-

Nieuwste

Asielzoeker Sergei (34) uit Rusland is heel boos op Nederland: ‘Ik ga in hongerstaking’

Het aantal mensen dat naar Nederland vlucht, groeit gestaag. Helaas zijn niet alle asielzoekers even tevreden met hun verblijf hier. Zo ook Sergei Gorbunov, een 34-jarige Rus die sinds juli vorig jaar in het azc in Drachten verblijft.

Volgens zijn eigen zeggen is hij gevlucht voor Vladimir Poetin nadat hij gearresteerd werd bij een demonstratie, vanwege zijn steun aan oppositieleider Alexei Navalny. Hij besloot naar Georgië te vertrekken, maar kon daar niet zichzelf zijn vanwege zijn geaardheid.

Hij hoopte dat hij hier in Nederland wel geaccepteerd zou worden en snel een verblijfsvergunning zou krijgen. Maar helaas valt het allemaal vies tegen en is hij al twee maanden aan het wachten op zijn verblijfsvergunning. Daarom is Sergei al twee weken in hongerstaking.

Volgens Sergei heeft hij meerdere keren geprobeerd contact te zoeken met de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), maar hij heeft nooit een antwoord ontvangen.

Na 10 dagen van hongerstaking heeft hij een brief gestuurd naar de IND, waarin hij wijst op het lot van een goede vriendin die uit het leven is gestapt vanwege de onzekere situatie waarin zij zich bevond.

Hoewel Sergei zelf nog niet zo ver wil gaan, probeert hij met zijn hongerstaking de IND te laten inzien hoe ernstig de situatie is.

Sergei vindt het moeilijk om te wachten en niets te kunnen doen. Zonder burgerservicenummer kan hij niet werken of studeren en kan hij nauwelijks het azc verlaten.

Hoewel Drachten op zichzelf wel mooi is en hij veel contacten heeft gelegd, voelt hij zich beperkt door de weinige financiële middelen die hij heeft. Het wekelijkse bedrag van 60 euro is niet genoeg om een keer met de trein te kunnen reizen.

Sergei heeft twee belangrijke eisen: hij wil een precieze datum voor een tweede gesprek met de IND en een deadline instellen. Hij wil dat die deadline maximaal een maand na het tweede gesprek ligt. Hij vindt een woning niet eens zo belangrijk, als hij maar kan werken. Daarom wil hij een burgerservicenummer.

Een woordvoerster van de IND wil niet ingaan op Sergei’s gedram. Het aanvragen van een burgerservicenummer verloopt via gemeenten en heeft verder geen invloed op de wachttijden. Het is onduidelijk hoe ver Sergei zal gaan om zijn eisen in te willigen, maar hij zegt voorbereid te zijn op alle situaties, zelfs de ergste.

Het verhaal van Sergei is helaas niet uniek. Veel asielzoekers hopen op een betere toekomst in Nederland, maar moeten vaak maanden of zelfs jaren wachten op hun verblijfsvergunning.

Tijdens deze periode hebben ze weinig financiële middelen en kunnen ze weinig doen om hun situatie te verbeteren. Dit kan leiden tot gevoelens van machteloosheid, frustratie.

Nieuwste

Eddie schrikt van de hoge rekening na bellen loodgieter voor verstopte gootsteen

Eddy Castro ontdekte afgelopen maandag dat zijn gootsteen verstopt was.

Hij besloot een loodgieter te bellen om het probleem op te lossen.

De loodgieter was binnen dertig minuten ter plaatse en had het probleem in twintig minuten verholpen. Echter, toen de factuur kwam, schrok Eddy van het bedrag.

Het was iets na 10 uur ’s ochtends op een maandag toen Eddy zijn computer opstartte en via Google op zoek ging naar een loodgieter om zijn verstopte gootsteen te verhelpen.

Hij had geen zin om uitgebreid onderzoek te doen en belde gewoon de eerste loodgieter die hij kon vinden, genaamd Loodgieter Service.

Een dame aan de telefoon beloofde snel hulp te sturen.

Binnen dertig minuten stond er al een persoon voor de deur, die met een gewone personenauto was aangekomen, wat suggereerde dat hij in de buurt woonde.

De loodgieter plaatste een pomp op de afvoer en binnen twintig minuten was het probleem opgelost.

Toen kwam de factuur: maar liefst 598,95 euro, die meteen betaald moest worden via een draagbaar betaalautomaatje.

Eddy was aanvankelijk opgelucht dat zijn probleem was opgelost, maar raakte vervolgens volledig verbijsterd door het hoge bedrag voor slechts twintig minuten werk.

De factuur vermeldde 150 euro voor materiaal, hoewel de gebruikte pomp slechts 50 euro kostte bij een doe-het-zelfwinkel.

Daarbovenop kwam een uurloon van 130 euro en nog eens 180 euro voor de interventie. Eddy vond dit bedrag buitensporig hoog voor de geleverde diensten.

Het rekeningnummer van Loodgieter Service bleek gekoppeld te zijn aan een schoonheidsspecialiste in Zwijndrecht, Nederland, en de onderneming op de factuur bleek zich in Lebbeke te bevinden, op 110 kilometer afstand van Eddy’s huis.

Eddy heeft een melding gedaan bij FOD Economie om anderen te waarschuwen voor dit soort ondernemingen.

Hij hoopt dat zijn ervaring anderen zal helpen om niet in dezelfde val te trappen en geen zaken te doen met Loodgieter Service.

Lees verder