Algemeen
Frank Visser blijft sterk ondanks persoonlijke zorgen: “Het leven is niet altijd een feest geweest”
Frank Visser openhartig over liefde, verlies en veerkracht: “Het leven is vaak, maar niet altijd, een feest geweest”
Al jarenlang is Frank Visser een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie. Met zijn kenmerkende rust, duidelijke oordeel en empathische benadering wist hij als televisierechter het hart van kijkers te veroveren. Wat begon als een informatief programma over rechtspraak, groeide uit tot een geliefd tv-format waarin hij burenruzies, geschillen en menselijke drama’s met vaste hand en nuchtere toon wist op te lossen.
Maar achter de toga en het bekende televisiegezicht schuilt een man met een persoonlijk verhaal dat minstens zo indrukwekkend is als zijn televisiecarrière. In zijn biografie Met vallen en opstaan – van gewone jongen tot televisierechter vertelt Visser openhartig over de pieken en dalen in zijn leven, zijn huwelijk van meer dan veertig jaar met zijn vrouw Margot, en de stille strijd die zich achter gesloten deuren voltrok toen zij ziek werd.
Meer dan alleen een rechter op tv
Frank Visser is inmiddels een begrip in Nederland. Zijn televisieprogramma’s trekken wekelijks honderdduizenden kijkers. Toch laat hij in zijn boek zien dat er veel meer achter zijn publieke imago schuilt. Zijn biografie biedt een inkijkje in zijn jeugd, zijn loopbaan als jurist én zijn privéleven, waarin hij openhartig vertelt over de jarenlange liefde voor zijn vrouw Margot en de moeilijke periode die volgde nadat zij ziek werd.
Sinds de jaren zeventig zijn Frank en Margot getrouwd. Ze deelden een stabiel en warm leven, met ruimte voor gezamenlijke passies en een sterke onderlinge band. Maar in 2019 veranderde alles toen Margot tekenen van geheugenverlies begon te vertonen. Niet veel later werd de diagnose gesteld: een vorm van dementie.
“Meneer Alzheimer kwam binnen en bleef”
Met ingehouden emotie schrijft Frank in zijn boek over het moment dat alles kantelde. “Meneer Alzheimer had bij ons aangeklopt en was niet van plan weer te vertrekken,” zo beschrijft hij de impact van de ziekte die zijn vrouw langzaam wegnam uit het leven dat ze samen kenden.
De woorden zijn helder, pijnlijk en liefdevol tegelijk. Ze laten zien hoe diep deze periode hem heeft geraakt. Toch bleef Frank, zoals hij ook in zijn werk doet, zoeken naar houvast en rechtvaardigheid – in dit geval niet in een rechtszaal, maar binnen zijn eigen vier muren.
De liefde bleef, ook toen alles veranderde
Frank bleef zo lang mogelijk voor zijn vrouw zorgen. Hij was er op elk moment, hielp waar hij kon en probeerde elke mooie herinnering vast te houden. Toch werd op een gegeven moment duidelijk dat gespecialiseerde zorg noodzakelijk werd. Margot werd opgenomen in een zorginstelling.
Die stap was zwaar. “Ik ben een paar nachten bij haar blijven slapen,” vertelt Frank in een interview. “Zelfs de hond mocht mee. We sliepen in een nieuw bed, samen, zoals we dat al zoveel jaren hadden gedaan.”
Een van de meest aangrijpende momenten beschrijft hij als volgt: “Ze begreep het niet,” zei hij over de laatste nacht samen. “Ze zei: ‘Het bed is toch groot genoeg voor ons beiden?’” Die ene zin zegt alles over de liefde, het verdriet en de verwarring die bij deze ziekte horen.
Werk als houvast
Ondanks alles thuis bleef Frank Visser werken. De opnames van zijn programma’s boden hem structuur en afleiding. “Op de dagen dat ik werkte, voelde het als een ontsnapping,” zei hij eerder in weekblad Privé. Het gaf hem de kans om zijn gedachten even te verzetten, en toch ook iets te betekenen voor anderen.
Zijn werkethiek is bewonderenswaardig. Ondanks zijn leeftijd – hij is inmiddels ver in de zeventig – blijft hij actief voor televisie. Niet omdat hij moet, maar omdat hij het wil. “Zolang ik het fysiek en mentaal aankan en ik plezier houd, blijf ik doorgaan,” aldus Visser.
Geen afscheid, maar een ode
Zijn biografie is geen afscheid, benadrukt hij. Het boek is geen slotstuk, maar eerder een ode: aan zijn vrouw, zijn familie, zijn collega’s en de mensen die hij tijdens zijn carrière heeft ontmoet. “Ik heb geen afscheidsboek geschreven,” zegt hij. “Het is een terugblik, maar ook een eerbetoon.”
Lezers reageren enthousiast. Vooral de persoonlijke passages over Margot maken veel los. Ze raken aan universele thema’s als liefde, verlies, mantelzorg en veerkracht. Frank weet die onderwerpen bespreekbaar te maken met dezelfde nuchterheid en openheid die hem ook op televisie zo geliefd maakt.
Televisiemaker én echtgenoot
In zijn programma’s draait het altijd om mensen en hun verhalen. En dat is precies wat hem onderscheidt van anderen: hij luistert, hij kijkt verder dan het conflict, en hij oordeelt met oog voor de menselijke kant.
Ook nu zijn thuissituatie veranderd is, blijft hij trouw aan zijn missie: mensen helpen, inzicht geven en rechtvaardigheid nastreven – of het nu op tv is of in het echte leven.
Herkenning bij het publiek
Sinds het verschijnen van zijn boek krijgt Frank Visser veel reacties. Mensen herkennen zich in zijn verhaal, vooral als ze zelf een partner of ouder hebben met dementie. De publieke steun doet hem zichtbaar goed. “Ik heb zoveel lieve berichten gekregen. Het raakt me echt,” aldus Visser.
Die reacties bevestigen hoe waardevol het kan zijn als iemand met een bekend gezicht en veel ervaring durft te delen wat zich afspeelt in de privésfeer. Niet als klaagzang, maar als steun voor anderen die in dezelfde situatie verkeren.
De man achter de toga
Frank Visser laat zien dat ook bekende mensen hun kwetsbaarheid mogen tonen. Hij is meer dan een tv-rechter: hij is echtgenoot, mantelzorger, doorzetter. Zijn verhaal laat zien dat liefde ook na tientallen jaren nog krachtig en betekenisvol kan zijn – zelfs als de vorm verandert.
Zijn openheid maakt hem niet zwakker, maar juist menselijker. En dat is precies waarom zijn boek zo veel mensen raakt. Het is een verhaal over trouw, loslaten en opnieuw betekenis vinden – niet in grootse daden, maar in kleine gebaren.
Een boodschap die blijft
De levenslessen van Frank Visser zijn eenvoudig, maar krachtig. Blijf betrokken. Zorg voor elkaar. En verlies nooit de hoop. Zelfs wanneer het leven anders loopt dan verwacht, zijn er altijd momenten van schoonheid, verbinding en betekenis.
Zijn biografie is een liefdevolle herinnering aan hoe belangrijk het is om dankbaar te zijn voor wat er wél is. En aan hoe veerkrachtig mensen kunnen zijn – ook wanneer het leven pijn doet.
Conclusie: Frank Visser is niet alleen de man die burenruzies oplost op televisie, maar ook iemand die in zijn persoonlijke leven enorme uitdagingen met waardigheid en liefde tegemoet treedt. Zijn verhaal is een bron van troost, herkenning en hoop. En zolang hij die verhalen blijft delen – op televisie of op papier – zal Nederland blijven luisteren.
De naam Robbert Hinfelaar klinkt bij veel mensen inmiddels bekend in de oren, vooral als echtgenoot van Patricia Paay. Maar deze week komt daar een onverwachte onthulling bij: hij blijkt in het verleden ook een relatie te hebben gehad met een andere bekende dame – niemand minder dan Ramona Koonings van The Real Housewives van het Zuiden.
Vier jaar samen
In een interview met weekblad Weekend vertelt Ramona openhartig over hun gezamenlijke verleden. “Ik heb een leuke tijd met hem gehad en ik gun iedereen de liefde,” zegt ze. Volgens haar zijn ze op een positieve en volwassen manier uit elkaar gegaan. “Wij hadden gewoon andere verwachtingen van de relatie. Dan gun je elkaar het geluk en is dat ook goed.”
Bekend gezicht in bruidsjurkenland
Opmerkelijk detail: Robbert dook tijdens zijn relatie met Ramona zelfs op in het tv-programma Say Yes To The Dress, waar hij bruidskleding kwam uitzoeken bij haar bruidsmodezaak. De relatie dateert van vóór zijn ontmoeting met Patricia Paay. Ramona schat in dat ze ongeveer vier jaar een stel waren en kijkt met warme gevoelens terug op die tijd.
Positieve hernieuwde ontmoeting
In het kader van het programma The Real Housewives van het Zuiden zagen Robbert en Ramona elkaar onlangs weer terug. Volgens Ramona was het fijn om elkaar weer eens te zien. “Het is ook mooi dat ze het mij hebben gegund,” verwijzend naar de toestemming voor zijn verschijning in het programma.
Gezinsleven zonder Robbert
Hoewel Robbert in het verleden een belangrijke rol in haar leven speelde, is hij niet de vader van haar zoontje Robertje. Op de vraag of haar zoon naar hem vernoemd is, reageert Ramona resoluut: “Nee, Robertje is naar zijn opa vernoemd.” De vader van haar zoon woont in het buitenland, maar speelt nog wel een rol in hun leven.
Ouderschap op afstand
Ramona benadrukt dat ze er niet alleen voor staat in de opvoeding van haar zoon. “We zien elkaar niet veel helaas, maar we bellen wel vaak,” zegt ze over de communicatie met de vader van Robertje. Volgens haar zijn ze beiden toegewijde ouders die hun best doen om het beste te bieden voor hun kind.
Steun van moeder
Naast de betrokkenheid van de vader van haar zoon, krijgt Ramona ook veel hulp van haar moeder. “Ze is inmiddels 75, maar helpt nog regelmatig mee,” vertelt Ramona. Ze prijst de betrokkenheid van haar moeder en noemt het een groot geluk dat ze op haar kan rekenen bij de zorg voor Robertje.
Opinies in de familie
Niet iedereen binnen Ramona’s omgeving is even enthousiast over haar televisieoptredens. In een recente video liet producer Edwin van Hoevelaak, tevens haar schoonbroer, weten wat hij vindt van haar deelname aan The Real Housewives van het Zuiden. Hoewel de meningen verdeeld zijn, is duidelijk dat Ramona haar eigen pad kiest – zowel in de liefde als op televisie.