Simone Kleinsma kapot van verdriet na 0verlijden dochter

Als Art en Simone samen aan de keukentafel schuiven, onder het genot van een mok thee uit Parijs, neemt het gesprek een emotionele wending.

Art vraagt Simone waarom ze in interviews heeft laten vallen dat ze spijt heeft van het feit dat ze pas laat is gaan nadenken over haar kinderwens.

Simone bevestigt dit en blikt terug op haar gedachtegang: “Ik dacht dat ik eerst mijn vak goed moest doen, ik kon me gewoon niet voorstellen dat ik op jonge leeftijd kinderen zou hebben. Toen ik het graag wilde, lukte het gewoon niet meer.”

Simone en Guus hebben samen in de jaren 90 hun dochter Teuntje verloren na een zwangerschap van zeven maanden.

“Het was een vreemde samenloop van omstandigheden. Het is natuurlijk een keer gelukt, maar helaas is het misgegaan”, legt Simone uit. “Dus ik weet wat ik mis. Dat is het wrange ervan.

Achteraf dacht ik, had het mij maar niet overkomen. Dan had ik nooit geweten wat ik heb gemist”, vertelt ze. Art gaat dieper in op het onderwerp en stelt vervolgvragen: “Wat als je dat niet had meegemaakt?”

Simone onderbreekt hem en verduidelijkt haar verhaal: “Dan had ik nooit geweten hoe het is om moeder te zijn. Hoe geweldig ik het vond.

Ik zag mezelf uiteindelijk heel graag met kinderen. Alleen iets later. Helaas is het daarna niet meer gelukt. We hebben van alles geprobeerd”, zegt ze, terwijl ze zichtbaar aangeslagen omhoog kijkt, haar tranen lijkt te bedwingen.

Simone heeft zich vaak afgevraagd waarom ze dit heeft moeten meemaken. Met tranen in haar ogen verzucht ze: “Ja, dan ga je door allerlei emoties heen. Je belandt in een soort r0uwproces.

Je realiseert je dat het niet voor ons is weggelegd om samen nog een kind te krijgen. Dat is behoorlijk zwaar.”

Ondanks het zichtbare verdriet weet Simone haar p!jn een eigen draai te geven. “Ik kan bepaalde rollen op een bepaalde manier spelen. Ik kan het gebruiken”, zegt ze.

Art merkt op dat Simone haar p!jn kan omzetten naar iets positiefs en hiermee troost kan bieden aan anderen. Simone stemt volledig in: “Daar ben ik blij om, dat ik dit vak heb. Dat ik er iets mee kan doen.”

Het gesprek tussen Art en Simone laat de diepe emoties en het verdriet zien dat Simone heeft ervaren vanwege haar gemiste kinderwens.

Haar ervaring met het verlies van dochter Teuntje heeft haar leven ingrijpend beïnvloed. Toch is Simone in staat om haar p!jn om te zetten in kracht door middel van haar werk als actrice.

Ze gebruikt haar ervaringen en emoties om bepaalde rollen op een bijzondere manier te vertolken, waardoor ze anderen kan troosten en inspireren.

Simone’s verhaal herinnert ons eraan dat het leven soms onverwachte wendingen neemt en dat we allemaal onze eigen manieren vinden om met verdriet en tegensl*gen om te gaan.

Haar vermogen om haar p!jn te kanaliseren in iets positiefs illustreert de veerkracht van de menselijke geest.