Algemeen
Mijn moeder maakte deze foto om 16:47 en om 16:52 was mijn dochter heengegaan
Samantha Jensen houdt herinnering aan dochter Scarlett levend: “Ze blijft ons lichtpuntje”
Samantha Jensen kijkt met liefde en warmte terug op haar dochtertje Scarlett, die drie jaar lang het zonnetje in huis was. Het meisje straalde altijd vrolijkheid uit en wist met haar lach iedereen om zich heen op te vrolijken. Voor Samantha is het delen van deze herinneringen een manier om haar dochter levend te houden in woorden en beelden.
Herinneringen delen als troost
Samantha vertelt dat het voor haar belangrijk is om te blijven praten over de mooie momenten die ze samen hadden. Het geeft haar kracht om Scarlett te blijven zien zoals ze was: nieuwsgierig, lief en vol energie. Ze merkt dat veel ouders steun vinden bij elkaar door hun verhalen te delen. Zo ontstaat er een gevoel van verbondenheid dat helpt in de verwerking.
Ook in lotgenotengroepen ervaart ze steun. Daar delen andere ouders hoe waardevol het is om herinneringen levend te houden. Voor Samantha is dat een teken dat ze niet alleen staat.
Een bijzondere dag vol kleine momenten
Op 7 oktober 2022 bezochten Samantha en haar man een bruiloft. Haar moeder Jamie, die dol was op haar kleinkinderen, paste met plezier op Scarlett en haar broertje Henry. Het werd een dag vol kleine geluksmomenten: een ijsje halen, samen lachen en spelen in de tuin.
Het gezin woonde in een rustige buurt waar iedereen elkaar kende. Voor Jamie voelde het goed om zo’n dag met de kinderen door te brengen. Voor de kinderen zelf was het pure vreugde – een middag gevuld met plezier en ontdekking.
Wandeling met oma
Later die dag besloot Jamie een wandeling te maken met de kinderen. Ze liepen een vertrouwde route en genoten van het mooie weer. Scarlett was nieuwsgierig en vroeg of ze bloemen mocht plukken. Dat mocht natuurlijk, want oma vond het prachtig om haar kleindochter zo gelukkig te zien.
Onderweg werd er gelachen, gepraat en gekeken naar alles wat de natuur te bieden had. Het was een eenvoudig maar waardevol moment dat liet zien hoe belangrijk zulke dagelijkse belevenissen kunnen zijn.
De laatste glimlach vastgelegd
Op een gegeven moment haalde Jamie haar telefoon tevoorschijn en maakte een foto van Scarlett. Het beeld toonde een meisje dat straalde van plezier, met bloemen in haar hand en een brede glimlach op haar gezicht.
Voor Samantha is deze foto nu een van haar meest dierbare bezittingen. Het beeld helpt haar om te blijven denken aan hoe vrolijk en puur haar dochter was. “Het is alsof ik haar stem nog kan horen wanneer ik naar de foto kijk,” vertelt ze.
Een onverwachte gebeurtenis
Niet veel later veranderde de situatie plotseling. Op de oprit van het huis vond een incident plaats dat een diepe indruk op de familie achterliet. Jamie probeerde de kinderen rustig aan de kant te krijgen en hield de situatie zo goed mogelijk onder controle.
Het moment werd daardoor een blijvende herinnering. Voor de familie is het een symbool geworden van liefde en verbondenheid: een laatste keer samen buiten, genietend van de kleine dingen.
Zorg en herstel
Na het voorval kregen Jamie en Henry direct medische hulp. Henry werd per traumahelikopter naar een gespecialiseerd kindercentrum gebracht. Daar bleek dat hij meerdere botbreuken had, waarvoor hij intensieve zorg nodig had.
Jamie herstelde thuis van haar eigen verwondingen. De zorgprofessionals deden er alles aan om het herstel zo goed mogelijk te begeleiden. Samantha vertelt dat ze veel steun voelde van het zorgteam, dat hen met compassie bijstond.
De rol van de gemeenschap
Voor de familie was de periode na het incident emotioneel zwaar. Toch voelden ze zich gesteund door hun omgeving. Buren en vrienden leefden mee, kwamen langs met eten en hielpen bij praktische zaken.
De rechtszaak die later volgde, bracht duidelijkheid en gaf de familie het gevoel dat er gerechtigheid werd gedaan. Dat zorgde voor een stukje rust, waardoor ze zich konden focussen op herstel en verwerking.
Henry’s dappere herstel
Henry verbleef een week op de intensive care en droeg daarna tien weken een brace. Ondanks alles bleef hij opgewekt en maakte hij grapjes met het verplegend personeel. Zijn veerkracht gaf de familie moed.
Bezoek van familie en vrienden zorgde voor vrolijke afleiding. Samantha vertelt dat deze periode hen dichter bij elkaar bracht: “Iedereen stond voor ons klaar, en dat heeft ons door deze tijd heen geholpen.”
De teruggevonden telefoon
Enkele weken later vond de familie Jamie’s telefoon terug. Tot hun verrassing stond daarop de foto van Scarlett die vlak voor het incident was genomen.
Toen Samantha het tijdstip zag, besefte ze dat het beeld slechts enkele minuten voor de gebeurtenis was gemaakt. Voor haar voelde het alsof Scarlett haar een laatste boodschap had meegegeven: een herinnering aan hoe mooi die middag was.
Een foto met nieuwe betekenis
Aanvankelijk vond Samantha het te pijnlijk om de foto te bekijken, maar gaandeweg veranderde dat gevoel. Nu ziet ze de foto als een kostbaar symbool van liefde, vrolijkheid en verbondenheid.
“Het is meer dan een foto,” zegt Samantha. “Het is een stukje van wie ze was, een moment dat laat zien hoe gelukkig ze was.” De foto geeft haar de kracht om door te gaan, zelfs op moeilijke dagen.
Dankbaar en hoopvol
Samantha is dankbaar dat ze dit beeld kan bewaren. Voor haar is het een manier om Scarlett dicht bij zich te houden. Ze deelt haar verhaal om anderen te laten zien dat herinneringen een bron van kracht kunnen zijn.
“Scarlett blijft ons lichtpuntje,” zegt ze. “Door over haar te praten en haar lach te herinneren, voelt het alsof ze nog steeds bij ons is.”
Key-points
-
Samantha Jensen bewaart met liefde de herinnering aan haar dochter Scarlett.
-
Een foto, gemaakt door oma Jamie, werd een kostbaar symbool van geluk.
-
Henry kreeg intensieve zorg en herstelde dankzij medische begeleiding.
-
De gemeenschap bood steun in een emotioneel zware periode.
-
De foto van Scarlett helpt Samantha om met warmte naar het verleden te kijken.
Aan het einde van ieder jaar is het voor veel lezers vaste prik: even vooruitkijken naar wat de komende twaalf maanden mogelijk in petto hebben. Politiek, economie, wereldgebeurtenissen en sport – het zijn thema’s die leven en waarover men graag speculeert. Ook dit jaar blikt paragnost Liesbeth van Dijk vooruit in gesprek met De Telegraaf. Met haar kenmerkende mix van intuïtie, observatie en symboliek schetst zij een beeld van een onrustig maar ook betekenisvol jaar.
Politieke onzekerheid blijft voelbaar
Volgens Van Dijk is de politieke situatie in Nederland voorlopig nog niet tot rust gekomen. Ze spreekt van een periode waarin richting en stabiliteit moeilijk te vinden zijn. “Het verandert bijna dagelijks,” zegt ze. “Er lijkt geen vaste lijn te zijn.” Daarmee doelt ze op de aanhoudende onzekerheid rond de formatie en de vraag wie uiteindelijk het politieke voortouw zal nemen.
De paragnost ziet weinig snelle doorbraken. Integendeel: volgens haar kan het proces nog maanden voortduren, mogelijk tot diep in het voorjaar. Dat zorgt voor onrust, niet alleen in Den Haag, maar ook bij burgers die behoefte hebben aan duidelijkheid en besluitvorming. In haar woorden: “Het voelt alsof alles even blijft hangen.”
Een groeiende rol voor Rob Jetten?
In haar vooruitblik noemt Van Dijk ook de naam van Rob Jetten. Zij ziet signalen dat zijn invloed in het politieke landschap zou kunnen toenemen, al benadrukt ze dat niets vaststaat. “Er hangt twijfel in de lucht,” zegt ze. “De kosmos twijfelt.” Daarmee suggereert ze dat kansen en obstakels dicht bij elkaar liggen.
Of Jetten daadwerkelijk een doorslaggevende rol gaat spelen, blijft volgens haar afhankelijk van onverwachte ontwikkelingen. De komende maanden zouden daarin bepalend kunnen zijn. Vooralsnog overheerst volgens Van Dijk een gevoel van afwachten.
Internationale spanningen op de achtergrond
Niet alleen de binnenlandse politiek vraagt om aandacht. Ook het wereldtoneel blijft volgens Van Dijk onrustig. Ze kijkt daarbij onder meer naar Rusland en de rol van president Vladimir Poetin. In haar visie is er sprake van een langzame verschuiving.
“Hij trekt zich voorzichtig terug,” stelt ze. Volgens haar zou het conflict waarin Rusland betrokken is in de loop van 2026 tot afronding kunnen komen. Tegelijk waarschuwt ze dat geopolitieke spanningen niet zomaar verdwijnen. Beslissingen op internationaal niveau blijven grote gevolgen hebben voor Europa, ook op economisch en maatschappelijk vlak.
Juridische dossiers blijven emoties oproepen
Ook enkele lopende rechtszaken komen in haar vooruitblik aan bod. Van Dijk spreekt over een periode waarin afronding en duidelijkheid centraal staan, maar waarin emoties blijven meespelen. Ze noemt specifiek de zaak rond Ali B.
Volgens haar ligt een veroordeling in het verschiet. “Hij heeft het voor zichzelf verknald,” zegt ze resoluut. Tegelijk benadrukt ze dat publieke reacties en maatschappelijke discussie ook na een uitspraak nog lange tijd kunnen doorwerken. Dergelijke zaken laten volgens haar diepe sporen na, niet alleen bij de direct betrokkenen, maar ook in het publieke debat.
Woningmarkt en economie: weinig rust in zicht
Voor veel Nederlanders is de woningmarkt een dagelijks gespreksonderwerp. Van Dijk ziet hier weinig snelle verlichting. Ze voorziet een periode van stagnatie, waarin vooral starters en doorstromers het lastig blijven houden. “Stabiliteit zie ik nog niet,” zegt ze. Volgens haar zouden economische spanningen daarbij een rol kunnen spelen.
Ze spreekt zelfs over de mogelijkheid van een bredere economische terugval. Niet als directe voorspelling, maar als waarschuwing dat voorzichtigheid geboden is. “Er hangt iets in de lucht,” aldus Van Dijk. Voor consumenten betekent dat volgens haar: goed nadenken, reserves opbouwen en niet te snel grote financiële stappen zetten.
Sport als lichtpunt: Oranje kan verrassen
Tussen alle onzekerheid door is er volgens Van Dijk ook ruimte voor hoop, met name op sportief gebied. Ze richt haar blik op het Nederlands elftal en het komende wereldkampioenschap. Over Nederlands elftal is ze opvallend positief.
Ze ziet een ploeg die kan verrassen, mits alles op het juiste moment samenkomt. “Ik zie ze ver komen,” zegt ze. In haar visie eindigt Oranje bij de laatste vijf, mogelijk zelfs als derde. Dat die exacte positie formeel niet bestaat, lijkt haar niet te deren. Voor Van Dijk gaat het vooral om het gevoel: Nederland speelt een rol van betekenis.
Terugblik en relativering
Van Dijk staat erom bekend dat ze regelmatig terugblikt op eerdere voorspellingen. Volgens haar zat ze het afgelopen jaar opvallend vaak in de buurt van wat er daadwerkelijk gebeurde. Toch benadrukt ze dat haar uitspraken bedoeld zijn als richtinggevend, niet als vaststaande feiten.
Ze sluit haar vooruitblik af met een boodschap die weinig discussie oproept: “Laten we hopen op vrede.” In een tijd van verdeeldheid, onzekerheid en snelle veranderingen is dat volgens haar misschien wel de belangrijkste wens.
Of haar visies werkelijkheid worden, zal de tijd moeten uitwijzen. Maar één ding is duidelijk: de behoefte aan duiding, hoop en perspectief blijft groot. En juist daarom blijven dit soort vooruitblikken jaar na jaar de aandacht trekken van een breed publiek.