Nieuwste
22-jarige Serkan heeft helemaal niks met ons Nederland: “Ik ben hier alleen voor één doel”
De 22-jarige Serkan uit Utrecht was een van de vrolijke feestvierders die gisteren de straat opgingen om te vieren dat de Turkse president Recep Tayyip Erdogan de verkiezingen had gewonnen.
Hij voelt zich voor de volle honderd procent Turks en zegt: “Ik
heb helemaal niets met Nederland.”
Hoewel Serkan blij is met de overwinning van Erdogan, weet hij
eigenlijk niet waarom. “Politiek interesseert me niet echt, man,
maar mijn familie is er wel mee bezig. Ze hebben allemaal op hem
gestemd en ‘onze president’ heeft opnieuw gewonnen. Nog eens vijf
jaar!”
Serkan is in Nederland geboren. Zijn ouders kwamen in 1972 naar
Nederland en waren een van de vele gastarbeiders in ons land. “Mijn
ouders hebben het niet makkelijk gehad.”
Thuis wordt er Turks gesproken. “Mijn vader en moeder begrijpen
wel Nederlands, maar kunnen het niet goed spreken. Als mijn vader
vroeger naar de dokter moest, ging er altijd een familielid mee om
te vertalen wat de dokter zei. Op school ging het op dezelfde
manier.”
“Je moet het zo zien: onze familie is Turks, we praten Turks,
kijken Turkse televisie en eten Turks. Is het dan gek dat ik niets
met Nederland heb?”
Serkan is zelf drie keer in Turkije geweest. Tijdens zijn
verblijf daar voelde hij zich meer thuis dan in Nederland. Maar hoe
komt dat, terwijl hij in Nederland is geboren en getogen?
“Het is gewoon een gevoel, man. Als ik in Turkije ben en over
straat loop, voel ik me trots. Het is mijn cultuur, mijn ouders
komen er vandaan.”
“In Nederland is dat anders. Ik woon hier wel, maar ik voel me
niet verbonden met de cultuur en de mensen. Ze zijn niet zoals wij,
snap je.”
Serkan heeft een paar Nederlandse vrienden, maar dat zijn er
niet veel. “Ik trek voornamelijk op met mijn Turkse broeders. Zij
begrijpen mij gewoon, snap je.”
Toevallig heeft de twintiger geen werk. “Ik ontvang een
Wajong-uitkering, snap je. Ik mag vanwege mijn psych*sche
aand0ening niet werken.”
Ondanks zijn liefde voor Turkije is hij niet ongelukkig in
Nederland. “Nee, het gaat wel. Op een dag ga ik ’terug’, maar
voorlopig blijf ik nog een paar jaar hier.”
“Mijn ouders worden niet jonger en ik wil hen niet in de steek
laten. Dus ome Serkan blijft voorlopig nog even, ha ha. Maar als ik
ouder ben, ga ik zeker naar Turkije. Dat wel.”
Serkan’s complexe relatie met Nederland en zijn sterke band met
zijn Turkse achtergrond blijven een centraal thema in zijn
leven.
Ondanks zijn beperkte affiniteit met de Nederlandse cultuur en
zijn diepe liefde voor Turkije, heeft hij een zekere mate van
acceptatie gevonden in zijn huidige situatie.
Hoewel Serkan blij was met de recente verkiezingsoverwinning van
president Erdogan, erkent hij dat politiek niet zijn sterkste
interessegebied is.
Zijn familie daarentegen volgt de politieke ontwikkelingen in
Turkije op de voet en heeft opnieuw hun steun betuigd aan Erdogan.
Voor Serkan betekent dit een versterking van de band met zijn
familie en zijn culturele identiteit.
Nieuwste
Eddie schrikt van de hoge rekening na bellen loodgieter voor verstopte gootsteen
Eddy Castro ontdekte afgelopen maandag dat zijn gootsteen verstopt was.
Hij besloot een loodgieter te bellen om het probleem op te
lossen.
De loodgieter was binnen dertig minuten ter plaatse en had het
probleem in twintig minuten verholpen. Echter, toen de factuur
kwam, schrok Eddy van het bedrag.
Het was iets na 10 uur ’s ochtends op een maandag toen Eddy zijn
computer opstartte en via Google op zoek ging naar een loodgieter
om zijn verstopte gootsteen te verhelpen.
Hij had geen zin om uitgebreid onderzoek te doen en belde gewoon
de eerste loodgieter die hij kon vinden, genaamd Loodgieter
Service.
Een dame aan de telefoon beloofde snel hulp te sturen.
Binnen dertig minuten stond er al een persoon voor de deur, die
met een gewone personenauto was aangekomen, wat suggereerde dat hij
in de buurt woonde.
De loodgieter plaatste een pomp op de afvoer en binnen twintig
minuten was het probleem opgelost.
Toen kwam de factuur: maar liefst 598,95 euro, die meteen
betaald moest worden via een draagbaar betaalautomaatje.
Eddy was aanvankelijk opgelucht dat zijn probleem was opgelost,
maar raakte vervolgens volledig verbijsterd door het hoge bedrag
voor slechts twintig minuten werk.
De factuur vermeldde 150 euro voor materiaal, hoewel de
gebruikte pomp slechts 50 euro kostte bij een
doe-het-zelfwinkel.
Daarbovenop kwam een uurloon van 130 euro en nog eens 180 euro
voor de interventie. Eddy vond dit bedrag buitensporig hoog voor de
geleverde diensten.
Het rekeningnummer van Loodgieter Service bleek gekoppeld te
zijn aan een schoonheidsspecialiste in Zwijndrecht, Nederland, en
de onderneming op de factuur bleek zich in Lebbeke te bevinden, op
110 kilometer afstand van Eddy’s huis.
Eddy heeft een melding gedaan bij FOD Economie om anderen te
waarschuwen voor dit soort ondernemingen.
Hij hoopt dat zijn ervaring anderen zal helpen om niet in
dezelfde val te trappen en geen zaken te doen met Loodgieter
Service.