Nieuwste
Asielzoekers binnen gepropt tussen hoogbejaarden in verzorgingstehuis
In Roden heeft de mededeling dat er 40 asielzoekers komen wonen in de ouderenflat voor flinke ophef gezorgd. De bewoners van de flat en de omwonenden zijn niet op de hoogte gesteld van deze beslissing en zijn dan ook woedend.
Er zijn veel vragen over hoe dit alles gaat werken, zoals hoe de
huisregels gehandhaafd worden en of de asielzoekers mee-eten in de
eetzaal. Ed Blaauwwienkel, wiens ouders van 90 en 95 in de flat
wonen, is boos over het ontbreken van een plan.
Bestuurslid Jan Schipperijn van stichting De Noorderkroon is
eveneens woedend en stapt naar de rechter. Omwonende Mien Meertens
ziet het daarentegen positief in en vindt dat de asielzoekers
onderdak nodig hebben en als mens behandeld moeten worden.
Ed Blaauwwienkel is zwaar gefrustreerd over de beslissing om 40
asielzoekers in de ouderenflat te laten wonen. Hij heeft van
wethouder Kirsten Ipema gehoord dat zijn ouders binnenkort de
nieuwe buren zullen hebben.
”Er is niets besproken, het werd gewoon medegedeeld. De ouderen staan voor een voldongen feit,” zegt Blaauwwienkel. Hij maakt zich vooral zorgen over het ontbreken van een plan en de vele vragen die er nog onbeantwoord zijn.
”Als je een vraag stelt, zeggen ze ‘ik hoor u’, of ‘we nemen het
mee’. Maar antwoorden hebben ze niet en geven ze niet.”
Ook zijn er veel praktische vragen over hoe de huisregels
gehandhaafd zullen worden en hoe het zal zijn met het eten. “Hoe
gaat het bijvoorbeeld met eten? Eten de statushouders mee in de
eetzaal? En hoe gaat het met de huisregels?
Moet het net als nu om negen uur stil zijn in het complex? Komen
er kinderen die reuring met zich meebrengen?” Blaauwwienkel is
vooral bezorgd over de kwetsbare ouderen die in de flat wonen.
”We hebben het hier over negentigers. Die mensen willen rust.
Die zijn kwetsbaar. De problemen van deze tijd worden neergelegd op
het bord van een generatie die al heel veel heeft doorstaan. Het is
compleet respectloos.”
Bestuurslid Jan Schipperijn van stichting De Noorderkroon is ook
niet te spreken over de beslissing. De stichting bepaalt wie er wel
en niet worden toegelaten en Woonborg, de woningbouwvereniging,
moet zich hieraan houden.
Schipperijn is dan ook woedend en stapt naar de rechter. ”Dit is
een smerige streek van de gemeente.”
Omwonende Wolter van der Veen is ook niet blij met de komst van de asielzoekers. Hij voelt zich gena*id omdat hij in januari een bungalow gekocht heeft en dit niet had gedaan als hij van tevoren geweten had dat er asielzoekers in de ouderenflat zouden komen wonen.
Begrip, woede én juridische stappen om statushouders tussen hoogbejaarden – ‘Totaal respectloos richting de ouderen’ https://t.co/QmG7DfxVp7
— Dagblad van het Noorden (@dvhn_nl) April 27, 2023
Nieuwste
Eddie schrikt van de hoge rekening na bellen loodgieter voor verstopte gootsteen
Eddy Castro ontdekte afgelopen maandag dat zijn gootsteen verstopt was.
Hij besloot een loodgieter te bellen om het probleem op te
lossen.
De loodgieter was binnen dertig minuten ter plaatse en had het
probleem in twintig minuten verholpen. Echter, toen de factuur
kwam, schrok Eddy van het bedrag.
Het was iets na 10 uur ’s ochtends op een maandag toen Eddy zijn
computer opstartte en via Google op zoek ging naar een loodgieter
om zijn verstopte gootsteen te verhelpen.
Hij had geen zin om uitgebreid onderzoek te doen en belde gewoon
de eerste loodgieter die hij kon vinden, genaamd Loodgieter
Service.
Een dame aan de telefoon beloofde snel hulp te sturen.
Binnen dertig minuten stond er al een persoon voor de deur, die
met een gewone personenauto was aangekomen, wat suggereerde dat hij
in de buurt woonde.
De loodgieter plaatste een pomp op de afvoer en binnen twintig
minuten was het probleem opgelost.
Toen kwam de factuur: maar liefst 598,95 euro, die meteen
betaald moest worden via een draagbaar betaalautomaatje.
Eddy was aanvankelijk opgelucht dat zijn probleem was opgelost,
maar raakte vervolgens volledig verbijsterd door het hoge bedrag
voor slechts twintig minuten werk.
De factuur vermeldde 150 euro voor materiaal, hoewel de
gebruikte pomp slechts 50 euro kostte bij een
doe-het-zelfwinkel.
Daarbovenop kwam een uurloon van 130 euro en nog eens 180 euro
voor de interventie. Eddy vond dit bedrag buitensporig hoog voor de
geleverde diensten.
Het rekeningnummer van Loodgieter Service bleek gekoppeld te
zijn aan een schoonheidsspecialiste in Zwijndrecht, Nederland, en
de onderneming op de factuur bleek zich in Lebbeke te bevinden, op
110 kilometer afstand van Eddy’s huis.
Eddy heeft een melding gedaan bij FOD Economie om anderen te
waarschuwen voor dit soort ondernemingen.
Hij hoopt dat zijn ervaring anderen zal helpen om niet in
dezelfde val te trappen en geen zaken te doen met Loodgieter
Service.