Algemeen
Patrick (58) is gestopt met werken omdat hij er moe van wordt: ‘Uitkering geeft stabiliteit’
De 58-jarige Patrick uit het Vlaams-Brabantse Hoeilaart is sinds juni vorig jaar werkloos. Hij werkte 42 jaar voor een bedrijf, maar dit ging plotseling failliet.

De man ging overal solliciteren voor een nieuwe baan. Hij kwam er algauw achter dat werken eigenlijk niet meer loont.

In gesprek met Het Laatste Nieuws legt hij uit waarom. “Als ik wil heb ik volgende week werk”, klinkt het.

“Maar ik heb alle kosten om te gaan werken en de inkomsten naast elkaar gelegd. Waarom zou ik moeite doen voor maar 200 euro extra?”

Bij zijn laatste werkgever had Patrick een auto van de zaak. Die moest hij uiteraard meteen inleveren.

Daarover zegt Patrick: “Ik zou dus moeten investeren in een nieuwe auto. Dat kost makkelijk rond de 15 à 20.000 euro. Ik wil ook geen wrak kopen. Maar over twee jaar zou ik die alweer verkopen, ik ga dan met pensioen.”

Vanwege zijn woonplaats wilde hij absoluut geen gebruik maken van het openbaar vervoer. “Voor een traject van 15 kilometer ben ik 2 uur onderweg.”

Een nieuwe auto zit er wel niet in. “Als je dan nog verzekeringen, inschrijvingsbelasting, onderhoud en kilometers moet betalen, dan kost alleen een auto me al zo’n 1.000 euro per maand.”

Naast het openbaar vervoer is er nog een groot probleem voor Patrick. Ook het salaris zit hem dwars.

Hij legt uit: “Ik krijg nu 1.400 euro werkloosheidsuitkering. Na een jaar zakt dat naar 1.200 euro. Stel dat ik een nieuwe baan zou krijgen met een loon van ongeveer 2.500 euro netto.”

“Min de kosten van de auto: dan hebben we het over een verschil van 100 tot 200 euro per maand. Dat neemt mijn motivatie wel weg, ja. En als ik dan werk zou aannemen waar je niets voor hoeft te kunnen wordt er nog minder betaald.”

Patrick heeft zich neergelegd bij de huidige situatie. Dat vindt hij helemaal prima. Naar eigen zeggen is hij zelfs niet arm.

“Ik heb ook spaargeld, dus ik eet geen boterham minder. Waarom zou ik risico’s nemen terwijl ik met een uitkering stabiliteit heb? Met alle respect, maar daar ga ik mezelf niet meer moe voor laten maken.”
Excuseer mijn directheid, maar dat noem ik NIET ‘willen werken’
De dragende schouders van onze samenleving bezwijken onder die mentaliteit, want de last wordt veel te groot. Wanneer dringt dit door?
Dit bedreigt de zorgstaat voor wie het echt nodig heeft https://t.co/6w1oJ7YysU
— Ilse Degreef (@Ilse_Degreef) February 27, 2023
Algemeen
Mary over zoon Marco: Dit gebeurde er écht achter de schermen na de vrijspraak!

Familie Borsato komt op adem na vrijspraak: Patty Brard deelt emotioneel gesprek met moeder Mary
De dag na de vrijspraak van Marco Borsato is de rust nog lang niet teruggekeerd binnen de familie. Hoewel de rechtbank in Utrecht donderdag concludeerde dat er onvoldoende bewijs was om de zanger te veroordelen, voelt de nasleep van zes jaar spanning en onzekerheid nog steeds zwaar.

Patty Brard, die al decennialang bevriend is met de familie Borsato, vertelt in Shownieuws over een emotioneel gesprek met Mary Borsato. Volgens Patty was de vrijdag vooral een dag waarin opluchting, vermoeidheid en verwerking elkaar afwisselden.
Patty: “Mary is een soort tweede moeder voor mij”
Patty vertelt dat zij Mary onmiddellijk een bericht stuurde na het bekend worden van de uitspraak. Niet alleen uit medeleven, maar ook uit persoonlijke verbondenheid.
“Ze is een soort tweede moeder voor mij, vooral in een periode waarin ik het heel moeilijk had,” legt Patty uit. “Ik heb haar meteen een paar hartjes gestuurd. En Leontine ook.”
Het gebaar lijkt klein, maar voor Patty voelde het als vanzelfsprekend. De families zijn al jaren nauw met elkaar verbonden, waardoor het juridische traject ook in haar eigen hart heeft meegespeeld.

Waar ging Marco als eerste heen?
Na de uitspraak vroeg Patty zich af waar de zanger na zo’n ingrijpend moment naartoe zou gaan.
“Je denkt dan: waar zoekt iemand steun na zes jaar spanning? Ik dacht eerst dat hij naar Mary zou gaan, maar dat bleek anders.”
Volgens Mary zocht Marco direct zijn gezin op: Leontine en de kinderen. Later voegden vrienden zich bij hen om samen stil te staan bij alles wat er gebeurd was.
“Dat vond ik mooi om te horen,” zegt Patty. “Het feit dat zijn gezin voor, achter en naast hem heeft gestaan, is zó bijzonder. Dat er na de uitspraak ruimte kwam voor een enorme ontlading, dat is heel menselijk.”

Een gevoelig moment: “Hij voelde zich weer even mens”
Mary vertelde Patty dat haar zoon voor het eerst in lange tijd weer ruimte had om over íets anders te praten dan de rechtszaak, die jarenlang zijn hele bestaan beheerste.
“Hij kon eindelijk vragen: ‘Hoe is het eigenlijk met jou?’ En dát zegt veel,” vertelt Patty zichtbaar geraakt. “Ineens voelde hij zich weer even mens.”
Dat klinkt eenvoudig, maar voor iemand die zes jaar lang onder een vergrootglas heeft gestaan, lijkt het bijna een bevrijding.
Patty begrijpt hoe diep de
sporen zijn die deze periode heeft achtergelaten:
“Als maanden overgaan in jaren, en het steeds om hetzelfde draait,
dan slijt dat in je ziel. Het gaat nog lang duren voordat deze
periode verwerkt is.”

Wat betekent de vrijspraak voor Marco’s toekomst?
Hoewel de uitspraak pas net achter de rug is, wordt er al volop gespeculeerd over een mogelijke terugkeer van de zanger op het podium. Toch lijkt Marco daar zelf nog niet klaar voor.
Na afloop zei
hij:
“Voor mij is weer gaan
optreden even te vroeg. Het was moeilijk. Ik ga nu naar mijn gezin.
Mijn carrière is onherstelbaar beschadigd.”
Het is duidelijk dat Marco eerst rust en overzicht nodig heeft. Een comeback is een optie, maar niet op korte termijn.
Muziekdeskundige Ronald Molendijk: “Er moet een groot gebaar komen”
Waar Marco voorzichtig blijft, ziet Ronald Molendijk – muziekdeskundige en producer – het anders. Volgens hem moet de zanger ooit een grote stap zetten om het hoofdstuk publiekelijk af te sluiten.
Hij zegt in Shownieuws:
“Marco is groot. Die pleister moet er een keer af. Je kunt wel klein beginnen, maar dan trek je elke avond een pleistertje los.”
Zijn advies is
duidelijk:
“Ga weer schrijven, muziek maken, in de studio zitten, huilen,
verwerken. En op een dag kondig je gewoon iets groots aan:
de Johan Cruijff Arena of De
Kuip.
En dan: boem. Klaar. ‘Ik ben terug.’”
Het is ambitieus, maar in de ogen van Molendijk is dat de manier waarop artiesten van dit formaat opnieuw hun plek kunnen claimen.
Nog geen tegenreactie richting aangeefster
Ondanks de opluchting na de vrijspraak is Marco op dit moment niet bezig met juridische stappen richting de aangeefster, Asmara.
Hij reageerde op de vraag of
hij een tegenaangifte overweegt:
“Ik ben daar absoluut
niet mee bezig. De ‘wat als’-vragen zijn voor mij nu niet aan de
orde.”
Het past bij de toon die hij de afgelopen dagen laat horen: voorzichtig, ingetogen en gericht op rust.
Voor Marco lijkt het nu belangrijker om te herstellen van de emotionele impact en zich te richten op zijn gezin, dat jarenlang in dezelfde storm stond.
Dankbaarheid naar fans en collega’s
Tot slot sprak Marco zijn dankbaarheid uit aan iedereen die hem door de moeilijke jaren heen heeft gesteund.
“Mijn collega’s die contact met mij hebben gehouden, en de fans die mij zijn blijven steunen: dankjewel.”
Die dankbaarheid komt uit een diepere laag, want ondanks de stilte in de media waren er achter de schermen mensen die hem bleven bellen, berichten stuurden en zich om hem bekommerden. Dat lijkt hem zichtbaar te hebben geraakt.
Een nieuwe fase breekt aan – maar niet zonder blijvende sporen
De uitspraak markeert een keerpunt, maar geen eindpunt. De juridische fase is voorlopig afgesloten, maar de persoonlijke verwerking staat nog maar net aan het begin. Patty, die dicht bij de familie staat, voelt dat als geen ander.
“Hij heeft zes jaar lang een zware last gedragen. Dat leg je niet in één dag naast je neer.”
Volgens haar zal er langzaam ruimte komen voor licht, lucht en nieuwe stappen – maar alles op zijn tijd.
Voorlopig concentreert Marco zich op zijn gezin, zijn rust en het voorzichtig opbouwen van een leven dat jarenlang heeft stilgestaan. De toekomst blijft onzeker, maar de steun van zijn naasten lijkt een stevige eerste stap in een lange herstelperiode.