In 1995 trad Ivana Moral op 48-jarige leeftijd in het huwelijk, maar na 25 jaar besloten zij en haar man om een punt achter hun relatie te zetten. Het bleek echter dat er meer aan de hand was dan alleen de scheiding zelf.

Een rechter heeft namelijk bepaald dat Ivana recht heeft op een aanzienlijke compensatie voor al het onbetaalde huishoudelijke werk dat zij gedurende al die jaren heeft verricht.

Haar ex-man, die eigenaar is van een sportschool en grond bezit om olie aan te schaffen, had financieel gezien niets te klagen.

Bij het huwelijk hadden ze huwelijkse voorwaarden opgesteld, waarin was vastgelegd dat bij een scheiding de gezamenlijke woning en eigendommen verdeeld zouden worden, terwijl het overige vermogen van de man zou blijven.

De rechter, Laura Ruiz Alaminos, oordeelde echter dat er andere regels van toepassing waren en dwong de man om een bedrag van 500 euro per maand aan Ivana te betalen.

Bovendien moest hij ook maandelijkse bedragen van 400 en 600 euro betalen aan haar twee dochters van respectievelijk 14 en 20 jaar oud.

Daarnaast werd Ivana een vergoeding toegekend van ongeveer 200.000 euro voor het 25 jaar lang verrichten van onbetaald huishoudelijk werk.

“Ik heb mijn man altijd gesteund in zijn werk en in ons gezin. Hij heeft me nooit toegang gegeven tot zijn financiële zaken, alles stond op zijn naam,” verklaarde Ivana.

“Toen hij de scheiding aanvroeg, kreeg ik aanvankelijk de helft van het huis toegewezen, maar uiteindelijk ontving ik helemaal niets.

Gedurende al die jaren heb ik niets anders gedaan dan me volledig wijden aan het huishoudelijk werk, ik had geen eigen bezittingen.”

De rechter besloot daarom dat Ivana’s ex-man haar een aanzienlijke vergoeding moest betalen voor het 25 jaar lang verrichten van huishoudelijk werk, maar vooral ook omdat haar exclusieve toewijding aan het huishouden en het gezin haar de mogelijkheid heeft ontnomen om een carrière op te bouwen.

Deze uitspraak heeft veel aandacht getrokken en heeft geleid tot discussies over de waardering en erkenning van onbetaald huishoudelijk werk, dat vaak door vrouwen wordt verricht.

Het benadrukt de noodzaak om de waarde van deze arbeid te erkennen en ervoor te zorgen dat een eerlijke verdeling van taken en compensatie plaatsvindt binnen huishoudens en relaties.

De zaak van Ivana Moral toont aan dat het belangrijk is om rekening te houden met de bijdragen van beide partners in een relatie, inclusief het onbetaalde huishoudelijke werk dat vaak als vanzelfsprekend wordt beschouwd.

Het illustreert ook de behoefte aan een rechtvaardigere en evenwichtigere benadering van echtscheidingszaken, waarbij rekening wordt gehouden met de inzet en offers.