Algemeen
Interview met buurman Joël onthult leugen over telefoongesprek met Klaas Bijl
In mei 2025 werd Nederland diep geraakt door het tragische nieuws over de vermissing en het overlijden van de jonge kinderen Jeffrey (10) en Emma (8), samen met hun vader, Klaas Bijl. De dagenlange zoektocht hield het land in spanning en riep talloze vragen op. In aanloop naar de ontknoping verscheen een interview met een bekende van Klaas, die uitspraken deed over diens situatie. Deze uitspraken leidden tot maatschappelijke discussie, vooral nadat nieuwe feiten aan het licht kwamen.
De vermissing en landelijke zoektocht
Op zaterdag 17 mei werden Jeffrey en Emma als vermist opgegeven. De kinderen verbleven op dat moment bij hun vader in het kader van een omgangsregeling. Toen ze niet terugkeerden naar hun moeder, sloegen familieleden alarm. De politie zette vrijwel direct een grootschalige opsporingsactie in gang, waarbij ook een Amber Alert werd verspreid.
De vermissing leidde tot grote betrokkenheid vanuit de samenleving. Vrijwilligers meldden zich aan bij zoekteams, waaronder het Veteranen Search Team, en de politie zette onder meer speurhonden en sonarapparatuur in. Er werd gezocht in watergebieden, bosrijke zones en landelijke omgeving nabij het Groningse Beerta. Ook grensregio’s in Duitsland werden betrokken bij het onderzoek.
Interview met bekende roept vragen op
Op maandag 19 mei, nog voordat de auto met daarin de lichamen van Klaas en zijn kinderen werd gevonden, gaf Joël — een inwoner van Beerta en bekende van Klaas — een interview aan het televisieprogramma Hart van Nederland. In het gesprek beweerde hij dat Klaas, ondanks de lopende vermissingszaak, de avond ervoor telefonisch contact had opgenomen met zijn vriendin. Volgens Joël zou Klaas hebben gezegd dat het goed ging met de kinderen en dat ze samen hadden gegeten.
Daarnaast uitte Joël kritiek op de omstandigheden rondom de omgangsregeling en de relatie tussen Klaas en de moeder van de kinderen. Hij sprak over spanningen binnen het gezin en suggereerde dat de intensieve zoektocht van de politie mogelijk een averechts effect kon hebben. “Als je op zo’n manier een klopjacht opzet, drijf je iemand steeds verder in het nauw,” aldus Joël.
Feiten spreken de uitspraken tegen
Enkele dagen na het interview werd de auto van Klaas Bijl teruggevonden in het water bij Winschoten. In het voertuig trof de politie de lichamen aan van Klaas en zijn kinderen. Uit technisch onderzoek bleek dat de auto vermoedelijk al sinds zaterdagmiddag in het water had gelegen. Daarmee kon het telefoongesprek dat Joël beschreef, op zondagavond niet hebben plaatsgevonden.
De ontdekking dat deze informatie feitelijk onjuist was, leidde tot ophef. Op sociale media deelden diverse accounts hun zorgen over het interview. Onder andere het platform @stop_femicide_nu plaatste een bericht waarin werd gesteld dat het interview onbedoeld de indruk kon wekken dat er begrip moest worden opgebracht voor Klaas’ handelen. Volgens hen werd de nadruk in het gesprek gelegd op het perspectief van de vader, in plaats van op het welzijn en de veiligheid van de kinderen.
Discussie over media, beeldvorming en verantwoordelijkheid
De reacties op het interview laten zien hoe belangrijk het is dat media zorgvuldig omgaan met informatie, zeker in situaties die nog volop in onderzoek zijn. Wanneer uitspraken worden gedaan die niet stroken met feiten, kunnen die onbedoeld bijdragen aan verwarring, verkeerde beeldvorming of zelfs pijn bij betrokken families.
Daarnaast kwam er kritiek op het feit dat er nauwelijks aandacht werd besteed aan de kinderen zelf. Door het gesprek vooral te richten op de persoonlijke situatie van de ouder in kwestie, bleef het perspectief van de kinderen onderbelicht. Voor veel kijkers voelde dat ongemakkelijk, zeker gezien de ernst van de situatie.
Het laat zien hoe kwetsbaar publieke communicatie is wanneer deze plaatsvindt tijdens een nog lopend politieonderzoek. Interviews met nabije betrokkenen of kennissen kunnen waardevol zijn, maar vragen tegelijkertijd om journalistieke terughoudendheid, controleerbare feiten en balans.
Aandacht voor de bredere context
Naast de directe inhoud van het interview, werd ook gereflecteerd op de maatschappelijke context waarin dit plaatsvond. Situaties waarbij zorgen bestaan over veiligheid binnen families of relaties, vragen om alertheid van instanties én om zorgvuldige communicatie richting het publiek. Wanneer familieleden of bekenden zich uitspreken, is het belangrijk dat hun verhaal wordt getoetst en dat feiten leidend blijven.
De zaak benadrukt het belang van signalering, hulpverlening en samenwerking tussen instanties. Tegelijkertijd toont het aan hoe groot de rol van media kan zijn in hoe gebeurtenissen worden beleefd en geïnterpreteerd door het publiek. Verhalen die worden verteld, zeker in emotioneel geladen tijden, dragen bij aan het collectieve beeld van wat er is gebeurd – of wat men denkt dat er is gebeurd.
Ruimte voor rouw, reflectie en herstel
Voor de nabestaanden en de gemeenschap is het verlies van Jeffrey en Emma een onbeschrijflijk verlies. Op meerdere plekken in het land werden bloemen neergelegd, kaarsen gebrand en berichten gedeeld ter nagedachtenis aan de kinderen. De roep om rust, reflectie en respectvolle communicatie is sindsdien nadrukkelijk aanwezig.
De familie heeft via woordvoerders laten weten dat ze behoefte hebben aan tijd en ruimte om dit verlies te verwerken. Ze vragen om terughoudendheid bij het verspreiden van ongeverifieerde informatie en hopen dat de aandacht vooral uitgaat naar de herinnering aan de kinderen.
Slotbeschouwing
De situatie rond Klaas Bijl en zijn kinderen herinnert ons aan het belang van zorgvuldigheid, empathie en verantwoordelijkheid in alle lagen van de samenleving. Van hulpverlening tot journalistiek, van sociale media tot gesprekken aan de keukentafel: hoe we omgaan met gevoelige informatie doet ertoe.
In deze tragedie is het van belang dat het perspectief van de kinderen centraal blijft staan. Dat zij niet vergeten worden. En dat we als samenleving leren van wat er is gebeurd, zodat waakzaamheid, samenwerking en preventie nog steviger verankerd raken in onze manier van handelen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Wie vragen heeft of zorgen maakt over situaties in de eigen omgeving, kan altijd contact opnemen met hulporganisaties zoals Veilig Thuis of De Kindertelefoon. Want tijdige signalering kan van onschatbare waarde zijn.
Advocaat Peter Plasman noemt fout van rechter in zaak-Borsato ‘gewoon dom’
De juridische wereld reageert verbaasd op het incident rondom rechter Heleen de Haan, die in de lopende strafzaak tegen Marco Borsato via haar privéaccount op X (voorheen Twitter) een bericht plaatste over de zaak. Advocaat Peter Plasman, die het vermeende slacht0ffer bijstaat, noemt de actie “gewoon dom” en waarschuwt dat zulke misstappen gevolgen kunnen hebben, hoe onschuldig ze ook lijken.
Hoewel de rechtbank inmiddels heeft erkend dat het bericht “niet gepast” was, blijft de kwestie onderwerp van gesprek. In een proces dat al volop media-aandacht krijgt, is zelfs een kleine misstap genoeg om het vertrouwen in de onafhankelijkheid van de rechtspraak ter discussie te stellen.
Wat er gebeurde
De ophef begon na een bericht van rechtbankverslaggever Saskia Belleman van De Telegraaf. Zij schreef dinsdag op X dat de aangeefster in de zaak-Borsato geen schadevergoeding had gevraagd. Een volger vroeg vervolgens of dat na afloop van de rechtszaak alsnog zou kunnen.
Belleman antwoordde dat dit niet mogelijk was, maar daarop reageerde onverwachts één van de rechters die de zaak behandelt. Via haar persoonlijke X-account schreef rechter Heleen de Haan:
“Dat kan wel, maar niet meer bij de strafrechter. Er kan alsnog een civiele procedure over de schadevergoeding worden gevoerd, maar dat gebeurt vrijwel nooit.”
De reactie leek op het eerste gezicht een neutrale toelichting. Toch was het niet toegestaan dat De Haan zich, als rechter in de zaak, op enig moment publiekelijk over een gerelateerde juridische kwestie uitliet.
Het bericht bleef kort online staan, maar werd verwijderd nadat het door verschillende gebruikers was opgemerkt en gedeeld. De schade was toen al aangericht: de post circuleerde breed op sociale media en haalde zelfs landelijke nieuwszenders.
Reactie van de rechtbank
De rechtbank Midden-Nederland, waar het proces tegen Borsato wordt behandeld, reageerde snel en erkende dat de fout bij de rechter lag. Een woordvoerder bevestigde dat Heleen de Haan de reactie daadwerkelijk had geplaatst en dat dit niet had mogen gebeuren.
“De betreffende rechter heeft inderdaad een reactie geplaatst op een bericht op X van Saskia Belleman over de zaak-Borsato. Ze mengde zich niet in een inhoudelijke discussie over de zaak, maar ze had deze reactie niet moeten plaatsen. De afspraak is dat rechters zich niet uitlaten over hun eigen zaken,” aldus de woordvoerder.
De rechtbank benadrukte dat de fout geen invloed heeft op het proces zelf, maar noemde de situatie wel “ongelukkig en onnodig”.
“Een rechter hoort zich strikt te beperken tot de rechtszaal. Wat iemand privé denkt of zegt over een zaak waarin hij of zij zitting heeft, hoort niet in de openbaarheid thuis,” voegde de woordvoerder toe.
Peter Plasman: “Dom, maar begrijpelijk”
Advocaat Peter Plasman, die optreedt namens de aangeefster in de zaak, reageerde donderdag in verschillende media op het incident. Volgens hem is de fout vooral “menselijk”, maar tegelijkertijd “niet te verdedigen”.
“Het zal volledig te goeder trouw en spontaan zijn geweest,” zegt Plasman. “Maar je moet als rechter altijd bedenken wat de mogelijke consequenties kunnen zijn van wat je zegt, zeker in een lopende zaak.”
Hij noemt het “gewoon dom” om publiekelijk een mededeling te doen over een zaak waarin je zelf zitting hebt, ongeacht de bedoeling.
“Het is een simpele uitleg, maar dat maakt het niet minder onverstandig. In de huidige tijd van sociale media ligt alles onder een vergrootglas. Hoe onschuldig een bericht ook lijkt, het kan altijd verkeerd worden opgevat.”
“Iedere jurist voelt soms die neiging”
Plasman toonde ook begrip voor de situatie van rechter De Haan. Volgens hem herkennen veel juristen het gevoel van betrokkenheid bij publieke discussies.
“Ik heb die neiging zelf ook weleens,” gaf hij toe. “Als jurist lees je iets op sociale media waarvan je denkt: daar wil ik even iets rechtzetten of uitleggen. Maar het is beter om dat niet te doen, zeker niet als het een zaak betreft waar je zelf bij betrokken bent.”
Volgens Plasman lijkt het incident te zijn ontstaan uit een moment van spontane betrokkenheid, maar dat maakt het niet minder riskant.
“Juist in gevoelige zaken als deze moet elke betrokken partij extra voorzichtig zijn. Eén ondoordachte actie kan leiden tot twijfel over de onafhankelijkheid van de rechtbank.”
Geen wrakingsverzoek verwacht
Ondanks de fout van de rechter verwacht Plasman niet dat de advocaten van Marco Borsato, Gert-Jan en Carry Knoops, een wrakingsverzoek zullen indienen. Een dergelijk verzoek zou kunnen leiden tot het vervangen van de rechter, maar volgens Plasman lijkt dat niet aan de orde.
“Ik ga ervan uit dat de verdediging dit incident niet zal aangrijpen om de rechter te wraken. Het bericht is niet inhoudelijk en er is geen aanwijzing dat er sprake is van partijdigheid,” zegt hij.
Ook vanuit de verdediging zelf is nog geen officiële reactie gekomen. Wel is bekend dat de advocaten de situatie “nauwlettend” volgen en eerst willen afwachten of de rechtbank zelf aanvullende stappen onderneemt.
De context van het proces
De zaak tegen Marco Borsato, die wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag jegens een minderjarig meisje, trekt al maanden veel publieke belangstelling. Tijdens de eerste zittingsdagen kwamen zowel het 0penbaar Ministerie als de verdediging met stevige verklaringen.
Het OM eiste een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van vijf maanden, terwijl de verdediging fel uithaalde naar de moeder van het vermeende slacht0ffer en sprak van “sturing” en “invloed van buitenaf”.
In dat klimaat van hoge spanning en mediabelangstelling zorgt elke misstap, hoe klein ook, voor extra aandacht.
“Juist in dit soort zaken is uiterste voorzichtigheid vereist,” benadrukt Plasman. “Niet alleen van de partijen, maar ook van de rechters.”
De balans tussen transparantie en neutraliteit
Het incident roept opnieuw de vraag op hoe rechters zich mogen uiten op sociale media. In een tijd waarin openheid en transparantie belangrijk zijn, worstelen veel juristen met de vraag waar de grens ligt.
Volgens rechtsethicus Anneke van Dijk is de zaak-De Haan een duidelijk voorbeeld van hoe moeilijk dat evenwicht kan zijn.
“Rechters zijn ook mensen, maar ze vertegenwoordigen een instituut dat volledig op neutraliteit is gebouwd. Zelfs als een rechter iets feitelijks zegt, kan dat door het publiek worden opgevat als een oordeel,” zegt Van Dijk.
Zij pleit voor strengere richtlijnen en bewustwording binnen de rechterlijke macht.
“Een tweet van een rechter kan meer impact hebben dan bedoeld. Dat vraagt om een zorgvuldige afweging, zeker in spraakmakende zaken.”
De publieke reactie
Op sociale media werd wisselend gereageerd op het incident. Sommige gebruikers vonden dat de ophef overdreven is en dat de rechter slechts een feitelijke toelichting gaf. Anderen spraken juist van een ernstige fout die het vertrouwen in de rechtspraak schaadt.
Een gebruiker schreef:
“Rechters moeten boven de discussie staan. Ook al is het menselijk, dit kan echt niet.”
Anderen verdedigden De Haan door te stellen dat “een kleine miscommunicatie” niet gelijk hoeft te leiden tot wantrouwen.
Hoe dan ook heeft het incident opnieuw de aandacht gevestigd op de zichtbaarheid van rechters en de dunne lijn tussen persoonlijke uiting en professionele terughoudendheid.
Mogelijke gevolgen voor het proces
Hoewel de rechtbank heeft laten weten dat de fout geen invloed heeft op de voortgang van de zaak, blijft het onderwerp gevoelig. De komende zittingsdagen zullen vooral in het teken staan van de afronding van de pleidooien en de reactie van het 0penbaar Ministerie.
De uitspraak wordt naar verwachting over enkele weken gedaan. Voor de rechtbank is het incident een belangrijke herinnering aan de noodzaak van strikte neutraliteit — zeker in mediagevoelige processen.
“De fout is herkend en erkend,” aldus Plasman. “Daarmee is het hopelijk ook afgesloten. Nu is het belangrijk dat de focus weer ligt op de inhoud van de zaak.”
Conclusie
Advocaat Peter Plasman heeft begrip voor de menselijke fout van rechter Heleen de Haan, maar noemt haar actie “dom” en “onhandig”. Volgens hem was de reactie waarschijnlijk uit spontane betrokkenheid geplaatst, maar dat maakt de misstap niet minder ernstig.
De rechtbank heeft inmiddels bevestigd dat de rechter fout zat, maar benadrukt dat dit geen gevolgen heeft voor het verdere verloop van het proces.
Met de komende zittingsdagen in aantocht blijft de zaak-Borsato een van de meest besproken rechtszaken van het jaar — niet alleen vanwege de inhoud, maar ook vanwege de vragen die het oproept over onafhankelijkheid, zorgvuldigheid en publieke zichtbaarheid in de rechtspraak.