-

Algemeen

Zo lang heeft de jongere broer (43) van Yvon Jaspers nog te leven

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Yvon Jaspers openhartig over broer Willem en Parkinson: “Laat zijn z!ekte ergens goed voor zijn”

Voor presentatrice Yvon Jaspers (51) is het leven de afgelopen jaren drastisch veranderd. Haar broer Willem kreeg de diagnose Parkinson, een ingrijpende hersenz!ekte die hun hele familie in beweging heeft gezet. In het zomernummer van het LINDA.vakantieboek spreekt Yvon openhartig over de impact van deze aandoening, de kracht van haar broer, en hoe ze probeert betekenis te geven aan iets wat zo pijnlijk is.

“Het zet alles op z’n kop”

Wanneer Yvon begint te vertellen over Willem, is het duidelijk dat zijn diagnose het gezin diep heeft geraakt. “Mijn broer heeft de snelst groeiende hersenz!ekte ter wereld,” zegt ze. “Je schrikt je kapot als je je erin verdiept.” De z!ekte van Parkinson is veel meer dan alleen trillen of moeilijk bewegen, legt ze uit. Het is een sluipende aandoening die steeds meer jonge mensen treft, vaak zonder dat ze het doorhebben.

Willem is nog relatief jong en stond volop in het leven toen de eerste signalen kwamen. Stijfheid, moeite met fijne motoriek, kleine dingen die plots niet meer vanzelf gingen. “Je valt, je krijgt het elastiekje niet meer in het haar van je kinderen,” zegt Yvon nuchter, maar met voelbare emotie. “Alles wat het leven fijn maakt, loopt gevaar.”

Een broer met levenslust

Toch is Willem niet iemand die zich zomaar gewonnen geeft. Yvon benadrukt dat hij bewonderenswaardig positief blijft, ondanks alles. “Hij is positief en vooral niet zielig.” Volgens haar is dat precies wat hem typeert: veerkracht, humor, doorzettingsvermogen. “Hij leeft nú, en dat doet hij voluit.”

Boer Zoekt Vrouw

Die levenslust is iets wat in de hele familie zit. “Wij zijn allemaal levensgenieters,” zegt Yvon. “We kunnen heul goed genieten.” En dus proberen ze ondanks alles te blijven lachen, herinneringen te maken en het leven te vieren. “Want dit zijn zijn beste jaren.”

Een dubbele klap: verlies en verantwoordelijkheid

De diagnose Parkinson kwam al op een kwetsbaar moment. Vijf jaar eerder verloor Willem zijn vrouw plotseling. Een ingrijpende gebeurtenis, die hem achterliet met drie jonge kinderen. “Hij stond er ineens alleen voor,” vertelt Yvon. Ze twijfelde geen moment toen ze werd gevraagd om voogd te worden over haar neefjes en nichtje. “Dat doe je, dat is familie. Je vangt elkaar op.”

Inmiddels is er een nieuw ritme ontstaan. Samen proberen ze te leven in het moment. “We kijken niet te ver vooruit,” zegt Yvon. “Dat kan ook niet, met deze z!ekte. Dus nemen we het dag voor dag, en zoeken we telkens opnieuw naar het licht.”

Yvon Jaspers

Van persoonlijke pijn naar publiek bewustzijn

De persoonlijke impact van de z!ekte heeft Yvon doen besluiten om een televisieserie te maken over Parkinson. “Ik wil de boodschapper niet zijn, en ik wil al helemaal niet dat mijn broer dit heeft,” zegt ze. “Maar ik zit er nu middenin. Laat het dan in godsnaam ergens goed voor zijn.”

Met het programma wil ze bewustzijn creëren, maar ook hoop bieden. Ze wil het taboe doorbreken, laten zien hoe het is om te leven met Parkinson – zowel voor de patiënt als voor de omgeving. “Want dit raakt niet alleen de persoon die z!ek is. Het raakt een gezin, een familie, een netwerk.”

Verband met het boerenleven?

Wat de zaak voor Yvon nog complexer maakt, is een opvallend verband dat haar neuroloog suggereerde: Parkinson komt relatief vaak voor in landelijke gebieden. Plekken waar intensief wordt geboerd, en waar mensen mogelijk worden blootgesteld aan bepaalde bestrijdingsmiddelen. “Dat zette me aan het denken,” zegt ze.

Voor Yvon, die al twintig jaar met liefde het programma Boer Zoekt Vrouw presenteert, voelt het als een innerlijke tweestrijd. “Ik zit in een spagaat,” geeft ze toe. “Aan de ene kant het boerenbestaan waar ik zo van houd, en aan de andere kant mijn broer, die deze z!ekte heeft. Ik wil niemand beschuldigen, maar ik kan mijn ogen ook niet sluiten.”

Jong en kwetsbaar

Wat Yvon extra zorgen baart, is de toename van jonge mensen met Parkinson. “We denken vaak dat het een z!ekte is voor oude mensen, maar dat is echt niet meer zo,” benadrukt ze. Willem is daarvan het bewijs. “Hij had nog een heel leven voor zich, plannen, dromen… En ineens staat alles stil.”

De neuroloog met wie ze samenwerkt voor haar programma bevestigde haar zorgen. “Hij zei letterlijk: dit is een trend die we steeds vaker zien. We moeten hier echt iets mee.” En dus wil Yvon niet alleen een persoonlijk verhaal vertellen, maar ook een maatschappelijke oproep doen. “Als je het niet doet voor het milieu of voor de dieren, doe het dan voor je eigen gezondheid.”

Geen heroïek, maar echtheid

Wat haar tv-programma volgens Yvon vooral níet moet worden, is een heldenverhaal. “Willem wil helemaal geen applaus,” zegt ze. “Hij wil gewoon leven, zoveel mogelijk doen wat hij altijd deed.” Ze wil laten zien hoe het is om elke ochtend wakker te worden met een lijf dat niet altijd meewerkt. Hoe het is om vader te zijn, werknemer, broer – terwijl je lijf je in de steek laat.

“Het wordt een eerlijk verhaal,” belooft Yvon. “Niet sentimenteel, maar echt. Zoals we dat thuis ook doen. Geen grote woorden, maar kleine momenten die alles zeggen.”

Leven in het nu

Ondanks de zorgen en de pijn, blijft Yvon ook hoopvol. “Er zijn nieuwe behandelingen in ontwikkeling. Er wordt zoveel onderzoek gedaan. We hebben nog alle reden om hoop te houden.”

Boer Zoekt Vrouw

Intussen geniet ze van de momenten met haar broer en zijn kinderen. Samen koken, spelletjes doen, herinneringen ophalen. “We lachen veel,” zegt ze. “Want humor helpt. Altijd.”

Ze sluit af met een wens: “Als ik met dit programma ook maar één iemand kan helpen om zich minder alleen te voelen, of iemand aanzet tot een gesprek, dan is het al waardevol geweest.”


Samenvattend:

Yvon Jaspers maakt zich hard voor meer bewustzijn rond de z!ekte van Parkinson, na de ingrijpende diagnose van haar broer Willem. Vanuit hun hechte familieband en haar rol als voogd van zijn kinderen, ervaart ze dagelijks de impact van deze z!ekte. Met een nieuw televisieprogramma wil ze eerlijk en betrokken laten zien wat het betekent om met Parkinson te leven — én wat we als samenleving kunnen doen om beter te begrijpen, te steunen en te voorkomen. Want zoals Yvon zelf zegt: “Laat zijn z!ekte ergens goed voor zijn.”

Yvon Jaspers

Algemeen

Bezorgdheid om Rogier Smit na emotioneel Instagrambericht: Frank Jansen reageert op afstand

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Rogier Smit plaatst zorgwekkend bericht op Instagram: volgers en ex Frank Jansen reageren bezorgd

Rogier Smit, bekend van het programma Paleis voor een Prikkie, heeft zijn volgers deze week flink laten schrikken. Op zijn Instagramaccount verscheen een kort en verontrustend bericht: “The end… R.I.P. Rogier Smit. Tot ziens.” De tekst was niet alleen cryptisch, maar klonk ook als een afscheid — en dat leidde tot een golf van bezorgdheid op sociale media.

Onrust onder volgers: ‘Gaat het wel goed met je?’

De reactie op het bericht liet niet lang op zich wachten. Volgers van Rogier schoten massaal in de stress. Sommigen dachten aan een definitief afscheid, anderen hoopten dat het ging om een roep om hulp. Onder het bericht verschenen tientallen steunbetuigingen, bemoedigende woorden en oproepen om hulp te zoeken. Verschillende mensen probeerden zelfs persoonlijk contact met hem op te nemen, om hem gerust te stellen of simpelweg te laten weten dat hij er niet alleen voor staat.

Het incident benadrukt hoe sociaal kwetsbaar iemand kan zijn, ook als diegene bekend is van televisie. Sociale media zijn niet alleen een plek voor zichtbaarheid en succes, maar worden steeds vaker gebruikt om gevoelens van verdriet, eenzaamheid of verwarring te uiten.

Frank Jansen verrast door het nieuws: ‘Ik wist van niets’

De media klopten al snel aan bij Frank Jansen, de voormalige partner van Rogier. Het duo was jarenlang samen — zowel privé als op televisie — en beleefde samen veel succes. Maar de breuk tussen de twee verliep moeizaam en werd breed uitgemeten in de media.

In een reactie aan weekblad Weekend liet Frank weten dat hij geen weet had van het Instagrambericht. Sterker nog, hij vertelde dat hij het contact met Rogier volledig heeft verbroken. Zijn oude nummer is geblokkeerd en hoewel Frank zijn nieuwe contactgegevens kent, voelt hij geen behoefte om opnieuw contact te leggen. Het is een harde, maar duidelijke grens die hij heeft getrokken.

Zeventien jaar lief en leed

De relatie tussen Rogier en Frank duurde zeventien jaar en stond bol van liefde, samenwerking, maar ook conflicten. Samen waren ze te zien in verschillende televisieprogramma’s, waarin ze op eigenzinnige wijze huizen omtoverden tot stijlvolle paleisjes. Hun uitgesproken karakters en onderlinge dynamiek maakten hen geliefd bij het publiek.

Toch bleek de relatie niet bestand tegen de spanningen die erbij kwamen kijken. De breuk liet diepe sporen na, en dat is te merken in de woorden van Frank. In zijn interview liet hij weten dat hij nog steeds kampt met intense gevoelens ten opzichte van Rogier. “Ik voel een diepe afkeer,” zei hij openlijk, al kon hij niet precies benoemen waar dat gevoel vandaan komt.

Psychische klachten en sociale media

Volgens Frank kampt Rogier al langere tijd met psychische problemen. Depressieve periodes, gevoelens van somberheid en het uiten van emoties via sociale media zijn geen nieuw fenomeen in hun geschiedenis. Frank vindt het delen van zulke persoonlijke berichten op een publiek platform “onhandig en verwarrend”.

“Hij zou zijn emoties beter op een andere manier kunnen uiten,” zei hij. “Professionele hulp of een goed gesprek in privésfeer zou meer helpen dan zulke posts online.” Hoewel hij afstand houdt, lijkt Frank zich wel zorgen te maken over Rogiers mentale gezondheid.

“Het zou me niet verbazen…”

Op de vraag wat hij zou voelen als Rogier daadwerkelijk een poging zou doen zichzelf iets aan te doen, reageerde Frank terughoudend maar open. “Ik zou daar niet verbaasd over zijn,” zei hij, en benadrukte dat hij het verdrietig zou vinden als iemand niet ziet dat er altijd alternatieven zijn.

Die uitspraak klinkt hard, maar lijkt vooral te wijzen op de afstand die Frank inmiddels tot de situatie heeft genomen. Hij probeert zijn emoties te beheersen door zich afzijdig te houden, maar tegelijkertijd klinkt er in zijn woorden ook een zekere mate van betrokkenheid door.

De dunne lijn tussen publiek en privé

Wat deze situatie extra ingewikkeld maakt, is de publieke context waarin het zich afspeelt. Door zijn bekendheid is Rogier voor velen meer dan alleen een persoon: hij is een mediafiguur. Elk bericht dat hij plaatst, wordt opgepikt en uitvergroot. De grens tussen persoonlijk verdriet en publieke beleving vervaagt, zeker op sociale media.

Tegelijkertijd roept dit belangrijke vragen op. Hoe gaan we als maatschappij om met zulke signalen? Wanneer iemand openlijk zijn nood uitspreekt, hoe reageren we daar dan op — met medeleven, met cynisme, of met oprechte hulp?

Het belang van mentale ondersteuning

Rogiers bericht laat opnieuw zien hoe belangrijk het is om psychische gezondheid bespreekbaar te maken. Of iemand nu bekend is of niet: gevoelens van wanhoop en verdriet verdienen altijd aandacht en ondersteuning. In Nederland zijn er gelukkig verschillende hulplijnen beschikbaar, van huisartsen en psychologen tot vertrouwenspersonen en instanties als 113 Zelfm00rdpreventie.

Mensen die zich zorgen maken om een ander, kunnen ook zelf het verschil maken. Een simpel berichtje, een luisterend oor of het aanbieden van hulp kan veel betekenen. Zeker als iemand zich eenzaam of machteloos voelt.

Hoe gaat het nu met Rogier?

Op dit moment is er weinig nieuws over Rogiers toestand. Sinds het verontrustende Instagrambericht is het stil gebleven op zijn sociale kanalen. Veel fans hopen dat hij zich inmiddels in een veilige omgeving bevindt en de nodige ondersteuning krijgt. Zijn televisiecarrière lijkt voor nu even op pauze te staan, maar dat is op dit moment van ondergeschikt belang. Zijn welzijn als mens staat nu voorop.

Een les voor ons allemaal

Wat deze situatie vooral duidelijk maakt, is dat achter elk Instagrambericht een verhaal schuilt. Een leven vol emoties, met hoogtepunten én diepe dalen. De relatie tussen Rogier en Frank — ooit zo zichtbaar op tv — is inmiddels verstoord, maar het blijft pijnlijk om te zien hoe een lange geschiedenis eindigt in afstand en verwarring.

Toch is dit verhaal ook een les in menselijkheid. In het belang van mentale gezondheid. En in hoe belangrijk het is om signalen serieus te nemen, bij jezelf én bij anderen.

Conclusie: Menselijke waardigheid boven alles

Het zorgwekkende bericht van Rogier Smit liet velen niet onberoerd. Zijn volgers, zijn voormalige partner en de media: allemaal reageerden ze op hun eigen manier. Wat blijft, is de hoop dat hij de rust en hulp vindt die hij nodig heeft — en dat we als samenleving leren om met dit soort situaties zorgvuldiger en empathischer om te gaan.

Want bekend of niet: achter elk profiel zit een mens. En daar mogen we nooit aan voorbijgaan.

Lees verder