Algemeen
Werkloze deelnemers van Uit De Schulden willen stoppen met programma: ‘Teveel werk!’
Kritiek op Uit De Schulden-koppel: “Geen werk, wel meer dan 3.000 euro per maand”
In een recente aflevering van het NPO-programma Uit De Schulden kregen kijkers een inkijkje in het leven van Susanne en Kevin, een jong gezin met drie kinderen dat diep in de financiële problemen zit. Hoewel het programma bedoeld is om gezinnen te helpen met het op orde krijgen van hun geldzaken, leidde deze aflevering vooral tot veel discussie en verontwaardiging.
Hoog inkomen zonder werk
Opvallend detail: hoewel beide ouders geen betaalde baan hebben, ontvangt het gezin via toeslagen, regelingen en kwijtscheldingen een maandinkomen van ruim 3.145 euro. Dat bedrag is opgebouwd uit onder andere bijstand, bijzondere bijstand, huurtoeslag, zorgtoeslag, het kindgebonden budget en een vrijstelling van gemeentelijke- en waterschapsbelastingen.
Waar veel mensen met een fulltime baan moeite hebben om aan het eind van de maand rond te komen, roept dit voorbeeld bij sommigen vragen op. “Waarom zou je überhaupt nog gaan werken?” is een veelgelezen reactie op social media.
Beeld van passiviteit
Wat de publieke verontwaardiging verder aanwakkerde, is hoe Susanne en Kevin in beeld kwamen: rokend, gamend, en zonder duidelijke motivatie om hun situatie te verbeteren. In plaats van concrete stappen te zetten richting werk of stabiliteit, gaven ze aan vooral behoefte te hebben aan “rust”.
Op social media laten kijkers zich dan ook massaal uit. Enkele veelvoorkomende reacties:
-
“Heel de dag roken en gamen, maar klagen dat je niet rondkomt?”
-
“Ze krijgen hulp, voedsel, toeslagen én een auto, maar doen er niks mee.”
-
“Je krijgt 160 euro per week plus de voedselbank, en dan zeggen dat het te zwaar is? Ga gewoon boodschappen doen bij de Lidl.”
Uit het programma stappen?
Wat de woede bij sommige kijkers nog verder aanwakkerde, was de aankondiging van Susanne en Kevin dat ze overwegen om te stoppen met het programma. De reden? Het traject zou “te zwaar” zijn. Susanne zei daarover: “Hij zit er echt helemaal doorheen. We zouden dolgraag geholpen willen worden, maar nu is het gewoon te veel.”
Kevin voegde eraan toe: “Ik ben op dit moment nog niet toe aan werk, en ook niet aan alles wat erbij komt kijken. Mijn hoofd zit gewoon te vol.”
Hoewel het stel hun gevoelens eerlijk uitsprak, viel hun houding bij het bredere publiek niet goed. Veel mensen voelen zich solidair met mensen die hard werken voor minder en begrijpen niet dat er weinig bereidheid lijkt om actief iets aan de situatie te doen.
Complexe realiteit
Toch is het te eenvoudig om alles te reduceren tot luiheid of onwil. Mensen die langdurig in financiële stress leven, kunnen kampen met mentale uitputting, een gebrek aan perspectief en schaamte. In plaats van simpelweg ‘even een baan zoeken’, kan het jaren duren voordat mensen uit de negatieve spiraal komen. Ook de begeleidingstrajecten binnen het programma zijn vaak intensief en confronterend.
Maar in het geval van Susanne en Kevin viel het gebrek aan initiatief toch op. In andere afleveringen tonen deelnemers vaak strijdlust, veerkracht of dankbaarheid. Dit koppel leek vooral behoefte te hebben aan afstand en rust – iets wat kijkers lastig konden rijmen met de forse steun die ze ontvangen.
Een bredere discussie
De aflevering roept niet alleen vragen op over individuele keuzes, maar ook over het systeem. Hoe kan het dat een gezin zonder werk een hoger inkomen heeft dan veel tweeverdieners? Is het systeem uit balans, of biedt het juist broodnodige steun aan wie dat nodig heeft?
De aflevering zet het publieke debat over solidariteit, motivatie en toeslagen op scherp. Terwijl sommigen begrip tonen voor de situatie van het gezin – zeker als er psychische klachten spelen – stellen anderen dat hulp pas effectief is als er ook een eigen inspanning tegenover staat.
Conclusie
De aflevering van Uit De Schulden met Susanne en Kevin maakt veel los. Niet alleen vanwege hun persoonlijke verhaal, maar vooral door het bredere maatschappelijke vraagstuk dat het oproept: hoe zorgen we dat ondersteuning rechtvaardig voelt, effectief is én mensen motiveert om vooruit te kijken?
Het is duidelijk dat het gesprek nog lang niet voorbij is. Wat overblijft, is de hoop dat gezinnen zoals dat van Susanne en Kevin op termijn toch de kracht vinden om stappen vooruit te zetten – en dat het systeem hen daartoe blijft aanmoedigen in plaats van hen stil te laten staan.
Het was een nacht die Djarno Hofland en zijn verloofde Manon Kool niet snel zullen vergeten. Wat begon als een ogenschijnlijk rustige avond, veranderde plots in een angstige race tegen de klok toen hun pasgeboren zoontje Lowen onverwacht ernstig benauwd raakte. In paniek stapten ze midden in de nacht in de auto, op weg naar het z!ekenhuis, niet wetend wat hen te wachten stond.
Schrik in de nacht
Via Instagram liet Djarno zijn
volgers weten wat er was gebeurd. In een open en emotionele
boodschap schreef hij:
“Vannacht in het z!ekenhuis
gezeten voor Lowen, die opeens geen lucht meer kreeg door al zijn
slijm.”
Bij het bericht deelde hij een foto vanuit het z!ekenhuis, waarop te zien is hoe het jonge gezin op de spoedeisende hulp zit. De vermoeidheid en spanning zijn voelbaar, maar gelukkig kon hij ook meteen geruststellend nieuws delen: “Het is allemaal goed met hem, gelukkig.”
Voor elke ouder is het een van de grootste angsten: je kind dat plotseling moeite krijgt met ademhalen. Zeker bij een baby, die zichzelf nog niet kan helpen of aangeven wat er mis is, kan zo’n situatie razendsnel escaleren. Voor Djarno en Manon voelde het dan ook alsof de tijd even stil stond.
Opluchting na angstige uren
In het z!ekenhuis werd Lowen direct onderzocht. De artsen constateerden dat hij veel slijm had, wat zijn ademhaling ernstig belemmerde. Zulke situaties komen bij jonge baby’s vaker voor, maar dat maakt de schrik voor ouders niet minder groot. Elk kuchje, elk geluidje wordt dan beladen met angst.
Na observatie en behandeling kwam gelukkig het verlossende nieuws: Lowen was stabiel en buiten gevaar. Voor Djarno en Manon viel er een enorme last van hun schouders. De opluchting na zulke uren is nauwelijks te beschrijven. Van pure paniek naar dankbaarheid – emoties die elkaar in rap tempo afwisselen.
Lowen: een wonder voor het gezin
Lowen werd afgelopen zomer geboren en was vanaf het eerste moment een bron van geluk voor het stel. Bij zijn geboorte deelden Djarno en Manon al hoe bijzonder zijn komst voor hen was. “Jij maakt ons compleet, Lowen Franky Hofland,” schreven ze toen trots. “Jij bent ons wonder, zijn geschenk.”
Dat zulke woorden extra lading krijgen na een angstige nacht als deze, is logisch. Het herinnert ouders eraan hoe kwetsbaar het leven is, maar ook hoe groot de liefde is die ze voelen.
Een hecht gezin
Djarno en Manon vormen al zes jaar een koppel en zijn sinds vorig jaar verloofd. Hun gezin groeide gestaag. Begin 2022 mochten ze hun dochter Seven Rich verwelkomen, die inmiddels een grote zus is geworden. Daarnaast heeft Djarno nog een dochter uit een eerdere relatie, waardoor het gezin al langere tijd een warme, samengestelde eenheid vormt.
Op sociale media laten ze regelmatig zien hoe belangrijk familie voor hen is. Geen perfecte plaatjes, maar eerlijke momenten: blijdschap, vermoeidheid, liefde en soms ook zorgen. Juist dat maakt dat veel mensen zich met hen kunnen identificeren.
Reacties vol steun
Onder het Instagrambericht van Djarno stroomden de reacties binnen. Volgers leefden massaal mee en wensten Lowen beterschap. Veel ouders deelden hun eigen ervaringen met nachtelijke z!ekenhuisbezoeken en lieten weten hoe herkenbaar de angst is.
“Zo heftig,
sterkte!”
“Wat een schrik, fijn dat het nu goed gaat.”
“Dit zijn nachten die je nooit meer vergeet.”
De steunbetuigingen laten zien hoe groot de betrokkenheid is. Hoewel Djarno en Manon bekende gezichten zijn, staan ze in zulke momenten vooral als ouders voor dezelfde zorgen als ieder ander.
Kwetsbaarheid van jonge baby’s
Artsen benadrukken regelmatig hoe belangrijk het is om bij ademhalingsproblemen bij baby’s direct actie te ondernemen. Overmatig slijm, verkoudheid of kleine luchtwegproblemen kunnen bij jonge kinderen snel tot benauwdheid leiden. Dat Djarno en Manon geen moment twijfelden en meteen naar het z!ekenhuis gingen, was dan ook de juiste keuze.
Voor ouders is het vaak lastig om het onderscheid te maken tussen “even aankijken” en “direct handelen”. In dit geval bleek hoe belangrijk het is om op je gevoel te vertrouwen.
Dankbaarheid overheerst
Hoewel de nacht intens en beangstigend was, overheerst bij het gezin nu vooral dankbaarheid. Dankbaarheid dat de zorg snel beschikbaar was, dat Lowen goed is behandeld en dat ze hem weer veilig in hun armen konden sluiten.
Djarno’s korte, eerlijke update zegt daarin eigenlijk alles. Geen lange uitleg, geen drama, maar een simpele boodschap: het was spannend, maar het gaat goed.
Een herinnering die blijft
Zulke momenten blijven ouders vaak bij. Ze worden onderdeel van het gezinsverhaal: die ene nacht, die ene angst, die ene opluchting. Voor Djarno en Manon zal dit ongetwijfeld een herinnering zijn die hen nog dichter bij elkaar brengt.
Voor nu lijkt de rust teruggekeerd in huize Hofland-Kool. Lowen is veilig, de ouders kunnen weer ademhalen en dochter Seven heeft haar broertje weer thuis.
En misschien is dat wel de belangrijkste boodschap die blijft hangen na deze gebeurtenis: hoe kwetsbaar het leven soms ook is, de liefde en verbondenheid binnen een gezin blijken keer op keer sterker dan de angst.