Algemeen
Rechtszaak Marco Borsato krijgt andere wending ‘Dit verandert veel’
Marco Borsato kiest voor discretie: geen camerabeelden tijdens rechtszaak in Utrecht
Volgende week start in Utrecht het langverwachte proces tegen zanger Marco Borsato. De zaak, die al vier jaar in voorbereiding is, zal naar verwachting enorme media-aandacht trekken. Toch heeft de rechtbank besloten dat Borsato tijdens de zitting niet in beeld zal verschijnen. Alleen zijn stem mag worden opgenomen. Daarmee kiest de zanger voor een sobere en beheerste aanpak – een bewuste strategie om het proces niet te laten ontsporen in een mediacircus.
Geen beelden van Borsato
De rechtbank bevestigde deze week dat het aan de verdachte zelf is om te bepalen of hij in beeld wil worden gebracht. Marco Borsato heeft via zijn advocaat Carry Knoops laten weten daar geen toestemming voor te geven. Dat betekent dat er geen camerabeelden van hem zullen worden gemaakt, noch binnen de zaal, noch tijdens de zitting zelf. Journalisten mogen geluidsopnames maken, mits de rechter daar geen bezwaar tegen heeft.
“Als een verdachte zegt: ik wil niet gefilmd worden, dan wordt dat verzoek in principe gehonoreerd,” legt oud-strafpleiter Bram Moszkowicz uit. “De rechtbank kan daar niet zomaar van afwijken. Het is een recht dat hoort bij de bescherming van de persoonlijke levenssfeer.”
Deze beslissing past binnen de huidige richtlijnen, waarin steeds vaker rekening wordt gehouden met de impact van media-aandacht op de verdachten, zeker in zaken waarin publieke figuren centraal staan.
Lessen getrokken uit de zaak-Ali B
De beslissing van Borsato lijkt niet toevallig. De zanger wil koste wat het kost voorkomen dat zijn zaak verandert in een mediaspektakel, zoals gebeurde tijdens het proces tegen rapper Ali B eerder dit jaar. Tijdens dat proces verschenen talloze beelden van Ali in de rechtbankgangen, waarop publiek en media zijn houding tot in detail analyseerden.
Volgens Moszkowicz heeft Borsato daarvan geleerd. “Iedereen weet hoe hij eruitziet, dus wat voegt het toe om hem in beeld te brengen? Die beelden blijven jaren circuleren, en dat helpt hem niet. Hij probeert de focus te leggen op de inhoud van de zaak, niet op zijn gezichtsuitdrukking of lichaamstaal.”
Door enkel hoorbaar te zijn, hoopt Borsato rust te creëren en zijn proces meer zakelijk te laten verlopen. Zijn strategie is erop gericht om afstand te bewaren tot het beeldvormende deel van de rechtszaal – de camera’s, de flitsers en de interpretaties.
Een proces onder enorme druk
Het proces tegen Marco Borsato geldt als een van de meest beladen strafzaken van de afgelopen jaren. De zanger werd in 2021 beschuldigd van ontucht met een minderjarige, waarna een langdurig onderzoek volgde. De zaak heeft sindsdien grote impact gehad op zijn carrière en reputatie.
De rechtbank in Utrecht bereidt zich voor op een massale toestroom van media en publiek. Ondanks het verbod op filmopnames wordt er een storm aan belangstelling verwacht. Buiten de rechtbank zullen fotografen en verslaggevers in groten getale aanwezig zijn.
Volgens Shownieuws-presentatrice Tooske Ragas zal “juist het moment waarop Marco bij de rechtbank arriveert” de meeste media-aandacht trekken. Dat zal vermoedelijk het enige moment zijn waarop er foto’s van hem gemaakt kunnen worden.
Geen voorkeursbehandeling
De rechtbank benadrukt dat Borsato geen uitzonderingspositie krijgt vanwege zijn bekendheid. Hij zal via de normale ingang de rechtbank betreden, net als iedere andere verdachte. Er is geen sprake van aparte routes of speciale regelingen.
Dit is een opvallend contrast met eerdere rechtszaken tegen bekende Nederlanders, waarbij soms logistieke aanpassingen werden gedaan om chaos te voorkomen. Borsato lijkt echter bewust te kiezen voor normaliteit. “Hij wil niet de indruk wekken dat hij boven de wet staat,” zegt Moszkowicz. “Het is juist verstandig dat hij dit zo nuchter mogelijk benadert.”
Invloed op beeldvorming
Het besluit om niet gefilmd te worden heeft geen juridische gevolgen, maar het beïnvloedt wel de manier waarop het publiek het proces zal ervaren. Door de afwezigheid van beelden verdwijnt de visuele context, waardoor de zitting minder ‘televisie-waardig’ wordt, maar mogelijk ook rustiger.
“Beeldvorming is machtig,” zegt Moszkowicz. “Zodra iemand op televisie verschijnt, gaan mensen onbewust oordelen: hoe kijkt hij, hoe reageert hij, lijkt hij nerveus? Zonder beeld blijft alleen de inhoud over. En dat is precies wat de verdediging wil.”
De afwezigheid van beelden kan er dus voor zorgen dat het proces minder emotioneel en meer feitelijk wordt gebracht in de media. Voor Borsato, die jarenlang onderwerp is geweest van speculatie en publieke discussies, kan dat een bewuste poging zijn om eindelijk de focus terug te brengen naar de feiten.
Focus op rust en feiten
Volgens juristen is het begrijpelijk dat Borsato en zijn verdediging de regie willen houden over hoe het proces wordt waargenomen. “Een camera kan een proces veranderen,” zegt een communicatiedeskundige. “Zodra er beelden zijn, ontstaat er een tweede rechtszaal – die van de publieke opinie. Borsato wil dat vermijden.”
Zijn advocaten hebben eerder aangegeven dat de media-aandacht voor hun cliënt “extreem belastend” is geweest. Ze hopen met dit besluit een stap te zetten naar een eerlijker rechtsgang, zonder ruis van buitenaf. De rechtbank lijkt die lijn te ondersteunen door te kiezen voor een sobere, gecontroleerde setting.
Een symbolisch moment
De beslissing van Marco Borsato markeert een symbolisch keerpunt in hoe bekende Nederlanders omgaan met hun publieke imago tijdens rechtszaken. Waar sommige verdachten proberen hun kant van het verhaal via de camera te delen, kiest Borsato juist voor stilte en onzichtbaarheid.
Het is een opmerkelijke wending voor een man die ooit symbool stond voor warmte, emotie en openheid. De zanger, jarenlang geliefd om zijn hits en zijn rol als jurylid bij The Voice of Holland, lijkt zich nu bewust af te schermen van het publiek dat hem ooit adoreerde.
De ogen van Nederland
De komende weken zal Utrecht het toneel zijn van één van de meest besproken rechtszaken in jaren. Ondanks het besluit om geen beelden toe te staan, zal de aandacht enorm zijn. Voor Borsato is het een kans om zijn kant van het verhaal te laten horen — letterlijk, maar niet zichtbaar.
Of zijn strategie van discretie hem zal helpen, valt nog te bezien. Sommigen zien het als een slimme zet om de aandacht te verleggen naar de feiten; anderen vinden dat een publieke figuur in een publieke zaak juist zichtbaar moet zijn.
Feit is dat de ogen van Nederland op Utrecht gericht zijn, ook al blijven de camera’s buiten.
Wat
vind jij?
Is het terecht dat Marco Borsato ervoor kiest om niet in beeld te
verschijnen tijdens zijn proces? Of hoort volledige openbaarheid
bij een zaak die al jaren in de publieke belangstelling staat? Deel
je mening op onze Facebookpagina en praat mee.
Algemeen
Ingewijden melden doorbraak in formatie: DEZE partijen willen nu met elkaar gaan samenwerken
Formatie lijkt vastgelopen, maar onverwachte doorbraak brengt drie partijen weer samen aan tafel
De kabinetsformatie kende de afgelopen weken meer stilstand dan vooruitgang. Waar informateur Sybrand Buma eind vorige week nog stelde dat de gesprekken muurvast zaten, blijkt er nu toch beweging te ontstaan. Na een weekend vol telefoontjes, spoedoverleggen en stille consultaties is duidelijk geworden dat slechts drie partijen bereid zijn om met elkaar door te praten. Dat is opvallend en zelfs behoorlijk onverwacht, zeker gezien de politieke verhoudingen van de afgelopen maanden.
Volgens ingewijden, die vertrouwelijk spraken met RTL Nieuws, gaat het om D66, CDA en VVD. Daarmee vallen GroenLinks-PvdA en JA21 voorlopig af als directe gesprekspartners. Hoewel er nog geen officiële mededeling vanuit het formatieproces is gedaan, lijkt deze constatering inmiddels breed gedeeld in Den Haag.
Hoe deze nieuwe fase eruit gaat zien, is minder zeker. Een minderheidskabinet ligt voor de hand, maar kent stevige uitdagingen — vooral omdat de drie partijen samen slechts 66 zetels hebben. Dat is tien zetels minder dan nodig voor een meerderheid in de Tweede Kamer.
De situatie van vorige week: totaal vastgelopen
Vrijdag klonk informateur Sybrand Buma nog somberder dan ooit. “De boel zit vast,” zei hij openlijk na opnieuw teleurstellende gesprekken. Daarom riep hij vijf partijen bijeen om te onderzoeken of er überhaupt nog een weg vooruit mogelijk was.
Die partijen waren:
-
D66
-
CDA
-
VVD
-
GroenLinks-PvdA
-
JA21
Het idee van Buma was dat een bredere bijeenkomst tot nieuwe inzichten zou leiden. Maar achter de schermen werd al snel duidelijk dat het juist de breuklijnen blootlegde die al langer sluimerden.
De PVV buitenspel: Wilders weer geweerd van de formatietafel
Het besluit om de PVV niet uit te nodigen in deze gesprekken zorgde direct voor stevige reacties. PVV-leider Geert Wilders zei dat hij zich opnieuw buitengesloten voelde, iets wat volgens hem niet te rijmen is met de verkiezingsuitslag waarin zijn partij wederom groot werd.
De werkelijkheid achter de schermen is dat alle grote partijen behalve de PVV zelf een samenwerking met Wilders’ partij uitsluiten. Dat geldt voor D66, CDA, VVD én GroenLinks-PvdA. De politieke afstand op thema’s zoals rechtsstaat, migratie, Europa en grondrechten blijkt onoverbrugbaar.
Het gevolg: elk formatiepad waarin de PVV een rol zou spelen, is feitelijk geblokkeerd. Daarmee blijft de puzzel van een stabiel kabinet bijzonder lastig.
Het weekend van de telefoontjes: de echte doorbraak
In het weekend dat volgde, werd door alle betrokkenen intensief overleg gevoerd. De partijleiders belden elkaar over en weer, verkenners spraken met strategen en fracties stemden intern af wat hen nog acceptabel leek.
Uiteindelijk is daar een verrassende conclusie uit voortgekomen: alleen VVD, D66 en CDA zijn nog bereid om met elkaar verder te praten.
Het is een combinatie die de afgelopen maanden vaker is genoemd, maar steeds vroegtijdig sneuvelde door wederzijds wantrouwen, politieke vermoeidheid en uiteenlopende ambities.
Dat deze drie partijen nu tóch opnieuw om tafel gaan, geeft aan dat zij zich realiseren dat er simpelweg weinig alternatieven meer over zijn.
De blokkade van de VVD richting GroenLinks-PvdA
Een van de belangrijkste oorzaken voor deze nieuwe koers, is de houding van de VVD. De partij van Dilan Yeşilgöz heeft de deur naar GroenLinks-PvdA definitief gesloten. Hoewel deze combinatie in theorie wél een stabiel meerderheidskabinet zou kunnen vormen, zijn de verschillen op thema’s zoals belastingen, klimaat en migratie te groot gebleken.
Bovendien vreest de VVD dat GroenLinks-PvdA de koers van een kabinet sterk zou domineren, vooral op sociaal-economische onderwerpen. Daardoor blijft samenwerking tussen deze twee blokken uitgesloten.
Door deze harde lijn vervalt ook de optie van een extraparlementair kabinet met brede steun, omdat daar minstens bereidheid tot samenwerking voor nodig is.
Buma presenteert dinsdag zijn rapport
Informateur Buma zal dinsdag zijn verslag aanbieden aan de Tweede Kamer. Daar staan de belangrijkste bevindingen in, waaronder het feit dat drie partijen hebben aangegeven te willen doorpraten.
In dat verslag zal waarschijnlijk ook worden toegelicht waarom de vijf-partijenoptie geen haalbare route bleek en waarom alternatieven zoals een meerderheidskabinet of constructieve steun van buiten de coalitie onvoldoende basis vonden.
Minderheidskabinet: kansrijk of kansloos?
Hoewel VVD, D66 en CDA nu verder praten, wil dat niet automatisch zeggen dat er daadwerkelijk een minderheidskabinet komt. Er zijn nog veel vragen onbeantwoord:
-
Hoe zorgen deze drie partijen voor genoeg “gedoogsteun” in de Tweede Kamer?
Ze hebben 66 zetels — tien te weinig. Zonder een partij die op cruciale momenten bereid is om mee te stemmen, is regeren onmogelijk. -
Hoe stabiel is zo’n minderheidskabinet?
In Nederland zijn minderheidskabinetten zeldzaam en vaak kort van duur. -
Wie zou bereid zijn af en toe mee te stemmen?
JA21? GroenLinks-PvdA? Volt? Nieuw Sociaal Contract? Dat is nog totaal niet duidelijk.
Rol van JA21: voorlopig buiten beeld
Formeel is JA21 nog niet volledig afgeserveerd, maar D66 heeft al laten weten weinig te voelen voor een samenwerking. De partijen verschillen onderling sterk op onderwerpen zoals migratie, kunst & cultuur, internationale samenwerking en gelijke rechten.
Bovendien levert JA21 vanuit een rekenkundig perspectief weinig op:
-
In de Tweede Kamer komen VVD, CDA, D66 en JA21 samen tot 75 zetels — precies één zetel te weinig.
-
In de Eerste Kamer halen deze vier partijen slechts 14 van de 75 zetels. Een ongekend lage basis voor stabiel beleid.
Daarmee lijkt JA21 op dit moment geen sleutelspeler.
GroenLinks-PvdA: steun op afstand wél, kabinet niet
Een minderheidskabinet zonder JA21 kan in de Kamer soms rekenen op steun van GroenLinks-PvdA, bijvoorbeeld op sociaal beleid, klimaat of onderwijs. Maar daar zit een belangrijke nuance: GroenLinks-PvdA heeft zich herhaaldelijk uitgesproken tegen een minderheidskabinet en ziet het liefst een volwaardig meerderheidskabinet met duidelijke afspraken.
De partij van Jesse Klaver wil dat er verantwoordelijkheid wordt genomen, niet alleen incidenteel steun wordt gegeven. Daardoor is het allerminst zeker dat zij bereid zijn om structureel mee te bewegen.
De politieke werkelijkheid: weinig opties, veel druk
Wat nu ontstaat, is een situatie waarin drie partijen die elkaar eerder niet konden vinden, tóch opnieuw om tafel gaan. Niet omdat de samenwerking ineens ideaal is, maar omdat de alternatieven simpelweg ontbreken.
De druk vanuit de samenleving én de internationale context speelt daarbij mee:
-
Europa staat voor grote uitdagingen op het gebied van veiligheid en economie.
-
Binnen Nederland zijn er dringende dossiers zoals woningbouw, klimaat, zorg en migratie.
-
De tijd begint te dringen: een land kan niet te lang zonder duidelijke koers blijven.
Voor Buma en voor de drie partijen is nu de vraag of dit “doorpraten” een echte doorbraak kan worden — of slechts weer een tijdelijke pauze voor een volgende impasse.
Conclusie: voorzichtig optimisme, maar nog geen oplossing
De formatie is dus nog niet uit de problemen, maar er ligt wél een nieuwe route op tafel. VVD, D66 en CDA gaan verder praten, terwijl GroenLinks-PvdA en JA21 voorlopig niet direct betrokken zijn.
Wat dit concreet betekent — een minderheidskabinet, een extraparlementaire variant of nóg een nieuwe poging — zal de komende weken moeten blijken.
Voor nu is er één zekerheid: dit was een onverwachte, maar belangrijke verschuiving in een formatie die tot voor kort volledig muurvast leek te zitten.