Algemeen
Heftig: Kosten behandeling Freek zijn onbetaalbaar
Discussie rond Freek Rikkerinks behandeling: Mag je praten over de kosten van levensverlengende zorg?
Sinds Freek Rikkerink, de ene helft van het geliefde muzikale duo Suzan & Freek, bekend heeft gemaakt dat bij hem uitgezaaide longk*nker is vastgesteld, is het medeleven overweldigend. Vanuit het hele land stromen steunbetuigingen binnen. Van fans, collega’s, vrienden en mensen die geraakt zijn door de muziek van het stel. Toch is er naast alle warme reacties ook een ander geluid te horen – eentje die ongemakkelijk aanvoelt, maar tegelijkertijd een bredere maatschappelijke discussie aanzwengelt: hoe ver mogen we gaan met dure medische behandelingen, en wie betaalt die kosten?
Een gevoelige balans tussen empathie en realiteit
Op social media en onder nieuwsartikelen van platforms zoals NU.nl duiken steeds vaker reacties op over de kosten van levensverlengende medicatie. Het onderwerp raakt aan een kernvraag in de gezondheidszorg: wat is de prijs van extra tijd waard? En wie beslist wat ‘verantwoord’ is in tijden van emotie, hoop en afscheid?
Eén van de reacties die de aandacht trok, kwam van een lezer genaamd Hedwig. In een kalme, maar confronterende toon stelde zij: “Levensverlengend is niet genezend. Wel heel duur. Van mij zou het niet hoeven. Als ik dan toch moet gaan, dan ga ik maar.” Ze benadrukt dat het om haar persoonlijke visie gaat, maar opent daarmee wel de deur naar een bredere discussie.
Een ander perspectief: de waarde van kostbare tijd
De opmerking van Hedwig leidde al snel tot reacties van anderen, waaronder JHP, die de vraag stelde: “Zou u dat ook zeggen als er een kindje onderweg is en je misschien net lang genoeg kunt leven om je hummeltje nog even te zien?”
Die vraag raakt aan de kern van Freeks situatie. Samen met Suzan verwacht hij hun eerste kind. Een toekomst vol geluk lijkt te botsen met een harde realiteit. Voor velen maakt dat het verhaal van Freek nog schrijnender. Want hoe kun je dan níét alles proberen om nog wat langer samen te zijn?
Hedwig nuanceerde haar standpunt vervolgens verder: “Ik gun hem met alle liefde om zijn kind nog geboren te zien worden. Maar ik denk ook dat we als samenleving het gesprek moeten voeren: wanneer wordt levensverlengend eigenlijk levensrekkend? Het is een moeilijk onderwerp, maar niet eentje die we mogen negeren.”
Waar ligt de grens? En wie trekt die?
In Nederland is de zorg voor iedereen toegankelijk, maar tegelijkertijd stijgen de kosten elk jaar. Sommige medicijnen – met name bij ernstige aandoeningen zoals k*nker – kunnen tienduizenden euro’s kosten per patiënt. Niet alle behandelingen worden daarom standaard vergoed. Het College voor Zorgverzekeringen kijkt onder andere naar effectiviteit, kosten per gewonnen levensjaar en maatschappelijke draagkracht.
Reacties zoals die van Frank, een andere lezer, wijzen daarop: “Sommige behandelingen worden niet vergoed omdat ze krankzinnig duur zijn in verhouding tot de opbrengsten. Als het een ton kost om drie maanden te rekken bij iemand van 85, dan moeten we ons wel afvragen of we dat met z’n allen kunnen dragen.”
Daarbij benadrukt Frank dat het niet gaat om gebrek aan compassie, maar om maatschappelijke haalbaarheid. “We leven in een tijd waarin zorgpremies stijgen en het personeel onder druk staat. Dan is het niet gek om het gesprek te voeren over prioriteiten. Wat mag zorg kosten, en wie bepaalt dat?”
Persoonlijke verhalen raken aan het grotere plaatje
Wat deze discussie extra gevoelig maakt, is dat het gaat om iemand die in de publieke belangstelling staat. Freek is niet zomaar een patiënt; hij is een geliefde artiest, jonge vader in wording, en een gezicht dat velen kennen van televisie en concerten.
Tamara, een andere reaguurder, stelt dan ook dat juist dát het verschil maakt: “Het maakt nogal uit of je 85 bent of 32, en of je nog een leven voor je hebt of achter je. Ik vind het niet gepast om een mensenleven in euro’s uit te drukken. Dat doet af aan wat het betekent om mens te zijn.”
Die emotionele reactie laat zien hoe moeilijk het is om afstandelijk te praten over onderwerpen als kosten, wanneer het tegelijkertijd gaat over leven, hoop, liefde en verlies. Het is alsof we twee werkelijkheden tegelijk moeten erkennen: de persoonlijke tragedie én de maatschappelijke verantwoordelijkheid.
Suzan en Freek als symbool van hoop
Dat juist Suzan en Freek nu centraal staan in deze discussie, maakt het onderwerp des te indringender. Hun muziek heeft jarenlang hoop en verbinding gebracht. Nu staan zij zelf in het midden van een storm, en delen ze openlijk hun kwetsbaarheid. Dat roept ontzag op – en tegelijk ongemakkelijke vragen.
Want wie zijn wij om te oordelen over hoe lang iemand mag hopen? Over welke middelen ‘het waard’ zijn om in te zetten? Het antwoord op die vragen is zelden zwart-wit, en dat maakt het debat zo pijnlijk én noodzakelijk.
De noodzaak van een respectvol gesprek
Wat deze situatie laat zien, is dat het tijd wordt voor een volwassen, respectvol maatschappelijk gesprek over de toekomst van de zorg. Een gesprek waarin ruimte is voor gevoelens én voor feiten. Waarbij we niet tegenover elkaar komen te staan, maar proberen te begrijpen wat er op het spel staat.
De meningen lopen uiteen, maar één ding is duidelijk: niemand wil dat er straks behandelingen alleen toegankelijk zijn voor wie ze kan betalen. En niemand wil een samenleving waarin geld belangrijker is dan menselijkheid.
Zoals Hedwig het verwoordt: “Ik hoop dat we deze discussie kunnen voeren zonder dat het betekent dat mensen als Freek buiten de boot vallen. Maar het is wel een gesprek dat eraan komt.”
Een moment van reflectie
Terwijl Suzan en Freek zich terugtrekken om samen te zijn en zich te richten op wat écht belangrijk is, kijkt Nederland mee. Niet als nieuwsgierige toeschouwer, maar als betrokken gemeenschap. Want in hun verhaal herkennen we iets van onszelf: de wens om lief te hebben, te leven, en afscheid te nemen op onze eigen voorwaarden.
Het gesprek over zorgkosten is daarmee niet louter een politieke of economische kwestie. Het is een morele vraag, die ons allemaal raakt. En juist daarom is het zo belangrijk om die met zorg, empathie en nuance te voeren.
Tot die tijd wensen we Freek, Suzan en hun ongeboren kindje alle liefde, kracht en rust toe. En misschien is dát wel het enige dat nu telt.
0penbaar Ministerie eist gevangenisstraf van vijf maanden voor Marco Borsato
Na maanden van stilte is de zaak rond zanger Marco Borsato opnieuw in het nieuws. Tijdens de zitting heeft het 0penbaar Ministerie (OM) een gevangenisstraf van vijf maanden geëist tegen de 58-jarige artiest. Het proces, dat veel media-aandacht trekt, gaat over een beschuldiging van grensoverschrijdend gedrag uit de periode tussen 2014 en 2015.
De eis komt overeen met wat verschillende juridische experts vooraf al voorspelden. Voormalig str*fpleiter Bram Moszkowicz zei eerder op de dag dat een eis tussen de drie en zes maanden aannemelijk zou zijn — en die inschatting blijkt nu te kloppen.
OM motiveert strafeis
De officier van justitie benadrukte tijdens de zitting dat er verschillende factoren zijn meegewogen bij het bepalen van de hoogte van de eis. Volgens het OM is de zaak zorgvuldig onderzocht, waarbij zowel de verklaringen van het vermeende slacht0ffer als die van Borsato en zijn omgeving een rol hebben gespeeld.
Advocaat Peter Plasman, die het vermeende slacht0ffer bijstaat, liet na afloop weten dat hij de uitleg van de officier “uitstekend” vond.
“Er zijn allerlei factoren genoemd die van invloed waren op de eis,” aldus Plasman. “Het OM heeft laten zien dat het oog heeft gehad voor de complexiteit van de zaak.”
Volgens hem is de strafeis niet alleen gebaseerd op de verklaringen, maar ook op het feit dat Borsato in eerdere interviews en verhoren een zekere mate van betrokkenheid leek te erkennen, zonder de aantijgingen expliciet te bevestigen.
“Hij ontkent het niet echt”
Plasman ging in op een eerdere uitspraak van de zanger, waarin Borsato zei:
“Als dit meisje het zo heeft ervaren, dan bied ik mijn excuses aan.”
Volgens de raadsman van het vermeende slacht0ffer had Borsato met die woorden dichter bij erkenning kunnen komen.
“Als hij één stapje verder was gegaan, dan was iedereen tevreden geweest,” aldus Plasman. “Hij zegt dat hij het betreurt, maar het blijft hangen tussen ontkennen en erkennen. Daarmee bevestigt hij indirect onderdelen van wat mijn cliënte heeft verklaard.”
De advocaat vermoedt dat het OM juist dat fragment heeft gebruikt als steunbewijs in de zaak.
Reactie van de verdediging
Aan de andere kant reageerden Gert-Jan en Carry Knoops, de advocaten van Marco Borsato, met begrip maar ook teleurstelling. Volgens hen was het een zware en emotionele dag voor hun cliënt.
“Voor Marco was dit een moeilijke dag. Hij is erg aangedaan en moet dit even laten bezinken,” aldus het advocatenkoppel. “Hij heeft tijdens het proces volledig meegewerkt, op alle vragen antwoord gegeven en naar eer en geweten geprobeerd de rechters een compleet beeld te geven.”
De verdediging benadrukt dat de zanger open en eerlijk heeft gehandeld tijdens het verhoor. “Hij heeft niets achtergehouden en wilde vooral duidelijkheid scheppen. Voor hem is dit alles persoonlijk enorm zwaar,” aldus Carry Knoops.
Verweer volgt later deze week
De verdediging kondigde aan dat hun inhoudelijke reactie donderdag zal volgen, wanneer de zaak wordt voortgezet.
“Donderdag gaan we haarfijn uitleggen hoe wij tegen de feiten aankijken,” zei Gert-Jan Knoops. “We zullen op basis van het dossier toelichten waarom de visie van het OM volgens ons niet klopt. De feiten geven een ander beeld dan wat vandaag is geschetst.”
Volgens Knoops is de eis opvallend streng, zeker omdat het vermeende slacht0ffer naar verluidt niet om een gevangenisstraf had gevraagd.
“Dat maakt het opmerkelijk,” zegt hij. “Als de aangeefster zelf geen straf wilde, is het bijzonder dat het OM toch vijf maanden eist. Dat maakt deze zaak nog zwaarder voor onze cliënt.”
De verdediging zegt vertrouwen te hebben in het vervolg van de procedure en wil donderdag uitvoerig ingaan op de inhoud van het dossier.
De kern van de zaak
De beschuldigingen tegen Marco Borsato hebben betrekking op de periode van september 2014 tot januari 2015. Volgens het OM gaat het om grensoverschrijdend gedrag tegenover een destijds 15-jarig meisje. De aanklacht omvat verschillende incidenten, maar het 0penbaar Ministerie vroeg voor een deel daarvan vrijspraak, omdat er onvoldoende bewijs zou zijn voor sommige onderdelen van de beschuldiging.
Het proces richt zich vooral op de vraag of er sprake is geweest van ongepast lichamelijk contact en in welke context dat zou hebben plaatsgevonden. Borsato heeft steeds volgehouden dat hij nooit bewust over grenzen is gegaan, maar erkent dat zijn gedrag mogelijk verkeerd geïnterpreteerd is.
Zware periode voor de zanger
De zaak is voor Borsato niet alleen juridisch, maar ook emotioneel belastend. Sinds de beschuldigingen aan het licht kwamen, trok hij zich grotendeels terug uit het publieke leven. Waar hij ooit tot de meest geliefde artiesten van Nederland behoorde, is zijn imago sindsdien zwaar beschadigd.
Zijn advocaten benadrukken dat de zanger nog steeds veel steun krijgt van zijn familie en directe omgeving. “Hij probeert zich vast te houden aan zijn gezin en vrienden,” zegt Carry Knoops. “Maar de impact van deze zaak is enorm.”
Reacties uit de media en publieke opinie
De zitting werd door veel media gevolgd, en ook op sociale platforms werd het nieuws breed besproken. De meningen zijn verdeeld: sommigen vinden de eis terecht en passend bij de ernst van de zaak, terwijl anderen vinden dat het OM te streng is geweest, zeker gezien de leeftijd van de zaak en de beperkte bewijsvoering.
Onder juridische experts klinken genuanceerde geluiden. Een strafrechtadvocaat zegt in een televisie-uitzending:
“Vijf maanden is aan de stevige kant, zeker als er ook delen van de aanklacht niet worden overgenomen. Maar het OM wil met deze eis waarschijnlijk een signaal afgeven over hoe serieus dit soort zaken wordt genomen.”
Tegelijkertijd wijzen anderen erop dat in dit soort kwesties vaak meer speelt dan alleen de juridische afweging — ook maatschappelijke gevoelens over machtsverhoudingen en vertrouwen in de rechtspraak spelen een rol.
Het vervolg van de procedure
Donderdag zal het slotpleidooi van de verdediging plaatsvinden. Daarna zal de rechtbank zich buigen over de vraag of de beschuldigingen overtuigend bewezen kunnen worden. De uitspraak wordt naar verwachting enkele weken later gedaan.
Volgens insiders is het onzeker welke kant het op zal gaan. Hoewel het OM vasthoudt aan zijn eis, is de bewijslast in dit soort zaken complex, zeker wanneer er geen onafhankelijke getuigen of fysiek bewijs is.
De advocaten van Borsato hopen dat de rechtbank oog zal hebben voor de nuance en voor de persoonlijke omstandigheden van hun cliënt.
“Hij heeft altijd meegewerkt en zich volledig transparant opgesteld,” aldus Gert-Jan Knoops. “We hopen dat dat wordt meegewogen in het uiteindelijke oordeel.”
Een zaak die Nederland bezighoudt
Of Marco Borsato daadwerkelijk een gevangenisstraf zal moeten uitzitten, zal de komende weken blijken. Wat vaststaat, is dat de zaak diepe sporen nalaat — niet alleen bij de betrokkenen, maar ook in de samenleving.
De publieke aandacht, de emotionele lading en de jarenlange onzekerheid maken dit tot een van de meest besproken rechtszaken in de Nederlandse entertainmentwereld van de afgelopen jaren.
Tot de uitspraak blijft de zanger formeel onschuldig. Zoals zijn advocaten benadrukken:
“Marco vertrouwt op de rechtspraak en hoopt op een eerlijk en evenwichtig oordeel.”
Samenvattend
-
Het 0penbaar Ministerie eist vijf maanden cel tegen Marco Borsato.
-
De eis komt overeen met voorspellingen van juridische experts.
-
Advocaat Peter Plasman noemt het OM-betoog “uitstekend” en zegt dat Borsato zijn betrokkenheid niet volledig ontkent.
-
De verdediging van Gert-Jan en Carry Knoops spreekt van een “emotionele en zware dag” en noemt de eis “opmerkelijk streng”.
-
Donderdag volgt het slotpleidooi van de verdediging; daarna beslist de rechtbank.