-

Algemeen

Familie bevestigt vondst Jeffrey (10) en Emma (8)

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De zoektocht naar de vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) uit Beerta heeft een verdrietige wending genomen. Op dinsdagavond 20 mei 2025 bevestigde de politie dat er in een voertuig, aangetroffen in een kanaal nabij Winschoten, drie lichamen zijn gevonden. Het gaat om de twee kinderen en hun vader, Klaas Bijl (67), die eerder werd aangemerkt als verdachte in de vermissingszaak.

De vondst betekent het tragische einde van een dagenlange zoektocht, die landelijke en internationale aandacht trok. De familie van de kinderen reageert diep aangeslagen en spreekt van verdriet, frustratie en onbegrip.

Zoektocht begon met alarmerend signaal

De vermissing van Jeffrey en Emma werd op zaterdag 17 mei gemeld, nadat zij voor het laatst waren gezien bij hun vader in Beerta. Er werd vrijwel direct een landelijke opsporingsactie opgezet, waarbij ook de grensregio’s richting Duitsland werden betrokken vanwege mogelijke grensoverschrijding. De kinderen waren sinds een omgangsregeling bij hun vader, maar keerden niet terug naar hun moeder, wat direct leidde tot zorgen.

De politie nam de zaak uiterst serieus en verspreidde opsporingsberichten met foto’s van de kinderen en de auto van hun vader, een grijze Toyota Avensis. Duizenden mensen in Nederland ontvingen een landelijke Burgernet-melding en tips stroomden binnen.

Brief van vader leidde tot extra ongerustheid

De zorgen namen toe toen er een handgeschreven brief opdook die vermoedelijk afkomstig was van Klaas Bijl. De inhoud van de brief gaf aanleiding tot ernstige zorgen over de gemoedstoestand van de vader en de veiligheid van de kinderen. De politie besloot daarop het onderzoek te intensiveren en sloot mogelijk risicovolle scenario’s niet langer uit.

Rechercheurs, speurhonden, sonarboten en vrijwilligersorganisaties zoals het Veteranen Search Team werden ingezet. Grote delen van de provincie Groningen, waaronder het gebied rond de Carel Coenraadpolder en Winschoten, werden nauwkeurig doorzocht.

Voertuig met drie lichamen gevonden in kanaal

Op dinsdagavond 20 mei, rond 20:30 uur, meldde de politie dat er een voertuig was aangetroffen in het water van het A.G. Wildervanckkanaal nabij Winschoten. Het betrof de eerder gezochte Toyota Avensis. In het voertuig troffen hulpdiensten drie lichamen aan. Op basis van identificatie bevestigde de politie kort daarna dat het ging om Jeffrey, Emma en hun vader.

De plek waar het voertuig werd gevonden ligt in een relatief afgelegen deel van de provincie Groningen, niet ver van de eerdere zoeklocaties. De auto is door duikers en bergingsdiensten uit het water gehaald en overgebracht voor verder forensisch onderzoek.

Familie reageert aangeslagen: “Boos en verdrietig”

De familie van de kinderen heeft via een verklaring laten weten intens verdrietig te zijn over het nieuws. In de verklaring bedanken zij de politie, zoekteams en het publiek voor de massale inzet en betrokkenheid tijdens de vermissingsdagen. Tegelijkertijd geven zij aan boos te zijn over hoe de situatie zich heeft ontwikkeld.

Het is niet te bevatten dat dit het einde is. We zijn kapot van verdriet,” aldus een familielid. De nabestaanden vragen om rust en privacy om dit verlies in alle beslotenheid te kunnen verwerken.

Politie benadrukt dat onderzoek voortduurt

Hoewel de identificatie van de lichamen inmiddels is bevestigd, is het onderzoek naar de toedracht nog in volle gang. De politie heeft het gebied rondom de vindplaats tijdelijk afgesloten om sporen veilig te kunnen stellen. Forensisch experts bekijken de omstandigheden rond het incident, onder meer om vast te stellen hoe het voertuig in het water terecht is gekomen en wanneer dat precies is gebeurd.

Er wordt geen uitsluitsel gegeven over mogelijke conclusies tot het onderzoek is afgerond. De politie laat weten zorgvuldig en respectvol met alle betrokkenen te willen omgaan.

Gemeenschap Beerta en Winschoten leeft mee

In Beerta, de woonplaats van de kinderen, is de schok groot. Bij het huis van de familie en op meerdere plekken in de regio zijn bloemen, knuffels en kaarsen neergelegd. Ook in Winschoten zijn mensen samengekomen bij het kanaal om stil te staan bij het verdrietige nieuws.

Op sociale media stromen de steunbetuigingen binnen. Mensen uit het hele land delen berichten van medeleven, waarbij het verlies van de twee jonge kinderen centraal staat.

Psychologische hulp en opvang geregeld

De betrokken gemeente heeft aangekondigd dat er op korte termijn laagdrempelige hulp beschikbaar wordt gesteld voor buurtbewoners, klasgenootjes, leraren en andere mensen die betrokken zijn geweest bij de kinderen en hun familie. Er wordt samengewerkt met schoolmaatschappelijk werkers, jeugdzorginstanties en rouwbegeleiders om passende steun te bieden.

Belang van alertheid en samenwerking

De tragische afloop van de vermissingszaak onderstreept het belang van waakzaamheid in situaties waarin kinderen worden gemeld als vermist. De landelijke inzet, samenwerking met Duitsland en snelle informatieverspreiding via politiekanalen en media tonen aan dat er hard is gewerkt aan een oplossing.

Hoewel het gewenste resultaat uitbleef, is de betrokkenheid van het publiek — van tips tot vrijwilligersinzet — van grote waarde geweest in het proces.

Respect voor privacy centraal

De politie en de familie vragen met nadruk om terughoudendheid bij het delen van onbevestigde berichten, beelden of speculaties rondom de situatie. Mediaorganisaties en betrokken instanties roepen op tot respectvolle verslaggeving en het vermijden van ongefundeerde aannames.

Zowel de moeder van de kinderen als overige familieleden worden bijgestaan door professionele hulpverleners en vertrouwenspersonen.

Conclusie

De vermissing van Jeffrey en Emma heeft het land diep geraakt. Wat begon als een alarmerende melding groeide uit tot een grootschalige zoekactie en eindigde in een aangrijpend verlies. Het verdriet binnen de familie en de samenleving is groot, maar ook de saamhorigheid en het medeleven zijn voelbaar.

In de komende periode zal er ruimte zijn voor rouw, herdenking en verwerking. Voor de nabestaanden is het nu vooral belangrijk dat ze worden omringd door steun, begrip en rust.

Algemeen

Heftige details over Nathalie, moeder van vermeend slachtoffer Marco gaat echt alle grenzen over

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Marco Borsato na tweede zittingsdag: “Slechts een klein deel van de waarheid is verteld”

De tweede zittingsdag in de strafzaak tegen Marco Borsato heeft diepe indruk gemaakt. Niet alleen vanwege het juridische verloop, maar vooral door het emotionele slotwoord van de zanger. Waar hij eerder nog stil en beheerst oogde, liet hij zich donderdag van een andere kant zien: geëmotioneerd, verontwaardigd en zichtbaar uitgeput.

Na afloop van de zitting besloot Borsato de pers kort te woord te staan. In plaats van via de achteruitgang de rechtbank te verlaten, liep hij naar de hoofdingang, waar een menigte journalisten, cameramensen en fans op hem stond te wachten. Zijn korte reactie was kalm, maar zijn gezicht sprak boekdelen.


Een beladen slotwoord

Tijdens het laatste deel van de zitting kreeg Marco Borsato het woord om zijn slotverklaring af te leggen. Hij maakte daar uitgebreid gebruik van en sprak met opvallend veel emotie. Op momenten leek hij te worstelen om zijn stem onder controle te houden.

“Aan uw rechtbank is maar een klein stukje van de waarheid verteld,” begon hij. “Ik heb drie ordners vol materiaal. Maar slechts een fractie daarvan is in dit dossier beland.”

De zanger stelde dat bepaalde onderdelen van het bewijs, die volgens hem relevant zijn voor de zaak, niet zijn opgenomen in het officiële dossier. Dat zou volgens hem leiden tot een eenzijdig beeld van de gebeurtenissen.

“Er is veel weggelaten,” vervolgde hij. “En dat maakt het voor mij onmogelijk om volledig eerlijk beoordeeld te worden.”


Onvrede over onderzoek

Borsato richtte zich daarna direct tot de rechters en het 0penbaar Ministerie. Volgens hem is er te weinig gedaan met het bewijsmateriaal dat hij zelf heeft aangeleverd.

“Ik heb aan het OM gevraagd om alles wat ik heb verzameld te bekijken,” zei hij. “Maar dat is niet gebeurd. Een groot deel van mijn dossier is nooit aan u, de rechtbank, getoond.”

De zanger beschreef dat hij tijdens het proces regelmatig het gevoel kreeg dat zijn stem niet gehoord werd. Hij uitte zijn frustratie over wat hij zag als een vorm van selectieve waarheidsvinding.

“Waarom wordt maar één kant van het verhaal belicht?” vroeg hij. “Waar is het onderzoek naar de andere kant gebleven? Ik ben niet bang voor de waarheid — ik wil dat die eindelijk volledig wordt gezien.”

Zijn toon was fel, maar niet vijandig. Observatoren in de zaal spraken later van een “breekbaar moment”, waarin de zanger vooral zijn onmacht leek te uiten.


Drie ordners vol documenten

Tijdens zijn verklaring benadrukte Borsato dat hij over uitgebreid persoonlijk materiaal beschikt dat volgens hem een completer beeld schetst van de situatie. Hij zei dat deze documenten inzicht geven in de achtergrond van de betrokkenen, maar dat de rechtbank daar geen toegang toe heeft gekregen.

“Er zijn drie dikke ordners vol foto’s, berichten en documenten,” zei hij met trilling in zijn stem. “En toch wordt alleen het deel belicht dat mij in een negatief daglicht stelt.”

Volgens hem is het “onbegrijpelijk” dat het 0penbaar Ministerie weigert dat materiaal te tonen. Hij stelde dat juist die context belangrijk is om te begrijpen hoe de situatie tot stand kwam.

“Er wordt gedaan alsof ik iemand ben die iets te verbergen heeft,” zei hij. “Maar ik heb juist alles willen laten zien. En toch word ik weggezet als iemand die iets verkeerd heeft gedaan.”


Emoties lopen hoog op

Volgens rechtbankverslaggeefster Saskia Belleman van De Telegraaf was het slotwoord van Borsato één van de meest geladen momenten van de dag.

“Zijn stem trilt, hij is boos, verontwaardigd en zichtbaar aangedaan,” schreef ze op X. “Je ziet iemand die zes jaar lang heeft gezwegen en nu zijn emoties niet meer kan bedwingen.”

Borsato benadrukte meerdere keren dat hij zich niet herkent in het beeld dat van hem is ontstaan in de media en tijdens het proces.

“Dit is niet wie ik ben,” zei hij. “Ik heb mijn hele leven gewerkt om een voorbeeld te zijn, om muziek te maken die mensen raakt. En nu word ik neergezet als iets wat ik niet ben.”


Reactie op het 0penbaar Ministerie

De zanger nam ook de tijd om in te gaan op de manier waarop het 0penbaar Ministerie het onderzoek heeft gevoerd. Hij sprak over zijn frustratie dat bepaalde verklaringen volgens hem bewust buiten beschouwing zijn gelaten.


Marco Borsato breekt in de rechtbank: “Aan deze rechtbank is maar een klein stukje van de waarheid verteld”

De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato is ten einde. Wat begon als een formele procesdag, eindigde in een emotionele ontlading van de zanger. Voor het eerst in lange tijd sprak hij openlijk over zijn gevoelens, zijn frustratie en over het bewijsmateriaal waarvan hij vindt dat het niet volledig in het dossier is opgenomen.

Na afloop van de zitting koos Borsato ervoor om niet stilletjes via de achteruitgang te vertrekken. In plaats daarvan liep hij de hoofdingang van de rechtbank uit, waar tientallen journalisten, camerateams en nieuwsgierige toeschouwers hem stonden op te wachten. Met een zichtbaar vermoeide blik sprak hij kort met de pers — niet over de inhoud van de zaak, maar over zijn vertrouwen in de rechtspraak.

“Wat ik wilde zeggen, heb ik binnen gezegd. Daar hoort het thuis,” zei hij kalm.

Toch stond de dag vooral in het teken van zijn slotwoord: een emotionele verklaring die volgens velen het dieptepunt en tegelijk het hoogtepunt van de zaak markeerde.


Het slotwoord: een geladen moment

Tijdens de zitting kreeg Marco Borsato het laatste woord. Een moment waarop verdachten in de Nederlandse rechtszaal nog één keer hun kant van het verhaal mogen delen. Voor Borsato was het een kans om iets recht te zetten — of in ieder geval te laten zien hoe zwaar de afgelopen jaren voor hem zijn geweest.

Hij begon rustig, maar gaandeweg liep de spanning op. Zijn stem trilde toen hij zei:

“Aan uw rechtbank is maar een klein, heel klein stukje van de waarheid verteld. Ik heb drie ordners vol met materiaal, maar slechts een fractie daarvan is in dit dossier terechtgekomen.”

Volgens Borsato ontbreekt er cruciale informatie in het onderzoek. Hij beweert dat een groot deel van de documenten die hij zelf heeft aangeleverd nooit door het 0penbaar Ministerie (OM) aan de rechtbank is voorgelegd.

“Ik heb gevraagd om al het bewijsmateriaal dat ik heb verzameld, te bekijken,” vervolgde hij. “Maar dat is niet gebeurd. Er is niet eens een derde van wat ik heb overhandigd getoond.”


Onvrede over het verloop van het onderzoek

De zanger was zichtbaar gefrustreerd over wat hij omschreef als “selectieve waarheidsvinding.” Volgens hem is de zaak tegen hem niet volledig en niet eerlijk onderzocht.

“Als de rechter-commissaris niet zelf aan waarheidsvinding had gedaan, waren veel verklaringen nooit aan bod gekomen,” zei hij. “Waarom worden alleen de stukken gedeeld die mij in een kwaad daglicht stellen?”

Borsato sprak over de impact die het langdurige proces op hem heeft gehad — niet alleen professioneel, maar ook persoonlijk.

“Ik ben mijn werk kwijt, mijn naam, mijn vertrouwen. Ik word neergezet als iemand die ik niet ben,” zei hij met overslaande stem. “Ik heb altijd geloofd in rechtvaardigheid, maar wat er nu gebeurt, is niet rechtvaardig.”

Zijn toon was fel, maar bleef beleefd. Op momenten leek hij te vechten tegen zijn emoties, waarbij zijn stem brak.


Bewijsmateriaal en het gevoel van onmacht

Volgens Borsato beschikt hij over drie ordners vol documenten, berichten en beeldmateriaal die volgens hem context bieden aan de gebeurtenissen. Hij zegt dat deze informatie “essentieel” is om het hele verhaal te begrijpen, maar dat slechts een klein deel daarvan is ingebracht.

“Er zit zoveel in dat dossier dat nooit is besproken,” aldus Borsato. “Waarom wil het OM dat niet tonen? Is dat niet hun taak — om de waarheid te achterhalen, ook als die niet in hun straatje past?”

Hij benadrukte dat hij niet op zoek is naar medelijden, maar naar een eerlijke kans om gehoord te worden.

“Ik ben niet bang voor de waarheid,” zei hij. “Maar ik ben wel bang dat de waarheid hier niet volledig wordt verteld.”

Zijn woorden riepen stilte op in de rechtszaal. Meerdere aanwezigen spraken later over een “ontlading van zes jaar spanning”, waarin Borsato eindelijk zijn emoties liet spreken.


Spanning in de rechtszaal

Volgens rechtbankverslaggeefster Saskia Belleman van De Telegraaf was het slotwoord één van de meest intense momenten van de zittingsdag.

“Zijn stem trilt, hij is boos, verontwaardigd en zichtbaar aangedaan,” schreef ze op X. “Hij spreekt niet als een zanger, maar als iemand die oprecht vecht voor zijn naam.”

Borsato zei verder dat hij het gevoel heeft dat zijn kant van het verhaal nauwelijks ruimte krijgt in de publieke opinie.

“Ik heb zes jaar lang gezwegen,” zei hij. “Omdat ik wist dat alles wat ik zou zeggen, verdraaid kon worden. Maar vandaag spreek ik, omdat ik niet langer kan zwijgen.”

Zijn verklaring raakte een gevoelige snaar bij veel mensen, juist omdat hij niet alleen sprak over de zaak, maar ook over de menselijke kant ervan — over verlies, vertrouwen en veerkracht.


Woede en wanhoop

Op een gegeven moment klonk Borsato zichtbaar boos. Hij richtte zich rechtstreeks tot het OM met de woorden:

“Er is maar een heel klein stukje verteld van de waarheid. Waarom laten jullie niet alles zien? Waarom wordt er niets gedaan met wat ik heb ingebracht?”

Volgens hem weigert het OM beeldmateriaal te tonen dat volgens hem van belang is. Hij suggereerde dat dit komt omdat die beelden “niet goed zouden uitkomen” binnen het verhaal dat justitie heeft opgebouwd.

“Maar jullie zijn er toch voor waarheidsvinding?” vroeg hij retorisch. “Ik heb de indruk dat deze rechtbank gelukkig de kleine lettertjes leest.”

Daarmee gaf hij een subtiele steek onder water: dat hij vertrouwen heeft in de rechter, maar niet in het onderzoek dat tot de zaak heeft geleid.


Reconstructie van de dag

De tweede zittingsdag begon vroeg in de ochtend met de pleidooien van zijn advocaten, Geert-Jan en Carry Knoops. Zij betoogden dat het OM te weinig rekening heeft gehouden met verklaringen die de zanger kunnen ontlasten.

Volgens hen heeft Borsato altijd volledig meegewerkt aan het onderzoek en nooit gebruikgemaakt van zijn zwijgrecht.

“Onze cliënt heeft niets te verbergen,” aldus Carry Knoops. “Hij heeft open kaart gespeeld, juist omdat hij wil dat de waarheid boven tafel komt.”

Na hun pleidooi kreeg Borsato de kans om zijn slotwoord te houden — een moment dat volgens velen de toon zette voor de rest van de middag.


Reacties buiten de rechtbank

Buiten de rechtbank heerste na afloop een mix van spanning en medeleven. Enkele fans wachtten hem op en riepen bemoedigende woorden toen hij de trappen afliep.

Hoewel Borsato niet inging op inhoudelijke vragen, bedankte hij kort de aanwezigen voor hun steun.

“Ik waardeer dat mensen nog steeds luisteren,” zei hij zacht.

Ook online barstte de discussie los. Op sociale media spreken velen hun verbazing uit over de emotionele lading van zijn verklaring.


Familie en voormalige bekenden

De zaak heeft niet alleen invloed op Marco zelf, maar ook op mensen uit zijn directe omgeving. Eerder deze week sprak zijn voormalige schoondochter Victoria Hensen zich uit op sociale media, waar ze haar persoonlijke kijk gaf op de familie Thielen. Haar uitspraken zorgden voor nieuwe discussies en verdeelde reacties.

Hoewel Borsato daar zelf niet op reageerde, laat het zien hoe breed de zaak inmiddels reikt — van de rechtbank tot sociale media en talkshows.


Conclusie

De tweede zittingsdag in de zaak tegen Marco Borsato stond volledig in het teken van zijn slotwoord. Voor het eerst liet hij zijn emoties de vrije loop en sprak hij openlijk over zijn frustratie, onmacht en hoop op eerherstel.

“Er is maar een klein stukje van de waarheid verteld,” zei hij met brekende stem.

Wat de rechter uiteindelijk met zijn woorden zal doen, blijft voorlopig afwachten. De uitspraak wordt binnen enkele weken verwacht.

Wat vaststaat: deze dag zal worden herinnerd als het moment waarop Marco Borsato niet alleen als verdachte sprak, maar vooral als mens die gehoord wilde worden.

Lees verder