Algemeen
Rachel Hazes haalt uit naar slechte stem van zoonlief André en is plotseling een lekkerding geworden
De tweede kerstdag, traditioneel een moment van rust, muziek en samenzijn, liep voor André Hazes uit op een onverwacht mediastormpje. De uitzending van Sterren in concert, waarin André centraal stond, zorgde voor flink wat opschudding onder kijkers. Waar zijn recente theatershow juist veel lof oogstte, viel de televisieregistratie bij een groot deel van het publiek duidelijk minder goed in de smaak. Op sociale media stroomden de reacties binnen en al snel werd duidelijk: dit optreden liet niemand onberoerd.
Verwachtingen lagen hoog
De verwachtingen waren vooraf groot. André had de afgelopen maanden met zijn theatershow laten zien dat hij stappen had gezet als artiest. In intieme zalen wist hij het publiek te raken met persoonlijke verhalen, bekende nummers en een zichtbare inzet om zijn eigen pad te bewandelen binnen het grote erfgoed van de naam Hazes. Die positieve geluiden maakten dat veel kijkers met hoop en nieuwsgierigheid afstemden op Sterren in concert. Juist daarom kwam de teleurstelling bij sommigen extra hard aan.
Kritiek op zang en sfeer
Het grootste deel van de kritiek richtte zich op Andrés zang. Op X, Instagram en Facebook verschenen talloze berichten waarin kijkers hun twijfels uitten. Sommigen dachten dat er iets mis was met de geluidsmix of de techniek van de tv-registratie. Anderen meenden dat André zijn stem te veel probeerde te forceren om dichter bij het geluid van zijn vader te komen. Dat leidde volgens hen tot een onnatuurlijke klank.
“Wat zonde,” was een veelgehoorde reactie. “In het theater was het zó goed, maar dit komt niet over.” Anderen spraken van een rommelige indruk, waarin nummers elkaar te snel opvolgden en de energie soms weg leek te zakken. Dat er na twee intensieve kerstdagen – traditioneel geen moment waarop mensen nog massaal achter hun scherm kruipen om te klagen – tóch zo veel reacties kwamen, zegt veel over hoe het optreden binnenkwam.
Speculaties en interpretaties
Naast het stemgeluid viel ook Andrés uitstraling op. Kijkers wezen op de blik in zijn ogen en vroegen zich hardop af of hij wel helemaal fit was. Omdat André in het verleden open is geweest over worstelingen met drank en middelen, gingen sommige reacties verder dan alleen muzikale kritiek. Er werd gespeculeerd over vermoeidheid, een verkoudheid of zelfs terugval, al is daar geen enkel bewijs voor.
Die aannames riepen ook weerstand op. Andere fans sprongen juist voor hem in de bres en benadrukten dat het hier ging om interpretaties van thuis kijkende mensen, die niet weten wat er achter de schermen speelt. “Je kunt iemand beoordelen op zijn zang, maar niet op basis van een blik meteen conclusies trekken,” schreef iemand terecht.
André zelf blijft stil
Opvallend was dat André zelf na de uitzending geen directe reactie gaf. Geen uitgebreide verklaring, geen weerwoord op de kritiek. Dat zwijgen kan op verschillende manieren worden uitgelegd. Sommigen zien het als wijsheid: niet elk oordeel verdient een antwoord. Anderen vragen zich af of hij de kritiek juist extra hard voelt en daarom even afstand neemt.
Feit is dat André de afgelopen jaren vaker heeft aangegeven bewuster om te willen gaan met media en publieke reacties. Waar hij vroeger sneller emotioneel reageerde, lijkt hij nu vaker te kiezen voor rust en reflectie. Of hij later alsnog terugkomt op de reacties rond Sterren in concert, zal de tijd leren.
Rachel Hazes gooit olie op het vuur
Waar André zelf stil bleef, was daar plots een opvallende reactie van Rachel Hazes. Zij plaatste op Instagram een foto met daarbij een fragment van een liedje van André Hazes senior. In haar bijschrift prees ze expliciet hoe geweldig zijn stem zelfs na twee uur optreden nog klonk.
Voor veel volgers voelde dat als meer dan zomaar een nostalgische ode aan haar overleden man. Zonder haar zoon bij naam te noemen, leek ze impliciet een vergelijking te maken. En die vergelijking viel, zo vlak na de kritiek op Andrés optreden, bij velen op als een duidelijke sneer. “Dit is geen toeval,” schreven meerdere volgers. “Ze weet precies wat ze doet.”
Oude familiedynamiek steekt weer de kop op
De familie Hazes staat al jaren bekend om de complexe onderlinge verhoudingen. Spanningen tussen Rachel en André zijn geen geheim en laaien met enige regelmaat weer op, vaak via social media. Dat juist Rachel zich nu uitliet, terwijl André zweeg, maakte het contrast des te groter.
Sommigen vonden haar reactie pijnlijk en onnodig. “Laat hem zijn eigen weg gaan,” klonk het. Anderen zagen het als een voorspelbaar hoofdstuk in een familiedynamiek die al jaren voer is voor de media. Hoe dan ook: met één Instagram-post wist Rachel de discussie rond haar zoon nieuw leven in te blazen.
Opvallend uiterlijk van Rachel
Alsof haar boodschap nog niet genoeg stof tot praten gaf, viel ook Rachel zelf op in de gedeelde foto. Volgers merkten op dat ze er opvallend jong uitzag. Waar Rachel in het verleden geregeld het onderwerp was van scherpe opmerkingen over haar uiterlijk – soms ronduit hard en respectloos – leek ze nu bijna onherkenbaar.
Reacties varieerden van verbaasd tot spottend. Sommigen dachten zelfs dat er sprake was van een compleet andere persoon op de foto. “Is dit Rachel wel?” vroegen mensen zich af. Anderen speculeerden over zware filters, Photoshop of cosmetische ingrepen zoals botox. Het internet deed wat het altijd doet: vergelijken, analyseren en oordelen.
Afleiding van de kern?
De focus op Rachels uiterlijk leidde bij sommigen tot irritatie. “Waarom gaat het hier ineens weer over hoe zij eruitziet, en niet over wat er gezegd wordt?” merkte iemand terecht op. Toch past ook deze discussie in het bredere plaatje: alles rondom de familie Hazes wordt uitvergroot, van zang tot uiterlijk en van stiltes tot subtiele sneertjes.
Een kerst vol contrasten
Terugkijkend kan worden gesteld dat Tweede Kerstdag voor André Hazes vooral een dag van contrasten was. Aan de ene kant een artiest die eerder dit jaar lof kreeg voor zijn groei en inzet, aan de andere kant een tv-optreden dat veel kritiek opriep. Daar bovenop een moeder die met één post opnieuw olie op het vuur gooide en daarmee de familiedynamiek weer zichtbaar maakte voor heel Nederland.
Of de kritiek terecht is, blijft subjectief. Muziekbeleving is persoonlijk en verwachtingen spelen een grote rol. Wat voor de één rommelig en tegenvallend is, kan voor de ander juist rauw en eerlijk aanvoelen. Zeker bij een artiest als André, die voortdurend wordt vergeleken met zijn legendarische vader, ligt de lat automatisch hoog.
Blijvende aandacht rond de naam Hazes
Eén ding is zeker: de naam Hazes blijft ook deze kerst weer garant staan voor aandacht, discussie en emotie. Of het nu gaat om muziek, familieverhoudingen of Instagram-foto’s, het publiek kijkt, oordeelt en praat mee. Voor André zal de uitdaging blijven om zich te blijven ontwikkelen als artiest, los van vergelijkingen en familiecommentaar.
En voor Rachel? Die laat opnieuw zien dat ze, bewust of onbewust, een belangrijke rol blijft spelen in het publieke verhaal rond haar zoon. Zo eindigt deze kerst niet alleen met kerstliederen, maar ook met vragen, meningen en een familiegeschiedenis die voorlopig nog niet tot rust lijkt te komen.
De strafzaak tegen Marco Borsato heeft diepe sporen nagelaten. Niet alleen emotioneel en reputatief, maar ook financieel. Jarenlang stond zijn carrière vrijwel stil, met gemiste optredens, afgezegde projecten en een langdurige mediastilte als gevolg. Uiteindelijk sprak de rechtbank hem vrij en besloot het 0penbaar Ministerie zelfs af te zien van hoger beroep, omdat de kans op een andere uitkomst minimaal werd geacht. Juridisch werd daarmee een punt gezet, maar de schade was al geleden.
Een verdediging met een prijskaartje
Om zich te verdedigen koos Borsato voor het zwaarste geschut: topstrafrechtadvocaten Geert-Jan Knoops en Carry Knoops. Dat is een bewuste keuze die in complexe en gevoelige zaken vaker wordt gemaakt, maar die ook een stevig prijskaartje heeft. Het duo staat bekend om intensieve dossierkennis, uitgebreide voorbereiding en een zeer hoge tijdsbesteding per zaak.
Volgens strafrechtadvocaat Mark Teurlings zijn de kosten in zo’n traject snel torenhoog. In een toelichting aan het weekblad Weekend schat hij dat Borsato’s juridische rekening ergens tussen de twee en vijf ton kan liggen. “Dat is geen uitzonderlijk bedrag in een langdurige zaak met deze zwaarte,” aldus Teurlings.
Uren tellen op, minuten ook
Wie denkt dat kosten vooral ontstaan op zittingsdagen, onderschat de dagelijkse praktijk. Elk appje, elk telefoontje en elke e-mail telt mee. “Het lezen van een bericht kan al vijf tot zes minuten duren,” legt Teurlings uit. “Die minuten worden geregistreerd, gefactureerd en opgeteld.”
Op dagen waarop zittingen plaatsvinden, loopt de teller nog sneller. Met twee advocaten die samen rond de 1.200 euro per uur kosten, kan een intensieve zittingsdag – die soms tot twintig uur voorbereiding, aanwezigheid en nabespreking omvat – oplopen tot zo’n 24.000 euro. En dat is dan één dag. Vermenigvuldig dat met meerdere zittingen, voorbereidingsweken en overlegmomenten, en het eindbedrag wordt snel fors.
Stilgevallen carrière, gemiste inkomsten
Naast de directe advocaatkosten speelde ook de stilstand van Borsato’s loopbaan een grote rol. Optredens gingen niet door, samenwerkingen werden on hold gezet en commerciële kansen verdampten. In de muziek- en entertainmentwereld is tijd letterlijk geld: een jaar zonder shows betekent niet alleen gemiste gages, maar ook minder zichtbaarheid en minder onderhandelingskracht voor toekomstige projecten.
Hoewel vrijspraak de juridische lucht klaart, herstelt die niet automatisch de financiële realiteit van de afgelopen jaren. Dat maakt de situatie wrang: juridisch onschuldig verklaard, maar economisch wel degelijk geraakt.
Kan de rekening naar de staat?
Juist daar zit een opmerkelijke wending. In Nederland geldt dat wie wordt vrijgesproken, een verzoek kan indienen om gemaakte advocaatkosten vergoed te krijgen. Borsato mag zijn declaraties dus indienen bij de rechtbank. Die beoordeelt vervolgens of de kosten “redelijk” zijn geweest.
Die toetsing kan verschillende kanten op. De rechter kan besluiten dat niet alle kosten volledig worden vergoed, bijvoorbeeld omdat is gekozen voor twee topadvocaten in plaats van één. Maar volledige vergoeding is eveneens mogelijk, zeker als de rechtbank vindt dat de zaak onterecht of onvoldoende onderbouwd is doorgezet.
Teurlings licht toe: “Het OM vervolgt namens de staat. Als iemand wordt vrijgesproken en het OM ziet zelfs af van hoger beroep, dan ligt de verantwoordelijkheid ook bij de staat.” Met andere woorden: de belastingbetaler kan uiteindelijk opdraaien voor (een deel van) de juridische rekening.
Een principiële discussie
Dat vooruitzicht leidt steevast tot discussie. Is het wenselijk dat publieke middelen worden gebruikt om peperdure verdedigingsteams te vergoeden? Voorstanders wijzen op rechtsbescherming: wie onschuldig is, mag niet met de financiële gevolgen blijven zitten. Tegenstanders vinden dat topadvocaten een luxe zijn en dat vergoeding gematigd moet blijven.
De wet probeert die spanning te balanceren met de redelijkheidstoets. Niet elke euro wordt automatisch vergoed, maar de kern blijft: de staat mag iemand niet financieel ruïneren als vervolging uiteindelijk geen standhoudt.
Reputatie versus recht
Voor Borsato is de financiële afwikkeling slechts één aspect. Reputatieschade laat zich moeilijker herstellen dan een bankrekening. Vrijspraak is juridisch doorslaggevend, maar publieke beeldvorming volgt vaak een ander tempo. Toch biedt de mogelijkheid tot kostenvergoeding een vorm van erkenning: de staat erkent impliciet dat de vervolging niet tot een veroordeling leidde en dat de verdediging noodzakelijk was.
Wat nu?
De komende tijd zal duidelijk worden in hoeverre de rechtbank meegaat in een volledige vergoeding. Dat proces verloopt schriftelijk en kan maanden duren. Intussen staat Borsato voor de vraag hoe hij zijn carrière weer opbouwt. Vrijspraak opent deuren, maar vertrouwen herwinnen kost tijd.
Wat deze zaak in elk geval blootlegt, is hoe hoog de inzet is wanneer justitie en publieke opinie samenkomen. Een vrijspraak kan een juridisch einde betekenen, maar financieel en maatschappelijk begint dan vaak pas het herstel. En als de staat uiteindelijk de rekening betaalt, is dat niet alleen een kostenpost, maar ook een principiële bevestiging van het uitgangspunt dat onschuld niet mag worden bestraft – ook niet in euro’s.