Dat Alberto Stegeman beweert dat een bekende Nederlander uit de A-categorie betrapt is in een hulpgroep voor pedofielen, heeft veel stof doen opwaaien. Communicatiedeskundige Lars Duursma heeft hierover zijn kritiek geuit na het lezen van het boek van de misdaadjournalist. De kwestie draait om de vraag of deze onthulling, zonder de naam van de BN’er te noemen, gerechtvaardigd is en welke gevolgen dit heeft voor zowel de persoon in kwestie als de maatschappij.

Zorgen over de BN’er

De anonieme BN’er, die door Alberto Stegeman zou zijn betrapt in een hulpgroep voor pedofielen, leeft in grote angst. De vrees dat zijn naam vroeg of laat openbaar wordt en daarmee zijn carrière ten einde komt, is zeer reëel. Volgens het juicekanaal Reality FBI heeft de BN’er zelfs juridische stappen ondernomen om dit te voorkomen. Lars Duursma, expert op het gebied van communicatie, acht dit een zeer verstandige zet.

Kritiek op Alberto Stegemans aanpak

Lars Duursma uit in de podcast ‘De Communicado’s’ felle kritiek op de manier waarop Alberto Stegeman de kwestie in de media heeft gebracht. Hoewel Stegeman de naam van de BN’er niet kan noemen omdat zijn beeldmateriaal te korrelig is, speculeert hij al dagenlang op radio en televisie over de impact die een onthulling van de identiteit zou hebben. Duursma noemt dit sensatiezucht: “Hij wist dondersgoed dat dit zou gebeuren.

Op X worden ook echt namen genoemd met foto’s en fragmentjes. Ik heb er héél veel moeite mee hoe Alberto Stegeman iemand die kennelijk de moed had om hulp te zoeken commercieel exploiteert om bewust een ranzig relletje te creëren dat extra boekjes verkoopt.”

Pedofilie versus pedoseksualiteit

Een cruciaal punt in de discussie is het onderscheid tussen pedofilie en pedoseksualiteit. Lars Duursma benadrukt dat de BN’er, voor zover bekend, geen misdrijf heeft begaan. “Pedofilie is een seksuele voorkeur, dat is een geaardheid, geen keuze. Ongeveer 1 procent van de mannen heeft dit. Pedoseksualiteit is wat anders. Dan gaat het over mensen die seksuele handelingen verrichten met kinderen en dat is natuurlijk weerzinwekkend.” Volgens Duursma is er in dit specifieke geval geen sprake van strafbare feiten.

Commerciële exploitatie

Duursma stelt dat Stegeman deze kwestie, die hij een “journalistiek kadaver” noemt, opwarmt precies op het moment dat zijn autobiografie moet verkopen. “Niet omdat het nieuws is of er een acute dreiging is. Nee, het wordt opgewarmd, geserveerd als een bom. (…) Om de verkoop van zijn boek aan te jagen.” Dit commerciële aspect van de onthulling wordt door Duursma sterk veroordeeld.

Negatieve gevolgen voor hulpzoekenden

De aanpak van Alberto Stegeman werkt volgens Lars Duursma kindermisbruik juist in de hand. “Met dit soort roekeloze ranzigheid maakt hij de kans op kindermisbruik alleen maar groter. (…) Met die nu ontketende heksenjacht is de drempel, ook voor heel veel andere mensen, om hulp te zoeken, weer een stapje groter geworden.” Mensen die hulp zoeken, zouden afgeschrikt kunnen worden uit angst om net als deze BN’er ten prooi te vallen aan sensatiezucht. Duursma concludeert dan ook: “Je hebt Nederland weer een stukje onveiliger gemaakt en als samenleving betalen we de prijs.”

De identiteit van de BN’er

Lars Duursma heeft de betreffende passage in Stegemans boek gelezen en stelt dat het niet zomaar om een BN’er gaat, maar om een “zéér bekende Nederlander,” iemand uit de A-categorie die vele jaren later is uitgegroeid tot een veelgevraagde talkshowgast. Stegeman heeft ook aangegeven dat het om een man gaat. Duursma hoopt dat het bij deze onthullingen blijft en dat de identiteit van de BN’er niet wordt onthuld. “Zieke mensen hebben hulp nodig. Het klinkt alsof deze BN’er precies dat deed. Hulp zoeken in plaats van handelen. Verdient zo iemand dat zijn leven geruïneerd wordt voor een paar views en clicks?”