Algemeen
Longartsen woedend op Evert Santegoeds om advies aan Freek Rikkerink: ‘Onverantwoord en ongepast’
Het nieuws over de ernstige ziekte van Freek Rikkerink, bekend van het muzikale duo Suzan & Freek, kwam hard aan. De 31-jarige zanger en gitarist maakte onlangs bekend dat hij longkanker heeft, een diagnose die veel verdriet en medeleven oproept. De mededeling dat de ziekte bovendien al verder is uitgezaaid, maakt het allemaal nog zwaarder.
De afgelopen weken stond de muziekwereld en het publiek stil bij dit ingrijpende nieuws. Er werd steun uitgesproken, er werden berichten van liefde en kracht gedeeld, en er heerste een collectieve stilte van verdriet en respect. Maar in die stilte klonk ook een stem die voor opschudding zorgde: die van Evert Santegoeds.
Evert Santegoeds doet opvallend advies in podcast
Evert Santegoeds, hoofdredacteur van het weekblad Privé, liet zich in zijn podcast Strikt Privé uit over de situatie van Freek Rikkerink. In plaats van louter steun en medeleven te betuigen, deed hij een advies dat bij velen in het verkeerde keelgat schoot. Santegoeds stelde voor dat Freek misschien naar Frankfurt zou kunnen reizen, waar volgens hem een arts werkzaam is die gespecialiseerd is in longkankerbehandelingen.
“Je hebt natuurlijk de neiging om in Amerika of Duitsland te kijken,” zei Santegoeds. “In Frankfurt zit een bekende arts. Of je daar nog terecht kunt, is de vraag, maar ik zou het proberen.” Een advies dat op het eerste gezicht misschien getuigt van betrokkenheid, maar dat bij medische professionals en een groot deel van het publiek tot verontwaardiging leidde.
Longartsen reageren fel
Longartsen in Nederland reageerden furieus op het advies van Santegoeds. In medische kringen wordt benadrukt dat het belangrijk is om vertrouwen te hebben in de behandeling van Nederlandse artsen, die tot de besten ter wereld behoren. Het idee dat er in het buitenland betere kansen zouden zijn, wordt gezien als misplaatst en potentieel schadelijk.
“Hoe haal je het in je hoofd om zoiets te zeggen? Hij is geen arts en dit soort uitspraken kunnen leiden tot onnodige twijfel of schuldgevoel bij de patiënt en diens familie,” liet een longarts weten in een reactie. “In zo’n kwetsbare situatie heeft iemand juist behoefte aan rust en vertrouwen in zijn eigen behandelend team, niet aan wilde suggesties.”
De kracht van medische expertise in Nederland
De zorg die Freek Rikkerink nu ontvangt, wordt uitgevoerd door artsen die dagelijks werken met complexe gevallen van longkanker. De behandeling is afgestemd op de persoonlijke situatie van Freek en wordt in overleg met hem en zijn familie uitgevoerd. Artsen benadrukken dat het idee dat er ‘ergens anders’ nog een wonderdokter zou zitten, vaak niet op realiteit gebaseerd is.
“Natuurlijk kun je altijd een second opinion overwegen, maar dat is iets wat de patiënt in alle rust en samen met zijn eigen artsen moet bespreken,” zegt een longarts. “Publieke adviezen van mensen zonder medische achtergrond kunnen onbedoeld onrust veroorzaken.”
Evert Santegoeds: betrokken of bemoeizuchtig?
Santegoeds’ advies werd door sommigen gezien als een blijk van medeleven. Hij benadrukte dat hij het goed bedoelde en dat hij alleen wilde aangeven dat het wellicht de moeite waard zou zijn om nog een andere specialist te raadplegen. Maar veel mensen vinden dat hij hiermee een grens overschreed.
Een gebruiker op X vatte het samen: “Hij is geen arts, hij heeft hier geen verstand van. Hij moet zich niet mengen in zulke persoonlijke medische keuzes.” Een ander voegde toe: “Dit is wederom een voorbeeld van hoe mediafiguren denken dat ze overal wat over mogen zeggen. Laat de familie en de dokters dit zelf beslissen.”
Respect voor privacy en persoonlijke keuzes
Wat deze situatie pijnlijk duidelijk maakt, is hoe gevoelig de grens is tussen publieke belangstelling en respect voor privacy. Freek Rikkerink en zijn partner Suzan hebben openhartig gedeeld wat er speelt in hun leven. Ze deden dat in de hoop begrip en steun te krijgen, niet om het startpunt te worden van publieke discussies over hun behandeling.
Wanneer iemand met zo’n persoonlijke kwestie naar buiten treedt, is het voor buitenstaanders verleidelijk om suggesties en adviezen te geven. Toch is het goed om stil te staan bij de vraag of dat altijd gepast is. Voor Freek en Suzan draait het nu vooral om het vinden van rust, kracht en verbondenheid met hun naasten.
Een emotionele tijd voor Suzan & Freek
Suzan & Freek staan bekend om hun warme, positieve uitstraling. Hun muziek is vaak een bron van troost voor hun fans. Nu zijn de rollen omgedraaid: het publiek steunt hén in deze moeilijke periode. Overal klinken berichten van hoop en medeleven.
De twee artiesten hebben de afgelopen jaren een bijzondere plek veroverd in de Nederlandse muziekwereld. Hun optredens zijn altijd energiek en hun liedjes raken vaak precies de juiste snaar. Juist daarom raakt dit nieuws zoveel mensen. Het is alsof een goede vriend of vriendin ineens met iets heel naars geconfronteerd wordt.
Verdeelde reacties in de media
Niet iedereen veroordeelt Santegoeds’ opmerkingen even fel. Sommige mensen zeggen dat hij simpelweg alle mogelijke opties aan het licht wilde brengen en dat hij wellicht dacht dat hij daarmee juist hoop bood. Toch blijft de kritiek vanuit medische hoek overeind. Want zelfs als het advies goedbedoeld is, kan het een ongewenste druk leggen op de patiënt.
Een online reactie illustreert die twijfel: “Als je zegt ‘ik zou het proberen in Frankfurt’, geef je de familie het gevoel dat ze nog niet alles hebben gedaan. Maar dat is niet zo: Nederlandse artsen doen er alles aan.”
De kracht van empathie in moeilijke tijden
In een tijd waarin medische termen, behandelplannen en toekomstscenario’s een hoofdrol spelen, wordt vaak vergeten hoe zwaar zo’n diagnose psychologisch weegt. Het is een fase waarin elke opmerking, elke goedbedoelde suggestie, kan aanvoelen als een oordeel of een extra last.
Juist daarom is het zo belangrijk om met zorg te spreken en te luisteren. Familie, vrienden en collega’s kunnen steun bieden door er gewoon te zijn, zonder direct met oplossingen of nieuwe ideeën te komen. Het draait om nabijheid, begrip en ruimte geven.
Een les voor ons allemaal
Het debat rond de uitspraken van Evert Santegoeds laat zien dat we als samenleving nog veel kunnen leren over hoe we omgaan met ziekte en kwetsbaarheid. Het is niet altijd nodig om advies te geven – soms is het veel waardevoller om te laten merken dat je iemand ziet, dat je zijn verdriet erkent en dat je er bent als steun.
Voor Freek Rikkerink en zijn familie is dit een tijd waarin ze alle kracht nodig hebben. Ze verdienen de ruimte om hun eigen keuzes te maken, in vertrouwen op hun artsen en in overleg met de mensen die hen het meest dierbaar zijn.
Een oproep tot respect
Het verhaal van Freek Rikkerink en de ophef rond Evert Santegoeds laat zien dat de grens tussen nieuwsgierigheid en bemoeizucht soms flinterdun is. Iedereen wil meeleven, iedereen wil iets doen – maar soms is het belangrijkste wat je kunt doen simpelweg zwijgen en er zijn.
Laten we hopen dat Freek en Suzan de rust en kracht vinden om deze moeilijke weg samen te bewandelen. Dat ze de steun van het publiek voelen, maar zich ook beschermd weten tegen ongevraagde adviezen. En dat we als samenleving blijven leren hoe we in tijden van ziekte en kwetsbaarheid het beste voor elkaar kunnen betekenen.
Nino van der Meijde, bekend als dj en inmiddels ook als gezicht in de realityserie Andy en Melisa, heeft voor het eerst uitgebreid gesproken over een onderwerp dat bij veel mensen vragen oproept: wie is zijn biologische vader, en hoe ziet die relatie eruit? Hoewel de informatie al jaren online te vinden is, blijkt dat het grote publiek dit verhaal nauwelijks kent. In een openhartig gesprek met radiozender FunX besloot Nino er nu zelf duidelijkheid over te geven.
Een vraag die blijft terugkomen
Voor Nino is het geen nieuw onderwerp. Hij krijgt al jaren vragen over zijn afkomst, vooral op sociale media. Toch koos hij er meestal voor om er niet op in te gaan. Niet omdat het een geheim is, benadrukt hij, maar omdat hij zijn privéleven niet voortdurend wil toelichten. Nu hij vaker in de publieke belangstelling staat, voelt hij zich wel comfortabeler om zijn verhaal in zijn eigen woorden te vertellen.
“Mijn biologische vader is Okkie Durham,” vertelt Nino zonder omwegen. “Dat staat al jaren online, dus iedereen kan het vinden. Maar Andy voelt gewoon als mijn vader.” Met die ene zin schetst hij direct het onderscheid dat voor hem essentieel is: biologisch vaderschap en emotioneel vaderschap zijn niet altijd hetzelfde.
Wie zijn vaderfiguur écht is
Andy van der Meijde, oud-international en voormalig profvoetballer, is al sinds Nino’s jeugd een vaste waarde in zijn leven. Hij voedde hem op, was aanwezig in belangrijke momenten en speelde de rol die Nino associeert met ‘vader zijn’. “Andy heeft mij opgevoed,” legt hij uit. “Dus zo zie ik hem ook. Dat gevoel verandert niet.”
Dat betekent niet dat er geen contact is met zijn biologische vader. Integendeel: Nino spreekt openlijk over een goede band. “Ik heb contact met mijn vader en dat is ook goed,” zegt hij. “We spreken elkaar en er is geen ruzie of afstand.” Toch benadrukt hij dat het vaderschap voor hem niet alleen draait om bloedbanden, maar vooral om wie er daadwerkelijk voor je was.
Twee werelden naast elkaar
Het verhaal van Nino laat zien dat familie soms complexer is dan het klassieke plaatje. Hij staat met één been in de wereld van entertainment en reality-tv, en met het andere in een persoonlijk verleden dat door velen met nieuwsgierigheid wordt bekeken. Juist daarom kiest hij nu voor openheid: niet om te choqueren, maar om misverstanden weg te nemen.
“Het is geen geheim en ook geen drama,” lijkt zijn boodschap te zijn. “Het is gewoon hoe mijn leven is gelopen.” Die nuchtere benadering past bij de manier waarop hij zich ook in andere interviews presenteert: recht door zee, zonder sensatie.
Reality-tv brengt alles dichterbij
Nino is momenteel regelmatig te zien in Andy en Melisa, een realityserie die het dagelijks leven van Andy van der Meijde en zijn gezin volgt. De camera’s draaien mee tijdens alledaagse momenten, maar schuwen ook de moeilijkere onderwerpen niet. Juist daardoor leren kijkers het gezin van een andere kant kennen.
Binnen de serie wordt duidelijk hoe hecht de familieband is. Nino maakt daar vanzelfsprekend deel van uit. De kijker ziet niet alleen de vrolijke kanten, maar ook hoe familieleden met elkaar omgaan tijdens spanningen of persoonlijke uitdagingen. Het onderwerp van zijn biologische vader komt in de serie niet expliciet naar voren, maar zijn plaats binnen het gezin is onmiskenbaar.
De naam die nieuwsgierigheid oproept
Dat Nino’s biologische vader Okkie Durham is, maakt het verhaal voor veel mensen extra beladen. Durham, voluit Octave Durham, werd begin jaren 2000 een bekende naam door een kunstroof die internationaal de aandacht trok. Samen met een handlanger wist hij twee schilderijen uit het Van Gogh Museum in Amsterdam weg te nemen: Zeegezicht bij Scheveningen en Het uitgaan van de hervormde kerk te Nuenen.
De roof zorgde wereldwijd voor opschudding. Jarenlang bleef onduidelijk waar de schilderijen waren gebleven. Pas in 2016, veertien jaar later, werden ze teruggevonden in Italië, in handen van de Napolitaanse Camorra. Inmiddels zijn de werken weer veilig terug in Nederland.
Een verleden dat niet alles bepaalt
Hoewel die geschiedenis onlosmakelijk verbonden is aan de naam Durham, benadrukt Nino dat dit niet definieert wie hij zelf is. Hij heeft zijn eigen pad gekozen, los van de reputatie of daden van anderen. “Ik ben gewoon mezelf,” lijkt hij daarmee te zeggen. Zijn focus ligt op muziek, creativiteit en het opbouwen van zijn eigen carrière.
Als dj timmert hij al geruime tijd aan de weg en heeft hij een groeiende fanbase. Muziek is voor hem een manier om zichzelf te uiten, los van labels of familiegeschiedenis. Dat hij daarnaast nu ook op televisie te zien is, ziet hij vooral als een extra platform, niet als zijn kernidentiteit.
Loyaliteit en dankbaarheid
Wat in het gesprek met FunX vooral opvalt, is de loyaliteit die Nino uitspreekt richting Andy van der Meijde. Hij spreekt met respect en dankbaarheid over de rol die Andy in zijn leven heeft gespeeld. “Hij was er,” zegt hij impliciet, “en dat is wat telt.”
Die houding laat zien dat familie voor Nino draait om nabijheid, zorg en betrokkenheid. Biologische banden zijn belangrijk, maar niet doorslaggevend. Het is een boodschap die voor veel mensen herkenbaar is, zeker in samengestelde gezinnen.
Openheid zonder sensatie
Met zijn verhaal kiest Nino niet voor drama, maar voor helderheid. Hij maakt duidelijk hoe de verhoudingen liggen, zonder iemand te veroordelen of te verheerlijken. Die balans maakt zijn openheid geloofwaardig en respectvol.
Voor kijkers en luisteraars biedt het gesprek vooral inzicht in hoe iemand met een bijzondere achtergrond daar zelf tegenaan kijkt. Geen groot conflict, geen schokkende onthullingen, maar een persoonlijke uitleg die rust brengt in plaats van vragen oproept.
Een eigen toekomst
Nino van der Meijde lijkt vastberaden om zijn eigen koers te blijven varen. Met muziek, media-optredens en een duidelijke kijk op familie bouwt hij aan een toekomst die niet wordt bepaald door het verleden van anderen. Zijn verhaal laat zien dat identiteit meer is dan afkomst alleen.
Door nu zelf het woord te nemen, sluit hij een hoofdstuk af dat voor buitenstaanders misschien mysterieus leek, maar voor hem al lang helder was. En juist die nuchtere eerlijkheid maakt zijn verhaal krachtig en menselijk.