Economie
Dit is het gigantische bedrag dat onze Koning Willem-Alexander in 2024 als loonsverhoging krijgt
Koning Willem-Alexander, koningin Máxima, prinses Amalia en prinses Beatrix ontvangen jaarlijks een belastingvrije toelage.
Voor het jaar 2023 zal koning Willem-Alexander ongeveer €6,4
miljoen ontvangen, waarvan ongeveer €5,3 miljoen bedoeld is voor
vergoeding van personeels- en materiële kosten.
Het salaris van de koning bedraagt dit jaar ongeveer €1.050.000.
Deze toelage heeft als doel de kosten te dekken die verband houden
met het koninklijk huishouden, zoals personeel, materiële uitgaven
en de exploitatie van paleizen, vliegtuigen en boten.
Niettemin, maakt de koning een opmerkelijke financiële stap,
aangezien zijn toelagebedrag volgend jaar met €55.000 zal
toenemen.
Hierdoor zal de totale toelage voor de koning €1.105.000
bedragen. Deze stijging wordt verklaard door de toenemende kosten
van levensonderhoud en andere uitgaven die gepaard gaan met het
koninklijk huishouden.
Deze verhoging heeft echter gemengde reacties opgeroepen.
Sommige Kamerleden beschouwen de huidige jaarlijkse toelage van
ruim een miljoen euro als voldoende en zijn van mening dat een
verhoging niet noodzakelijk is.
PVV-leider Geert Wilders heeft zelfs demissionair premier Rutte
verzocht om met de koning te overleggen over het afwijzen van de
loonsverhoging als een gebaar naar de bevolking, gezien de
economische uitdagingen waarin velen zich bevinden.
Het is echter belangrijk op te merken dat het salaris van de
koning bij wet is vastgesteld en niet eenvoudig kan worden
geweigerd, zelfs niet als de koning dat zou willen.
Interessant is dat prinses Amalia heeft besloten om haar
toelageverhoging uit te stellen totdat ze is afgestudeerd.
Dit toont aan dat er enige flexibiliteit binnen de koninklijke
familie is wat betreft de toelages, maar het is nog niet duidelijk
of de koning bereid is om zijn verhoogde toelage te weigeren, mocht
dat juridisch mogelijk zijn.
Een nipte meerderheid van de Kamerleden ondersteunt het idee dat de koning zijn toelageverhoging zou moeten afwijzen, indien dat juridisch haalbaar is. Het verhaal kan dus nog vervolgd worden.
Hans Wiegel, een markant figuur binnen de Nederlandse politiek, is op 83-jarige leeftijd overleden. Zijn familie heeft het nieuws bevestigd en laat weten met trots terug te kijken op wat hij voor Nederland heeft betekend. Wiegel was jarenlang een toonaangevende persoonlijkheid binnen de politieke arena en werd door velen gezien als een van de meest invloedrijke liberale stemmen van zijn generatie.
Een loopbaan van betekenis
Wiegel begon zijn politieke carrière al op jonge leeftijd en groeide uit tot partijleider van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD). Hij stond bekend om zijn scherpe debatstijl, toegankelijke communicatie en strategisch inzicht. Tijdens het kabinet-Van Agt I (1977-1981) bekleedde hij de functie van vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken, waarmee hij een belangrijke rol speelde in het landsbestuur.
Na zijn tijd in Den Haag zette hij zijn loopbaan voort als Commissaris van de Koningin in Friesland. In deze functie bleef hij zich inzetten voor de publieke zaak en wist hij ook op regionaal niveau brede waardering te oogsten.
Betrokken tot op hoge leeftijd
Hoewel Hans Wiegel zich later formeel terugtrok uit de actieve politiek, bleef hij in de publieke belangstelling staan. Regelmatig deelde hij zijn visie op maatschappelijke ontwikkelingen en werd hij geraadpleegd voor zijn ervaring en politieke kennis. Zijn analyses werden gewaardeerd om hun helderheid, nuance en historische perspectief.
Wiegel bleef een herkenbare stem in het Nederlandse debat en genoot brede bekendheid bij jong en oud. Zijn aanwezigheid in media, talkshows en kranten onderstreepte zijn blijvende betrokkenheid bij het publieke leven.
Einde van een tijdperk
Met het overlijden van Hans Wiegel verliest Nederland een politieke figuur die decennialang een stempel heeft gedrukt op het landsbestuur. Zijn nalatenschap wordt gekenmerkt door visie, overtuiging en een scherp gevoel voor politieke verhoudingen. De familie van Wiegel heeft laten weten dat zij trots zijn op wie hij was, zowel als politicus als als persoon.
Zijn overlijden markeert het einde van een periode waarin persoonlijke stijl en overtuiging hand in hand gingen met bestuurlijke verantwoordelijkheid. De herinnering aan zijn bijdragen blijft voortleven in de Nederlandse politieke geschiedenis.