Algemeen
Martijn Krabbé reageert voor het eerst op diagnose Freek, fans in tranen door zijn boodschap
Martijn Krabbé wint Media Oeuvre Award en spreekt openhartig over gezondheid: “Ik ben er nog niet aan toe”
Martijn Krabbé, jarenlang een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie, is geëerd met de prestigieuze Media Oeuvre Award 2025. De uitreiking werd een emotioneel moment, waarbij de presentator niet alleen zijn dankbaarheid uitsprak, maar ook openhartig vertelde over zijn gezondheid en de impact van zijn diagnose. Bovendien had hij voor het eerst woorden van steun voor collega Freek Rikkerink, die recent een vergelijkbaar medisch nieuws kreeg te verwerken.
Een bijzonder eerbetoon
De Media Oeuvre Award is een prijs die alleen is weggelegd voor mensen die langdurig en betekenisvol hebben bijgedragen aan de Nederlandse media. Martijn Krabbé, bekend van programma’s als The Voice of Holland, Kopen Zonder Kijken en Idols, behoort daar zonder twijfel toe. Met zijn warme stemgeluid, herkenbare presentatie en vakmanschap wist hij generaties kijkers aan zich te binden.
Tijdens de uitreiking, die werd vastgelegd door RTL Boulevard, nam Martijn de prijs persoonlijk in ontvangst. Geëmotioneerd bedankte hij het publiek en de vakjury. “Namens mij en mijn hele familie: ontzettend bedankt,” zei hij oprecht. Zijn woorden kwamen binnen, juist omdat hij zich de laatste tijd teruggetrokken had uit de spotlights vanwege gezondheidsproblemen.
“Het voelt dubbel”
Toch bekende Martijn dat het winnen van een oeuvreprijs ook een dubbel gevoel met zich meebrengt. “Als je terugkijkt op je carrière, zou dat moeten betekenen dat het een beetje ten einde is,” aldus Krabbé. “Maar dat gevoel heb ik helemaal niet. Ik doe nog voice-overs, daar haal ik veel plezier uit. Voor mijn gevoel ben ik nog volop bezig. Natuurlijk is dat niet helemaal zo, maar tot op zekere hoogte wel.”
Zijn woorden laten zien dat hij zich niet zomaar gewonnen geeft. Integendeel: Martijn wil nog steeds meedoen, meewerken en aanwezig zijn — ook al heeft hij te maken met een ernstige z!ekte.
Leven met een zware diagnose
Eerder werd bekend dat Martijn Krabbé kampt met uitgezaaide longk*nker. Toch straalt hij tijdens het interview kracht, nuchterheid en levenslust uit. “Met doodgaan is het zo: iedereen schijnt het te kunnen,” zegt hij met een licht ironische glimlach. “Het is niet zo moeilijk. Maar ik ben er gewoon nog niet aan toe. Ik reken er zelf op dat ik daar nog niet aan toe ben.”
Op dit moment voelt hij zich relatief goed, zegt hij. “Natuurlijk heb je goede tijden en slechte tijden, maar momenteel heb ik in elk geval geen klachten.” Die positieve houding wordt gewaardeerd door fans en collega’s, die massaal steunbetuigingen achterlaten op sociale media.
Oprechte woorden voor Freek Rikkerink
Wat dit moment extra bijzonder maakt, is dat Martijn zich voor het eerst publiekelijk uitspreekt over de recente diagnose van Freek Rikkerink, de muzikant die samen met Suzan het duo Suzan & Freek vormt. Ook Freek maakte onlangs bekend dat hij lijdt aan uitgezaaide longk*nker.
Martijn leeft zichtbaar mee met zijn collega. “Ze krijgen een kindje, verdorie. En dan moet hij zich ook nog door zo’n klap zien te slaan,” zegt hij met ingehouden emotie. “Ik heb daar enorm veel bewondering voor.”
Volgens Krabbé is het juist daarom zo belangrijk om het leven te blijven omarmen. “Ze willen doorgaan met optreden. Ik denk dat dat een fantastisch idee is. Je moet gewoon proberen om volop in het leven te blijven staan.”
Publieke reacties: “Hij heeft een hart van goud”
Op sociale media wordt massaal gereageerd op Martijns woorden. Veel mensen roemen zijn nuchtere blik en empathische houding. “Wat een mooi mens,” schrijft iemand. “Zelf in een zware periode, en dan zó liefdevol over een ander praten.” Anderen delen dat ze tot tranen toe geroerd zijn. “Die man heeft een hart van goud,” luidt een veelgelezen reactie.
De boodschap van Martijn aan Freek wordt gezien als een krachtig signaal van solidariteit binnen de media- en muziekwereld. Beide mannen zijn bekende gezichten die veel mensen jarenlang hebben geraakt — en nu op een andere manier opnieuw verbinden door hun openheid over kwetsbaarheid, z!ekte en veerkracht.
Terugblik op een indrukwekkende loopbaan
Martijn Krabbé begon zijn televisiecarrière al op jonge leeftijd. Als zoon van acteur Jeroen Krabbé groeide hij op tussen de camera’s, maar wist hij al snel zijn eigen naam te vestigen. Met programma’s als De 5 Uur Show, Big Brother, The Voice en Kopen Zonder Kijken werd hij een van de meest herkenbare stemmen en gezichten van Nederland.
Hij wist amusement, emotie en autoriteit altijd op unieke wijze te combineren. Geen geschreeuw, geen sensatie, maar stijl, warmte en oprechte betrokkenheid — eigenschappen die ook nu nog duidelijk hoorbaar zijn in zijn voice-overwerk.
Levenslust ondanks alles
De Media Oeuvre Award is misschien een bekroning op zijn werk, maar Martijn Krabbé zelf is er duidelijk over: het verhaal is nog niet klaar. Zijn vechtlust, zijn inzet en zijn menselijke blik maken hem nog altijd tot een voorbeeld voor velen.
Zijn woorden over leven met k*nker, over dankbaarheid én over zijn medeleven met Freek Rikkerink, raken een snaar bij het Nederlandse publiek. Want juist in tijden van onzekerheid is het belangrijk om de schoonheid van het leven te blijven zien — en precies dat straalt Martijn Krabbé nog altijd uit.
Conclusie: een eerbetoon én een levensles
De toekenning van de Media Oeuvre Award 2025 aan Martijn Krabbé is niet alleen een eerbetoon aan zijn televisiewerk, maar ook aan zijn persoonlijke moed. Zijn eerlijke woorden over z!ekte, hoop en veerkracht laten zien dat het leven niet stopt met een diagnose — en dat liefde, creativiteit en verbondenheid misschien wel belangrijker zijn dan ooit.
Met zijn ontroerende steunbetuiging aan Freek Rikkerink en zijn nuchtere kijk op zijn eigen situatie, bewijst Martijn Krabbé opnieuw waarom hij zo geliefd is. Een man met inhoud, met gevoel, en met een stem die klinkt alsof hij je persoonlijk toespreekt — zelfs in de moeilijkste momenten van het leven.
En precies dat maakt hem tot een winnaar, ver voorbij de prijs.
De zaak rond de verdwijning en het tragische lot van de kleine Émile Soleil blijft Frankrijk en ver daarbuiten diep bezighouden. Wat begon als een verm!ssingsmelding in een rustig berggehucht groeide uit tot een van de meest aangrijpende en raadselachtige dossiers van de afgelopen jaren. Nieuwe forensische bevindingen werpen nu opnieuw een schaduw over het verhaal en zorgen voor een pijnlijke heropleving van vragen die tot op de dag van vandaag onbeantwoord blijven.
Een zomerdag die alles veranderde
Op 8 juli 2023 bracht de toen 2,5-jarige Émile Soleil een zomerse dag door bij zijn grootouders in Le Haut-Vernet, een klein en afgelegen dorpje in de Franse Alpen. Het gehucht telt slechts enkele tientallen inwoners en staat bekend om zijn rust, natuur en hechte gemeenschap. Niemand kon vermoeden dat deze rustige omgeving het decor zou worden van een drama dat het hele land zou raken.
Volgens de laatste bevestigde waarnemingen speelde Émile in de namiddag rond 17.00 uur in een steegje nabij het huis van zijn grootouders. Zij waren op dat moment bezig met de voorbereidingen voor een uitje en hadden niet meteen door dat de peuter uit het zicht was verdwenen. Toen de stilte te lang duurde en Émile nergens te vinden was, sloeg de paniek toe.
Een z0ektocht zonder precedent
Vrijwel direct na de verm!ssingsmelding werd een grootschalige z0ekactie op touw gezet. Honderden mensen, waaronder p0litieagenten, gendarmes, vrijwilligers en redd!ngswerkers, doorzochten het bergachtige gebied. Speurh0nden werden ingezet, helikopters met warmtecamera’s cirkelden boven het dorp en elk pad, ravijn en bosrand werd zorgvuldig uitgekamd.
De omstandigheden waren moeilijk: steile hellingen, dichte begroeiing en wisselende weersomstandigheden bemoeilijkten het werk. Ondanks de enorme inzet bleef elke dag zonder resultaat. Wat aanvankelijk werd gezien als een mogelijke verdwaling of ongeluk, veranderde langzaam in een mysterie dat steeds zwaarder begon te wegen.
Nationale en internationale aandacht
Na weken en maanden zonder duidelijkheid groeide de zaak uit tot een nationaal symbool van onmacht en verdriet. Posters met de foto van de blonde peuter verschenen in dorpen en steden door heel Frankrijk. Media besteedden dagelijks aandacht aan de z0ektocht, terwijl ook internationale nieuwsorganisaties het verhaal oppikten.
Geruchten deden volop de ronde: was Émile verdwaald en ten prooi gevallen aan de natuur, was er sprake van een ongeval, of was er iets anders aan de hand? Officiële instanties hielden zich op de vlakte en benadrukten dat alle scenario’s openbleven.
Een schokkende vondst
Eind maart 2024 kwam er onverwacht een doorbraak. Een wandelaar stuitte tijdens een tocht op menselijke resten op een steil bergpad, op ongeveer 25 minuten lopen van het dorp. Forensisch onderzoek bevestigde later dat het ging om de schedel van Émile. In de omgeving werden ook andere botten, een T-shirt en ondergoed aangetroffen.
Opvallend was dat de resten niet begraven waren, maar bloot hadden gelegen aan weer en wind. Daarnaast vertoonde de kleding geen tekenen van langdurige blootstelling aan de elementen. Dit voedde de hypothese dat het lichaam mogelijk elders was geweest en pas later op deze plek was neergelegd.
Nieuwe forensische inzichten
Nu, ruim een jaar na de vondst, zijn er nieuwe details bekend geworden uit forensisch onderzoek, zo meldt de Franse zender BFMTV op basis van bronnen dicht bij het onderzoek. Deskundigen hebben letsel vastgesteld aan de schedel van Émile dat niet overeenkomt met een val, een aanrijding of een mogelijke confrontatie met dieren.
Volgens de onderzoekers wijst het letsel op een doelgerichte harde klap met een voorwerp. Daarmee wordt een ongeluk steeds minder waarschijnlijk en komt de mogelijkheid van menselijk ingrijpen nadrukkelijker in beeld. Officiële instanties blijven voorzichtig in hun formuleringen, maar erkennen dat deze bevinding het onderzoek in een andere richting duwt.
Focus op de directe omgeving
In maart 2025 werden de grootouders van Émile, samen met een oom en tante, aangehouden voor verhoor. Zij werden verdacht van mogelijke betrokkenheid bij d00dslag en het verbergen van een lichaam. Na intensieve ondervragingen werden zij echter weer vrijgelaten, bij gebrek aan voldoende bewijs om hen vast te houden.
Een buurman, die geldt als belangrijke getuige, verklaarde dat hij Émile kort voor zijn verdwijning nog had gezien. Hij zou ook familieleden in dezelfde richting hebben zien lopen. Tegenstrijdigheden in verklaringen over tijdstippen en gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat justitie de directe kring rond het kind nauwlettend blijft volgen.
Een zaak die blijft knagen
Hoewel er momenteel niemand wordt vervolgd, is het onderzoek nog altijd gaande. Justitie houdt rekening met het scenario dat Émile het dorp nooit levend heeft verlaten. Een van de hypotheses is dat zijn lichaam gedurende langere tijd in een afgesloten ruimte, zoals een schuur of bijgebouw, heeft gelegen voordat het uiteindelijk op de vindplaats terechtkwam.
Deze veronderstelling roept veel vragen op binnen en buiten Frankrijk. Hoe kon zoiets plaatsvinden in een klein en hecht dorp? Wie wist wat, en wanneer? En waarom is er na al die tijd nog geen definitieve duidelijkheid?
Collectief verdriet en onmacht
De zaak rond Émile Soleil raakt aan iets universeels: de kwetsbaarheid van kinderen en het diepe gevoel van onrecht wanneer een jong leven abrupt eindigt. Voor veel mensen staat het dossier symbool voor onbeantwoorde vragen en het pijnlijke besef dat sommige mysteries misschien nooit volledig zullen worden opgelost.
Tegelijkertijd is er hoop dat de waarheid, hoe moeilijk ook, ooit alsnog aan het licht komt. Elk nieuw detail, elk forensisch inzicht en elke verklaring kan bijdragen aan een beter begrip van wat er die zomerdag in 2023 is gebeurd.
Blijvende impact
Meer dan twee jaar na de verdwijning blijft de naam van Émile Soleil verbonden aan een van de meest aangrijpende zaken van Frankrijk. De affaire blijft het publieke debat voeden en laat zien hoe groot de behoefte is aan duidelijkheid, gerechtigheid en afsluiting.
Of die er ooit volledig zullen komen, blijft onzeker. Wat vaststaat, is dat het verhaal van Émile diepe sporen heeft nagelaten en dat velen blijven hopen op antwoorden die recht doen aan het korte leven van een jongetje dat nooit vergeten zal worden.