Algemeen
Peter Plasman haalt keihard uit naar rechter die in de fout ging
Advocaat Peter Plasman noemt fout van rechter in zaak-Borsato ‘gewoon dom’
De juridische wereld reageert verbaasd op het incident rondom rechter Heleen de Haan, die in de lopende strafzaak tegen Marco Borsato via haar privéaccount op X (voorheen Twitter) een bericht plaatste over de zaak. Advocaat Peter Plasman, die het vermeende slacht0ffer bijstaat, noemt de actie “gewoon dom” en waarschuwt dat zulke misstappen gevolgen kunnen hebben, hoe onschuldig ze ook lijken.
Hoewel de rechtbank inmiddels heeft erkend dat het bericht “niet gepast” was, blijft de kwestie onderwerp van gesprek. In een proces dat al volop media-aandacht krijgt, is zelfs een kleine misstap genoeg om het vertrouwen in de onafhankelijkheid van de rechtspraak ter discussie te stellen.
Wat er gebeurde
De ophef begon na een bericht van rechtbankverslaggever Saskia Belleman van De Telegraaf. Zij schreef dinsdag op X dat de aangeefster in de zaak-Borsato geen schadevergoeding had gevraagd. Een volger vroeg vervolgens of dat na afloop van de rechtszaak alsnog zou kunnen.
Belleman antwoordde dat dit niet mogelijk was, maar daarop reageerde onverwachts één van de rechters die de zaak behandelt. Via haar persoonlijke X-account schreef rechter Heleen de Haan:
“Dat kan wel, maar niet meer bij de strafrechter. Er kan alsnog een civiele procedure over de schadevergoeding worden gevoerd, maar dat gebeurt vrijwel nooit.”
De reactie leek op het eerste gezicht een neutrale toelichting. Toch was het niet toegestaan dat De Haan zich, als rechter in de zaak, op enig moment publiekelijk over een gerelateerde juridische kwestie uitliet.
Het bericht bleef kort online staan, maar werd verwijderd nadat het door verschillende gebruikers was opgemerkt en gedeeld. De schade was toen al aangericht: de post circuleerde breed op sociale media en haalde zelfs landelijke nieuwszenders.
Reactie van de rechtbank
De rechtbank Midden-Nederland, waar het proces tegen Borsato wordt behandeld, reageerde snel en erkende dat de fout bij de rechter lag. Een woordvoerder bevestigde dat Heleen de Haan de reactie daadwerkelijk had geplaatst en dat dit niet had mogen gebeuren.
“De betreffende rechter heeft inderdaad een reactie geplaatst op een bericht op X van Saskia Belleman over de zaak-Borsato. Ze mengde zich niet in een inhoudelijke discussie over de zaak, maar ze had deze reactie niet moeten plaatsen. De afspraak is dat rechters zich niet uitlaten over hun eigen zaken,” aldus de woordvoerder.
De rechtbank benadrukte dat de fout geen invloed heeft op het proces zelf, maar noemde de situatie wel “ongelukkig en onnodig”.
“Een rechter hoort zich strikt te beperken tot de rechtszaal. Wat iemand privé denkt of zegt over een zaak waarin hij of zij zitting heeft, hoort niet in de openbaarheid thuis,” voegde de woordvoerder toe.
Peter Plasman: “Dom, maar begrijpelijk”
Advocaat Peter Plasman, die optreedt namens de aangeefster in de zaak, reageerde donderdag in verschillende media op het incident. Volgens hem is de fout vooral “menselijk”, maar tegelijkertijd “niet te verdedigen”.
“Het zal volledig te goeder trouw en spontaan zijn geweest,” zegt Plasman. “Maar je moet als rechter altijd bedenken wat de mogelijke consequenties kunnen zijn van wat je zegt, zeker in een lopende zaak.”
Hij noemt het “gewoon dom” om publiekelijk een mededeling te doen over een zaak waarin je zelf zitting hebt, ongeacht de bedoeling.
“Het is een simpele uitleg, maar dat maakt het niet minder onverstandig. In de huidige tijd van sociale media ligt alles onder een vergrootglas. Hoe onschuldig een bericht ook lijkt, het kan altijd verkeerd worden opgevat.”
“Iedere jurist voelt soms die neiging”
Plasman toonde ook begrip voor de situatie van rechter De Haan. Volgens hem herkennen veel juristen het gevoel van betrokkenheid bij publieke discussies.
“Ik heb die neiging zelf ook weleens,” gaf hij toe. “Als jurist lees je iets op sociale media waarvan je denkt: daar wil ik even iets rechtzetten of uitleggen. Maar het is beter om dat niet te doen, zeker niet als het een zaak betreft waar je zelf bij betrokken bent.”
Volgens Plasman lijkt het incident te zijn ontstaan uit een moment van spontane betrokkenheid, maar dat maakt het niet minder riskant.
“Juist in gevoelige zaken als deze moet elke betrokken partij extra voorzichtig zijn. Eén ondoordachte actie kan leiden tot twijfel over de onafhankelijkheid van de rechtbank.”
Geen wrakingsverzoek verwacht
Ondanks de fout van de rechter verwacht Plasman niet dat de advocaten van Marco Borsato, Gert-Jan en Carry Knoops, een wrakingsverzoek zullen indienen. Een dergelijk verzoek zou kunnen leiden tot het vervangen van de rechter, maar volgens Plasman lijkt dat niet aan de orde.
“Ik ga ervan uit dat de verdediging dit incident niet zal aangrijpen om de rechter te wraken. Het bericht is niet inhoudelijk en er is geen aanwijzing dat er sprake is van partijdigheid,” zegt hij.
Ook vanuit de verdediging zelf is nog geen officiële reactie gekomen. Wel is bekend dat de advocaten de situatie “nauwlettend” volgen en eerst willen afwachten of de rechtbank zelf aanvullende stappen onderneemt.
De context van het proces
De zaak tegen Marco Borsato, die wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag jegens een minderjarig meisje, trekt al maanden veel publieke belangstelling. Tijdens de eerste zittingsdagen kwamen zowel het 0penbaar Ministerie als de verdediging met stevige verklaringen.
Het OM eiste een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van vijf maanden, terwijl de verdediging fel uithaalde naar de moeder van het vermeende slacht0ffer en sprak van “sturing” en “invloed van buitenaf”.
In dat klimaat van hoge spanning en mediabelangstelling zorgt elke misstap, hoe klein ook, voor extra aandacht.
“Juist in dit soort zaken is uiterste voorzichtigheid vereist,” benadrukt Plasman. “Niet alleen van de partijen, maar ook van de rechters.”
De balans tussen transparantie en neutraliteit
Het incident roept opnieuw de vraag op hoe rechters zich mogen uiten op sociale media. In een tijd waarin openheid en transparantie belangrijk zijn, worstelen veel juristen met de vraag waar de grens ligt.
Volgens rechtsethicus Anneke van Dijk is de zaak-De Haan een duidelijk voorbeeld van hoe moeilijk dat evenwicht kan zijn.
“Rechters zijn ook mensen, maar ze vertegenwoordigen een instituut dat volledig op neutraliteit is gebouwd. Zelfs als een rechter iets feitelijks zegt, kan dat door het publiek worden opgevat als een oordeel,” zegt Van Dijk.
Zij pleit voor strengere richtlijnen en bewustwording binnen de rechterlijke macht.
“Een tweet van een rechter kan meer impact hebben dan bedoeld. Dat vraagt om een zorgvuldige afweging, zeker in spraakmakende zaken.”
De publieke reactie
Op sociale media werd wisselend gereageerd op het incident. Sommige gebruikers vonden dat de ophef overdreven is en dat de rechter slechts een feitelijke toelichting gaf. Anderen spraken juist van een ernstige fout die het vertrouwen in de rechtspraak schaadt.
Een gebruiker schreef:
“Rechters moeten boven de discussie staan. Ook al is het menselijk, dit kan echt niet.”
Anderen verdedigden De Haan door te stellen dat “een kleine miscommunicatie” niet gelijk hoeft te leiden tot wantrouwen.
Hoe dan ook heeft het incident opnieuw de aandacht gevestigd op de zichtbaarheid van rechters en de dunne lijn tussen persoonlijke uiting en professionele terughoudendheid.
Mogelijke gevolgen voor het proces
Hoewel de rechtbank heeft laten weten dat de fout geen invloed heeft op de voortgang van de zaak, blijft het onderwerp gevoelig. De komende zittingsdagen zullen vooral in het teken staan van de afronding van de pleidooien en de reactie van het 0penbaar Ministerie.
De uitspraak wordt naar verwachting over enkele weken gedaan. Voor de rechtbank is het incident een belangrijke herinnering aan de noodzaak van strikte neutraliteit — zeker in mediagevoelige processen.
“De fout is herkend en erkend,” aldus Plasman. “Daarmee is het hopelijk ook afgesloten. Nu is het belangrijk dat de focus weer ligt op de inhoud van de zaak.”
Conclusie
Advocaat Peter Plasman heeft begrip voor de menselijke fout van rechter Heleen de Haan, maar noemt haar actie “dom” en “onhandig”. Volgens hem was de reactie waarschijnlijk uit spontane betrokkenheid geplaatst, maar dat maakt de misstap niet minder ernstig.
De rechtbank heeft inmiddels bevestigd dat de rechter fout zat, maar benadrukt dat dit geen gevolgen heeft voor het verdere verloop van het proces.
Met de komende zittingsdagen in aantocht blijft de zaak-Borsato een van de meest besproken rechtszaken van het jaar — niet alleen vanwege de inhoud, maar ook vanwege de vragen die het oproept over onafhankelijkheid, zorgvuldigheid en publieke zichtbaarheid in de rechtspraak.
Discussie rond foto van Joost Eerdmans en zijn schoonzoon zorgt voor ophef op sociale media
Een ogenschijnlijk onschuldige foto van politicus Joost Eerdmans zorgt deze week voor opschudding op sociale media. De afbeelding, waarop hij lachend naast zijn schoonzoon poseert, heeft een stortvloed aan reacties uitgelokt — variërend van nieuwsgierige vragen tot felle kritiek.
Hoewel de foto op zichzelf niets controversieels toont, is hij door online speculatie uitgegroeid tot onderwerp van een bredere discussie over privacy, beeldvorming en de grenzen van publieke nieuwsgierigheid.
Hoe de foto viraal ging
De commotie begon toen een gebruiker op X (voorheen Twitter) een screenshot deelde uit een RTV Rijnmond-video waarin Eerdmans kort te zien is met zijn schoonzoon. Het fragment, van slechts enkele seconden, werd massaal gedeeld met uiteenlopende bijschriften en interpretaties.
Binnen enkele uren ontstond een kettingreactie aan reacties, discussies en zelfs memes. Waar sommige gebruikers het fragment onschuldig vonden, suggereerden anderen dat de foto “vragen oproept” over de persoonlijke verhoudingen binnen het gezin van de politicus.
De post kreeg duizenden weergaven en werd door verschillende anonieme accounts verder verspreid, waardoor de context van de oorspronkelijke video al snel verloren ging.
Wat de foto werkelijk laat zien
De betreffende foto toont Joost Eerdmans in een informele setting, glimlachend naast zijn schoonzoon. De sfeer lijkt ontspannen: geen politieke bijeenkomst, geen campagnebeeld, maar een huiselijke of sociale gelegenheid.
Toch werd het beeld door sommige gebruikers uitvergroot tot iets symbolisch. Online commentatoren spraken van “onduidelijke gezinsverhoudingen” of “ongepaste nabijheid”, zonder dat daarvoor enig bewijs of context werd aangeleverd.
Daartegenover stonden anderen die de hele discussie overdreven vonden.
“Het is gewoon een familiefoto,” schreef een gebruiker. “Niet alles hoeft politiek te worden uitgelegd.”
Die nuchtere reactie werd duizenden keren geliket — een teken dat niet iedereen meegaat in de online storm.
Context: een screenshot uit een video
Uit nader onderzoek blijkt dat de foto in kwestie afkomstig is uit een video van RTV Rijnmond, waarin Eerdmans in gesprek is tijdens een openbare gelegenheid. Het fragment werd vastgelegd op ongeveer 0,31 seconden in het filmpje en toont slechts een kort moment.
Het beeld werd uit die context gehaald en gedeeld zonder verdere toelichting. Daardoor ontstond een misverstand over de aard van de relatie tussen de aanwezigen, terwijl het in werkelijkheid ging om een alledaagse, informele interactie.
De snelheid van verontwaardiging
Het incident toont opnieuw hoe snel sociale media kunnen veranderen in een digitale rechtbank. Binnen enkele uren werd een onschuldige foto het onderwerp van honderden reacties, waarbij feit en speculatie door elkaar liepen.
Volgens mediadeskundigen is dit een bekend patroon in de huidige online cultuur.
“We leven in een tijd waarin elk beeld, elk gebaar en elke glimlach kan worden uitvergroot tot iets betekenisvols,” zegt communicatiedeskundige Eva Schouten. “Zelfs als er niets aan de hand is, vult het publiek het verhaal zelf in.”
Ze wijst erop dat publieke figuren steeds vaker geconfronteerd worden met een vorm van permanente zichtbaarheid, waarin privé en publiek nauwelijks meer te scheiden zijn.
De publieke impact voor Joost Eerdmans
Voor Joost Eerdmans, die al jarenlang actief is in de Nederlandse politiek, is dit niet de eerste keer dat zijn persoonlijke leven onderwerp van discussie wordt. Als voorman van een partij met stevige standpunten over normen en waarden, wordt elk persoonlijk detail uitvergroot.
Hoewel er geen sprake is van enig juridisch probleem, kan de reputatieschade merkbaar zijn. In het huidige politieke klimaat, waarin beeldvorming een grote rol speelt, kan zelfs een onschuldige foto leiden tot wantrouwen of misverstanden onder kiezers.
“Politici worden vandaag niet alleen beoordeeld op hun beleid, maar ook op hun gezichtsuitdrukking, hun kleding, hun gezinsleven,” aldus Schouten. “Dat maakt hun positie extreem kwetsbaar.”
Media en moraal: een dunne lijn
De discussie over de foto van Eerdmans raakt aan een bredere vraag: hoe ver mag publieke nieuwsgierigheid gaan? Wanneer houdt journalistiek op en begint sensatie?
De foto is geen journalistieke onthulling, maar een momentopname die, los van de context, door online gebruikers is veranderd in een onderwerp van debat. Het roept vragen op over de verantwoordelijkheid van mediagebruikers: moet alles wat kán worden gedeeld, ook daadwerkelijk gedeeld worden?
Volgens politicoloog Tom van Wezel is de balans zoek.
“Het internet beloont verontwaardiging,” zegt hij. “Hoe emotioneler de post, hoe meer bereik. Maar wat verloren gaat, is nuance. En precies dat is wat politici nodig hebben om hun werk goed te kunnen doen.”
De reacties op X en andere platforms
Op X, Instagram en TikTok liep het aantal reacties al snel in de duizenden. Onder de hashtag #Eerdmansfoto deelden gebruikers hun mening, vaak met een mengeling van humor en verontwaardiging.
Sommige gebruikers maakten luchtige grappen over het “VVD-feeststijl glimlachmoment”, terwijl anderen de foto als aanleiding gebruikten om bredere kritiek te uiten op de manier waarop politici hun privéleven presenteren.
Een deel van de online gemeenschap probeerde de discussie juist te sussen.
“Er wordt veel te veel gelezen in één beeld,” schreef een gebruiker. “We weten allemaal hoe snel een screenshot zijn context verliest.”
Anderen wezen op het gevaar van beeldmanipulatie en desinformatie. “Eén onschuldige foto kan door framing een heel eigen leven gaan leiden,” schreef iemand.
Politiek onder het vergrootglas
Het incident rond Joost Eerdmans is een nieuw voorbeeld van hoe dun de grens is tussen publieke zichtbaarheid en privéleven in de moderne politiek. Zelfs een kort moment, vastgelegd door een regionale omroep, kan in het tijdperk van sociale media veranderen in een nationale discussie.
Voor politici betekent dat dat elk optreden, elke foto en elk interview tegenwoordig wordt meegewogen in hun publieke profiel. Waar vroeger een fout kon worden uitgelegd of rechtgezet, leeft een beeld nu eindeloos voort online — los van de feiten.
“De realiteit is dat sociale media niet wachten op context,” zegt media-analist Schouten. “Een beeld verspreidt zich sneller dan de uitleg erachteraan kan komen.”
De grens tussen privé en politiek
Voor Joost Eerdmans lijkt de kwestie vooral een illustratie van hoe kwetsbaar publieke figuren zijn geworden in het digitale tijdperk. Hij heeft zelf geen officiële reactie gegeven op de foto of de speculaties eromheen, en volgens bronnen in zijn omgeving ziet hij de situatie als “een storm in een glas water”.
Toch toont de ophef aan hoe moeilijk het is om de grens tussen privé en politiek te bewaken. Wat bedoeld was als een onschuldig moment in de privésfeer, werd ongewild onderdeel van het publieke debat.
Wat blijft hangen
Na een paar dagen lijkt de storm alweer wat te gaan liggen. De meeste nieuwssites hebben het onderwerp niet opgepakt, en de online aandacht verschuift langzaam naar andere politieke ontwikkelingen. Toch blijft het incident een illustratie van de kwetsbaarheid van publieke personen in een tijdperk waarin elk beeld razendsnel viraal kan gaan.
“Eén foto zegt soms minder over de persoon die erop staat, en meer over de tijd waarin we leven,” concludeert politicoloog Van Wezel.
Voor Joost Eerdmans blijft het voorlopig bij een online relletje — maar het herinnert eraan dat in het digitale tijdperk zelfs de meest onschuldige glimlach een eigen verhaal kan krijgen.
💬 “Een beeld zonder context is geen feit, maar een spiegel van onze nieuwsgierigheid.” — Communicatiedeskundige Eva Schouten