om uitgebreid onderzoek te doen en belde gewoon de eerste loodgieter die hij kon vinden, genaamd Loodgieter Service.

Een dame aan de telefoon beloofde snel hulp te sturen.

Binnen dertig minuten stond er al een persoon voor de deur, die met een gewone personenauto was aangekomen, wat suggereerde dat hij in de buurt woonde.

De loodgieter plaatste een pomp op de afvoer en binnen twintig minuten was het probleem opgelost.

Toen kwam de factuur: maar liefst 598,95 euro, die meteen betaald moest worden via een draagbaar betaalautomaatje.

Eddy was aanvankelijk opgelucht dat zijn probleem was opgelost, maar raakte vervolgens volledig verbijsterd door het hoge bedrag voor slechts twintig minuten werk.

De factuur vermeldde 150 euro voor materiaal, hoewel de gebruikte pomp slechts 50 euro kostte bij een doe-het-zelfwinkel.

Daarbovenop kwam een uurloon van 130 euro en nog eens 180 euro voor de interventie. Eddy vond dit bedrag buitensporig hoog voor de geleverde diensten.

Het rekeningnummer van Loodgieter Service bleek gekoppeld te zijn aan een schoonheidsspecialiste in Zwijndrecht, Nederland, en de onderneming op de factuur bleek zich in Lebbeke te bevinden, op 110 kilometer afstand van Eddy’s huis.

Eddy heeft een melding gedaan bij FOD Economie om anderen te waarschuwen voor dit soort ondernemingen.

Hij hoopt dat zijn ervaring anderen zal helpen om niet in dezelfde val te trappen en geen zaken te doen met Loodgieter Service.

Lees verder