Algemeen
Orgel Joke in tranen na spectaculair optreden op Zwarte Cross: ´Echt wel heel gaaf´
Zaterdagavond beleefde Orgel Joke een ongekend hoogtepunt in haar muzikale leven. De 76-jarige Joke Meijer, zoals ze echt heet, betrad het hoofdpodium van de Zwarte Cross en gaf daar een optreden dat het publiek niet snel zal vergeten. Wat begon als een bescheiden muzikale hobby is inmiddels uitgegroeid tot een waar fenomeen. En afgelopen weekend kreeg haar carrière een absoluut kroonmoment.
Een optreden vol emotie en energie
In het radioprogramma Goeiedag Haandrikman! op NPO Radio 5 blikte Joke maandagochtend terug op haar optreden. “Het was gigantisch mooi,” vertelde ze zichtbaar aangedaan. “Het was ook een beetje emotioneel allemaal, maar wel echt heel gaaf.” Joke stond niet alleen voor duizenden enthousiaste festivalgangers, maar kreeg ook de ruimte om zichzelf te laten zien zoals ze echt is: vol passie, humor en oprechte liefde voor muziek.
Steun van zoon Jeffrey maakt het compleet
Voor Joke was het optreden niet alleen spannend vanwege de grote mensenmassa, maar ook omdat het een technisch complexe show betrof. Gelukkig stond haar zoon Jeffrey haar bij achter de schermen. “Hij stelde me gerust,” vertelt ze. “Ik had een oortje in en hij gaf aan wanneer ik moest starten. Dat stelde me enorm op mijn gemak.” Dankzij deze begeleiding kon ze zich volledig concentreren op haar optreden en genieten van het moment.
Van vervanger tot publiekslieveling
Dat Orgel Joke het hoofdpodium mocht betreden, was niet vanzelfsprekend. Ze sprong in als vervanger van de populaire band Goldband, die zich vorige maand terugtrok van het festival vanwege kritiek op de investeerder KKR. Voor Joke was dat een kans uit duizenden. En die greep ze met beide handen aan. Ze kreeg daarbij hulp van grote namen zoals Frans Bauer, Bökkers, Sven Versteeg, Mental Theo en Willeke Alberti, wat zorgde voor een spectaculaire en feestelijke show.
De kracht van adrenaline
Dat Joke nog vol energie zat na afloop van haar optreden, blijkt wel uit haar verhaal. “Je krijgt zoveel adrenaline, daardoor kan je veel meer dan je normaal zou kunnen. Daarna kon ik ook niet echt slapen,” geeft ze toe. “Je bent dan nog helemaal vol van wat je hebt meegemaakt.” Voor Joke is het duidelijk: dit was niet zomaar een optreden, maar een moment dat haar leven voor altijd heeft veranderd.
Op je 76e nog de show stelen
Waar veel mensen op hun 76e denken aan rust en pensioen, staat Orgel Joke ineens op grote podia. “Ik had nooit gedacht dat ik op mijn leeftijd nog op zo’n podium zou staan,” zegt ze. “Dat ik dit nog mag meemaken, voelt als een cadeau.” Het bewijst dat leeftijd geen belemmering hoeft te zijn om dromen waar te maken — of zelfs onverwacht nieuwe dromen te ontdekken.
De magie van orgelmuziek in een nieuw jasje
Wat Orgel Joke zo bijzonder maakt, is de unieke combinatie van ouderwetse orgelmuziek met moderne feestnummers. Ze weet jong en oud te verbinden en het publiek telkens weer te verrassen. Op een festival als de Zwarte Cross, waar traditie en spektakel samenkomen, blijkt haar stijl een schot in de roos. De reacties op social media en in het publiek waren dan ook ronduit lovend.
Een optreden voor de geschiedenisboeken
Het optreden van Orgel Joke op de Zwarte Cross zal nog lang worden herinnerd — zowel door haarzelf als door de duizenden fans die erbij waren. Wat begon als een hobby groeide uit tot een nationale sensatie. En zaterdagavond werd nog maar eens duidelijk: Orgel Joke is een fenomeen waar Nederland trots op mag zijn. Dit optreden is niet alleen een hoogtepunt in haar carrière, maar ook een inspirerend verhaal over durven, doorgaan en genieten van wat het leven nog te bieden heeft.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.