Algemeen
Drama voor Mart Hoogkamer: verslaafde vader ontvlucht kliniek
Mart Hoogkamer openhartig over laatste poging om zijn vader te helpen
Zanger Mart Hoogkamer heeft in een recent interview voor het eerst verteld over de laatste poging om zijn vader te ondersteunen bij het overwinnen van zijn verslaving. Hij regelde een plek in een gespecialiseerde kliniek in Zuid-Afrika, maar op de dag van vertrek was zijn vader spoorloos. Sindsdien heeft Mart geen contact meer met hem gehad.
Zorgen om zijn vader
In 2022 vertelde Mart nog hoopvol dat het beter leek te gaan met zijn vader. Inmiddels is dat beeld veranderd. In gesprek met weekblad Privé zegt de zanger:
“Niet goed. Sommige mensen kiezen voor hun gezin, anderen voor het nachtleven, met alles wat daarbij komt kijken. Mijn vader koos voor dat laatste. Ik weet niet of het ooit nog goed kan komen.”
De situatie gaat Mart duidelijk aan het hart. Hij benadrukt dat zijn vader al jaren worstelt met persoonlijke problemen, iets dat zijn familie regelmatig zwaar heeft getroffen.
Een intensieve poging tot hulp
Mart heeft meerdere keren geprobeerd zijn vader de juiste hulp te bieden. De meest recente poging leek veelbelovend: hij betaalde ruim 30.000 euro voor een traject in een gerenommeerde Zuid-Afrikaanse kliniek.
“Hij had me beloofd dat hij er echt voor wilde gaan. Ik had geregeld dat hij vooraf twee weken bij een goede vriend van mij kon wonen, zodat ik alles in Zuid-Afrika kon voorbereiden,” vertelt Mart.
Maar kort voor vertrek liep het anders.
“Twee of drie dagen voordat we zouden vliegen, besloot hij toch te vertrekken. Hij is weggegaan, zonder iets te zeggen.”
Geen contact meer
Sinds dat moment is het contact tussen Mart en zijn vader volledig stilgevallen.
“Ik weet niet waar hij nu is. Een vaste woonplek heeft hij niet, dat weet ik zeker. Misschien verblijft hij ergens met vrienden, maar ik kan alleen maar gissen.”
Ondanks alles draagt Mart geen haat met zich mee.
“Mijn vader is een beschadigde man, gevormd door moeilijke ervaringen in zijn jeugd. Dat maakt het voor mij ook ingewikkeld. Ik ben vooral verdrietig dat het zo gelopen is.”
Openheid over persoonlijke strijd
Door zo openhartig te spreken, laat Mart zien dat ook bekende artiesten te maken krijgen met moeilijke familieomstandigheden. Zijn verhaal onderstreept hoe complex verslaving en herstel kunnen zijn, en hoe zwaar het is voor naasten die willen helpen maar telkens tegen muren aanlopen.
📌 Bron: Weekblad Privé
De Uitdaging van Huisvesting voor Grote Gezinnen
In Limburg is er een aanzienlijke uitdaging voor gemeenten om geschikte woningen te vinden voor grote gezinnen van statushouders. Deze gezinnen, vaak met meerdere kinderen, ervaren veel moeilijkheden bij het vinden van een passend huis. Vooral in Weert is er met succes een oplossing gevonden voor het gezin van Qasim Sid en Dhaahin Madoobe. Zij wonen samen met hun vijftien kinderen in een voormalige woongroepwoning, wat hen de nodige ruimte biedt om hun leven in Nederland voort te zetten.
Twee Woningen Samengevoegd tot Eén
Qasim Sid en Dhaahin Madoobe hebben hun onderkomen gevonden in twee samengevoegde woningen, elk met een oppervlakte van honderd vierkante meter. Oorspronkelijk waren deze woningen bedoeld voor mensen met een beperking, maar ze boden een uitstekende oplossing voor het grote gezin van Sid en Madoobe. Ondanks de ruime opzet van de woningen, was het een uitdaging om voldoende leefruimte te creëren voor hun vijftien kinderen. Qasim legt uit dat het inrichten van het huis een uitdagende taak was, maar dat het nu beter beheersbaar is geworden.
Het samenvoegen van de woningen was een noodzakelijke stap om het gezin te kunnen huisvesten. Dankzij deze aanpassing heeft het gezin nu de ruimte die ze nodig hebben om comfortabel te kunnen leven. Dit soort creatieve oplossingen zijn essentieel in een tijd waarin de vraag naar geschikte woningen voor grote gezinnen hoog is.
Verbetering van de Leefsituatie
Qasim Sid herinnert zich hoe druk het vroeger was, toen alle kinderen nog thuis woonden. Er waren stapelbedden nodig in drie van de zeven slaapkamers om iedereen een slaapplaats te geven. Inmiddels zijn vijf van hun kinderen uit huis gegaan, wat meer ruimte heeft gecreëerd voor de anderen. Ondanks het beperkte aantal vierkante meters, klaagt Qasim niet. Hij vertelt dat het gezin zich goed heeft aangepast en dat ze gelukkig zijn met hun huidige leefsituatie.
Het is bewonderenswaardig hoe het gezin erin geslaagd is om zich aan te passen aan de omstandigheden. Ondanks de drukte en de uitdagingen van het dagelijks leven, blijven ze positief en veerkrachtig.
Van Somalië naar Nederland: Een Nieuw Begin
Het gezin Sid arriveerde in 2010 vanuit Somalië in Nederland. Ze brachten anderhalf jaar door in een asielzoekerscentrum in Winterswijk, samen met hun twaalf kinderen. Uiteindelijk vond het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) een woning voor hen in Weert, waar ze hun nieuwe leven in Nederland konden beginnen.
Het voormalige woongroepgebouw waar ze nu wonen, werd speciaal omgebouwd om het gezin te huisvesten. Qasim kijkt met een glimlach terug op de drukte die hun grote gezin met zich meebracht. Vooral de ochtend- en avondspits waren hectisch, waarbij de oudere kinderen hielpen met de zorg voor hun jongere broers en zussen.
Schaarste aan Geschikte Woningen voor Grote Gezinnen
In Limburg is er een opmerkelijke schaarste aan woningen die geschikt zijn voor grote gezinnen. Gezinnen met meer dan zeven leden moeten vaak lang wachten op een passende woning. Uit recente cijfers blijkt dat er op 1 oktober nog achttien grote gezinnen op de wachtlijst stonden. Sinds 2020 hebben 107 grote gezinnen een woning gekregen, maar vaak waren er creatieve aanpassingen nodig om genoeg ruimte te bieden.
Gemeenten werken nauw samen met woningcorporaties zoals Wonen Limburg om geschikte huisvesting te creëren. Een van de oplossingen is het samenvoegen of verbouwen van woningen, wat mogelijk wordt gemaakt door een subsidieregeling van de rijksoverheid. Deze aanpak is essentieel om ervoor te zorgen dat alle gezinnen een plek kunnen vinden die aan hun behoeften voldoet.
Toekomstige Onzekerheid voor de Familie Sid
Voor de familie Sid is de toekomst echter nog onzeker. Wonen Limburg overweegt om de muur tussen de twee woningen terug te plaatsen, wat zou betekenen dat het gezin zich moet splitsen of verhuizen. Deze mogelijkheid baart vooral de jongere kinderen zorgen. Faadhumo, een van de dochters, legt uit dat het verdelen over twee huizen een optie is, maar dat verhuizen als een grote uitdaging wordt gezien.
De familie heeft zich goed geïntegreerd in de buurt en heeft sterke banden opgebouwd met hun omgeving. Ze hechten veel waarde aan de contacten die ze hebben gelegd en de school waar hun kinderen naartoe gaan. Het zou een grote verandering zijn als ze hun huidige woonplek moeten verlaten.
Verlies van Verbinding met de Gemeenschap
Faadhumo maakt zich vooral zorgen over haar jongere broers en zussen. Ze hebben sterke banden met hun school en vriendjes in de buurt. “Verhuizen zou vervelend zijn, want we hebben hier onze plek gevonden,” zegt ze. Het gezin heeft zich goed kunnen aanpassen en voelt zich verbonden met de gemeenschap waarin ze wonen.
Daarnaast is Faadhumo actief bezig met haar studie hbo-verpleegkunde en prijst ze de inzet van haar ouders. Ondanks de drukte van hun grote gezin, blijven zij maatschappelijk betrokken. Er werd zelfs voorgesteld dat het gezin kinderen uit problematische gezinnen zou opvangen, maar Dhaahin lacht: “Daar hebben mijn ouders vriendelijk voor bedankt, genoeg is genoeg.”
De Weg Vooruit voor Grote Gezinnen
De familie Sid heeft het geluk gehad dat ze in Weert een woning konden vinden, maar de voortdurende onzekerheid over hun toekomst blijft een zorg. De schaarste aan geschikte woningen voor grote gezinnen is een groot probleem in Limburg, en hoewel gemeenten creatieve oplossingen proberen te vinden, zoals het samenvoegen van huizen, is dit niet altijd een blijvende oplossing.
De familie Sid hoopt dat ze in hun huidige woning kunnen blijven wonen. Ze hebben zich goed geïntegreerd in de gemeenschap en hun leven in Nederland heeft langzaam maar zeker een stabiele basis gekregen. Het is belangrijk dat er meer structurele oplossingen worden gevonden, zodat gezinnen zoals dat van Sid niet constant in onzekerheid hoeven te leven.
Het verhaal van de familie Sid benadrukt de noodzaak voor een breder beleid dat inspeelt op de specifieke behoeften van grote gezinnen in Nederland. Door samen te werken en creatieve oplossingen te blijven ontwikkelen, kunnen gemeenten en woningcorporaties een verschil maken voor deze gezinnen.