Familiekritiek op Gordon laait
op na grafplan: “Niet alles draait om hem”
De recente uitspraken van
Gordon over zijn plannen om het graf van Whitney Houston een
opknapbeurt te geven, hebben voor heel wat opschudding gezorgd. Wat
begon als een opvallende persoonlijke missie om het graf van de
wereldberoemde zangeres ‘mooier’ te maken, is inmiddels uitgegroeid
tot een onderwerp dat zelfs binnen zijn eigen familie tot
spanningen leidt. Zijn nichtje Michelle laat in weekblad
Privé van zich horen en
spaart haar beroemde oom niet.
Oog voor Whitney, maar wat met
zijn eigen familie?
Gordon liet zich recent uit
over het graf van Whitney Houston en stelde dat hij plannen heeft
om het monument te verbeteren, omdat het volgens hem ‘niet waardig
genoeg’ is voor een icoon als zij. De opmerking werd internationaal
met opgetrokken wenkbrauwen ontvangen. Veel mensen vonden het
ongepast dat iemand uit Nederland zich bezighoudt met het graf van
een Amerikaanse ster, zonder directe band of toestemming van de
nabestaanden.
Journalist en Privé-hoofdredacteur Evert Santegoeds
besloot naar aanleiding van die uitspraken poolshoogte te nemen bij
het graf van Gordons eigen ouders in Nederland. Een fotograaf legde
vast dat het graf er naar verluidt niet al te best bij ligt. En dat
zorgt voor ongemakkelijke vragen.
Auch: kritiek uit eigen
kring
Wat Gordon misschien niet had
verwacht, is dat ook zijn eigen familie zich nu uitspreekt. Nicht
Michelle, dochter van Gordons overleden zus Lydia, vertelt in
Privé openhartig over
hoe de familie zich al langer niet kan vinden in de manier waarop
Gordon omgaat met gevoelige onderwerpen rondom het
familiegraf.
Volgens Michelle begon de
ergernis al bij de uitvaart van Gordons moeder. “Alles moest gaan
zoals hij het wilde,” zegt ze. “Hij had toen camera’s meegebracht
en wilde alles vastleggen. Dat voelde voor veel familieleden
ongemakkelijk. Niet iedereen wil deel uitmaken van een tv-programma
tijdens zo’n intiem moment.”
Meerdere ooms en tantes
zouden zich daartegen hebben verzet, stelt ze. Ze wilden niet
herkenbaar in beeld verschijnen naast een open kist, en vonden de
hele aanpak te veel lijken op een reallifesoap.
Te groot, te pompeus?
Ook het graf zelf zorgt
volgens Michelle al jaren voor verdeeldheid. “Het is erg groot en
opvallend. Dat paste niet bij hoe de meeste familieleden het voor
zich zagen,” vertelt ze. “Er was bezorgdheid over wie het onderhoud
zou doen. En helaas bleek al snel dat het graf begon te verzakken.
Het moest hersteld worden, en dat is uiteindelijk ook gedaan, maar
alleen nadat tante Marja en oma Cor hadden bemiddeld.”
Dat het nu opnieuw aandacht
krijgt – dit keer via foto’s in de media – zorgt opnieuw voor
frustratie. “Als je je inzet voor het graf van een wereldster aan
de andere kant van de oceaan, zorg dan eerst dat het graf van je
eigen ouders er netjes bij ligt,” klinkt het.
De pijn van zus Lydia
De spanningen tussen Gordon
en zijn zus Lydia, de moeder van Michelle, zijn al langer bekend.
Volgens Michelle was Lydia op het eind van haar leven klaar met de
publieke uitingen van haar broer. “In een eerdere biografie schreef
hij allerlei dingen over de familie. Dat heeft de relatie geen goed
gedaan,” zegt ze.
Lydia zou zelfs bewust
gekozen hebben voor crematie, juist om te vermijden dat ze ooit in
het familiegraf terecht zou komen. “Ze wilde daar absoluut niet
liggen. Die beslissing had ze duidelijk genomen.”
Ongevraagde gedenkplaat
Na het overlijden van Lydia,
die in 2019 overleed na een kort ziekbed, dook er plots een
gedenkplaat voor haar op bij het familiegraf. Michelle en de rest
van de familie wisten van niets.
“Dat was echt schrikken,”
vertelt Michelle. “Ineens kregen we foto’s doorgestuurd van een
marmeren plaat met haar naam erop, bij het graf van haar ouders.
Terwijl ze daar helemaal niet begraven ligt. Ze is gecremeerd. We
hebben zelfs laten uitzoeken of het juridisch zomaar kon, maar
vooral: waarom was er niet even overleg gepleegd?”
Gevoelig erfgoed
Het graf van de ouders van
Gordon blijkt voor de familie niet alleen een fysieke, maar ook een
emotionele last geworden. Michelle is duidelijk: “Ik kom er niet
vaak. Niet omdat ik niet om mijn familie geef, maar omdat ik er
niets van mijn moeder terugvind. Voor mij voelt het niet als háár
plek.”
Ook het feit dat het graf
opnieuw tekenen van verwaarlozing zou tonen, doet pijn. “Kijk,
onderhoud is belangrijk. Zeker als je kiest voor zo’n groot,
zichtbaar monument. Je moet dan ook de verantwoordelijkheid nemen
om het netjes te houden.”
Geen contact meer
De relatie tussen Gordon en
zijn nicht Michelle lijkt inmiddels ernstig bekoeld. In het
interview zegt ze dat er nauwelijks nog contact is. “We leven ieder
ons eigen leven. En dat is misschien ook wel beter zo. Ik voel me
niet meer verbonden met hoe hij met familieherinneringen
omgaat.”
Dat Gordon desondanks zelf de
regie blijft nemen over zulke gevoelige zaken, wekt bij haar
verbazing. “Soms lijkt het alsof hij zijn eigen verhaal boven dat
van de rest plaatst. Maar familieherinneringen zijn van iedereen.
Niet alleen van hem.”
Wat nu?
De hele situatie roept
bredere vragen op over eigenaarschap, rouw, publieke aandacht en
respect. Mag je zomaar iets veranderen aan een graf dat gedeeld
wordt met anderen? En hoe ver mag je gaan in het documenteren en
regisseren van persoonlijke momenten voor het publieke oog?
Wat voor Gordon een manier
lijkt om zijn verdriet te verwerken en zijn familie te eren, voelt
voor anderen als een stap te ver. En nu ook familieleden zich
openlijk uitspreken, lijkt het duidelijk: dit gesprek is nog niet
ten einde.
