Algemeen
Martijn Krabbé krijgt verdrietig bericht te horen over zijn overlijden
Martijn Krabbé ontvangt Media Oeuvre Award: “Ik ben er nog niet aan toe om afscheid te nemen van het leven”
Het was een ontroerend moment tijdens de uitreiking van de Media Oeuvre Award 2025: Martijn Krabbé, een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie, nam de prestigieuze prijs zelf in ontvangst. In zijn dankwoord sprak de presentator niet alleen over zijn carrière, maar ook over zijn gezondheid. Ondanks de diagnose die hem recentelijk trof, blijft Krabbé vastberaden in zijn houding: “Ik ben nog niet toe aan d00dgaan.”
Een leven vol televisie en verhalen
Voor veel kijkers is Martijn Krabbé (56) al decennialang een vertrouwde stem en een bekend gezicht. Van muziekprogramma’s en grote liveshows tot human interest en reality: hij wist als geen ander gevoel, entertainment en menselijkheid met elkaar te verbinden. De Media Oeuvre Award 2025 is dan ook een erkenning voor een carrière die diepe indruk heeft gemaakt.
“Namens mij en mijn hele familie: enorm bedankt voor deze prijs,” zei Martijn zichtbaar geroerd bij RTL Boulevard. “Ik voel me ongelooflijk vereerd.”
Toch voelde het ontvangen van de award ook een beetje dubbel. “Als je terugblikt op je carrière, betekent het vaak dat er een einde in zicht is,” vertelt hij eerlijk. “Maar dat gevoel heb ik totaal niet. Ik doe nog steeds voice-overs en geniet daar intens van. Voor mijn gevoel ben ik nog volop bezig. Misschien is dat niet zo, maar in mijn hoofd wél.”
Gezondheidssituatie: “Ik reken erop dat ik nog tijd heb”
Martijn Krabbé is ongeneeslijk z!ek, maar kiest ervoor om met nuchterheid en kracht naar zijn situatie te kijken. In het interview legt hij uit hoe hij omgaat met de gedachte aan het levenseinde. “Met d00dgaan is het zo: iedereen schijnt het te kunnen,” zegt hij met een mengeling van humor en ernst. “Het is niet zo moeilijk. Maar ik ben er nog niet aan toe. Ik reken er zelfs op dat ik daar nog niet aan toe ben.”
De presentator vertelt dat hij zich momenteel ‘prima’ voelt. “Er zijn goede en slechte dagen, maar op dit moment heb ik gelukkig weinig klachten. En zolang dat zo is, wil ik mijn leven blijven invullen met dingen waar ik blij van word.”
Televisie is meer dan een baan
Hoewel Martijn door zijn gezondheid een stap terug heeft moeten doen op het scherm, betekent dat niet dat hij volledig is gestopt. “Ik blijf doen wat ik kan en wat goed voelt. Mijn stem inzetten voor programma’s bijvoorbeeld, of meedenken achter de schermen. Televisie zit in mijn bloed. Het is nooit alleen maar werk geweest – het is een deel van wie ik ben.”
De Media Oeuvre Award voelt voor hem dan ook niet als een eindpunt, maar eerder als een mijlpaal. “Het is een moment om stil te staan bij alles wat ik heb mogen doen, maar vooral ook bij de mensen met wie ik dat heb gedaan. Van regisseurs en redacteuren tot kandidaten en kijkers: dit is een eer die ik met hen deel.”
Verbondenheid met Freek van Suzan & Freek
Tijdens het gesprek met RTL Boulevard toonde Martijn Krabbé zich ook geraakt door het recente nieuws rondom Freek Rikkerink van het muzikale duo Suzan & Freek. Rikkerink kreeg enkele weken geleden te horen dat hij ongeneeslijk z!ek is, net op het moment dat hij en Suzan hun eerste kindje verwachten.
“Ze krijgen een kind, verdorie,” zegt Martijn oprecht aangedaan. “En dan moet hij zich ook nog door zo’n diagnose heen vechten. Ik heb daar enorm veel bewondering voor.”
Volgens Krabbé is het bewonderenswaardig dat het duo ervoor kiest om tóch op te blijven treden. “Dat is volgens mij precies wat je moet doen. Niet stilzitten en wachten, maar het leven blijven omarmen. Blijven doen waar je hart ligt.”
Leven in het moment
Dat is ook het motto waar Martijn zelf kracht uit haalt. Hij wil niet dat zijn diagnose zijn leven definieert. “Ik wil niet in een hoekje gaan zitten en wachten tot het slechter wordt. Zolang ik kan, wil ik leven – echt leven.”
Zijn dankbaarheid voor het heden is tastbaar. “Elke dag zonder pijn, elke lach van mijn kinderen, elke wandeling, elk moment op het podium of in de studio: het telt allemaal dubbel.”
Toch erkent hij ook de kwetsbaarheid die met z!ekte gepaard gaat. “Er zijn momenten waarop het allemaal even binnenkomt. Waarop je stilvalt en voelt hoe kostbaar alles is. Maar zelfs dat is niet alleen verdrietig. Het is ook waardevol.”
Een boodschap van hoop en menselijkheid
Wat Martijn Krabbé uitstraalt, is meer dan alleen veerkracht. Het is een boodschap aan iedereen die te maken krijgt met onzekerheid, z!ekte of verlies: blijf doen wat je liefhebt. Blijf verbinden, blijf spreken, blijf creëren.
Zijn woorden raken veel mensen. Op sociale media wordt zijn optreden bij de uitreiking van de Media Oeuvre Award massaal gedeeld. Fans prijzen zijn moed en zijn oprechte manier van spreken. Collega’s noemen hem een voorbeeld, zowel professioneel als persoonlijk.
Familie als fundament
Martijn benadrukt meerdere keren dat zijn familie een belangrijke rol speelt in deze fase van zijn leven. “Zonder hen stond ik hier niet. Letterlijk en figuurlijk. Mijn kinderen, mijn partner, mijn familie en vrienden: ze dragen me op momenten dat ik het zelf moeilijk heb.”
De award is voor hem dan ook niet alleen een erkenning van zijn werk, maar ook van alles wat daarachter schuilgaat. “Dit is ook voor hen. Zij hebben mij altijd gesteund, ook toen ik soms twijfelde aan mezelf. Dat vergeet je nooit.”
De toekomst blijft open
Hoewel zijn gezondheidssituatie onvoorspelbaar is, blijft Martijn Krabbé hoopvol. Hij spreekt niet over afscheid, maar over blijven bijdragen. “Zolang ik de kracht heb, wil ik blijven meedoen. Als stem, als coach, als mens. Ik heb nog iets te geven.”
En dat hij nog veel te geven heeft, is duidelijk. Zijn ervaring, zijn stem, zijn warmte en zijn vermogen om verhalen te vertellen maken hem tot een van de meest geliefde televisiepersoonlijkheden van Nederland. De Media Oeuvre Award is een erkenning, maar zeker geen afscheid.
Slotwoord: Een inspirerende winnaar
De uitreiking van de Media Oeuvre Award 2025 aan Martijn Krabbé is meer dan een eerbetoon aan een imposante carrière. Het is ook een ode aan zijn menselijkheid, zijn kracht en zijn vermogen om – zelfs in moeilijke tijden – licht te brengen in de levens van anderen.
Met zijn openhartigheid over zijn gezondheid en zijn onverminderde betrokkenheid bij zijn vak, toont Martijn wat het betekent om het leven met beide handen vast te houden. Hij is een presentator, een vader, een vriend – maar bovenal een mens die laat zien dat kwetsbaarheid ook kracht kan zijn.
En zoals hij zelf zegt: “Ik ben nog niet toe aan d00dgaan.” Dat is geen afscheid, maar een belofte. Een belofte aan het leven.
De zaak rond de verdwijning en het tragische lot van de kleine Émile Soleil blijft Frankrijk en ver daarbuiten diep bezighouden. Wat begon als een verm!ssingsmelding in een rustig berggehucht groeide uit tot een van de meest aangrijpende en raadselachtige dossiers van de afgelopen jaren. Nieuwe forensische bevindingen werpen nu opnieuw een schaduw over het verhaal en zorgen voor een pijnlijke heropleving van vragen die tot op de dag van vandaag onbeantwoord blijven.
Een zomerdag die alles veranderde
Op 8 juli 2023 bracht de toen 2,5-jarige Émile Soleil een zomerse dag door bij zijn grootouders in Le Haut-Vernet, een klein en afgelegen dorpje in de Franse Alpen. Het gehucht telt slechts enkele tientallen inwoners en staat bekend om zijn rust, natuur en hechte gemeenschap. Niemand kon vermoeden dat deze rustige omgeving het decor zou worden van een drama dat het hele land zou raken.
Volgens de laatste bevestigde waarnemingen speelde Émile in de namiddag rond 17.00 uur in een steegje nabij het huis van zijn grootouders. Zij waren op dat moment bezig met de voorbereidingen voor een uitje en hadden niet meteen door dat de peuter uit het zicht was verdwenen. Toen de stilte te lang duurde en Émile nergens te vinden was, sloeg de paniek toe.
Een z0ektocht zonder precedent
Vrijwel direct na de verm!ssingsmelding werd een grootschalige z0ekactie op touw gezet. Honderden mensen, waaronder p0litieagenten, gendarmes, vrijwilligers en redd!ngswerkers, doorzochten het bergachtige gebied. Speurh0nden werden ingezet, helikopters met warmtecamera’s cirkelden boven het dorp en elk pad, ravijn en bosrand werd zorgvuldig uitgekamd.
De omstandigheden waren moeilijk: steile hellingen, dichte begroeiing en wisselende weersomstandigheden bemoeilijkten het werk. Ondanks de enorme inzet bleef elke dag zonder resultaat. Wat aanvankelijk werd gezien als een mogelijke verdwaling of ongeluk, veranderde langzaam in een mysterie dat steeds zwaarder begon te wegen.
Nationale en internationale aandacht
Na weken en maanden zonder duidelijkheid groeide de zaak uit tot een nationaal symbool van onmacht en verdriet. Posters met de foto van de blonde peuter verschenen in dorpen en steden door heel Frankrijk. Media besteedden dagelijks aandacht aan de z0ektocht, terwijl ook internationale nieuwsorganisaties het verhaal oppikten.
Geruchten deden volop de ronde: was Émile verdwaald en ten prooi gevallen aan de natuur, was er sprake van een ongeval, of was er iets anders aan de hand? Officiële instanties hielden zich op de vlakte en benadrukten dat alle scenario’s openbleven.
Een schokkende vondst
Eind maart 2024 kwam er onverwacht een doorbraak. Een wandelaar stuitte tijdens een tocht op menselijke resten op een steil bergpad, op ongeveer 25 minuten lopen van het dorp. Forensisch onderzoek bevestigde later dat het ging om de schedel van Émile. In de omgeving werden ook andere botten, een T-shirt en ondergoed aangetroffen.
Opvallend was dat de resten niet begraven waren, maar bloot hadden gelegen aan weer en wind. Daarnaast vertoonde de kleding geen tekenen van langdurige blootstelling aan de elementen. Dit voedde de hypothese dat het lichaam mogelijk elders was geweest en pas later op deze plek was neergelegd.
Nieuwe forensische inzichten
Nu, ruim een jaar na de vondst, zijn er nieuwe details bekend geworden uit forensisch onderzoek, zo meldt de Franse zender BFMTV op basis van bronnen dicht bij het onderzoek. Deskundigen hebben letsel vastgesteld aan de schedel van Émile dat niet overeenkomt met een val, een aanrijding of een mogelijke confrontatie met dieren.
Volgens de onderzoekers wijst het letsel op een doelgerichte harde klap met een voorwerp. Daarmee wordt een ongeluk steeds minder waarschijnlijk en komt de mogelijkheid van menselijk ingrijpen nadrukkelijker in beeld. Officiële instanties blijven voorzichtig in hun formuleringen, maar erkennen dat deze bevinding het onderzoek in een andere richting duwt.
Focus op de directe omgeving
In maart 2025 werden de grootouders van Émile, samen met een oom en tante, aangehouden voor verhoor. Zij werden verdacht van mogelijke betrokkenheid bij d00dslag en het verbergen van een lichaam. Na intensieve ondervragingen werden zij echter weer vrijgelaten, bij gebrek aan voldoende bewijs om hen vast te houden.
Een buurman, die geldt als belangrijke getuige, verklaarde dat hij Émile kort voor zijn verdwijning nog had gezien. Hij zou ook familieleden in dezelfde richting hebben zien lopen. Tegenstrijdigheden in verklaringen over tijdstippen en gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat justitie de directe kring rond het kind nauwlettend blijft volgen.
Een zaak die blijft knagen
Hoewel er momenteel niemand wordt vervolgd, is het onderzoek nog altijd gaande. Justitie houdt rekening met het scenario dat Émile het dorp nooit levend heeft verlaten. Een van de hypotheses is dat zijn lichaam gedurende langere tijd in een afgesloten ruimte, zoals een schuur of bijgebouw, heeft gelegen voordat het uiteindelijk op de vindplaats terechtkwam.
Deze veronderstelling roept veel vragen op binnen en buiten Frankrijk. Hoe kon zoiets plaatsvinden in een klein en hecht dorp? Wie wist wat, en wanneer? En waarom is er na al die tijd nog geen definitieve duidelijkheid?
Collectief verdriet en onmacht
De zaak rond Émile Soleil raakt aan iets universeels: de kwetsbaarheid van kinderen en het diepe gevoel van onrecht wanneer een jong leven abrupt eindigt. Voor veel mensen staat het dossier symbool voor onbeantwoorde vragen en het pijnlijke besef dat sommige mysteries misschien nooit volledig zullen worden opgelost.
Tegelijkertijd is er hoop dat de waarheid, hoe moeilijk ook, ooit alsnog aan het licht komt. Elk nieuw detail, elk forensisch inzicht en elke verklaring kan bijdragen aan een beter begrip van wat er die zomerdag in 2023 is gebeurd.
Blijvende impact
Meer dan twee jaar na de verdwijning blijft de naam van Émile Soleil verbonden aan een van de meest aangrijpende zaken van Frankrijk. De affaire blijft het publieke debat voeden en laat zien hoe groot de behoefte is aan duidelijkheid, gerechtigheid en afsluiting.
Of die er ooit volledig zullen komen, blijft onzeker. Wat vaststaat, is dat het verhaal van Émile diepe sporen heeft nagelaten en dat velen blijven hopen op antwoorden die recht doen aan het korte leven van een jongetje dat nooit vergeten zal worden.