-

Algemeen

Vrouw sleept haar ouders voor de rechter: “Ze hebben me zonder toestemming geboren laten worden”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Wij waren niet bekend met Kass Theaz, maar deze vrouw schijnt een sensatie te zijn op TikTok, het populaire platform voor jongeren waar tegenwoordig ook ouderen gebruik van maken. Hoe dan ook, Kass lijkt niet zo lekker in haar vel te zitten.

In een video beweert ze dat ze haar eigen ouders heeft aangekla*gd omdat ze zonder haar toestemming op de wereld is gezet. Ze wil dit graag verduidelijken.

“Dus mijn ouders, tegen wie ik een r*chtszaak heb aangespannen, hebben bijgedragen aan mijn conceptie. En mijn moeder, die me heeft opgevoed, heeft me ter wereld gebracht.

Daarom wil ik haar voor de r*chter brengen, omdat ik er niet mee heb ingestemd om hier te zijn.”

“Werken”
“Ik wist niet dat ik zou moeten opgroeien en werken om mezelf te onderhouden. En ik heb er gewoon niet mee ingestemd.

Ze hebben niet geprobeerd contact met me op te nemen voordat ik werd geboren om te zien of ik hier wel wilde zijn, en daarom heb ik ze aangekla*gd.”

“Ik maak het mijn levensmissie om kinderen te leren hoe ze hun ouders kunnen aankl*gen, zodat ze niet hoeven te werken.”

Zelf ook kinderen
Haar volgers vonden het al een bizar verhaal, maar werden nog meer verrast toen Kass onthulde dat ze zelf ook kinderen heeft.

Deze kinderen heeft ze echter niet zelf verwekt, maar ethisch verantwoord verkregen door adoptie. Kass is van mening dat adopteren beter is.

“Adopteren is anders dan baren. Nu is het niet mijn sch*ld dat ze hier zijn. Ik probeer gewoon een goed mens te zijn, snap je?”

Veel reacties
De video heeft veel reacties opgeleverd. Mensen kunnen het nauwelijks geloven en gaan massaal met elkaar in discussie.

Iemand schrijft bijvoorbeeld: “Dit is te gek voor woorden, maar in het hedendaagse Amerika zou ze wel eens gelijk kunnen krijgen en er flink aan kunnen verdienen.”

Grap
Nadat ook The New York Post aandacht besteedde aan het verhaal, besluit Kass bekend te maken dat het allemaal een grap was.

“Ik dacht dat het wel duidelijk was dat het een grap was. Ik vind het grappig. Mensen maken zich overal druk om. Het laat zien hoe weinig mensen onderzoek doen voordat ze reageren.”

Hoewel Kass Theaz haar video nu onthult als een grap, heeft het veel reacties en discussie teweeggebracht. Het incident werpt echter wel een interessant licht op de grenzen van humor en de gevolgen van misle*dende informatie in de online wereld.

Het is een voorbeeld van hoe snel informatie zich verspreidt en hoe gemakkelijk mensen conclusies trekken zonder de feiten te controleren.

Het laat zien hoe belangrijk het is om kritisch te blijven en niet klakkeloos alles te geloven wat op sociale media wordt gedeeld.

@isatandstared

Replying to @JCNCLP

♬ original sound – Kass Theaz

 

Algemeen

Veel kritiek op online gedeelde video van Jetten: ‘Hij is meer met zichzelf bezig, dan met de politiek..’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De premier is in Nederland traditioneel meer dan alleen een bestuurder. Hij of zij is het gezicht van het kabinet, de voorzitter van de ministerraad en in veel opzichten het morele en symbolische kompas van het land. Juist daarom ligt elke publieke uiting van een regeringsleider onder een vergrootglas. Wat wordt gezegd, hoe het wordt gezegd en zelfs wat iemand online deelt, kan gevolgen hebben voor hoe het gezag van het ambt wordt ervaren. In dat licht zorgen de recente online uitingen van Rob Jetten bij een deel van het publiek voor gefronste wenkbrauwen.

De veranderende rol van een regeringsleider

De afgelopen decennia is de rol van politieke leiders sterk veranderd. Waar premiers vroeger vooral zichtbaar waren via journaals, kranteninterviews en officiële toespraken, speelt sociale media nu een centrale rol. Politici zijn niet langer alleen bestuurders, maar ook persoonlijke merken. Ze laten zich zien op Instagram, reageren op X en posten video’s op platforms waar een jonger publiek actief is.

Die ontwikkeling heeft voordelen. Politiek wordt toegankelijker, menselijker en minder afstandelijk. Burgers zien niet alleen het ambt, maar ook de persoon erachter. Dat kan betrokkenheid vergroten en drempels verlagen, vooral voor jongeren die zich anders misschien nauwelijks aangesproken voelen door politiek.

Tegelijkertijd roept die verschuiving ook vragen op. Waar ligt de grens tussen toegankelijkheid en vrijblijvendheid? En wanneer slaat het om van modern communiceren naar het ondermijnen van het gezag dat bij een ambt hoort?

Rob Jetten en zijn online uitstraling

In het geval van Rob Jetten draait de discussie vooral om filmpjes die hij deelt op sociale media. Korte video’s met een luchtige toon, soms humoristisch, soms speels. Voor zijn aanhangers laten die beelden zien dat hij een eigentijdse leider is, iemand die niet verstijfd raakt door protocollen en die durft te laten zien dat hij ook gewoon mens is.

Critici kijken daar echter heel anders naar. Zij vinden dat sommige filmpjes meer lijken op TikTok-humor dan op communicatie van een regeringsleider. In een tijd waarin Nederland geconfronteerd wordt met internationale spanningen, economische onzekerheid, maatschappelijke verdeeldheid en complexe dossiers, vragen zij zich af of zulke uitingen wel passen bij de zwaarte van het ambt.

Het gaat daarbij niet zozeer om één filmpje, maar om het totaalbeeld dat ontstaat. De vraag is: straalt een premier hiermee rust, betrouwbaarheid en gezag uit, of juist lichtheid en vrijblijvendheid?

Symboliek en timing

Politiek draait niet alleen om inhoud, maar ook om symboliek. Beelden blijven hangen. Zeker in tijden van crisis kijken mensen naar hun leiders voor richting en zekerheid. Dat betekent niet dat een premier nooit mag lachen of luchtig mag zijn, maar wel dat timing en context cruciaal zijn.

Een humoristische video kan onschuldig zijn op een rustige dag, maar heel anders worden ervaren wanneer er tegelijkertijd ernstige dossiers spelen. Denk aan internationale conflicten, spanningen binnen de samenleving of grote economische vraagstukken. In zulke momenten verwachten veel mensen een bepaalde ernst en soberheid van hun leiders.

Critici van Jetten wijzen erop dat juist die context soms lijkt te ontbreken. Ze vragen zich af of de balans wel goed wordt bewaakt tussen moderne communicatie en het besef van verantwoordelijkheid dat bij het premierschap hoort.

Generatiekloof in verwachtingen

De discussie rond Jettens filmpjes legt ook een bredere kloof bloot tussen generaties. Jongere kiezers zijn opgegroeid met sociale media, snelle beelden en informele communicatie. Voor hen voelt een premier die af en toe een luchtige video deelt misschien juist herkenbaar en toegankelijk.

Oudere generaties, of mensen die meer waarde hechten aan traditionele vormen van gezag, ervaren datzelfde gedrag eerder als ongepast. Voor hen hoort een regeringsleider afstand te bewaren en boven de dagelijkse lichtheid te staan. Niet omdat hij onmenselijk moet zijn, maar omdat het ambt nu eenmaal een zekere zwaarte met zich meebrengt.

Beide perspectieven zijn begrijpelijk. De vraag is alleen of een premier iedereen tegelijk kan bedienen zonder het risico te lopen een deel van zijn gezag te verliezen.

Leiderschap in tijden van onzekerheid

Leiderschap wordt vaak pas echt zichtbaar in moeilijke tijden. Dan gaat het niet alleen om beleid, maar ook om uitstraling. Mensen willen het gevoel hebben dat er iemand aan het roer staat die overzicht heeft, kalm blijft en verantwoordelijkheid neemt.

In dat licht wordt elke publieke uiting van een premier onderdeel van een groter verhaal. Zelfs een kort filmpje kan bijdragen aan het beeld dat mensen hebben van hoe serieus iemand zijn rol neemt. Dat betekent niet dat humor verboden is, maar wel dat de afweging zorgvuldig moet zijn.

Critici vrezen dat een te speelse online aanwezigheid afbreuk kan doen aan dat beeld van stabiliteit. Ze vragen zich af of likes en bereik op sociale media opwegen tegen het risico dat het ambt minder serieus wordt genomen.

De andere kant van het verhaal

Aan de andere kant wijzen voorstanders erop dat tijden veranderen. Politiek hoeft niet altijd zwaar en afstandelijk te zijn om effectief te zijn. Juist door zichzelf te laten zien als mens kan een leider vertrouwen winnen. Bovendien bereikt Jetten met zijn online aanpak groepen die anders misschien nooit naar een politiek debat zouden kijken.

Zij benadrukken dat leiderschap niet alleen zit in toon, maar vooral in daden en besluiten. Zolang beleid doordacht is en besluiten standhouden, zou een speelse video geen probleem mogen zijn. Volgens hen is het zelfs gevaarlijk om vast te houden aan een ouderwets beeld van gezag dat niet meer aansluit bij de samenleving van nu.

Een kwestie van balans

Uiteindelijk draait de discussie niet om één video of één politicus, maar om een bredere vraag: hoe ziet modern leiderschap eruit? Hoe combineer je toegankelijkheid met autoriteit? En hoe zorg je ervoor dat communicatie vernieuwend is zonder het gewicht van het ambt te ondergraven?

Voor Rob Jetten ligt daar een duidelijke uitdaging. Zijn online aanwezigheid levert hem zichtbaarheid en bereik op, maar roept ook vragen op over de uitstraling van zijn rol. Het is een dunne lijn tussen verfrissend en onhandig, tussen menselijk en te licht.

Het oordeel ligt bij de kijker

Of de filmpjes van Jetten passen bij zijn rol als premier, blijft uiteindelijk een kwestie van persoonlijke beoordeling. Sommigen zien een moderne leider die meegaat met zijn tijd, anderen zien een politicus die te veel flirt met oppervlakkigheid.

Wat vaststaat, is dat leiderschap vraagt om meer dan alleen goede bedoelingen. Het vraagt om bewustzijn van context, timing en symboliek. In een wereld waarin alles wordt vastgelegd en gedeeld, weegt elke uiting mee.

Kijk dus vooral zelf, vorm je eigen oordeel en praat mee. Want een democratie leeft niet van likes alleen, maar van debat, kritische vragen en een voortdurende dialoog over wat we van onze leiders verwachten.

Lees verder