Algemeen
Maxime Meiland en Leroy delen nieuws dat vrijwel iedereen al wel zag aankomen
Maxime Meiland en Leroy worstelen met vastgoed: “Drie huizen, maar geen koper te bekennen”
Het leven van Maxime Meiland en haar partner Leroy speelt zich al jaren af voor het oog van de camera. Hun liefdesverhaal, gezinsuitbreiding en stijlkeuzes zijn voor veel fans herkenbaar en meeslepend. Maar achter de schermen is het momenteel allesbehalve rozengeur en maneschijn. Het bekende realitykoppel bevindt zich in een ongemakkelijke situatie: ze betalen momenteel voor drie woningen, terwijl de verkoop van hun voormalige miljoenvilla maar niet wil lukken.
De situatie zorgt voor flinke onrust bij het koppel, dat recent een opvallend besluit nam om hun financiële druk iets te verlichten. En dat leidde zelfs tot de verkoop van een wel heel bijzonder huisje.
De villa in Noordwijk blijft onverkocht: “Prijs al meerdere keren verlaagd”
Centraal in het verhaal staat de villa in Noordwijk, waar Maxime en Leroy lange tijd woonden. De woning, ooit een droompaleis voor het stel, staat inmiddels al ruim een jaar te koop. Ondanks meerdere prijsverlagingen blijft de animo uit. Het huis staat nog altijd in de etalage, zonder concreet uitzicht op een definitieve verkoop.
Maxime en Leroy waren eerder dit jaar nog hoopvol. Een stel uit het Amerikaanse Texas leek geïnteresseerd en bracht zelfs een bod uit op de woning. Wat het verhaal extra bijzonder maakte, is dat dit koppel nog nooit in Nederland was geweest. Toch wilden ze volgens de berichten emigreren én de villa overnemen.
Maxime sprak haar enthousiasme uit bij Shownieuws. Volgens haar was er “goed betaald” en leek de deal zo goed als rond. Helaas liep het anders: de hypotheekaanvraag van het Texaanse stel kwam niet door, en dus viel de verkoop definitief in het water.
Nieuwe woning in aanbouw, maar nog lang niet bewoonbaar
Alsof dat nog niet lastig genoeg is, hebben Maxime en Leroy ondertussen ook al geïnvesteerd in een nieuwbouwproject. De plannen voor hun volgende woning zijn ambitieus en volledig afgestemd op hun persoonlijke stijl en wensen. De bouw is inmiddels in volle gang.
Maar: wonen kunnen ze er voorlopig nog niet. En dat betekent dat het stel tijdelijk op zoek moest naar een alternatieve woonplek.
Maxime koos ervoor om voorlopig in een tiny house te trekken, een kleine maar sfeervolle oplossing die paste binnen hun tijdelijke woonbehoefte. Het huisje gaf het gezin de mogelijkheid om in relatieve rust te overbruggen tot het nieuwe droomhuis af is.
Tiny house nu óók te koop: “Hij mag helaas niet blijven staan”
Nu heeft Maxime opnieuw het roer omgegooid. Op haar Instagram deelt ze dat het tiny house ook te koop staat. Voor een bedrag van €95.000 kunnen geïnteresseerden het huisje overnemen. De reden van de verkoop? Het huisje mag “helaas niet op hun erf blijven staan,” aldus Maxime.
De advertentie verscheen op Marktplaats en werd daar binnen korte tijd al meer dan 16.000 keer bekeken. De belangstelling is groot, maar tot nu toe is er nog geen koper gevonden.
In de tussentijd is het gezin druk bezig met verhuizen en organiseren. Want nu ze officieel twee panden in de verkoop hebben staan én een derde in aanbouw is, wordt het financiële plaatje steeds krapper.
Van droom naar realiteit: de druk van drie woningen
Voor buitenstaanders lijkt het leven van Maxime Meiland soms een aaneenschakeling van interieurfoto’s, televisieoptredens en zonnige momenten. Maar achter de schermen blijkt het runnen van meerdere woningen een serieuze uitdaging.
De vaste lasten van drie woningen — inclusief hypotheek, onderhoud en bijkomende kosten — tikken stevig aan. Zeker wanneer één van die woningen maar niet verkocht raakt, groeit de druk.
Maxime en Leroy hebben inmiddels zelf ook door dat deze situatie niet lang houdbaar is. Door het tiny house van de hand te doen, hopen ze in elk geval één zorg minder te hebben. Maar zolang de Noordwijkse villa blijft staan zonder koper, blijft het gevoel van “vastzitten” aanhouden.
Openheid op social media: herkenbaar voor veel volgers
Wat Maxime siert, is haar openheid over de situatie. Ze deelt via Instagram eerlijke updates over het proces, de verhuisdrukte en het zoeken naar balans. Die openheid levert niet alleen medeleven, maar ook herkenning op bij veel van haar volgers.
“Je ziet: zelfs bekende mensen krijgen te maken met stress rond wonen en verkopen,” reageert een volger. Een ander schrijft: “Dapper dat ze dit deelt, dit overkomt zoveel mensen.”
Het toont aan dat het verhaal van Maxime en Leroy verder reikt dan de televisiecamera. Hun zoektocht naar een thuisbasis, rust en stabiliteit is iets wat velen herkennen — ongeacht of er nu een villa of een tiny house op het spel staat.
Van tv-huizenjagers naar echte woonstrijd
De Meilandjes zijn al jarenlang een begrip op de Vlaamse en Nederlandse televisie. Hun avonturen met huizen – van het beroemde château in Frankrijk tot verschillende villa’s en woonprojecten in Nederland – vormen een rode draad in hun publieke leven. Maar waar hun verhuizingen eerder gepaard gingen met veel enthousiasme, ervaren Maxime en Leroy nu de andere kant van het verhaal.
Hun situatie legt bloot dat de woningmarkt complex en grillig kan zijn, zelfs als je naam bekend is. Kopers haken af, financieringen lopen spaak en soms staat een woning maanden of jaren stil, hoe charmant of luxe ook.
Wat nu?
Voor Maxime en Leroy is het nu vooral afwachten. De hoop is dat het tiny house snel een nieuwe eigenaar vindt, zodat ze zich kunnen focussen op het afronden van hun nieuwbouwwoning. En natuurlijk dat de villa in Noordwijk uiteindelijk alsnog van eigenaar wisselt, zodat het hoofdstuk definitief kan worden afgesloten.
In de tussentijd proberen ze de moed erin te houden — met humor, eerlijkheid en hulp van hun trouwe volgers.
Conclusie: tussen wonen, dromen en werkelijkheid
De situatie van Maxime Meiland en Leroy is een voorbeeld van hoe het leven soms onverwachte wendingen neemt. Hun verhaal gaat over wonen, keuzes maken en omgaan met onzekerheid. Maar ook over doorzetten, aanpassen en hopen op betere tijden.
Of het nu gaat om een miljoenvilla, een tiny house of een droomproject in aanbouw — één ding is zeker: de Meilandjes geven niet snel op. En dat maakt hun verhaal niet alleen mediageniek, maar ook menselijk en herkenbaar.
Marco Borsato breekt in slotwoord: “Er is maar een klein deel van de waarheid verteld”
De tweede zittingsdag in de str*fzaak tegen Marco Borsato verliep donderdag bijzonder intens. Waar zijn advocaten eerder op de dag fel uithaalden naar het 0penbaar Ministerie (OM) en de media, greep Borsato zijn laatste woord aan om zijn eigen emoties te uiten — en enkele opmerkelijke details te delen die volgens hem een ander licht werpen op de zaak.
De zanger, zichtbaar geëmotioneerd en gefrustreerd, sprak met trillende stem over wat hij omschreef als “onvolledige waarheidsvinding” en “een proces dat niet het hele verhaal vertelt.”
Eerste zittingsdag: vijf maanden geëist
Op dinsdag trapte het 0penbaar Ministerie de str*fzaak af met een forse eis. Volgens het OM heeft Borsato zich in het verleden schuldig gemaakt aan ongepast gedrag tegenover de destijds minderjarige Asmara Thielen.
Het OM achtte de beschuldigingen bewezen en eiste een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden. Die eis veroorzaakte direct grote beroering — niet alleen in de rechtszaal, maar ook in de publieke opinie.
Volgens het OM zou het gedrag van Borsato zich hebben afgespeeld in een periode waarin hij regelmatig contact had met de familie Thielen. De aanklacht draait om gebeurtenissen die zich meer dan tien jaar geleden zouden hebben voorgedaan.
De verdediging, bestaande uit het bekende advocatenduo Geert-Jan en Carry Knoops, stelde echter dat het onderzoek van het OM eenzijdig en onvolledig is geweest.
Knoops hekelt “tunnelvisie”
Tijdens hun pleidooi op de tweede dag spaarden de advocaten van Borsato de aanklager niet. Volgens Geert-Jan Knoops is er sprake van tunnelvisie bij het 0penbaar Ministerie, waarbij alleen informatie is gebruikt die past binnen hun overtuiging van schuld.
“Ontlastend materiaal is structureel genegeerd,” stelde Knoops scherp. “Het onderzoek van het OM is selectief en mist wetenschappelijke onderbouwing. Dit is geen evenwichtige waarheidsvinding.”
De advocaat verwees onder meer naar rapporten van rechtspsycholoog Peter van Koppen, die volgens hem verkeerd zijn samengevat en gepresenteerd. Daarnaast haalde Knoops uit naar misdaadverslaggever John van den Heuvel, die volgens hem te veel invloed heeft gehad op de beeldvorming rond de zaak.
“Het publieke debat is vertroebeld door meningen, niet door feiten,” aldus de raadsman.
Borsato neemt zelf het woord
Toen Marco Borsato daarna zelf het woord nam, veranderde de sfeer in de rechtszaal volledig. De zanger, die tot dan toe vooral geluisterd had, richtte zich tot de rechtbank met een mengeling van boosheid, verdriet en wanhoop.
Zijn stem trilde toen hij begon te spreken.
“Er is van mij een karikatuur gemaakt,” zei hij. “Wat over mij gezegd wordt, is niet het hele verhaal. Slechts een klein deel van de waarheid is gedeeld.”
Hij verwees naar persoonlijke observaties binnen het gezin van de aangeefster, die volgens hem niet in het dossier zijn opgenomen. Volgens Borsato laten bepaalde documenten en beelden zien dat er sprake was van een ongewone gezinssituatie, waarin grenzen volgens hem “opmerkelijk los” werden gehanteerd.
De zanger beweerde dat hij die informatie aantrof op een computer van de moeder van het meisje, die destijds actief betrokken was bij zijn fanclub. Volgens hem bewijzen die gegevens dat er meer aan de hand was dan wat nu wordt gepresenteerd.
“Ik heb drie ordners vol met materiaal dat niet in het dossier zit,” verklaarde hij. “Aan deze rechtbank is maar een klein stukje van het totale verhaal verteld.”
Spanning stijgt in de rechtszaal
Volgens rechtbankverslaggeefster Saskia Belleman van De Telegraaf was de spanning in de zaal voelbaar.
“Zijn stem trilt, hij is boos en verontwaardigd,” schreef ze op X. “Dit is duidelijk iemand die zes jaar lang alles heeft opgekropt en het nu eruit laat komen.”
Borsato klaagde dat het OM volgens hem geen interesse toont in ontlastend bewijs en dat het dossier te veel vanuit één perspectief is opgebouwd.
“Waarom worden alleen de verklaringen die mij verdacht maken gedeeld, en niet de andere kant van het verhaal?” vroeg hij zichtbaar geëmotioneerd. “Ik wil geen speciale behandeling, alleen een eerlijke.”
Zijn verklaring maakte veel indruk. In tegenstelling tot zijn eerdere, meer beheerste optreden, sprak hij ditmaal met emotionele intensiteit, alsof hij eindelijk zijn stem terugvond na jaren van zwijgen.
Woede over media-aandacht
Een belangrijk deel van zijn slotwoord richtte Borsato tot de media. Hij sprak over de impact van jarenlange berichtgeving, waarin volgens hem te vaak werd gespeculeerd zonder volledige kennis van de feiten.
“Journalisten hebben mijn leven kapotgeschreven,” zei hij fel. “Zonder context, zonder bewijs. Er is een beeld ontstaan dat niets met de werkelijkheid te maken heeft.”
Hij benadrukte dat hij niet eerder op uitspraken in de pers reageerde omdat elk woord “zou worden verdraaid of uit verband gehaald.”
“Vandaag spreek ik omdat ik niet langer kan zwijgen,” vervolgde hij. “Ik heb altijd geloofd dat de waarheid vroeg of laat boven water komt.”
Zijn woorden klonken niet alleen als een verdediging, maar ook als een aanklacht tegen de manier waarop publieke processen in Nederland tegenwoordig verlopen — via krantenkoppen, sociale media en talkshowtafels.
Advocaten sluiten zich aan bij zijn kritiek
Na het slotwoord van Borsato voegden zijn advocaten er kort aan toe dat hun cliënt “volledig open” is geweest in zijn verklaringen en nooit gebruik heeft gemaakt van zijn zwijgrecht. Volgens hen toont dit aan dat hij niets te verbergen heeft.
“Onze cliënt heeft alles beantwoord, hoe moeilijk of pijnlijk ook,” aldus Carry Knoops. “Hij heeft vertrouwen in de rechtsstaat, maar verwacht wel dat de hele waarheid wordt bekeken.”
Zowel zij als haar man wezen erop dat de rechtbank de taak heeft alle kanten van het verhaal te belichten, ook die welke ongemakkelijk of tegenstrijdig zijn.
De menselijke kant
Voor wie Marco Borsato donderdag zag, was het duidelijk dat deze zaak hem niet alleen professioneel, maar ook persoonlijk zwaar weegt. Zijn gezicht was vermoeid, zijn houding gespannen.
“Ik ben leeg,” zei hij eerder deze week na afloop van de zitting. “Er is zoveel gezegd, en toch lijkt niemand echt te luisteren.”
De woorden resoneren bij veel mensen die de zaak volgen. Want ongeacht de uiteindelijke uitspraak is duidelijk dat de gevolgen voor de zanger — zowel privé als publiek — enorm zijn geweest.
Reacties na afloop
Na afloop van de zitting bleef het lang stil buiten de rechtbank. Toen Borsato uiteindelijk verscheen bij de uitgang, werd hij opgewacht door tientallen camera’s en verslaggevers.
Hij sprak kort, maar bleef kalm:
“Wat ik te zeggen had, heb ik in de rechtszaal gezegd. Daar hoort het thuis.”
Vervolgens stapte hij in een gereedstaande auto en vertrok zonder verdere toelichting.
De uitspraak
De rechtbank zal de komende weken alle verklaringen en bewijsstukken bestuderen. Naar verwachting volgt de uitspraak in november.
Het 0penbaar Ministerie heeft aangegeven dat er geen aanvullend onderzoek meer zal plaatsvinden, tenzij de rechtbank dat noodzakelijk acht.
Voor Borsato en zijn verdediging breekt daarmee een zenuwslopende periode aan, waarin zij moeten afwachten hoe de rechters de bewijslast wegen.
Conclusie
De tweede zittingsdag in de zaak tegen Marco Borsato bracht een golf van emotie, spanning en onthullingen met zich mee. De zanger gebruikte zijn laatste woord om zijn frustraties te uiten over het onderzoek, de media en de manier waarop zijn zaak is behandeld.
“Aan uw rechtbank is maar een klein stukje van de waarheid verteld,” zei hij.
Met die woorden sloot Borsato zijn verklaring af — een moment dat volgens velen de meest intense scène van het hele proces tot nu toe vormde.
Of zijn pleidooi invloed zal hebben op de uiteindelijke uitspraak, zal de komende weken blijken. Wat vaststaat: de stilte is doorbroken, en het vertrouwen in een eerlijke afloop staat nu centraal.